Alþýðublaðið - 06.03.1939, Blaðsíða 3
MÁNUDAGINN 6. MARZ 1939
ALÞYÐUBLAÐIÐ
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
BITSTJÓRI:
F. R. VALDEMARSSON.
í fjarveru hans:
JÓNAS GUÐMUNDSSON.
AFGREIÐSLA:
ALÞÝÐUHÚSINU
(Inngangur frá Hverfisgötu).
SÍMAR:
4900: Afgreiðsla, auglýsingar.
4901: Ritstjórn (innl. fréttir).
4902: Ritstjóri.
1196: Jónas Guðmunds. heima.
4903: V. S. Vilhjálms (heima).
4005: Alþýðuprentsmiðjan.
4906: Afgreiðsla.
ALÞÝÐUPRENTSMIÐJAN
Æska m staif.
HINN öíi vöxtur bæja og
Itauptúna, og hið mikla at-
vinnulieysi þar, hiefir opnað latugu
imianina fyrir þeirri hættu, siem
viofir yfir æs'kiulýð bæjanma og
riaiunar yfir æskulýð alls la.ndsins.
Viðhorf þieirra lungu manna og
kvenna, siem nú \axa iupp við
hið hnignaiidi atvininiulíf viið sjáv-
aiisíðuna og lekfcert lífsis'tairf isjá
fmimunidan, þegar foneldraniir
sleppa af þiekn hiendinni, ler alt
anmáð ein þiess fölks, siem óx upp
í lanidiiniu fyrir 20—30 árum. Þá
gat- læskumaðuriMn brotið sér
braut til ínenningar og skapað
sér sæmilega lifsstöðu, ef hann
hiafði sæmilegan dugnáð og vilja
til þesis.
Nú er þietta gerbreyít. Aðeins
þeir, isem eru allra framsæknastiTi
og hiagsýnastir, komiasit til seemi-
liegs starfs ipf eigin ramlieik; hiinir
allir berjast við atviranulieysið og
erfiðlieilrana og margir ieriu þeir,
bæði karlar og konur, sem gefast
lupp í þeirri löngu og oft von-
lausu barátfu, ef forieldrair, leða
aðrir aðstandeindiur eða vinir, geta
ekki kómið þieiim til hjáipar. Og
þá (er því iMðlur ekki. altaf um
það spurt, hvort sá éða siú sé
starfinu vaxinn.
Hin myrfcu isíký, siem hvila yfir.
framtíð æskuimaninsiinls og óvis's-
an lum alt hefir þau áhrif á umga
fólkið, að það er ekfci lífsglatt,
nema þau augnalblik, siem það
getur glieymt framtíðmni við
sfeemtanir, íþróttir eða aðra leiki.
Sú beizkja, siem vonieysið um ör-
ugga framtíð sifeapiar í sál æsiku-
fóiksins, isiezt þar að og mótar
lifsiskoðanir þesis, gieriir þær öfga-
kenidar og oft sfcað.'egar bæði fyr-
ir æsfeufólkið sjálft og þjóðfé-
Það liggur í eðli æ'skumnar, að
elska fneisið. Það er krafa hienn-
ar, að hún fái áð njóta kraftia
sirma allra og óskiftra biæði við
léik og við' starf. Hváða frieisi
getur sú æska elskað, isiem enga
framtíð sér áði® en atvlnnúleysi
og vandræðii á öllum sviðum, er
hún lítur fram á veginn ? Á
hverju á sá æskumaður iað neyna
kraftana, ;siem lektaert stárf eygir
handa sér né tækifæri hefiir á
því að ískápa sér þáð, þegar hann
finnur, að kraftár hánisf kállia?
Þegar því æskuSólkið neksl á
þann 'múnvegg, siem' umlykur það
á allar hliðar, grípur það ýntíst
vonleysi, er dregur þa.ð niður í
^spiltar isikemtanir og jaifnvef ann-
að enu vjerra, eða þiað fyjlist
Ratri til þiess þjóðskipulags, slern
skapar því. slik kjör.
Hér er því að lieita orsakanna
til þesis, að æskufólik bæjanna
virðist lmeigjast meira a'ð þieim
öfgástefnlum, sem uppi eru, nas-
isima og fcommiúniiísmia, en að
þeim s,tie£niuimi, siem v'ilja vernda
lýð'ræði og frelsi innan þjóðfé-
lagsins.
