Tíminn - 09.06.1917, Síða 4

52
Tí MINN
andi svars. Tilgangurinn væri þá
auðsær: að Ieika með íslendinga.
Yfiriit
yflr helztu mannvirki á íslandi
1916.
Fróðleikur úr Tímariti Verkfræðingafélagsins.
Yitar. (NI.)
Tveir vitar voru reistir á árinu.
Ingólfshöjðavitinn. Ljóskerið er
soðið saman úr járnplötum og
stendur á 7 m. hárri járngrind.
Vitinn sýnir hvítt Ijós, 2 blossa
með stuttu millibili 6 sinnum á
mínútu. Vitinn var smíðaður á
verkstæði landsins 1915 og lcostaði
uppkominn kr. 17331,19.
Bjarnareyjar-vitinn (fram af
Kollamúla) stendur á 2l/a m. háu
steinsteypuhúsi, sýnir hvítt ljós 3
blossa með stuttu millibili þrisvar
á minútu. Kostnaðurinn varð kr.
13736,35.
Auk þess voru settir upp leiðar-
staurar fyrir skipbrotsmenn á Skeið-
arársandi og sjómerki reist á Beru-
firði, Þórshöfn og Kópaskeri. Til
þessa varið kr. 6654,22 á árinu.
Hafnarvirki.
Regkjavíkurhöfn. Á árinu var
fullgert bólvirki og fylling fram
undan miðbænum. Bólvirkið er
járnveggur með sérstakri gerð
(System Larsen). — Er veggurinn
úr breiðum, þunnum járnstöngum,
er reknar eru langt niður í botn,
renna þær í fals hver við aðra og
mynda þannig þéttan vegg. Ból-
virkið er 160 m. langt, en flatar-
mál fyllingarinnar er um 18000
m2. Yfirbygging Örfiriseyjargarðs-
ins var fullgerð á 380 m. lengd
frá landi. Stórum sívalning úr járn-
bentri steinsteypu, er gerður hafði
verið á landi í Örfirisey, var kom-
ið fyrir þar sem hann á að standa,
fremst í Balterí-garðinum. Að
mestu var lokið við dýpkun hafn-
afinnar. Á árinu var greitt í verka-
laun 232200 kr., og voru við þessa
vinnu að meðaltali 140 mans.
Hafnarsjóður greiddi til hafnar-
gerðarinnar um 72 milj- krónur.
Vestmanneijjahö/n. Hringskersgarð-
urinn var fullgerður og afhentur
sýslufélaginu í september, en fáum
dögum síðar bilaði hann nokkuð
fremst í ofsaverði, og hafa skemd-
ir þessar heldur ágerst i vetur,
því ekki var hægt að vinna að að-
gerð á honum fyrri hluta vetrar.
Hörgseyrargarðurinn var orðinn um
40 metra langur um nýjár.
/ Bolungarvík var endurbygður
sá partur brimgarðsins, er skemd-
ist 8. nóvbr. 1915 og var kostnað-
urinn við það h. u. b. 12500 kr.
Á Siglujjarðareyri var unnið að
framhaldi sjóvarnargarðsins er
byrjaður var 1915, og auk þess
lagaðar skemdir þær, er orðið
höfðu á honum í óveðrinu 5. febr.
1916. Kostnaðurinn var alls um
18500 kr.
Iiafmagnsstöðvar.
Byrjað var á byggingu rafmagns-
stöðva í Húsavik, Patreksfirði og
Bildudal, en á engum staðnum gat
verkinu orðið lokið 1916 sökum
örðugleika á útvegun efnis stríðs-
ins vegna.
Mannvirki Ileykjavíkurbæjar.
Á árinu hefir verið unnið að
götugerð í þessum götum:
Lengd Stéttir Kostn-
Nöfn: akv. hellul. aður.
m. m. kr.
Suðurg... 100 100 4,900
Bankast. 200 400 18,700
Kirkjust. 160 2,900
Akvegirnir eru gerðir með tjöru-
púkki og þjappaðir með gufuvalt-
ara 6 tonna þungum.
Enn fremur hefir verið varið til
viðhalds gatna 5 þús. kr„ til hol-
ræsa 4800 kr., til þrifnaðar 8100 kr.
