Alþýðublaðið - 01.05.1927, Blaðsíða 1
Reykjavik, sunnudaginn 1. maí 1927.
I ðag.
Sá flokkur i neyð yfir fimindin
brauzt,
pví freisiö er alt, sem hann varðar.
Þá kveður við loksins sú kröft-
uga raust,
sem kallar sitt föðurland við-
stöðulaust
af harðstjórum himins og jarðar.
Þorsteinn Érlingsson.
í dag er dagur samtakanna.
1 dag fylkist aljtýða allra landa
heimsins undir fána sína og geng-
ur fylktu liði um götur bæja og
borga.
I hverju [jorpi, í hverri sveit,
i hverri borg er fiokkur ntanna,
sem minnist Jressa dags að ein-
hverju leyti.
1 dag streymir verkalyðurinn úr
dimmum og daunillum verksmiðj-
um iðjuhöidanna.
í dag kastar verkalýðurinn
hamri launajrrælkunar, slítur af
sér hlekki kúgunar og helsis, og
tekur Jíátt í starfseminni, — í
sameiginlegri baráttu sinni fyrir
hugsjón allra undirokaðra manna,
'jafnaðarstefnunni.
í dag stendur öreigalýður allra
landa hlið við hliÖ, öxl við öxl,
sameinaðir i Jréttum fylkingum,
bundruð, þúsundir, milljónir, og
ber fram kröfur réttlætis og
mannúðar, kröfur jafnaðarstefn-
unnar.
í dag tæmast öreigaíbúðir borg-
anna. Fólksfjöldinn streymir úr
fátækrahverfunum. Fátæklingur,
öreigi, hann vill út, út úr
dimmum fátækraskotum auðvalds-
skipulagsins, út, út í sólskjn-
xð, sumarið og baráttuna fyrir
frelsi hinna undirokuðu.
Það er líf með þjöðinni í dag.
Fyrir 38 árum var 1. mai hald-
inn hátíðlegur í fyrsta skifti af
verkalýðnum.
Fylkingarnar stækka með
hverju ári, og tannagnístur auð-
valdsins 'heyri t ijósara og Jjósara.
Stoðir auðvaldsskipulagsins Tiðá
á grunni sínum.
Alt það rotna og illa hlýtur að
upprætast.
Fúasárin Jrola ekki sólarbirtu
sumarsins. Þau birtast opin ill
fyrir augum vegfarandans.
Eins og stéttarbræður okkar
ú:ti í heimi fyfkjum v'ér, íslenzk-
ir jafnaðarinenn, íslenzkir verka-
tnenn, Tiði í dag.
Hingað, irpp í norðrið og kuld-
ann, hafa freJsishugsjónir jafnað-
arstefnunnar náð.
Frjóangar hennar hafa fest ræt-
ur í hugum ísJerizkrar alþýðu.
Heitum því i dag að starfa öt-
ullega að mannréttindum jafnað-
arstefnunnar.
Heitum því að hjinda af herðum
íslenzkrar alþýðu kúgunarfjötrum
afturhaldsins.
Leggjumst á stoðir auðvalds-
skipúlagsins og Játum víxlarahiöli-
ina hryuja ylir valdhafana.
Fram, íslenzk alþýða! til nýrr-
ar baráttu.
a.
Kosningarnar.
Nú standa fyrir dyrurn aJme.nn-
ar alþingiskosningar með tæki-
færum til að skifta um þ'ngmenn.
Dómsdagur Jxeirra kemur. Kjós-
endurnir fá að nafniau til völdin
i einn dag til að ráða skipun
þingsins og J>ar með iandsstjórn-
arinnár. Hvaða aðstöðu ha.fa jafn-
aðarmenn til Jxess að beita sér
vib kosningar þær, sem í h.önd
fara? Hvaða gagn gætu þeir unn-
ið ísienzkri alþýðu með harösnú-
inni kosningabaráttu V
íh'aldsflokkurinn og stjórn hans
srtur enn við völdin. Aðalmerg-
urinn úr þeim flokki eru stór-
atvinnurekentl u rnir við sjóinn,
sem leggja fram féiö til kosninga-
baráttu flokksins og blaða Jxans
og ráða því stefnunni, blindri
eiginhagsmunastefnu fyrir Jxessar
ráðandi stétlir. íhaldsflokkurinn
hefir á allan hátt reynt að Jétta
undir með stóratvinnurekendum í
baráttu þeirra fyrir tilverunni og
á þann 'hátt, að fjöldinn, alþýðan,
er látinn bera byrðarnar. Af yfir-
ráðastéttunum hefir verið létt
sköttunr, t, d. tekjuskatti, en rík-
issjöður hefir verið Játinn afla
sér nýrra tekna og greiða skuld-
ir strí(\sáranna með inargföldum
nefsköttum á alþýðunni, tollaá-
lögum á nauðsynjavörum hvers
manns, Umbótakröfum alþýðunn-
ar í tryggingarmálum, fátækra-
nlálum og öðrum mannréttinda-
málum, svo sem réttlátari kjör-
dæmaskipun, heíir ekki verið sint
né kröfum um að vernda líf og
heilsu verkalýðsins, svo sem með
friðun helgidaga og bannþ gegn
næ; urvinnu við hafnarvinnu. Hins
vegar hefir íhaldið reynt að lög-
bjóoa ríkislögreglu til að ska-kka
leikinn fyrir atvinnurekendur, er
verkaiýðurinn neyðist til að berj-
ast fyiir afkomu sinni með verk-
föllum. Af Ihaldsflokknum er [>ess
eins að vænta, se-m hann þegar
heíir sýnt, og íslenzk alþýða 'get-
ur nú vitað, að íhialdsstjórn er
verst.