En þegar svo er komið, er far-
ið að siga á ógæfulilið og, full
nauðsyn á áð rétta við, ef það
er hægt.
*
En hvar erlu vertoefnin fyrir
æsfeulýðinn? miunu menn Spyrja.
Öllum mun fyrst hugsað til hins
opinibiera — rikisins, bæjar- og
sveitafélagainna og anniana opin-
berra ieða hálf-opinbeTra stjóxn-
aiivalda og stofnana. Sjáífsiaigt er
að gera allar þær .kröfur t,il
þeirra, sem skynsamlegair geta
talist í þesisiu efni. En það er
ekki nóg. Aðeinis eitt get'ur
hjálpað, og þáð er þjólðlieg vafen-
ing, sem kastar burt ölium þieim
fordómum, sem fyrilr enu í þlesis-
um efnurn og skapar æ'slkulýðin-
um sjálfum nýtt viðhorf. Þá
vakningu megnar ekki hið opin-
bera að sluipa, hieldur vetðrar
þjóðin að gera það sjálf- Enn
bíeinist sú vakninig, sem vart hef-
ir orðið við, að „óieiginliegum11
verkefnum, sfoemtunum, íþrótt-
urn, ferðalögum o. þ. h.
Þessrun straumi verðuir að
bieina ijnn á svið hinina eiglnliegiu
verkefnia, þieirra, sem giidi hafa
fyrir framtíð æsfoumannisins afcki
síðlur en fyrir hina líðanidi stund.
Það er engum efa bunidið, áð
slikt er hægt, en það feostar bæði
fé, skipuiag og flestiu, og fyrst
og fremst .bostar það samtök allr-
ar þjóðarininiar á þessu sviði.
En hVierjiir lenu þieir foreldrár og
forráðamenn hininar ungu kyn-
slóðiar, sem ekki vilja leggja þar
hönid að verki? Hverjiir eru þeir
og ihvar í flokki, sem heldur
vllja sjá börn sín týnásit í isorpið
eðia vierða öfgum og ofbeidi áð
bráð? Þeir foreldrar eru áraiðan-
liega engir til.
Élestar þjóðir, nema við fsrlenid-
ingar, hafa hjá sér hersikyiidu.
Ungir imiann ieru á, ákveðtnuni
áldrl Kvaaair til stairfa í þágu
föðurtanids síns. Þeim er gert áð
skylidu að verja nokkrum mánuð-
um — sumis staðar árum — til
þessara starfá. Það leggjia þeir i
sölurnar fyrir ættjörð g'ína og
þjóð, og eru þá einnig færari til
að verja sig og sína, ef á þaif að
halda.
Þetta þie'kkjum við ekki hér,
og mUnuin vananldi aidrei þékkjia
í mynd herskyMunnár. En það
er engum vafa bundið, áð hverj-
um mianini er það holt, að leggja
fram Ikrafta sína, .lengri eða
skemri tfma, í þágu þjóðár isinnar
og íósturjarðar. Þáð er hverjum
manini holt að finnia, að þjóðin á
fcröfu á hendur leiu'staklingnuni,
eins og einístaklingurmn á kröfu
á hendur þjöðinni. Mörgum þyldr
vænst um þau verk -sín, er þeir
vinna enidurgjalidsiaust í þágu
lands isíns og þjóðar.
Væri ósaningjarnt að krefjast
þess af æskulýð þesisa lands, áð
hianin legði fram krafta sína til
starfs í þágu lands og þjóðar á-
kveðinin tíma á ákveðnum1 alidri?
Það starf ættí eingönga að miðia
að því að byggjia upp landið og
bæina, ræfoiia þlað iog prýðia og
þúia í hiaginn fyrir sjálfa sig og
þiann æskulýð, er á éftir. kemur;
styðjia og efla atvinnuiíf bæja og
kauptúna, auk þess siem þesisiu
s'tarfi fylgdi nám og þjiálfuin til
líkama og sálar fyrir æsfcufólkið.
