Alþýðublaðið - 09.09.1936, Blaðsíða 3

Alþýðublaðið - 09.09.1936, Blaðsíða 3
MIÐVIIÍUDAGINN 9. sept. 1ÖJ6. ALPÝÐUBLAÐIÐ \ ALÞYÐUBLAÐIÐ RITSTJORI: P. R. VAJLDBMARSSON RITSTJORN: AlþýSabúainn. jlnngangur írö Ingólfeatrætl) APQREIÐSLA: AlþýOutiúsina. ílnngangur frá Hverfisgöfn). SIMAR: 4800—4908. 4800: Afgreiösla, auglýsingar. «>901: Rltavjom (imHenClar fróttlr) 4802: Ritstjóri. 4803: Viih-j. S. Vilhjálmss. (heima) 4804: P. R. Vaideraarason ihœíma) i 4803: Rltatjóm. áSS§: AígrelOBla. AlþýðBprentsmlöJan, Iðiaðarieai og veikameno. IÐNAÐARMENN og verkamenn standa fast saman að þeirri kröfu, að leyfður verði innflutn- ingur á því byggingarefni, sem nauðsynlegt er til þess að ljúka| við þær byggingar, sem í smíð- um eru, að reisa þær byggingar sem nauðsyn krefur á komandi vetri, og að endurbæía eldri byggingar eftir því sem þörf krefur. Pað er samhljóða álit þessara stétta, að þó ekki verði hjá þvíf komist eins og sakir standa, að takmarka innflutning á ýmsum vörum, þá megi ekki hindra inn- kaup á nauðsynlegu byggingar- efni. Á þessum grundvelli hafa iðn- aðarmenn og verkamenn hafið samvinnu um þessi mál, og þeir munu beita sér fast og ákveðið fyrir því að fá kröfum sínum framgengt. Og kröfur þeirra eru: Að veitt- ur verði innflutningur á því byggingarefni, sem með þarf til þess að lj*uka við þær byggingar, sem1 í 'iSmíðum eru, og til þess að hægt verði að reisa þær bygging- ar á næstu fjórum mánuðum, sem þegar er hafinn undirbúningur að, og enn fremur til þess að fram geti farið nauðsynlegt við- hald á gömlum húsum. Gegn þessum sanngirniskröfum verkamanna og iðnaðarmanna eru engin rök til. Skorti erlend- an gjaldeyri til þess að fullnægja þeim áætlunum ,sem gerðar hafa verið um innflutning, verður nauðsynlegur niðurskurður að koma niður á öðrum liðum, mið- ur þörfum. Pví skal heldur ekki að óreyndu trúað, að þessum kröfum verði ekki sint, og von- andi þarf ekki að koma til þess, að þessar stéttir neyðist til þess að sýna mátt samtaka sinna til þess að knýja þær fram. En þess er vert að minnast, að það er ekki aðeins í þessu máli, sem iðnaðarmenn og verkamenn eiga samieið. í allri menningar- og hagsmunabaráttu eiga þær sömu hagsmuna að gæta og sama réttar að leita. Pessi staðreynd verður mönn- um ljósari og ljósari með degi hverjum, og óðum dregur að því, að allir verkamenn og iðnaðar- menn standi saman eins og ein órjúfandi heild í einum allsherjar verklýðssamtökum, undir forustu Alþýðusambands islands. Verkamennirnir hafa þegar fylkt liði sínu þar; iðnaðarmenn- irnir eru að fylkja sínu; og þess verður ekki langt að bíða, að þeir verði einn sterkasti þátturinn í samtökum verkalýðsins. __ Hjónaband. S.l. laugardag voru gefin sam- an í hjónaband af lögmanniung- frú Ingibjörg Magnúsdóttir og Valdemar Hannesson málari. Heimili ungu hjónanna er á Eg- ilsgötu 10. Tðfrar Krlstlns Biðrnssomr yfir- læknís í lannanálnm læknanna. ALPÝÐUBLAÐIÐ birti í gær grein frá Kristni Björnssyni yfiriækni um