Alþýðublaðið - 01.07.1938, Blaðsíða 2

FÖSTUDAGINN 1. JÚLÍ 1938.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
upp við mig, em peir, sem við
UMRÆÐUEFNl
Til Þingvalla.
Daglegar ferðir frá Reykjavík
kl. 10 % — kl. 1 x|2 — kl. 4.
Frá Þingvöllum. Kl. 1 % — kl.
5 x|2 — kl. 8.
eiðastoð Steindðr:
Sfmi 1580.

Hraðferðir tU Aknreyrar
alla daga nema mánudaga.
Afgreiðsla í Reykjavik:
Bifreiðastöð tslands, Simi 1540.
Bifreiðastðð Akureyrar.
10
Nye Danske af 1864
Liftryggingar og brunatryggin gar
BÓNDI ein.n fyrii- norðan var
mjö hreyknm af heyafia sín-
Ulm i^iitt sumarfö. Undir hajustiö
var hainn laið hetm upp heykúm
í túnfædinum. Þótti honum heiyi'ð
v©ra prðið hútt og kallaöi hainn
til ikotndi sininar, &em vaa’ aó raka
dneiífair kringium hieyiiö :
— Er loigm á jörð'U, Þórdís?
*
Á stríösáBuíniuun bair pað við
auistur í sveji'tum á hxeppamótii,
aið vdhið vair að ræða uim ýmis-
k'Onar Vjgbúinað og tflfæriingar
hieirnaðarpjóðenm. Eiinum bónd-
awum blöskraði að hLusta á petta
og gall við :
— O, piöir hætta ekki fyr en
peSir dnepa einihverin. j
*
— Dóttiír min ætlar að giftast
mi.Il jónamærinjgi.
|— Paö iefr pá eimsikonar gull-
brúðkaiup.
*
— Fyrjr sjóréttiwn í Lúbeck
kom inyiega harlia einfce'ninillegt
mál. Pýzku'r skipstjóri Lauge að
nafini, var ákærður fyrir að hafaí
stTokiið af skipi sitnu, rneðam paö
já í Osio. Siikt befiir aldrei kiomið
fyrjir áðUr og eim' pví esngih á-
kvæðii til 'um pað, hvaða hegn-
ingu pað síkuli varða, ef skip-
stjóri' strýkUr /af .skípi. En hámn
yar dæmdur eftir iag-aúkvæðum,
sem há tiil púess. íef skipverji
strýkur af skipi.
Skipstjóriun skýrði frá pvi .fyr-
ir réttinum, að hapn heifði arðiði
ástfaingiinn í stúlku í Oslo og
hefði efcki viijað fara frá hmni
En rétturjjim tók ekki pær á-
stæður til gneiinia.
•
Pieidersen og Zaebariasisen, sem
höfðU verið félagar i fyrir-
tæki höfðu ákveðiö að skiija að
s'kiftum. Ot af pessu áttu peir
iaingt samtal, án pess að komast
aö miókkurri niðurstöðu. Daginm
effir isetti Petersen svo'hljóðandi
auglýsiingiu í bl&ðin:
,,Hér meið tilkynnist, a)ð við
Jens Zachariassien erum búnir að
áiita félags'skap. Sérhvar, sem
skuldar oktouir peninga á að gera,
— Þér eruð altof hemaðairilegía
simnuð, gneifafrú, svaraði Duroc
og hriisti höfuðið; — log pér mis-
skiljið stjóm'málaástamdiö. Aðeius
svamir óvinir keisaTaíns myndu
ráða hosnum tiJ þess á pesisari
Stundu að leggja í stríð við
Rússa.
Mariia Wálewskia varð óttasteg-
in. Því að petta var einmitt
roarkmdiðið, sem hún hafði sett
sér að keppa að.
— Og petta segir einn af hug-
rökkustu mönnum Napoteons,
sagði hún og bnosti ofurlítið
háðslega.
— Hugnekki án fyrirhyggju er
tvieggjað vopn, frú mín, sagði
hann.
— Sá, sem ræður Napöleoin
til pess að fara í strjið við Rússa,
má pá búast við pví, að hanin fái
engan stuðnínjg?
