Margvíslegt Gaman og alvara - 01.01.1798, Blaðsíða 32

m’í>lagi? f>efiu ttecttagi, fem fjpðrgt gpl&fc
hiS fcamac í ellu lanDmu, fyoðtfí inníenDmné
iltlenDca 6 tniUi, en jfal fjó golDa enn/fegac
ríDiD ec í jtevfbá, einð og til bðaícefa, tií aö
ná í $S feiti, eu Dvbpur af ómaða'-evfutn eiD
uppjfriftiv, wi’Díngar oa jfípti. tþá ec góö
fnembcer fí)v aD oovlacá pívDt í i f>utíDc. cDa
4 vDli Cvóner, fcm jtrap er feluD og fetfpt píDa
um lanDiD ít 8, io oci 12 rDíi; uIIar*fiórDáng*
uritin ó 34 eDa 45 jfíÍDínaa, fern áfaupmaDur«
inn jlrap géfur fprir 90 fa. eDa 1 tDI., IeDuv»
fjóvDúnguv 'a 1 rDÍ., fem \ í)labtnu felfi 6 2 05
3 rDIi.; cerin í góDuftanDi ó 45 (fiíDittga, fetu
allftaDar felfl ó 1 rol. 12 fj., báógagn, reipi,
amboD í f)vágum, fem mavgur faupívát aptuc
fuIIDbct; um vánnfatnaD tala eg ná ecfi; loff?
inó evu gicniíegujfu gvipiv mcD fcjTu pevDlagt
jumjlaDar átjfovDaDiv í jfipta* og pivDíngaflauti
íi jfunDum, í)oovtu meiulegt, fem evfíngjutn oera
fantt aD miffa $>ct, og boovfu ólðglegr, fem Betta
er, íar í (fipta< og oitDíngavstatin er einungið
rétt aD tafa peninga, f?egar tíi ertt, f)t>aD aug#
Ijófi er af átleggfngunni vftr 5R2a. iíí2§
íí27, í ©Ijfip. af i9 5íug. 1735 §■ 19/feni
bíjDuc ©fípta'-forooíurcum „áD tneDtafa í taun,
,, jtá femunt, fern fpriv IvenCt oevDa í ffiptun#
„um, þecjac engir pensngaf fCu ttl í buinu,
„ellegar þegac ecftngjav ecft cilji eDa gCti
„ innleyjf þaö, fem t þeffi laun útlagt t?erö#
„ur, ímiann^álfð mánaöar, eptit paö etf*