Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1790, Blaðsíða 116
n6 T>oct. 23ðfd)ingð ágcip
5J>e0ac tettuuc eru fat eginliga, er tnenn
alrnent nefna ^ílð * beiii/ 09 millunt fjeirra gettgr
fcin lánga trióna fiíftnð framm t).
SJíabr fá er fjonum f¥al ftíjra, óráfat* fltfa
aöferö t at fomaj fconum á 6af, at annatfjoert
í»í)ór fcann ftlttum at flanóa Jjannig feitn uinflra
fcamtnfotti, at rióbarinn geti fiar á flígit, fem
troppu nocfra eóa flfer, elía at ebcum fofli Icetr
fcann ftlinn ^all&a triónunni fíinnri, og fiígc
á £ana upp; Ipptir $á Óifrit ftonum meö rananí
um á lopt, ttnno (jann er jafn ^ár or&inn (jnacfa
pefj, og á pann fama fetj £ann fjamtig nibr, at
f«tr ^annð perbi aptanoer&t oib eprnafneplana,
og ftpliej unbir feim, 2It fpo óáttu framfnfyt?
(jann filinn til fe§ er fjann giera f¥al, mcb £oí
at beria og ftrtfa f)ú& |ans aptan unbir eprum
um, meb járttum peim er feft eru á fiigoHa
£«lana , ebr me& $oí at piffa og flinga ípann
ft>mift í fmacfann, ^áíftnn e&a eprun, tneb ann;
arflagð jarnoerffari nocfru, er (>{t til bráfaj.
Jpoab ^ellbfl: fem fpri oerbr fjeim gcpft bigru
fiía fótuitt, jiat er (jegar gierfamiiga futt&r;
fnofatu), ^inu fem fcann fl«t rana fínum
um,
t) $ eplatt&i &bí flttflr í 2ífía er íeylon óeitir, f«fl
£at ftla'bein, fem e&ru fremr pefj fpttð ágatt
ípfir, fafir pe§ £at traubt e&r alIOrei gulni.
u) @t>o ferligr fúngi fem annarð at lífin&um folgir
fílftnð gepft fi«r&, er pó f»o m«It, at úngutn