Væri horfið að framkvæimdum
í þesisu efni af því opinbiem og
þ-að stutt af þjóðinni í heild,
þyrftii ekki að kvíða þvi, áð sá
kvíði byrfi, sem nú eiinfoantnir
æskuiýðinn. Þá mundi s.á
haU'S'thugur, sem nú fonýr æsikú-
lýðiiinn yfjr í vonleysi éða öfgiar,
vífoja fyrir sönnuim vorhug. Þá
mundi sá vorblær aftur leifoa um
hina íslenzku æsfou, siem fyrir 20
til 30 árum ríkti hér í lanxli og
átti mes'tán þáitt í að vinna þau
þnékviriki í ísienjzkrt þj'óðlífi, Islem
unnin hafa verið síðus'tu árátug-
ina.
Útbreiðið Alþýðublaðið!
Rekstor rikisútvarpslns
----«--—
Greinargerð útvarpsstjðra út af tillðonm rekstrarráðs
HÉR í blaðinu var, hinn 8.
febrúar s.l., birt viðtal við
Sigurð Ólafsson gjaldkera, en
hann er svo sem kunnugt er
fulltrúi Alþýðuflokksins í
rekstrarráði I, en undir það
heyrir m. a. rekstur ríkisút-
varpsins.
Gerði Sigurður Ólafsson þar
nokkra grein fyrir þeim sparn-
aðartillögum, sem rekstrarráðið
gerði, og mundi sparnaður
nema um 60 þús. krónum ef allt
næðist, er ráð var fyrir gert.
Aðalsparnaðurinn var ráðgerð-
ur á „hljómleikaflutningum og
innheimtuaðferðum“ við út-
varpið.
Heyrir hið fyrra eingöngu
undir starfssvið útvarpsráðs, en
hið síðara undir starfssvið út-
varpsstjóra. Þar sem Ríkisút-
varpið og rekstur þess skiftir
allan almenning mjög miklu,
telur Alþýðublaðið rétt að les-
endur þess fái sem gleggsta
vitneskju um fyrirkomulag
þess og öll þess mál og íelur því
rétt að hirta skýrslu þá, sem út-
varpsstjóri, Jónas Þorbergsson,
hefir sent ráðuneytinu um
rekstur útvarpsins og tillögur
þær, er hans starfssvið snerta,
og fara þær hér á eftir:
Greinargerð útvarpsstjóra.
,,Ég leyfi mér hér með að
senda hinu háa ráðneyti eftir-
farandi athugasemdir við „Til-
lögur um Ríkisútvarpið“, er
Rekstrarráð I hefir þann 15.
nóv. síðastliðinn sent ráðuneyt-
inu,
Áður en vikið sé að einstök-
um tillögum rekstrarráðsins
skal ég leyfa mér, ráðuneytinu
til upplýsingar, að taka fram
það, sem hér segir:
1. Ég hefi á síðastliðnum 8
árum, í samstarfi við þá menri,
er settir hafa verið til forstöðu
í hinum ýmsu starfsdeildum
stofnunarinnar, bygt upp
skipulag hennar og starfshætti.
Frumdrættir skipulagsins eru
að nokkru fengnir eftir erlend-
um fyrirmyndum, en að öðru
leyti er stofnunin bygð í sam
ræmi við okkar sérstöku þarfir
og landshætti.
2. Við höfum um útvarps-
rekstur, eins og í flestum öðrum
greinum, orðið að sníða okkur
stakk eftir vexti. Frændþjóðir
okkar á Norðurlöndum verja til
útvarpsreksturs árlega 5—7
milljónum króna. Við neyðumst
til sökum fjárskorts að láta
okkur nægja til rekstursins um
hálfa milljón króna. Þegar frá
er talin óhjákvæmileg kostnað-
araukning vegna útvarpsstöðv-
anna, hefir kostnaður við rekst-
urinn að öðru leyti ekki vaxið á
síðustu árum svo neinu nemi.
Aðalgátan, sem fyrir liggur til
ráðningar, er þessi: Verður unt
að halda reksturskostnaðinum í
skefjum jafnframt því að halda
uppi starfsemi, sem með réttu
getur talist útvarpsrekstur,
miðað við sambærilegar starfs-
greinir annara þjóða, og verða
jafnframt að einhverju leyti við
síauknum kröfum af hálfu út-
varpsnotenda og þjóðarinnar í
heild?
3. Ég hefi um skrifstofuhald-
ið alt, form þess, sundurgrein-
ingu og öryggi, notið aðstoðar
hins þaulvana skrifstofumanns
Sigurðar Þórðarsonar skrif-
stofustjóra, og aðalendurskoð-
unarmanns ríkisins, Jóns Guð-
mundssonar, skrifstofustjóra í
fjármálaráðuneytinu.