Til fullkomnunar vatnsveitu
bæjarins var gerður vatnsgeymir á
Rauðarárholti. Hann er stór sívaln-
ingur úr járnbentri steinsteypu,
hæð að innan er 6,75 m. og þver-
mál 14,0 m„ og er yfir lok úr
sama efni, sem hvílir á hliðarveggj-
um hans og 9 súlum steyptum,
er standa í botni geymisins. Hann
rúmar um 1000 tenm. og hefir
kostað 30 þús. kr.
Vegna mikillar húsnæðiseklu, lét
bjæarstjórn gera timburhús einlyft
50 álna langt og 10 álna breitt.
Eru þar 10 íbúðir, tveggja her-
bergja, en eldstæðið er í öðru her-
berginu, og skúr fylgir hverjum
tveim ibúðum, er þar inngangur
og dálítið geymslurúm. Hús þetta
stendur við Laufásveg sunnarlega
og kostaði 16 þús. kr.
frá útlonðum.
Síðustu dagana hefir fátt borið
til tíðinda á vígstöðvunum, þar til
nú að nýustu símskeyti herma, að
Bretar og Frakkar hefji nýja sókn.
Frægasti hershöfðingi Rússa, Brusi-
lofi', hefir tekið við yfirforustu
Rússahers. Annars standa innan-
landsdeilur í Rússlandi mjög í
vegi fyrir hernaðarframkvæmdum.
Þjóðverjar sækja ekki á Rússana,
þó" að þar sé lágur garður á að
sækja, til að láta friðarvinina
gleyma stríðinu og hafa hugann
allan á innanlandsmálum. Vænta
þeir að geta með því fengið sér-
frið við Rússa, og þá bæði sloppið
úr hungurkvinni, og snúið afli sinu
óskiftu gegn vesturþjóðunum. —
Heyrst hefir að fundist hafi all-
góðar varnir gegn kafbátunum,
en óvíst er um sönnur á því. Sagt
er að Brasilía sé komin í stríðið,
móti Miðveldunum.
JFréttir.
Skipagöngur. Fálkinn er á
leið hingað, farinn frá Bergen. Ut-
flutningsleyfi.fengið í Svíþjóð fyrir
Sterling, og mun því mega vænta
komu skipsins hingað til að halda
uppi strandferðum. Munu það þykja
góð tíðindi, eins og strandferðir
hafa verið í hörmulegu ástandi
síðan styrjöldin byrjaði. Hitt lands-
skipið, Willemoes, er á leið
hingað frá Höfn, hlaðið vörum.
Escondido komið með fullfermi
frá Ameríku og sömul. ísland ný-
komið að vestan. Botnia mun vera
í þann veginn að leggja frá Seyðis-
firði til Rvíkur og byrjar þaðan
strandferð, norður um land. Tekur
þingmenn af Austur- og Norður-
Iandi og fer síðan aðra hringferð
kringum land. Gullfoss er á
heimleið, líklega á förum frá Hali-
fax. Bisp fór með steinolíu til
Austur- og Norðurlands og þaðan
til Englands eftir kolum. Ceres
á leið frá Englandi með kol, einkum
með gaskol handaReykvíkingum.—
Þar að auki hafa komið skip með
sement, timbur og matvöru, bæði
til landsstjórnarinnar og kaup-
manna. Flora mun og vera á leið
hingað.
t Helga Hjörleifsdóttir. 27. maí
s. 1. andaðist að Holti undir Eyja-
fjöllum ekkjan Helga Hjörleifsdóttir,
móðir Kjartans heitins Einarssonar
prófasts i Holti og þeirra systkina.
Hún var dóttir Hjörleifs bónda í
Skógum undir Eyjafjöllum, fædd
25. maí 1829. 1853 giftist hún
frænda sínum Einari, syni sr.
Kjartans í Skógum. Þau lijón
bjuggu lengi hinu mesta raúsnar-
búi í Skálholti. En er aldur færðist
yfir þau fiuttust þau að Holti til
Kjartans sonar síns og dvöldu hjá
honum 19 ár. Þeir önduðust sama
árið feðgarnir Einar og sr. Kjartan.