— Já; pegar kieisaOun skipar,
ria öJJ franska pjóðúi upp sem
einn maður, greifafrú; — en pað
myndi engum detta í hiug að
ráða honum biil p<e>ss að leggja út
Í svo vafasamt fynirtæki.
— Ekki mansikálkaímiT?
— Frú mín; marskáikarnir hafa
pegar átt í mörgum styrjöildum
og viilja nú fá að iifa í friði.
— En ráðherrannLr?
— Ráðhenrarnir skUlu vara sig
á pvi að ætiía að sttypa Firftkk-
skuldum, eiga að gena upp við
Za;chariia!ssien.“
Pedersen gat ekki skilið pa.ö,
áð félagi hans var óánægðuT með
pes'sa auglýsingu.
*
Suniniudagsihlaðið flutti nýlegn.
saignir af Árna Eyjafjarðarskáidi'.
Þeisisi visa var kveðin1 við aind-
lát&fnegm hians:
Ánnd Jónsison andaðist,
sem yfkja gjönðS.
Skejnkfi Áma skálabyrði
skáldablóimi i Eyjafírði. >
*
Fyrir um ári siðan komu fram
ný, harla kýnJieg trúarbrögð í
Bahiia í Brazilíu. Guðinin var
hvítur stóðhestur, sem hét Trian-
oelion, og spámiaður hans var
Bnazilíumaður einn að mafni Jose
Launenoo. Eftir fáeinar vikur
hafði spámaður pessi femgið
fjölda áhangenda, eitókum mieðal
Indíánamma.
Loks kio)m áð pví, að stjómin
fór 'að verða óröleg út af óeifð-
um, &em urðu í sambandi við út-
bneiðslu trúaritónar.
I hvert skifti sem áhangandi
spámiantósitós andaðist kom guð-
Stótó í liki hvíts bests og bar sáJ
hiins andaða á baki sér til Para-
dísar.
Ábangiendur hininair nýjiu trúar
brjáðu hina kristnlu meran á ýms-
a,n hátt, og var peim ólift náJægt
peim.
Loks sendi stjómin leiðaingur
af stað til pess áð taka hestinn
og spámanmitón fasta.
Loks heppnaði'st að ná hestin-
Um og driepa hann. En postuiiinn
Launenoo komst undan.
Hann befir nú kunngert pað,
að von sé á öðrum hvítum' hesti,
og lieldur áfram að boða trúma
með rníklum sannfæritógarkrafti,
auk pess sem hatón á i {stððjugium'
styrjöldtnn við hiina kristnu.
Vörur, sem hafa óhreinkast,
seljast með tækifærisverði.
Vörubúðin, Laugavegi 53.
og ráða feeisaranum til þes's að
leggja út í fyrirtæki, sem getur
kostað hann kóróinUna.
GneJfafrúin horfði á hann ótta-
stegiin.
— Ég myndi ekfei þora að taia
svoma 'Opínskátt við nokkum
nema yður, greáfafrú. En ég ýki
ekfci. Hugsið yður, ef herferð til
Rússiland's — ef keisaranum dytti
það nokkunn tíma í bug — mis-
heppnaðást. Hiwn miMi h©r værj
langt austur í Rússlandá'. Míð-
Evrópa 'lægi öll milii kelsarans
og ríkiis hans. Hvemig færi, ef
þessi her færist? Þiegar keiisiajrinn
kaamist ti'l Parisafr væri alt Um
seinan.
— Ég ©r ekki trúuð á þvílíkar
uppreisnir. Svo iengi siem keisar-
i|ma lifir e:r ’hinn mikli persónu-
iéiki haais, jaifinvel þótt hann sé i
fjarlægð, nægiteg trygging fyrlr
þvi, að engin uppreisn ætti sér
stað.
— En ef PrússUr rísu upp aiftur
og Austurrikismenn byrjuðu á
nýjain ,leik, hvað þá? Ef hersvehir
fjandmatónanjna söfinuðust að
bafci hinum mikla franska her.
Ó, frú mím! Þér kunnið dkki að
miéta 'rétt hinar gífurlegu afleið-
ingar, &em slíkt tækifæri gæti
haft.
Maria Watewska hug»aði i«ngi
Hvernig á úrvalsliðið að
vera skipað? Tvœr tillögur.