læknana og Sjúkra- samlagið; en hann er einn í samninganefnd lækna við það. Alþýðublaðið birti þessa grein vegna þess, að það vildi gefa lesendum sínum kost á að kynn- ast sjónarmiði lækna, eða öllu heldur þessa læknis í þess- um málum, og þó verður að segja það, að I greininni er harla lítið, sem skýrir málin fyrir al- menningi. Yfirlæknirinn gerir að aðaiat- riði greinar sinnar, að reyna pð hrekja þau ummæli Alþýðublaðs- ins fyrir nokkru, að læknar gerðu kröfu til að fá frá S. R. 15—18 þúsund króna árslaun. Þetta þyk- íst yfirlæknirinn hrekja ineð þessari algerlega rakaláusu full- yrðingu: „ . . . hafa þeir farið fram á að fá nál. 7000 kr. að meðaltali fyrir heimiislæknisstörf sín, ef gert er ráð fyrir að 80% þeirra, sem réttindi eiga að hafa í Sjúkrasaml. greiði gjöld sín og sem er hámark þess, sem skrif- stofustj. S. R. gerir ráð fyrir að verði." Pessi ummæli sín reynir yfir- læknirinn ekki til að rökstyðja með einu einasta orði — og er það furðulegt um svo ágætan mann og getur ekki skýrzt á ann- an veg en þann, að honum láti betur læknisstörfin en rökræður og blaðaskriftir. Enda er þetta alrangt. Læknarnir hafa í samningaum- leitunum sínum við S. R. krafist þess að fá 12 krónur fyrir hvert númer og aukagjald fyrir börn. Mun það svara til 14 króna fyrir hvert númer. Jafnframt hafa lækná’rnir sjálfir talað um að gert væri ráð fyrir að hver læknir hefði 1200 manns til að stunda. Nú skulu menn margfalda 1200 sinnum 14. Verður útkoman þá 16800 krónur — sextán þúsund og átta hundruð krónur. Þetta er grundvallarkrafa lækna, en við þetta bætast svo aukagreiðslur, sem áður hefir verið skýrt frá hér í blaðinu. Stendur því umsögn Alþýðu- blaðsins óhögguð: að læknar krefjast a. m. k. 15— 18 þúsund króna árslauna frá Sjúltrasamlagi Reykjavíkur. En hvernig hefir svo þessi á- gæti og vinsæli yfirlæ»knir farið að því að töfra fram þessar litlu 7000 krónur? Hann fer aö því með þeim hætti, að deila með tölu allra iæknai í bænum, sem munu vera um 40, í þá upphæð, sem gert er ráð fyrir að S. R. greiði iækn- um alls. Petta er auðvitað hin mesta fá- sinna. í fyrsta lagi er talan 1200 nr. á hvern lækni alt of lág. I Kaup- mannahöfn hafa læknar t. d. 2000 númer hver. Og þarf því S. R. hér alls ekki á öllum læknum i bænum að halda. I öðru lagi munu engir 40 læknar vera hér í bænum til starfa fyrir S. R. 1 fyrstu röð koma þeir, sem eru sérfræðingar og hafa ekki ein- göngu tekjur af því að stunda sjúklinga í Reykjavík, heldur af öllu landinu (magalæknar, augn- læknar og jafnvel háls-, nef- og eyrna-læknar) og i annari röð koma þeir læknar, sem eru ým- ist sérfræðingar og á föstum launum hjá ríkinu og bænum, og sjúkrahúsalæknar, sem einnig eru á föstum launum hjá ríkinu. Ekki þarf S. R. að borga þeim, og það er því rangt af yfir- lækninum að vera að reyna ab , blekkja fólk með því að gera ráð fyrir launum handa þeim. , Og enn koma til viðbótar þeir 1 læknar, sem ekki viija mikinn praksis, læknar, sem