Eftir það var Helga hjá sonar-
dóttur sinni, frú Sigríði Kjartans-
dóttur, og sr. Jakob Ó. Lárussyni
í Holti. Helga heitin var hin mesta
rausnarkona og valkvendi í hví-
vetna.
Amaryllis.
Skáldsaga.
Eftir
Georgios Drosinis.
Eg sá nú, að sólin var komin
hátt á loft og eg varð því að
halda af stað. Eg stóð upp, nauð-
ugur viljugur og kvaddi herra
Anastasios. Hann tók mjög inni-
lega í hönd mína og sagði: »Nú
megið þér ekki gleyma að vera
komin hingað kl. 5 í kvöld. Þá
ætlum við að fara dálitla skemti-
för og svo borðið þér miðdags-
mat hjá okkur á eftir.«
Á borðinu lágu rósirnar enn þá.
Amaryllis valdi úr t þeim fimm
G-jalddag^i Tímans.
Kaupendur blaðsins eru beðnir
að greiða andvirðið fyrir 1. okt.
næstkomandi.
eða sex þær fegurstu og rétti mér
þær. »Þetta er yðar hluti,« sagði
hún brosandi. »Yið höfum hvort
sem er tint þær saman.«
Þau fylgdu mér bæði, feðginin,
út að garðshliðinu og mintu mig
aftur á að koma um kvöldið, rétt
eins og þau væru hrædd um að
eg mundi gleyma því.
Húsbóndi minn beið mín fyrir
ntan hliðið. Við héldum af stað
heimleiðis en fórum aðra ieið en
við höfðum komið. Lá sá vegur
gegnum skóginn. Var hann ó-
ruddur og skuggsæll.
Þú mátt trúa því, að hið fyrsta,
sem eg gerði, þegar heim var
komið, var það að setja rósirnar
mínar í vatn. — Síðan lokaði eg
mig inni i svefnherbergi mínu og
með hálflokuðum augum lét eg
líða fram í huga minum alt hið
óvænta sem komið hafði fyrir
mig síðan um morguninn. Mér
fanst það líkast fallegu æfintýri.
Endirinn á þessu hugarreiki mínu
varð sá, að enginn gæti nú neytt
mig til að fara strax eftir viku-
tíma. Mér var það heldur ekki
Ijúf tilhugsun. Það var gefinn
hlutur, að það myndi gleðja
frænda minn ef eg yrði fengur og
eftir stutta umbugsun var eg ráð-
inn í að gera það. Svo að orð
Amaryllis um það, að eg mundi
ekki flýta mér svo á burt, rætt-
ust fyr en mig varði.
Eg gerði nú alt sem i mínu
valdi stóð til þess að eyða þess-
um fáu stundum, til þess er Id.
væri hálf fimm. Þá átti eg að
leggja af stað til nágranna míns.
Eg blaðaði í einum fimm eða
sex bókum, gekk fram og aftur,
labbaði niður í þorpið og gaf mig
á tal við bændurna, eg reykti
eina fimtán vindlinga og reyndi
að sofna — og loksins þegar kl.
var íimm, stóð eg við garðshliðið
hjá nágranna mínum.-----------
»Hér get eg nú hætt í þetta
skifti,« sagði Stefanos og lét falla
niður frásöguna, sem eg hafði
fylgt með mestu athygli. »Áhrif
þau sem eg varð fyrir í skemti-
förinni gat eg ekki lengi borið
innilokuð í huga mínum. Eg varð
að létta þeim á mér, þau hvildu
á hug mínum, höfug eins og ilm-
ur af ótal blómum. Um nóttina
eftir gat eg ekki sofið. Ef fór þá
á fætur og skrifaði niður allt sem
við hafði borið. Eg sagði þar satt
og rétt frá öllu og ósköp blátt á-
fram, rétt eins og eg mundi hafá
sagt þér frá, ef þú hefðir verið
hjá mér. Hérna eru blöðin. Lestu
þau i kvöld. Komdu svo heim
til mín í fyrramálið og þá skaltu
fá að heyra framhaldið.«
Ritstjóri:
Giiðbraudur Magnússon.
Hótel ísland 27.
Sími 367.
Prentsmiðjan Gutenberg.