4. Við byggingu þessa skipu-
lags og starfshátta, hefir ég
leitast við að ná eftirgreindum
árangri:
í fyrsta lagi: Að halda að-
greindum óskildum störfum og
sérstaklega óskildum afgreiðsl-
um, til þess að forðast starfs-
truflanir og tryggja sem mest
afköst.
í öðru lagi: Að gera glögg skil
starfsábyrgðar hvers starfs-
manns, er annast afgreiðslu og
innheimtu peninga í deildum
stofnunarinnar.
í þriðja lagi: Að samræma
undir eina yfirstjórn og eftirlit
allt bókhald, allar afgreiðslur
sérstaklega þeirra starfsmanna
og sérstaklega , þær, er varða
fjárreiður og gjaldkerastörf.
5. Húsnæði Ríkisútvarpsins
var í upphafi ekki nema að
litlu leyti sniðið eftir þörfum
stofnunarinnar, og hefir verið
leitast við að koma starfs-
deildunum þar fyrir með sem
minnstu raski og breytingum
á húsnæðinu að unnt hefir ver-
ið, til þess að forðast kostnað.
Ég skal þessu næst leyfa mér
að koma inn á nokkrar af tillög-
um rekstrarráðsins, og mun ég
þá dvelja einkum við þær, er
varða mitt starfssvið. Rekstrar-
ráðið hefir í athugunum sínum,
varðandi dagskrárkostnað, snú-
ið sér til útvarpsráðsins, og læt
ég þau atriði að mestu óumtöl-
uð í þessu máli.
1. Útvarpsráðið:
Rekstrarráðið leggur til að
fækka mönnum í útvarpsráði
úr 7 í 5 og jafnfrmt að niður
verði lögð kosning í útvarps-
ráð af hálfu útvarpsnotenda.
Ég tel að skipun sú, sem upp
var tekin með lögunum 1934
hafi verið til bóta frá því sem
áður var, og hefir samstarf út-
varpsstjórnarinnar í heild, síð-
an sú breyting var gerð, verið
að öllu leyti ákjósanlegt. Kostn-
aður á útvarpörekstrinum er
borinn upp af sérskatti útvarps-
notenda í landinu, og teldi ég
það afturför að svifta þá rétti
til beinnar íhlutunar um skipun
dagskrárst j órnarinnar.
Rekstrarráðið gerir ennfrem-
ur ráð fyrir, að draga úr og
torvelda undirbúningsstarf
dagskrárinnar, með því að af-
nema þá skrifstofu, sem loks
hefir tekist að koma upp með
nokkurnveginn skipulegum
vinnubrögðum um undirbún-
ingsstarfið. Þessi tillaga er ris-
in af bersýnilegum þekkingar-
skorti og skorti á athugun um
vinnuþörf í sambandi við und-
irbúning dagskrár, og er beint
áframhald af því, sem við hefir
verið að fást um skilningsbrest
yfirboðara útvarpsins á þéssari
sérstöku þörf. Til sambærilegra
starfa þeim, sem útvajrpsráði
hér er ætlað að hafa í hjáverk-
um og hlaupavinnu um athug-
un og val á dagskrárefni, verja
Danir um 50 þús. kr. árlega,
auk miklu fé til skrifstofu-
vinnu. Sú tillaga rekstrarráðs
að færa skrifstofu útvarpsráðs
— bókhalds þess, yfirlitsskýrsl-
ur, spjaldskrárgerð og vélritun
í aðalskrifstofuna gæti ekki
haft neinn sparnað í för
með sér, heldur einungis
torvelda vinnúbrögðin — eða
öllu heldur gert þau óhugsan-
leg, með því að í aðalskrifstof-
unni er hvert rúm skipað og
ekki unnt að koma þar fyrir
fleiri starfsmönnum, né bæta
störfum á þá menn, sem þar
eru fyrir. Um sparnað þann, er
rekstrarráðið hyggst að ná með
þessum tillögum sínum, leyfi ég
mér að vísa til samnburðaryíir-
lits, sem ég hefi falið skrif-
stofustjóranum að gera og hér-
5 með fylgir á sérstöku skjali.
