Helgarpósturinn - 17.08.1979, Blaðsíða 9

9
--helgarpOSturínrL. Föstudagur 17. ágúst 1979

»«>* ««
*&*****
SsSSVsð.
Staeu*«iai®«» Mjat, >ð m ÍOM
U«r stt nwldir tmr lr»«n
UMrurou. «i «|8»!in og >b4i.
nite has ujjist *ei4a i iaiii

RANNSÓKN A LAXVEIÐI VIÐ VIÐEY HRAÐAÐ
VEGNA SKRIFA HELGAPÖSTSINS UM MALIÐ
Frásögn Helgarpóstsins af
stórfelldri laxveiði i net við
Viðey hefur vakið athygli og
orðið tii þess, að málið hefur
komið til kasta borgarráðs
Reykjavikur Þá hefur frásögn
blaðsins orðið til þess að flýtt
hefur verið rannsókn málsins
hjá embætti lögreglustjórans I
Reykjavik.
Wiliiam Th. Möller, aðal-
fuiltrúi lögreglustjóra, sagði I
samtali við Helgarpóstinn, að
meintar óiöglegar veiðar hér úti
á Sundum væru komnar i rann-
sókn. Yfirheyrslur væru hafnar
og unnið væri að því að safna
gögnum til að kanna ofan i kjöl-
inn hvort þessar veiðar séu
ólögmætar eða ekki.
WiUiam kvaðst ekki vera
búinn að fá nákvæmar
upplýsingar um það hversu
mikið hefði verið veitt á þessu
svæði. „Við erum að skoða
þetta,” sagði William. „Við
höfum verið að vinna i þessu
alveg siðustu daga og höldum
áfram á morgun.”
Upphafið aö rannsókninni
kvað William vera kæru, sem
lögð var fram og Helgar-
pósturinn skýrði frá i siðasta
blaði. Þar tom fram, að lax
hefur verið veiddur við Viðey.
Björn Friðfinnsson, f jármála-
stjóri Reykjavikurborgar, ritaði
borgarstjóra bréf vegna þessa
máls og var það lagt fram i
borgarráði s.l. þriðjudag.
Þar segir m.a.:
„1 vikublaðinu Helgarpóst-
inum 10. þ.m. er grein um lax-
veiði i sjó við Viðey. Þar kemur
fram sú staðhæfing formanns
SVFR, að þarna sé um ólög-
legar veiðar að ræða sem nemi
allt að 1000 löxum á ári, en eig-
andi Viðeyjar telur þær löglegar
og nemi þær örfáum löxum á
ári. Veiðimálastjóri telur að
þessi laxveiði skaði veiði i
nærliggjandi veiðiám.”
Vitnar Björn Friðfinnsson til
lax- og silungsveiðilaganna og
dregur i efa lögmæti þessara
laxveiða.
Siðar i bréfi fjármálastjóra
Reykjavikurborgar segir:
,,Með tilvisan til þess sem að
framan greinir er hér með gerð
tillaga um, að borgaryfirvöld .,
vegna eignaraðildar borgar-
innar og borgarstofnana að
veiðivötnum i borgarlandinu,
geri nú gangskör að þvi að út-
rýma laxveiði i sjó við Viðey.
Fyrst þarf að fá úrskurð um
það, hvort hún sé lögleg og ef
hún reynist það, má væntanlega
innleysa veiðiréttindin.
Bætur yrðu ekki háar, ef það
er rétteftireigandanumhaft, að
hann hafi sáralitlar tekjur af
veiðinni. ”
Borgarráð samþykkti á fundi
sinum, að fela Jóni Tómassyni,
borgarlögmanni, að semja
álitsgerð um málið.
William Th. Möller, aðalfull-
trúi, sagði, að þetta yrði allt að
kanna mjög rækilega, og um
það hvort eigandi Viðeyjar,
Stephan Stephensen myndi
þurfa að greiða bætur gæti hann
ekkert sagt um.
Rannsókn lögreglunnar
beindist að þvi að kanna hvort
þetta væri refsivert og sfðan
yrði málið sent saksóknara,
sem tæki ákvörðun um fram-
hald málsins.
,,En við ætlum að hraða
málinu,” sagði William ,,og eins
og ljóst var af ykkar grein er
þetta mikið hagsmunamál fyrir
vissa aðila.”
Stephan Stephensen hefur
mætt til yfirheyrslu hjá lög-
reglunnioggertgrein fyrir sinni
hlið á málinu, og hefur komið
fram, að þarna hefur einhver
veiði verið stunduð.
—HH
Dyraverðir Hótel Borgar:
DYRAVARSLA
Sigurður Jónsson:
Um prentun Myndablaðsins
Athugasemd frá Prentstofunni ísrún, ísafirði
í tilefni greinar Halldórs Hall-
dórssonar um dyravörslu i Helg-
arpóstinum þann 3. ágúst 1979 um
okkur dyraverði Hótel Borgar
viljum við taka skýrt fram það
sem okkur þykir vægast sagt
ábótavant við skrif hans.
Það fyrsta er að blaðamaðurinn
virðist hafa mikla æfingu i að
hagræða „sannleikanum” að eig-
in geðþótta.
Forsaga málsins var sú að einn
af þjónum hússins kom að máli
við dyravörð og bað hann um að
fjarlægja ungan mann sem var
með uppsteit við gesti i húsinu.
Dyravörðurinn gaf manninum
færi á að vera áfram i húsinu ef
hann bætti ur framkomu sinni,
sem hann og lofaði, en dyravörð-
urinn hafði varla snúið sér við er
pilturinn tók til við fyrri iðju, og
sá þá dyravörðurinn sér ekki ann-
að fært en að visa manninum út.
En er fram var komið vildi mað-
urinn fá yfirhöfn sina sem hann
