Plógur - 01.01.1906, Síða 3

PLÓGUR.
3
Ritstjórinn hefir svarað
sPlirningunni allrækilega. En af
Þyí eg álít rétt, að lesendur þín-
lr skýri hver frá sinni reynslu
svo miklu levti sem þeim er
að
kð
hægt, þá vil eg í fám orð-
11111 segja frá minni reynslu í
þessu efni.
^umarið 1899 byrjaði eg bú-
s^ap 0g iát þá kýrnar liggja
1|Jlli yfir nóttina. Sumarið 1900
^ 1901 hélt eg sömu reglu.
Uin miðjan júní 1902 reif eg
l°sið. En sökum viðarskorts
eg ekki komið því upp fyr
611 i september. Eg varð því
^ láta kýrnar liggja úti þar til
Seillt í september.
^ ^Umarið 1899 mjólkuðu kýrnar
uieðaltali yfir júní, júlí, ágúst
september 1017 potta. Sum-
9flli 1900 mjólkuðu þær að
^ðaltali (yfir sama tímabil)
,0«2 potta
SUmarið 1901 mjólkuðu þær
JUeðaltali yfir sama tíma
°°2potta. Sumarið 1902 mjólk-
/11 þær 901 pott að meðaltali
Þessu áðurnefnda tímabili, eða
Um ioo pottum minna en
^’barið 1899, og 160 pott-
, 1 •uinna en sumarið 1900 og
i.0’- Sumarið 1902 var eitt
aið
i uiesta bliðviðrissumar, og
„ , 1 því mátt ætla, að ekki
SV° 1111*i1^ ® kúm, þo þær
^ Fl1 látnar liggja úti. Sveit-
tninir luku lofsorði á það,
e vel kýr mínar hefðu mjólk-
að það sumar. Eg hlýt því að
lelja mér 15—20 króna skaða
fyrir hverja kú við það, að láta
þær liggja úti, móts við það að
láta þær liggja inni. Auk þess
sem eg misti 150—200 hestbuiði
af áburði að undirburði með-
töldum.
En hvort ær mjólka betur eða
ver við það, að láta þær liggja
inni í fjárhúsum yfir nóttina,
hefi eg ekki reynslu fyrir. En
þeirri reynslu hefi eg fyfgt, að
láta þær liggja inni.
Fjárgeymslan hefir mér þótt
auðveldari. Eg hefi fengið ná-
lægt 1r/4 hestburð fyrir hverja
á, þegar eg hefi byrgt þær meiri
part sumaisins — 6—8 vikur.
Og með þessum áburði hefi eg
náð að rækta allstóran blett í
túninu hjá mér.
Ó. H.
* ★
*
Plógur er þessum bónda inni-
lega þakklátur fyrir þcssar upþ-
lýsingar. Hann óskar að sem
flestir bœndur vildu sýna honum
þá velvild og virðingu að senda
honum ritgerðir um hin marg-
víslegu áhugamál þeirra búnaði
viðvíkjandi. Hvað gæti Plóg
verið stærri ánægja en að flytja
fræðandi ritgerðir frá reyndum
og athugulum búhöldum, og
verið þannig sannkallað mál-
gagn bændanna.