Áætlun nm starfsmenn í skrifstofum Ríkisútvarpsins og laun
þeirra árið 1939:
I. Tillögur útvarpsstjóra:
Yfirstjórn:
Útvarpsráð (7)
Skrifstofa dagskrár:
Laun.
Kr. 8000.00
Skrifstofustjóri (1) 5400.00
Vélritari (1) 3000.00 — 8400.00
Aðalskrifstofan:
Skrifstofustj. (1) 6.600.00
Ritari og teiknari (1) 4.500.00
Ritari (1) 3.600.00
Innheimtum. augl. 1.800.00 16500.00
Innheimtuskrifstofa: Forstöðukona (1) 4.000.00
Aðstoðarstúlka (1) 2.700.00 6700.00 — 23200.00
Fréttastofan:
Fréttastj. innl. frétta (1) 4000.00
Aðstoðarfréttaritari (1) 3000.00
Aðstoð við vélr. og dyrav. (1) 2700.00
Auglýsingastjóri (1) 2700.00
Fréttastj. erl. frétta (1) 5000.00
Aðstoðarfréttaritari (1) 3600.00
Aðstoð við fréttir og vélr. 2400.00 — 23400.00
II. Tillögur Rekstrarráðs:
Yfirstjórn: Laun:
Útvarpsráð (5) Kr. 6000.00
Skrifstofa dagskrár: • ■
Fulltrúi (1) » — 5400.00
Aðalskrifstofan:
Skrifstofustj. og gjaldkeri 7200.00
Bókarar (2) 8500.00
Ritari (1) 3600.00
Vélritari (1) 2400.00
Sendill (1) 1200.00 — 22900.00
Fréttastofan:
Fréttastj. innl. frétta (1) 4500.00
Fréttaritari (1) 3000.00
Aðstoðarmaður (1) 2700.00
do. að hálfu 1200.00
Fréttastj. erl. frétta (1) 4500.00
Fréttaritari (1) 4200.00
Aðstoð við fréttir og vélr. 3000.00 — 23100.00
2. Aðalskrifstofan og gjaldkera-
störf.
Um tillögur rekstrarráðsins,
varðandi þessar deildir, leyfi ég
mér aftur að vísa til meðfylgj-
andi yfirlits og samanburðar á
starfsmannahaldi og kostnaði
eins og hann er nú, og því sem
gert er ráð fyrir í tillögunum.
Eins og samanburðurinn ber
með sér eru niðurstöðutölurnar
á aðalskrifstofu og innheimtu-
skrifstofu kr. 23.200.00, sam-
kvæmt núverandi fyrirkomu-
lagi, en kr. 22.900.00, sam-
kvæmt tillögunum. Er þar þá
aðeins um 300 kr. sparnað á ári
ári að ræða, sem rekstrarráðið
hefir fengið á þann hátt, að
gera ráð fyrir að lækka laun
Valg. Tryggvadóttur sem þessu
stofnunarinnar, til þess að bera
fram breytingartillögur um
skipun hennar,
nemur. Valgerður Tryggvadóttir
hefir unnið við stofnunina síðan
haustið 1933 með þeim laun-
um, sem rekstrarráðið hefir nú
gert ráð fyrir, unz að fjárveit'
inganefnd hækkaði laun hennar
á starfsmannaskrá fyrir yfir-
standandi ár Um kr. 300.00.
Ég tel ekki að þessi árangur,
sem rekstrarráðið hefir náð um
sparnað, veiti ástæðu til þess að
gera neitt rask um starfsmanna-
laun og starfsmannaheiti frá
því sem er í núverandi skipu-
lagi, sem náðst hefir með löngu
og vel athuguðu uppbyggingar-
starfi þeirra manna, sem þar
hafa unnið, enda tel ég árang-
urinn bera vott um að rekstrar-
ráðið hafi brostið aðstöðu og
nægilega þekkingu um störf
3. Fréttastofan.
Þegar háttvirt rekstrarráð
hafði þessar sérstöku athuganir
með höndum, tjáði ég því bréf-
lega, að ég hefði í undirbúnirigi
nokkrar breytingar á starfs-
mannahaldi og starfsmanna-
skipun í fréttastofunum, en
væri ekki, á því stigi málsins,
viðbúinn að gera breytinguna,
Nú hefi ég upp úr nýjárinu lát-
ið þessar breytingar koma til
framkvæmda, og vill svo ein-
kennilega til, að enda þótt ég
ekki bindi mig við tillögur
rekstrarráðsins, hefi ég með
breytingunum náð næstum því
sama árangri eins og rekstrar-
ráðið gerði ráð fyrir með sínum
tillögum, og munar þar aðeins
300 kr. á ári. Vísast um þetta
enn til samanburðaryfirlitsins.