sagði geymda i fatahengi hússins.
Leitaði hann i öllum vösum og
sagðist siðan ekki finna fata-
geymslunúmerið. Var þvi ekki
hægt aö finn a flikina og var
manninum þá bent á að koma
daginn eftir og sækja hana. Siðan
var honum visað út, en er maður-
inn var kominn i anddyri hússins
sparkaði hann og sló til dyravarð-
ar sem þá tók hann föstum tökum
og setti út fyrir.
Skipti þá engum togum að mað-
urinn hóf spörk og barsmiðar á
hurðina sem óöur væri. Sáum við
dyraverðir okkur ekki annað fært
en að taka manninn innfyrir og
láta lögreglu fjarlægja hann frá
húsinu þar sem illmögulegt var
að hleypa gestum út vegna
sparka hans i hurðina. Sóttum
við þvi manninn útfyrir en urðum
þá fyrir árás annars manns sem
var með honum utandyra, og
neyddumst viö þá til að taka þann
mann einnig innfyrir. Virtist þá
eftir nokkur átök innandyra sem |
fyrrgreindi maðurinn fengi
krampaköst og vall út úr munni
hans og nefi hvit froða eins og um
flogaveiki væri að ræða, og áttu
tveir okkar fullt i fangi með að
halda manninum niðri. 1 þvi ber
að mann æstan mjög sem siðar
kom i ljós að var Halldór Hall-
dórsson og hélt hann þvi fram að
við værum að misþyrma mann-
inum, og hafði einn okkar fullt i
fangi með að halda Halldóri fr&,
og gerði hann það með þvi að
halda millihurðinni lokaðri.
Stuttu seinna kom sjúkrabill og
lögregla á staðinn og taldi þá ann-
ar sjúkraliðanna þetta mundu
hafa verið aðkenningu að floga-
veikikasti sem liðin væri hjá, og
tók þá lögreglan manninn i sina
vörslu. Um leið visuðum við Hall-
dóri út vegna framkomu hans i
þessu máli sem hann neitaði, og
báðum við þvi lögregluna um að
láta hann fylgja með, en ekki
hlýddi hann þvi, og þurfti þá lög-
reglan að bera hann út.
Að lokum viljum við taka það
fram að Halldóri Halldórssyni
hefur þrivegis verið boðið að
starfa við dyravörslu Hótel Borg-
ar eina kvöldstund og kynna sér
dyravarðastörf betur, en hann
hefur ætið borið þvi við að hann sé
ekki nógu stór og sterkur til að
taka boðinu.
En með beinni tilvitnun i grein
hans i Helgarpóstinum þar sem
segir orðrétt: „Yfirleitt eru þetta
stórir og sterkir náungar, sem
stundum leggja meiri áherslu á
krafta en hugsun”.
Við dyraverðir Hótel Borgar
viljum að lokum taka það fram að
Halldóri er velkomið að koma til
starfa með hugsunina eina að
vopni ef hún er þá fyrir hendi.
örn Asgeirsson.
Eysteinn Þ. Yngvason.
Arnþór H. Bjarnason.
Grimur Hannesson.
Halldór Halldórsson blaðamað-
ur, mun svara þessari athuga-
semd í næsta Helgarpósti.
t 19. tölublaöi Helgarpóstsins,
10. ágúst sl. birtist fréttaklausa,
sem að þvi er best verður séð
varðar Prentstofuna tsrún á tsa-
firði og viðskipti fyrirtækisins viö
útgefendur Myndablaösins, sem
út kom þar i bæ i sumar.
Augljóst er að heimildir blaðs-
ins fyrir þessar klausu eru mjög
ótraustar. Svo ótraustar, að með-
al annars er farið rangt með nafn
Prentstofunnar og einnig annars
aðilans að útgáfu umrædds
Myndablaðs. Þá hefur og ekki
verið leitað upplýsinga h já Prent-
stofunni, sem hér um ræðir.
Þar sem ekki veröur annað les-
ið út úr þessari frétt, en að hér
hafi verið um að ræöa samsæri
milli Prentstofunnar og Vest-
firska fréttabiaðsins um að ganga
af hinu unga Myndablaði dauöu,
með óhóflegri verðlagningu á
prentun þess, þykir rétt að skýra
frá þvi að hún var verðlögö sam-
kvæmt taxta Félags islenska
prentiðnaðarins, en verulegur af-
sláttur þó gefinn, vegna góörar
undirbúningsvinnu af hendi út-
gefenda. Var verðútreikningur
þessi borinn undir prentsmiðjur i
öðrum landshlutum og þótti sann-
gjarnt.
Hitt er svo annað mál, og aug-
ljóst þeim, sem vilja gera sér
grein fyrir verðlagi og markaðs-
horfum við blaðaútgáfu, að fjár-
hagsgrundvöllur fyrir útgáfu
vikublaðs, með þvi sniði, sem
þarna var á ferð er vonlaus, eigi
hún að standa ein og óstudd. Ætti
aðstandendum Alþýðublaðsins og
Helgarpóstsins að vera sú stað-
reynd jafnvel ljósari en öörum
mönnum.
f.h. Prentstofunnar tsrún hf.
Sigurður Jónsson
1 JXO n o 3 '
DYRAVARZLA?
lent **f5i*t var f «öttu
raáli
A tveimur
Ytfcwttt te*tWu 4\t***mt Hótvl
ungan tnaan, twkfcwð
wð Ut it»m aft
tthdytvtn tt&mtins Mmr fcana
Iwfa tent I etniivrrjMm 6ö*l6«um