Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1790, Blaðsíða 23

S. P. jfolenst ©iúCöómc n<Sfn. 23
Ofát, ofDrpcfta, faííaj tilfamanö, 03 |»e«
urn ftg, offt)líi; fómr at íeiti oiö ftáfOóma
frcebinni, fem paOan fpinnj togi tii fymifra
oanfjeitinöa.
£)4át ftá Ijefubórar.
Dfftta ftct l)o(Dftfi.
Of()et)nt (hyperccoia, fyringmus), innibinór
fluffna^liob , niD , futm, Dunur 03
annat fieira fprir eprttnum, er leibir af t)mfum
frumoeifintmm 09 faftti wefanna til fjefuöí
finð (congeítiones ad caput), 03 fpísij miog
foo opt met> ijmfum géboeifiu tegunöum.
Of&t)Í9UU (caro luxurians ulcerum) fallaj enic
rautnt fietmabbar er oapa í faunttm, fírilasi,
Mi l¥t)rí>iÚ3r í ftúfltnsi, et>r Mfv Mnn brúfat
feit fmprjli »it> faunit; bíœöir úr feim flrap
09 oií> er §roert, 03 $ó eru feir allöeilið tib
ftnn'mgar lattftr.
Ofriofemi fíá eroevpi.
ÖffafíáDÍ (eífere), er cinn útflúttr, er foo at
fegia á augnabragöi f>í)U út um allann fropps
inn, bpriaj met> fí’iálfta 03 fóttar umleitttn
mifitli, 03 ftöan ^íet)pr alít f>ollt>it upp í
garöa, fcejH tiífclíi oara $ó ei lcngi, og (£ar>
tljeufer fegir at peifleifinn fé at litltt tnarfi.
^ðíenöíngar ícefna fjamt nteb !foí at firla
et>r fíeipa fárfeltiu oattti pftr ftúfltng atíö
nafinn, fefia f>ann fltian fottttn , 03 ocífa
wnt leiO pfaUtaianum yftv brtófíi þanns.
JDffiónir fíá augnoetfi.
& 4 Ofi? op*