eru að hætta störfum smátt og smátt, og einnig þeir, sem ekki hafa læknis- störf að fullkóminni atvinnu, þó að þeir séu ekki margir, þá eru þeir þó til og verða til frádráttar í útreikningi hins ágæta yfir- læknis. Yfirlæknirinn gerir ráð fyrir að 80% af sjúkrasamlagsmeðlimum séu um 20 þúsund. Hann rnarg- faldar þá tölu með 14-og deilir síðan með 40, sem hann telur vera tölu læknanna í bænum, sem er ekki rétt. Og til að kóróna þetta, sleppir hann alveg að bæta við öllum skurðlækniskostnaði og sérfræð- inga-aðgerðum, sem mun síðast liðin ár hafa numið 40,18 % af útgjöldum S. R.! Sjá því allir, hve laun læknanna hækka, þegar þessi liður bætist við útreikning yfirlæknisins sjálfs, sem þó er rangur. Pað er óþarfi að hafa fleiri orð um þetta atriði greinar Kr. B. Hann verður að sætta sig við það, að honum sé svarað, þegar hann ber slíka fásinnu á borð. Og það er sannað, að læknar krefjast 'af S. R. 15—18 þúsund' króna árslauna. w ■ En áður en skilist er við grein læknisins verbur að taka eitt at- riði enn til aihugunar. Hann segir í upphafi greinar sinnar, að það hefði verið fróð-' legt fyrir höf. greinarinnar hér í blaðinu að snúa sér til einhvers úr stjórn gamla S. R. og fá upp- lýsingar um framkomu Lækna- félagsins við S. R. á undanförn- um árum. Pví er nú yfirlæknirinn aö brjóta upp á þessu?! Getur hann ekki verið ánægður með þær viðræður, sem læiknar hafa sjálfir haft við stjórn hins gamla S. R. og þann árangur, sem þær viðræður gáfu? Svo skulum við ekki tala meira um þetta! Meistaramöí I.S I. f gærkveldi kl. 6 fór fram síð- asti liður mótsins, keppnin í fimtarþraut. Keppendur voru þrír. Mætti Georg L. Sveinsson ekki til leiks, én i hans stað kom Júlíus Stein- dórsson. 1. Kristján Vattnes (K. R.) 2454 stig. 2. Gísli Sigurðsson (F. H.) 1785 stig. 3. Júl. Steindórsson (K. R.) 1759 stig. Metið á Karl Vilmundsson (Á) frá Allsherjarmótinu í fyrra: 2971,89 stig eftir eldri stigatöfl- unni, en 2578 stig samkvæmt þeirri nýju finnsku, sem nú er reiknað eftir. 21 þús. pakkar af norskumfiski seldir til Portúgal. Eftir langvarandi samningaum- leitanir hafa Norðmenn nú selt 21 þús. pakka af saltfiski til Lissa- bon. A fiskurinn að fara af stað frá Noregi 20. september. í Nor- egi er talið, að öll fisksala til Spánar sé algerlega útilokuð fyrst um sinn. Pýzkir kaupendur bjóða Norð- mönnum nú svo lágt verð fyrir síldarmjöl, að Norðmenn telja sér ekki unt að selja við því verði. SANNLEIKURINN UM OLYM- PIUFÖRINA. (Frh. af 2. síðu.) Aðriir töldu það sjálfsagða kurt- eisisskyldu við hinin gestrisna Þjóðvierja, að hieilsa með kveðj- urani hans. Engin fullnaðar á- kvörðun va'r saimt um þietta tekin. Þýzka söngnum Deutschland, Deutschland, að viðbættum Horst Wtessiel er fokið og nú hefjast hinir þýðu unduirsamlegu tónar, ö guð vors lands, sem stinga mjög í stúf: við hinn harkalega Nazistasöng. Alil.t í einu kveður við þirumandi skipun frá foringja okkar, eins og hann hefði verið herþjálfari í mörg ár, og skipunin var: Símaskráin 1937. Leiðréttingar og breytingar við síraaskrána óskast sendar til ritstjóra símaskrárinnar fyrir 15. sept. n. k. Eyðublöð undir skrásetningar- tilkynningar í stafrófsskrána og atvinnu- og viðsklftaskrána eru í símaskránni bls, 379 og 381. Klippið eyðublöðin úr bókinui og sendið þ'au útfylt til þess að tryggja rétta og ná- kvæma skrásetningu. Bezta „Hieilsið!