Alþýðublaðið - 22.07.1938, Síða 2

FÖSTUDAG 22. JÚLÍ 1938.
ALÞYÐUBLABIÐ
HEYRT OG SEÐ

HARALDUR læknir í Vík, á'ð-
ur á Bnei'ðumýri í Suður-
ÞinjgieyjarsýislUi, kalliáður Ihsjen,
er bróðir Púlliaj, en þeir eru siynir
séra Jóns Þi&rMkissioniar* föðujr>
bróður Jóns hieitins Þnrlákslsionar.
Jómaisi frá Hrifliu baifði efkkert
dálæti á Ibsen og lét hann ekki
njóta frænidsemi, enidai vajr þetta
á þeim tíma, þegair alt vair betra
en íhaldið.
Eitt “sinn var það á samkcwnu
fyrir morðam, að Jóinais gatf sig á
tal við Ibsen og spurði fyrst
orða:
— Hvernig er þáð. Erulð þér
ekki bróðursonlur Jóms ÞorJáks-
sonar?
— Nei, svaraði Ibsien, — svo
slæmt er það ekki.
*
' Uppfinniinjgamaðurinn;:
— Hvernig líkar þér við nýju
rottugildruna., sem ég fann upp?
Kunniinjgiinin:
— Ágætlega. Þegar ég kom lað
í morgun fann ég tvær daUðar
rottur liggjandi hjá gildiiuninii.
Þær höfðu hlegið sig í hel að
Uppfinninguinni.
*
Nýliega andáðist gömul bliað-
Bölukona i Glasgow. Hún bjó áila
(eefi í fátækrahverfi og vár álitin
mjög fátæk.
En við andlát henmar funidlust
bankaibækur með utmi 80 þúsunld
krónum í fórum heninar.
*
Eiginkonan: <
— Nú skil ég við þig og kem
ekki aftur.
Eiginmaðurinn:
— Bíddu anidfflrtiak! Á ég ekki
að gefai þér meðmæli?
Hírirn heimsírægi fiðlusinilJtog-
ur, Fritz Kreisler, saífniair fiðlum.
Eitt 'sinn kom hainn iinjn í hJjóð-
færahús í Amstei'daim og bað um
áð fá áö líta á fíðlur.
Rakst hann þiaír á órmerkilega
fiðlU. sem lionum fanist ein-
kennilegffl dýr og brá sér á ta!
við kaupmannimn.
Tók hann fíð!u sína upp úir
ka'ssa'num og sfflgði:
— Hvfflð haldið þér þá fflð
þéssi fíðla mætti kositai?
Kaiupmáðluxinn islagðiist ekki
hafá iefni á fflð kaupa svo dýra
fiðiu, brá sér ajMÖáis og hringdi
á lögregluna. ’
Þegar lögreglan kom., sagði
kaiupmáðurinn:
— Takið þennain mann fiaisfan,
hann hefir stolið fiðluinni hans
Kreislers.
Kreisler fyigdist með á löig-
regllustöðima og lalgði þ.air fram
sffnal pappíra.
*
L
Einúi isínmi ætluðiu tveir mienn
áð heyjjai einvigi. Anluar vair síl-
spikaður, en ’hinn griinldhoráðuir.
Sá feiti ságði yið effnvígiisfvott
sinn:
— Þettai er afairójiafn ieikuff\ Ég
er helmingi sverairi en mótstöðU-
maður minn og jþáð er þvi 'helm-
ingi léttara að hitta mig. Þar af
leiðanidi ætti ég áð stainda helm-
ingi lenigra frá honiulm en hann
frá mér.
— Þfflð er rétt, sagði einvigis-
votturinn. — Váð verðum að
jafna þanin hialla.
Því næst tók halnn krítarmola
Upp úr vlasanlum og dró tvö strik
eftir skjólstæðíinjgi síjium emdii-
lönjgum, svo að rönld ‘varð á
milli. Því næst gekk háínn að
þeim mágrai og .sagði:
— Viijdð þér gerá ;svo vel iog
minnást þess, áð þa|u. skot, semi
kunná að hitta1 skjólstæðáng minn
átan iStrikanna, veriða ekki tekin
til greffnai.