Ber þá enn að sama brunni um
það, að tillögur rekstursráðs-
ins um starfsmannaskipun í
fréttastofunum eru ekki byggð-
ar á nægilegri þekkingu eða at-
hugun á störfum og sundur
greiningu þeirra. M. a. gerir
það ráð fyrir að auglýsingaaf-
greiðslan sé lögð niður sem sér-
stakt starf, en hún er hið fylsta
starf, sem ber að afmarka sem
glögglegast vegna peningaá-
byrgðar, sem henni fylgir og er
hún undirstaða verulegra tekna
fyrir stofnunina. Og þar sem
ég hefi náð þeim sama árangri
sem rekstrarráðið gerði ráð fyr-
ir, virðist ekki ástæða til þess
að gera neina röskun frá því,
sem er um starfsmannaskipun-
ina og störfin að öðru leyti.
4. Innheimta afnotagjalda.
Rekstrarráðið hefir gert tvær
tillögur um verulegar breyting-
ar, varðandi innheimtu afnota-
gjalda. Önnur tillagan er sú að
lækka þóknun þá, er póstaf-
greiðslumenn utan Reykjavík-
ur hafa fengið fyrir að annast
innheimtu og eftirlit með út-
varpsnotunum. Þessi þóknun
var í fyrstu ákveðin 5%, eins
og rekstrarráðið leggur til að
hún verði ákveðin framvegis,
og kom þá á daginn, að póstaf-
greiðslumenn sáu sér ekki fært,
að sinna starfinu á viðhlítándi
hátt fyrir svo lága þóknun. —
Þegar þóknunin var hækkuð
upp í 7% í kaupstöðum og
kauptúnum og 10% í sveitum,
hafði það þann árangur í för
með sér, að innheimtan hefir
nálega hvarvetna í landinu
komist í hið bezta horf.
Ég teldi það mjög misráðið
og varhugavert. að gera nokkra
breytingu á þessari skipun, með
því að hún gæti mjög torvéldað
innheimtuna, með þeim afleið-
ingum, að gjöld manna næðust
ekki, án þess að leggja í enn
meiri kostnað en nú er gert.
Þá gerir rekstrarráðið í öðru
lagi ráð fyrir því í tillögum sín-
um, að breytt verði um skipun
innheimtunnar í Reykjavík, og
gefur í skyn, að unnt sé að fela
landssímanum hana fyrir 2%%.
Þetta byggir rekstrarráðið á
svari póst- og símamálastjóra,
dags. 2. nóv. 1938, við fyrir-
spu”n rekstrarráðsins. En í
bréfi póst- og símamálastjóra,
og eftir því sem fram hefir
komið í viðræðum milli mín og
póst- og símamálastjómarinn-
ar, er þessi þóknun miðuð við
það eitt, að kalla eftir gjöldun
um ásamt símagjöldunum og
veita þeim viðtöku hér á
neðsta gólfi í landssímahúsinu.
Hinsvegar er þar gert ráð fyrir
að útvarpið sjálft sæi um lokun
viðtækja eftir sem áður. Hér er
því í tillögu rekstrarráðsins og
greinargerð þess fyrir tillög-
unni um bersýnilega yillandi
upplýsingar að ræða. Ég hefi,
þ. 17. nóv. síðastl. ritað póst-
og símamálastjórninni bréf, þar
sem ég óskaði eftir tilboði
hennar að taka að sér innheimt-
una hér í Reykjavík fyrir á-
kveðna þóknun, sem um kynni
að semjast, enda fylgdu þá
slíkri innheimtu allar sömu
skyldur og framkvæmd starfs
ins, eins og í öðrum kaupstöð-
um landsins, þar með talið eft-
irlit með útvarpsnotunum,
skýrslugerð um breytingar á
innheimtuskránni, svo sem bú-
staðaskifti manna, dauðsföll o.
(Frh. á 4. síðu.)