“ Er hann villaus mannfjandinu, hugsaði ég; ætlast hanin ti! að! við heilsum þjóðsöngnum okkar með Nazistakveðju, en ekki Naz- istasöngnum. Eldsnöggt skotra ég augunum til hliðar. Sumiir hafa þegar lyft hiendinni, aðffir eru að silast með hana upp eius og hálf- nauðugir. Augnablik er ég í vafa en |að- eins augnablik, ég bít saman tönnum og rétti enn fcetuir úr tnér. Aldirei skal ég hieilsa ís- lenzka þjóðsöingnum með Nazista- kveðju. Sá, sem stendur fyrir aft- an mig hnippir í mig, en héðan af bneytir ektoert m-inni ákvörðun. En aldnei hefi-n mér fyr 'ieiðst að hlusta á þjóðsönginn olckar. Loks- Munntóbakið er frá Brödrene Braun. KAUPMANNAH0FN. Biðim kaupmann yða um B. B. munntóbak Fæst alls r *staða ins var hann búinn. Við marnsér- um í hljóðri fylkingu beim að tjaldinu, sem ísienzki fáninn blakt ír á. Sieinna um kvöldið vam tölu- vert inætt um þetta, en þeim um- ræðum sleppi ég hér. Litlu s-einna toom farangur -ukk- ar og við fórum að koma iotoku,r 'fyriir í tjaldinu. Rúmin eru hvert upp af öðru og hveirju fylgdi all- rúmigóður skápur. Áður en við höfðum lokið að tooma okkur fyr- ir, vair kallað á okkur í (miation, en vegna þess að matartjaldið var ekki tilbúið, borðuðurn við þetta kvöld í feikna rniklu húsi, rétt hjá tjaldbúðunum, s-em hét Deutschlandshalle. Var það bæði veitingahús og sýiningahöll. Mat- urinn va;r framreiddur á einum diski .djúpum vel, og lítil hvieiti- brauð á stæirð við bollur borin með. Á diskinum var jemhvar baunakássa með anokkrum kjöt- tættlum í. Mér ireyndist óklieiftí að torga af diskinum, etoki vegna þiess, að. maturinn væiri vondur, hieldur af því að svo langt neynd- ist til biotns. Pó fóru söguir af því, að einhver hefði torgað af tveim- ur — f ógáti.i Eftir matimi vair lokið við að koma sér fyirir í tjaldinu og isvo fóru flestiir að hátta, því við vor- um þneyttiir eftir langt ferðalag og langan dag. . Ég halla mér á hálmdýnuna. Fyrsti dagurinn í Pýzkalandi er liðinn. Hvað gerist á morgun? 22.252 toan af barfa. Allinn i síðustn viku nam 3363 toni. ALLS eru nú komin á land 22 252 tonn af karfa, eða 164 830 mál. í síðustu viku nam aflinn sam- tals 3363,1 tonni. Skiftist aflinn í síðustu viku þannig á verksmiðjuinar: Patreksfjörður 397,3 smál. Flateyri 587,2 Hesteyri 804,5 Djúpavík 451,0 Siglufjörður 923,1 Neskaupstaður 200,0 Undanfarna daga hefir veður verið óhagstætt á Halanum, og hefir aflinn þvi verið Iítill. Ljéð Jakobs Smðra, HandM storms og straoma. Eftir H. K. Laxness. Frá Halldóri Kiljan Lax- ness rithöfundi, sem nú er á leið til Argentínu á rithöf- undaþing