*
Eniglenidingur og Ameríkani
tála samian.
EnglienidingU'ránni:
— Við effgu'm svo stór skip, að
þáð verður áð fjairja I bílium um
þiljUmair.
— Þá ættuð þér að sjá skiþin
okkar, sfflgði Amieríkumáðurin'n.
t— ÞaU eru slvo Sitóír, aið kokkur-
inln verðu'r aið ferðasit um pottínn
í kafbát, til þess að vita hvort
kartöflWrnlair emi soðjnffl'r.
Munið fiskbúðina í -Verka-
mannabústöðunum, sími 5375.
UMRÆÐUEFNI
Bernhöfts- o§ Gimli-tún
uerða ekki bílastœði. Bæjar
ráð er hœtt við ákvörðun
sína. Bílastœðin verða við
Kalkofnsveg, Hrœðsla sum-
ra bifreiðastjóra. Kolaryk
og sjávarselta* Bre>kkun
Lœkjargötu og bekkirnir.
Fegrun Reykjavikur og and
leysi stjórnarvaldanna.
Athuaaiir laiaesar í homau
ÆJARRÁÐ mun nú vera hætt
við að framkvæma þá á-
kvörðun sína að taka Bernhöfts-
tún og Gimlitún undir bílastæði.
Þannig er.hægt að koma í veg fyr-
ir glappaskotin, ef almenningur
lætur tii sín heyra. Ekkert biað
tók þó undir með skrifum Alþýðu-
blaðsins um þetta mál.
*
Ekkert mun þó hafa verið bókað
um þessa seinni ákvörðun bæjar-
ráðs í fundargerð þess og mun
meirihlutanum þykja leiðinlegt að
láta sjá eftir sig í fundargerðunum
svo hringlandalega framkomu.
Hinsvegar mun ráðuneytinu þó
hafa verið send fyrri ályktunin, en
það mun verða rabbað um það við
ráðherrann, að bæjarráði hafi snú-
ist hugur. Það er misskilningur, að
skömm sé að því fyrir bæjarráð að
hafa breytt um skoðun í þessu
máli því að oft kemur það fyrir, að
menn þurfi að breyta ákvörðunum
sínum og er engin skömm að því.
Og það er áreiðanlegt, að það er
fagnaðarefni alls þorra bæjarbúa,
að bæjarráð skuli afturkalla hina
fyrri ákvörðun sína.
*
En hvað verður nú gert við bíl-
ana? í ráði mun vera að taka
svæðið við Kalkofnsveg undir bíla
stæði, og virðist það bezti staður,
enda bentu allir þeir menn, sem
Alþýðublaðið hafði tal af um þetta
mál, einmitt á þennan stað. Verð-
ur þá að líkindum steypt allmikið
port þarna með öllum nauðsyn-
legum tækjum og búið sem bezt
í haginn fyrir bílstjórana.
*
Nokkrir bifreiðastjórar, sem ég
hefi haft tal af, hafa sagt, að það
sé aðallega tvent, sem geri að þeir
séu ekki vel ánægðir með stæðið
við Kalkofnsveg. í fyrsta lagi sé
töluvert kolaryk þarna, þegar að
DAGSINS
hvasst sé, og geri það bílana skít-
uga ekki aðeins að utan, heldur
og að innan, því að þó að bílarnir
séu mjög þéttir og vel frá þeim
gengið, þá smjúgi rykið inn. Þá sé
líka, þegar stormur stendur af
sjónum oft mikið særok á þessum
stað, sjávarseltan setzt á bílana og
skemmir þá.
*
Út af þessum ummælum hafði
ég í gær tal af Magnúsi Bjarna-
syni stöðvarstjóra á Bifreiðastöð-
inni Geysi við Kalkofnsveg, en hin
nýju bílastæði eiga að koma rétt
norðan við hana. Hann kvaðst
hvorki hafa orðið var við kolaryk
né sjávarseltu á bílunum frá stöð-
inni, sem standa norðan hennar,
að minnsta kosti ekki svo á sé orð
gerandi, eða að það komi til nokk-
urra mála, að af því hljótist nokk-
ur óþæginda.
