Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1781, Blaðsíða 49
í ©faptófeUðí©'t)flu.
49
epttr, fno fab auttat) ftttuar foifnar oarla einn
af þúfunö; en fonti tnelrinn upp $aö priöta fum*
ar, foo wert>r f>aö optajt ní)r tnelr, fem bepr
trautlega úr £v>t ^öannig oajra fprfi aííir ní)s
grcetu- melar fprir auflan, ot) oeröa fit>an bejtu
mettef; fcir fcnt mcjt fantfafna, foma fcelí}
upp, jTaft ecfi upp aptr et>a fati.
§. 21. ©ottvccd, fpnni menn 6áa foo utn
eina |olu et>a gróbrar = jlí)iu, at ecfert r>atn
fcetnt f>ar at ttm uctr, fwtatiþá er og fattí>rinn
nógu rafr; og enn óetra, pröi ()ún warin fprir
frojlutu, fctn oeröa má, ef foa er at> farit, fem
fprr er greint. fþat> r>ita menn, at þegar jerö
er bceöi auö og fj'pk ðf ct>a óláfum á
vctr, og fomi fiá óráöa frofl, fá felr óceöi og
öepr alntennilegt grae, jafnoel freptugt og
gamalsgróiö, foo at fumrittu eptir rerör J)aö
mintta og ftriálla, og et Jjmö fltfum ni)grceöum
j)it rijfafia bana-fár; ncer ntclr er oröinn magn*
aör, í;efir eg ecfi feö eöa futtöiö j)aö, er j)inu
minfia fceti, fem orfafaj af f>attö öiápu og
margfeílöu rót. ifiaö fcittafta eg v>i( f)er frarn*
fcera, og f>oaö attgIí)fTr edi minfí ntelftnð náttí
úru, fái fsann eingan fof^fanö í lángan ttnta,
foo fem til öauttið t io ár, mioftr ftann ftnn
gieroatlan frapt, £»erfu ntifill fem £an v>ar áör,
verör f>Ó ntieg (eingi eptir ft'piángr, einfanliga
t>aft f>ann eigi oeriö áör fleginn, og forni fá
fatiö»ftáfiö aptr, lifnar f>ann »iö í fá ár, og
ncer pá ftnunt fullum £rof£a; en oajci £ar annaö,
$D ' fá