þar, hefir Alþýðu- blaðinu borist eftirfarandi rit- dómur: Jakob Smári þarf aidrei að flýja á náðir tilfinningaseminnar, þaðan af síður einkamála sinna, til þess að geta ort, og er þá mikið sagt. Viðkvæmni hans er alt af fullkomlega skáldleg — og almenn. Ljóð hans bera fyrst og fremst öll merki tigins anda. Skynjun hans er dulræn eins og allra mikils háttar ljóðskálda, hann sér landslag leysast upp í goðverar eins og Jónas Hall- grímsson í Hulduljóðum, Jóhann- es Kjarval í sínum ljóðrænustu málverkum, sjá t. d. kvæðið um Drotningu berglandsins. Hann hefir á valdi sínu hið háleita skáldamál endurvakningarinnar, sem kostar langt mál að lýsa, en auðveldast er að gefa hugmynd um, með því að vitna í kvæðis- upphöf eins og t. d. Éi glóir æ á grænum lauki eða Ó, bliknuð mær í blóma hrein. Pað er tungumál á hærra stigi, tónar, sem sjaldan hljóma á vorum dögum, vegna þess, að svo fá nú- tímaskáld hafa sálarrósemi til að leika á fiðlu meðan borgin er að brenna, þeir æða ósjálfrátt út á torgin og hrópa eldur. En þótt kvæði eins og þessi láti ekki hátt í glaumi dagsjns, þá mun það sannast, að einmitt af þess- unr toga era spunnir hinir eilífu hörputónar skáldskaparins, tónar hins fyrsta og siðasta ljóðs, það er rödd fegurðar og friðar, og rödd göfugs manns, og hún mun halda áfram að hljóma að baki öðrum hljómum eFtir að margt er þagnað. Nú heyri ég minnar þjóðar þusund ár sem þýt í laufi á sumarkvöldi hljóðu. Hér hittir maður ekki aðeins skáld, sem hefir skilningarvit sin í lagi, bæði dulræn og nátt- úrleg, en loksins hittir maður hér nútímaskáld íslenzkt, sem nennir að vinna, sem nennir að ríma, án þess að láta málið yrrkja fyrir sig, kann að heya sér orðafor'ða, og það, sem er enn meira um vert, hefir þolinmæði til að leifa hins rétta orðs, unz hann hefir fundið það, fellir mál sítt saman af óþreytandi natni, atkvæði fyrir atkvæði, í vandmeðfæriiegustú ljóðháttimr, eins og t. d. sonnett- unni, unz lítið kvæði stendur fyr- ir sig sem lifandi heild, alformað og í jafnvægfi. Las Palmas, 21. ág. 1936. Haiidór Kíijan Laxness. Málmiðnaðarmenn i París gera mót- mælaverkfalL BERLIN, 7/9. (FO.) Málmiðnaðarmenn í París gerðu skyndiverkfall einaklukku- stund í gær, til þess að mótmæla hlutleysisafstöðu frönsku stjórn- arinnar, með því að þei'r telja hana jafngilda refsiaðgerðum gegn spönsku stjórninni. Víða söfnuðust verkamenn saman framan við verksmiðjum- ar og hrópuðu einum rómi: „Fall- byssiu' og flugvélar handa Spáni.“ Engar óeirðir urðu í sam- bandi við þetta verkfall. HOSSTÖRF. Stúlkur, sem hafa í hyggju að taka að sér aðstoðar- störf á hieimilum hér i bænum á toomandi vietri, ættu i tíma að leita til Ráðningarstofu Reykja- víkurbæjar, þar eru úrvals stöður við hússtörf o .fl. fj'rir.liggjandi á hverjum tíma. Ráðningaistofa Reykjavfkurbæjar, Lækjærtorgi 1, sími 4966. Veggmyndir, rammar ög in'ál- verk, fjölbreytt úrval, Freýju- götu 11.

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.