*
Virðist það því vera að óþörfu,
að einstakir bílstjórar óttast þetta.
En þetta hvorttveggja þarf að
rannsaka og girða fyrir, ef þörf
er á, því að það er með þetta mál
eins og öll önnur mál, að bezt er
að leysa það á þann veg, að flestir
og helzt allir séu ánægðir — og
það nær auðvitað ekki nokkurri
átt, að gera neitt í þessu máli gegn
rökstuddum mótmælum bifreiða-
stjóranna. Þeir eiga fullan stuðn-
ing skilið við hina áhættusömu og
erfiðu atvinnu sína.
*
En hvað verður gert við Lækj-
argötuna? í ráði mun vera að
breikka hana allmikið. Þyrfti að
gera þetta sem allra fyrst. Lækj-
argatan er með allra fallegustu
götum í bænum og getur því orð-
ið miklu fallegri. Jón Axel Péturs-
son gat þess nýlega í viðtali við
Alþýðublaðið, að hann vildi um
leið og gatan væri breikkuð, láta
setja upp bekki meðfram henni
og prýða hana á annan veg. Er
þetta góð uppástunga og vonandi
þurfum við ekki að bíða lengi eft-
ir framkvæmdunum.
«
Til skamms tíma virðast taæjar-
búar, og þá sízt af öllu meirihluti
bæjarstjórnar hafa skilið, hve mik-
ils virði það er, að borgin okkar
sé falleg. Nú virðist þó mega finna
nokkra breytingu í rétta átt. Verð-
ur að vona, að fyrst byrjað er á
að gera bæinn fegurri en hann hef-
ir verið, verði ekki staðnæmst við
byrjunina. Er þó nokkur hætta á
því, því að andleysið virðist mjög
ríkjandi, þar sem þessi mál eru
afgreidd og ákveðin.
Hannes á horninu.
fléðiisaðferð.
FYRIR nokkru síöan greip
ég ofan í grein í Þjóðvilj-
anum, þar sem verið var að á-
mæla Alþýðublaðinu fyrir það,
að taka málstað Sigurðar Guð-
mundssonar. Segir það, að sjálf-
sagt sé að reka úr stöðu alla
ótrúa starfsmenn, og þá, sem
vanrækja að gera skyldu sína,
og er þessum orðum beint til
Sigurðar Guðmundssonar.
Ég verð nú að segja, að þó
ég hafi séð margt í Þjóðviljan-
um, sem mér hefir þótt ljótt,
held ég að ég hafi ekkert séð,
sem er eins ljótt og þetta. Við,
sem erum kunnugir í verkalýðs
hreifingunni, vitum, hvernig
fjárhagur stærstu verkalýðsfé-
laganna hér, Dagsbrúnar og Sjó
mannafélagsins, hefir grund-
vallast á óþreytandi starfi þess-
ara tveggja Sigurða, Guðmunds
sonar og Ólafssonar, og að þeir
hafa verið starfandi í meira en
áratug, langt fram á kvöld, svo
að segja árið um kring. Héðinn
rak Sigurö Guðmundsson úr
starfinu, eftir 11 ára starf. af
því að hann þurfti að koma
Kristjáni Jakobssyni í stöðuna,
og er það eitt nógu svívirði-legt.
En að bæta hinu ofan á, að sví-
virða Sigurð í þokkabót, með
því að hann hafi ekki staðið í
stöðu sinni, er meira óþokka-
bragð, en hægt er að búazt við,
jafnvel þó úr þessari átt komi.
Alþýðuflokksmaður.
oooooooooooooooooooooooooooooooooooo<
oooooooook>ok>ooooooooooooooooooooooo<>
p
I snnnn-
dagsmatinn:
Naría Walewska og Napoleon.
hennar hafði verjiö eimis og morg-
unroðinin, siem IjómaÖi ium hinn
vóldugal öm. Þegiar hádegiÓ kom,
h’lfflut hanin ,að- blitoraa; hamin gdt
ekki vamaö tíl kvölcis.