„Framsóknar“-flokkurinn og
flokksbrot frjálsiyndra manna
haía rxunar verið i rninni hluta
á þingi þessi árin, en hafa þó
greinilega sýnt stefnu sína gagn-
vart alþýðunni. 1 sumum málurn
hafa þessir flokkar verið frekar
velviljaðir málstað l>eirra, sem
erfiða og J>unga eru hlaðnir, en í
aðalmálunum, svo sem skattaá-
Jögunum, ko.mingarréttaimálunum
og kjördæmaskipuninni, . hafa
Jxessir flokkar snúið bökum sam-
an gegn verkalýðnum.
Nú stendur málið svo, að beiti
Alþýðuilokkúrinn sér af alefli og
nái þeim þingsætum, sem hann
getur náð með ötulli vinnu allra
flokksmanna og flokkskvenna, þá
er enginn vafi á því, að á nœsta
pingi verður Innn stóra lóðið á
vógarskálinni. Án aðstoður hans
getur þá hvoniyur hinna tvegyja
ac-.ljlokk i. Ihalds, uy „Framsókn-
ar“, mýndað þinyrœðisstjcrn
néma með því að cj mya samtm í
einn jlokk. Annaðhvort gœti Al-
þýpiijlokkiirinn þá h imiuv jram-
'ganfj inikilla ambótamála fyr.r ís-
lenzka alþýðu, eou neytt hina tvo
jiokkana til: að sýnu að fullnustu
sameiginlega stefnu og lit og />á
orðið i ini andófsjlokkurinn í
iandinu. Hvort sem væri, er nijög
mikils vlrði. Framgangur bráð-
ustu umbótamá'a er nauðsynleg-
ur, og þó væri engu síður æski-
Legt. fyrir framtíðina að hreinsa
hálfvelgjuna úr stjórnmálunum,
svo að til væru að eins jafnaðar-
menn annars vegar og ójafnaðar-
menn hins vegar. Alþýðumenn og
konur! Höíurn hugfast, að á næsta
kjördegi er verið að berjast um
þingvöldin fyrir 4 ára tímabit, og
við jafnaðarmenn getum markað
stefnu þess timabils með því að
vinna að því, að jafnaðannaður
komist á þing hvar sem hann er
í boði. Á Alþýðuflokknum hvílir
sú pólitiska skylda að umskapa
þjóðfélagið og stjórnmáíalííið í
landinu. Áhrif jafnaðarstefnunnar
í framkvæmd eru kornin undir
samstarfi allra ‘jafnaðarmanna, ó-
sérMílinni vinnu að sigri jafnaðar-
stefnunnar. íslenzkur verkalýður
mun sýna við næstu kosningar
jvöxt og matt sam aka sinna. Verk-
lýðsfélög eru nú komin um land
alt með um 5000 starfandi með-
limum.
Fyrsti maí er dagur alþýðusam-
takanna. Minnumst í dag verks-
ins fram undan í stjórnmálunum
engu síður en í kaupmálunum.
Héðinn Valdimirsson.
Töiur, sem taia.
Neðri deild alþingis hefir nú
afgreitt fjár.lögin til efri deiidar.
Gert er ráð fyrir, að tekjur rík-
issjóðsins árið 1928 nemi samtals
um IOV2 milljón króna.
Um 21/-) milljón [>ar af er gert
ráð fyrir að.ríkissjóður fái í tekj-
ur af eignum sínum og fyrirtækj-
um.
Þá vántar enn um 8 milljónir
króna. Af því á að jafna um 71/2
milljón eða að meðaltali 75 krón-
u:m á nef hvert niður á lands-
fóTldð sem sköttum og tollum.
Hvernig skiftir ]>ingið þessum
71 ;■> milljónum niður á íbúa lands-
ins? Augljóst er, að bæbi sann-
girni og skynsemi mælir með þvi,
að þeir greiði mest, sem mestra
fríðinda njóta, ráða yfir miklum
eignum og hafa ríflegar tekjur,
en hinir að eins lítið, sem berjast
í bökkum efnalega.
Dómur þjóðarinnar um alþingi
hilýtur að mestu að fara eftir |>ví,
hversu Jxví ferst þessi niðurjöfnun,
hvort það gætir þar vits og
Téttlætis, eða hvort það beitir ein-
stakar stéttir ójöfnuði og dregur
fram. JiJut annara.
Því svara tölurnar bezt. Skatt-
.ar lagðir á arf, eignir og tekjur
neina samtals 990 þúsund krón-
um, segi og skrifa níu hundruð
og níutíu þúsund krónum, eða