Hellurnar við gangstétt-
irnar og við Austurvöll.
Náðhúsin við Bankastrœti.
Gentlemen og Ladies, —
Gaddavírinn er horfinn. —
Tröppurnar, sem ekki hafa
lofað meistarann.
Athuganir Hanuesar á horninu
EINS og von er, er nú ákaflega
mikið talað um knattspyrnu
og kappleikana við Þjóðverjana.
Sérstaklega virðast menn bíða með
eftirvæntingu eftir því að sjá
hvernig K.R.R. velur í úrvalslið-
ið, sem á að keppa f jórða — og ef
til vill síðasta — kappleikinn við
hina þýzku víkinga, og hefi ég
fengið tvö bréf um þetta efni.
*
Hið fyrra er skrifað fyrir nokkr-
um dögum, áður en kappleikirnir
hófust, og er frá „Mr. Spentur" —
og getur verið, að hann hafi nú
nokkuð aðra skoðun á málinu.
Bréf hans er svohljóðandi:
❖
• „Með því að ég er ekki ánsegð-
ur með úrvalslið þau, sem valin
hafa verið til að keppa við Þjóð-
verjana, vildi ég leyfa mér að gera
svolitla athugasemd við liðin og
lofa þér að sjá hvernig mér fyndist
liðið geta orðið sterkast. Mér virð-
ist vera valio í liðin með það fyrir
augum að gera félögunum sem
jafnast undir höfði, hvað snertir
það að eiga menn í liðunum, en þó
af veikum mætti.“
*
„Mér finst, að það eigi að taka
hæfustu mennina, burtséð frá því,
í hvaða félagi þeir eru.
Annars er þetta nokkuð við-
kvæmt mál, og ég skal viðurkenna
það, að það er ekki gott viður-
eignar, en við erum allir sammála
um það, að alt beri að gera, sem í
okkar valdi stendur til þess, að við
verðum okkur ekki beinlínis til
skammar er á hólminn kemur.
Þannig lítur liðið þá út séð frá
mínu sjónarmiði:
Hermann (Valur), Ólafur Þorv.
(Fram), Sigurjón (K. R.), Brandur
(Víkingur), Schram (K. R.), Hrólf
ur (Valur), Magnús (Valur), Gísli
(K. R.), Steini (K. R.), Hansi’(K.
R.), Lolli (Valur).“
*
Hitt bréfið er frá „Old Boy“ og
er svohljóðandi:
um oTð Dunocs, pegar hainin var
faritón. En hún var orðin ótta-
ateigítm 'Og et til vifll dálítið bmodd-
bO'riga.rateg. Á þessimi fíraum
gierði ársfiriður meim bLautgeðja.
Nápólieon hUigsaði áreiðanlega
ööru vísi.
Hún var fastákvoðin í því, að
ráða NapoteO'n ekki fíá því að
teggja út í slíikt fyrirtæki Hann
hláut áð sigra. Var hægt að ef-
ast úm það? Hafði ekki ö.li æfi
hans verið ósjitin sigurför?
Og svo áttu Rússar aið geta
sigrað hattin.
Hún bros-ti að þessarí hugsun.
Fáieinúm dögum 'eftir að Duroc
kom, beimsótti Napoleoin hana.
Hún hélt á bartni sínu á hand-
tegignum, þegar keisarihn gekk
inn.. .•
—' Herna! sajgði hún rneð barns-
le;gu bnosi, sem aitaif töfraði Na-
poteon. — Hér færi ég yðúr son
sigútvegárans við Wagram.
KeisarJnn beygði sig yfir
drenjginn, tók hann. því næst í
fatóg sé’r iOig Ikysti hann svo irmii-
lega, að móðirim fékk táríiaúgun.
Hún hief ði ekki getað hugsað
sér, að hinn kaJdrif j,áði sigurveg-
ari gæti verið . svona' viðkvæmúr.
En hann vafr orðiinn svo breytt-
ur.
Bnda þótt báðar furstafrúrtóar,
s©m fyJgdú Mafíú', ætluöu að
taka við haJmiinú iafituir, hélt hann
þvt á handlegg sér og gekk firam
og aftur ura gólfi'ð og bnosti.