Nærri því mcð váldi haföi
tneninff veriÓ vfflrpiaö í fiaingið' á
tósiaaianium. Og nú skiffdi hún
þtaið loksinis. Þáð var ekki hiann,
sem hún haífði elskað, heldur
frielisiaíri Póliands. Þarð hiafði verið
hiefflög áisf; þess vegna hafði hún
akki elskaið miaMnilnin.
Hún hiaföi ekki élsik’a'ð Nfflpo-
leon, hieldur stjörniuin'a, seim hfflfði
risið lupp yfir himininn og hafðii
borið birtu yfir Evrépu i 20 iár.
Loks játaði d'Ornano herani ást
siín'a, og hún hikaðii ekki við iað
veljffl hann áö lífsförunaut.
En eranþá einu sinni áttí! Nap'O-
liöon eftir að láta tiil sín taklá.
Napoieon komst frajm hjá varð-
mön’nium Englendinga, snéri aftur
o g náði öilum herfioringjumi, að-
mírálliuim og hermönnúm á sitt
viáld með þesisari eánu setningu:
— Hver ykfcair vill verðja tíil' þiess
áð sikjóta á keisariaam?
Aftor néði hfflnin á siitt vakl
Tiuilerihöiliinini.
Nærri þvi aUffir mairsikálklairnk
glengu Niapoleon á hönd: Da-
voust, Ma'siséna, Muriat og Ney,
sem hafði loffflð Biourbonlak'on-
—-------------- 65.
unginum því, að flytjia Napol&on
í jámbúri til Pialrísfflr.
Þetta var lélegur brandairi.
Ney sá Napoleon, faðmfflði
hainin fflð sér og gekk til liíðs við
hfflnin með allffl' herdeáld sínffl1.
Þetta fcostaði hfflnn seffininia lífíð.
ÞEn Murat ko,m Jika. Haun hatfðd
þjáðat af sfflmvffzkubiti, sló ennþá
elnu sinini út öllum trompum og
geikk Napoieon á hönd.
Þfflnn 20. marz 1815 kom keisi-
árinn itil Fontffl'iniebliöaiu.
Þegar Napoleon kom um'
kvöldið til Tuiierlhiallfflrin'níar var
hritfning fólksiinis svo míkil, og
fólkið þyrptísit svo þétt umhverf-
ís hanini, að Niapoleioin hrópaði
hlæjajndi:
— Herrair mínir! gætið að ykk-
ur. Þið ætlið aið merja' mig i fhfcffl
í söium keisaran's beið þegar
h’iin nýjia hirð, og fyrir fram'ain
höllinffl tófc lífvörðuriim sér atöðu,
tíl þess fflð vemda líf keis'atriains,
etf á þyrfti að hailda.
Eftír mjög skammian tíma
komst NiapioJepm að þeirri niður>
stöðú, lalð fflillfflr tilrialuinjr til þess
fflð halda friðinn og fá laíðra rííds-
sitjória tíl þesis að viðurkenniai hlnffl
nýju stjóm, vonu áriaingurisilffluisar.
Og þiaið sem meira var, eriiendar
sitjómir veignuðu sér meiriai að
segjia! við því, að takia á mótí
sendiherrum Niaipoleom. Og aUst-
urriskffl stjómin, seim í fyrstu
visisi ekkí, hvemfflg hún átti fflð
sivúai isér, snerist nú af miMuim
áhugffl á band með- óvinumium,
þegatr hinn miikli æfiintýramaöiur
Murfflt talí'uiko'nuingiuir reyndi að
æsai Itali Uipp í Btrið gegn Aust-
uirrikismönuiuim.
I raiun og veru var það þauinig
Ulm þess'ar mundir, að þetta máll
hafði alls ekki verið úitrætt milli
þeirrai Murats og Naipoileons, og
þrátt fyrir fulilyriðing'air Napo-
leons' áiitu Auisturirikiis'meinn, að
uim nýjiar ófriðarhorfiuir væri að'
ræða, sem ættu upptök sin í
Parisarborg.
Þann 12. júní fór Na,poileon
friá Bairis og hraðalöi sér tíil
boligisku laindamærfflninia.
SitríðiÖ braiuzt út á ný.
Murait var s’igria'ður, þiegjr
hann, samkvæmt iskipun Nfflpo-
teons, gerði árásinia of sniemima.
Hann leitaði dauíðlains, en dauðinm
vildi hiainn ekki. Það vaír ekki
fyr en! seinraa, að þessi miitkM' æf-
intýraimaður tféll fyrir byssUkúffu.
Ennþá einu sinni rislu mar-
skálikair, berforingjar og hermenn
Uipp tíl þesisi fflð berjast fyrir
þennffln mapn, sem' þeir höfðui
gert fflð 'keisaira. Soult fcom, Exel-
mfflns, Milhaiud, hinra aldni Le-
febvne, Vaindamme, Gro'ulchy og
margir fleíri.
— Hermenn! hrópajði keffsarinri
tii þeirra, sem hkveðnir voru í
því aið förnai lífi og frielsi fyrir
hfflnn. — Hermjsnjn! 1 dag er af-
mælisdajguir oruisitunuajr við Ma-
nengo og FriedJatoid, sem tviisvajr
s’ininum ’hafa ákveðffið örilög Ev-
rópu. Við venðum að hraða okk-
ur mótí óvinunum', Ireyja við þá
orusitor og laggja líf okiöair í
hættu,. En ef við sýnum hugrekki
og kfflrimensku, rounum við sffjgria.
1 þessu istríði verðuir sérhver
Fralkki laínnað hvort ifflð sigra eðffl
d,eyja.
Ep strax í herbúðunum vfflrö
Nifflpoteoto fyrir miklium' vonbrigð'-
um.
Vifflr hiaran ekki iengur hinn;
siami? Hatfði hann giliatiað einr
h'verju iaff persónuieikia sfcum?
Sviksemffn 'læddist i'nn- í naðár
herforinigjfflninia-. Bouirmiont gekk
yfir ti’l óvfcifflnnia. Og fleff'rii Sræigir:
og mi-kils metnir hertforingjalr
fýligdU þessu fyrirlitiiegffl fordæmi.
Keisarimm viair utaln við silg af
bræði. Bourmont hatfiði verið
Unldir vemd Neys, hinjs hrausí-
asitffl hinmffl hriausto.
— Jæja, herra marsíká'lkuir!
sagði Napoleoni vi'ð Ney. —
Hvernig lízt yður á skjólstæðimg
yðá|r? t
— Herrffl! Ég treysti Bouirmont
effns og sjáltfum miér. 1
Þá leit keisiafriinin! tfaislt á mfflr-
skálkinin og sagði: .
— Svikararnir skuliu fá að sýna
lit á sffnum tíinaa.
Þffltoin 15. vair orustffln við Fiiöur
rus. Prúissiair mistu sjö þúlsunldir
rmamm. En Fralkkar mistu ©inn
atf sffnum hraUStuStu möntoUm,
Nýtt nautakjöt
Svínakjöt
Frosið dilkakjöt
Nýreykt hangikjöt
Dilkasvið
Nýr lax o.m.fl.
Mei kjðtiRn:
Súrar Gúrkur
Súrar Rauðrófur
Pickles
Á kvllðboriíð:
Tómatar
Áskurður allskonar
Salöt.
GriRmeti:
Blómkál
Gulrófur
Gulrætur
Maírófur
Gúrkur
Hreðkur
Salatblöð
Persille
Cítrónur
Nýjar Kartöflur.
Matardeíldío Malarfciíðlii
Hafnarstræti. Sími 1211. Laugaveg 42. Sími 2812.!
Kjöfbúðín Kjötfeúð Sólvalla
Týsg’ötu 1. Sími 4685. Sólvallagötu 9. Sími 4879:
Kjötbúð Austarbæjar
Laugaveg 82. Sími 1947.
oooooooooooooooooooooooooooooooooooo
Næsta hraðferð
til Akureyrar
um Akranes er á mánudag
lifreiiastí
Sími 1580,