Og u'm iiið tfliaði hánn við
DAGSINS
Björgvin Schram, sem keppir í 4
af 5 kappleikum gegn Þjóðverjun-
um, í báðnm úrvalsliðunum, með
Víking og með sameinuðu liði K.
R. og Fram.
„Úrvalsliðið, sem kepti fyrsta
kappleikinn við Þjóðverja, var
ekki vel skipað. Ég myndi vilja að
liðið, sem á að keppa síðasta leik-
inn, verði þannig:
Hermann (Valur), Sigurður
(Fram), Sigurjón (K. R.), Frí-
mann (Valur), Schram (K. R.),
Brandur (Víkingur), Jóhannes
(Valur), Gísli (K. R.), Steini (K.
R.), Hansi (K. R.), Þorsteinn (Vík-
ingur).“
Og nú getur K.R.R. valið úr.
>i!
„D—N— á hinu horninu“ skrif-
ar mér nýlega:
„Ég get ekki að því gert, að ég
sé svo margt hér í bænum, sem
mér fínst að lagfæra þurfi. Hér er
svo áberandi, hvar sem litið er,
smekkléysi, hirðuleysi og kunn-
áttuleysi, að maður er í vanda að
álcveða, á hverju helzt maður ætti
að grípa.“
*
„Þetta vil ég þó biðja þig að
benda á í blaðinu, að gera verði
fyrir hönd toæjarbúa kröfu til þess,
að tafarlaust verði látið leggja
hellur á gangstéttirnar í Austur-
stræti og Bankastræti. þar sem
um er að ræða mesta umferðar-
svæði í borginni. Á gangstéttum
þessara gatna, sem sums staðár eru
mjóar (gangstéttirnar), er hrein-
asta neyð að mætast oft og tíð-
um, fyrir þann aragrúa af fólki,
sem er þar á ferð, og þá segir það
sig sjálft, að ekki má minna vera
en að yfirvöld bæjarins sjái nú
þegar um að hellur verði lagðar á
gangstéttir þessara gatna, svo fólk
þurfi ekki að vaða þar í pollum
og for þegar rigningar hafa geng-
ið.“
*
„Þá þarf líka að athuga það um
leið, að leggja hellur á stéttina við
Lækjartorg fyrir framan Stjórn-
arráðstúnið þar sem fólk hefir til
þessa þurft að vaða í forarpollum
er það þarf að fara með strætis-
vögnunum. Það er skömm, að
þetta skuli ekki fyrir löngu hafa
verið gert, og krafan er sjálfsögð
um tafarlausar endurbætur. —
Um leið þarf að bæta úr því, að
sums staðar í Austurstræti hafa
gangstéttahellur sigið þannig, að
þar myndast uppistöðupollar á
gangstéttunum.“
*
„Þá ætti að mála stigaganga
náðhúsanna hérna í Bankastræti
og má stinga upp á að hafa litinn
steingráan. Um leið á að breyta
þeirri áletrun, sem íhaldið af
„vizku“ sinni setti þar til leiðbein-
ingar(?) fyrir einhverja. Ef þarna
á að vera leiðbeining fyrir ensku-
mælandi menn, þá á þarna að
standa „GENTLEMEN“ í staðinn
fyrir þetta „MEN“, sem þeir halda
vist að skiljist, en gerir það ekki,
og hins vegar á að standa „LA-
DIES“. Hitt orðið, sem þar stend-
ur, getur næstum verið móðgandi.
Þetta eru þau orð, sem þarna eiga
að standa.“
*
Gaddavírinn hefir verið rifinn
burt af Arnarhóli — og það er
jafnvel farið að gera við tröpp-
urnar, sem voru bæði signar,
sprungnar og klofnar og báru ekki
lof um meistarann. En hvað verð-
ur nú sett í stað gaddavírsins?
HáááM á köÞhinu.
Bezt kjör.
Aðalumboð
Vátryig íBiar skr if stof a
Sififösir
Lækjargötu 2
íyrir Island:
Sighvatssonar,
Simi 3171.
viRíilNJA CIGAREIIUR
20 Slk.
Pákkínn
Ifcslar
kr 1-3.5

j.tMT *
r&S:t / aííam 1 l i £ : : 1 j

Maria Valenka og tapoleea.
52.
land'i í óigæfu með inýnri styrjöld