Tíminn - 06.04.1918, Blaðsíða 8

72
TÍMINN
Allir árgangarnir ellefu
fást í Laufási og kosta 15 kr.
Suma árgangana er hægt
að fá sérstaka og kosta þeir
1 kr.
Gamlir skilvísir kaupend-
ur geta enn fengið flest blöð
til að bæta úr vöntunum,
en eru beðnir að segja til
sem fyrst.
Yerðlaunagripur.
Einar Jónsson frá Vatnsleysu i
Skagafirði, ráðunautur Ræktunar-
félags Norðurlands, hefir látið smíða
silfurbikar, og gefið hann til verð-
launa á hestum í Skagafirði.
Helztu atriði reglanna sem fylgja
bikarnum eru þessi:
Bikarinn veitist sem aukaverð-
laun bezta hesti eða hryssu á
héraðssýningum sýslunnar.
Bikarinn veitist ekki yngri hross-
um en 4 vetra og ekki eldri en
15 vetra.
Bikarinn verður eign eiganda
þess hross sem vinnur bikarinn
þrisvar í röð, enda hafi ættin þrjá
liðu til baka hlotið á samskonar
héraðssýningu: a. Hesturiun fyrstu
verðlaun. b. Hryssan fyrstu eða
önnur verðlaun.
Með bikarnum fylgir bólc og
skal skrásetja í hana öll þáu hross
sem vinna bikarinn, nákvæma
lýsing á þeim og ættinni, það sem
þekt er. Sömuleiðis lýsing á því
hrossi sem þykir standa næst að
fá verðlaunin. Séu tvö jöfn að
Amaryllis.
kostnaði o. s. frv. Hr. Anastasios
reyndi að komast hjá því að
þiggja þetta tilboð, hefir hann að
líkindum óttast að tóuveiðin gæti
orðið nokkuð langvarandi.
En það var engin leið að
aftra manninum frá þessu. Og
hvernig áttu þau líka að afneita
svona vingjarnlegri, svona her-
mannlegri hjálp. Þegar kom und-
ir kveld fór fram könnun á liði
því sem hann hafði safnað saman,
og voru það tveir inenn úr liði
hans ogjskógarvörðurinn Karana-
sos.
Mig langaði nú síður en svo
að fara að liggja úti á vonlaus-
um refaveiðum, en þar eð eg
vissi hver áhrif slík karlmensku-
æfintýri eru vön að hafa á kon-
ur, og þar eð eg á engan hátt
vildi reynast lítilmenni i augum
Amarylles né standa að baki
undiríoringjanum í veiðilistinni,
eða verða ófórnfúsari en hann
þegar hún átti i hlut, þá gaf eg
mig fram sem sjálfboðaliða, og
urðum við því samtals fimm í
hinni fyrirhuguðu veiðiför.
gæðum, skal það hljóta verðlaun-
in sem hefir betri ættartölu.
Verði hestum skift í tvo flokka,
reiðhesta og dráttarhesta, skal
bikarinn eftir það fylgja reiðbesla-
flokknum og komi þá sérstakar
reglur fyrir úthlutun verðlaunanna.
— Bikarinn er úr silfri og gyltur
innan. Eru öðru megin á hann
grafnar tvær hestamyndir i hringi
sem tengdir eru saman með skeif-
um. En hinumegin stendur letrað:
»Heill skagfirskum hestum«. Bik-
arinn er hinn eigulegasti gripur.
Mun þetta vera hinn fyrsti verð-
launagripur af þessu tagi sem til
er á íslandi. Á Einar þakkir skyld-
ar fyrir gjöfina og væri betur að
tilgangurinn næðist sem stefnt er
að með gjöfinni, að auka áhuga
fyrir hrossaræktinni.
Úí’ bréíum.
Roskinn Heimastjórnar- og sam-
vinnumaður í Suður-þingeyjasýslu
segir:
— — »Lesið þóltist eg geta milli
línanna í blöðunum hvar komið
væri með Heimastjórnarflokkinn
og búinn var eg í huga að kveða
upp dauðadóm hans og þungan
áfellisdóm yfir Jóni Þorlákssyni
og öllu hans athæfi. Skrif hans í
Lögréttu þyrftu að takast til grimmi-
legar refsingar. En þar er hvert
orð vegið og útreiknað og alt hóf-
lega mælt en mjög lævíslega«. —
Vinstrimaður í Skagaíirði skrifar:
— — »Mér líkar ágætlega við
Tímann. Blaðinu er óðum að vaxa
álit og verði blaðinu haldið áfram
í sama horfi verður það áður en
langt um líður útbreiddara hér í
Skagafirði en ísafold, Lögrétta og
Landið til samans«. —
Undir miðdegisverðarborðun
kvað hershöíðinginn upp úr um
hernaðarfyrirætlanir sínar. Áttum
við að taka með okkur hænu,
binda hana við tré, festa löngu
seglgarni um aðra löppina á
henni, en sjálfir áttum við að
leynast í mishæðunum þar í nánd
og smákippa svo í seglgarnið til
þess að fá hænuna til að garga.
Átti þetta að ginna tófuna, hún
að ganga á hljóðið, en við síðan
að skjóta hana. Amarylles þótti
koma til ráðagerðarinnar og beið
þess með óþolinmæði að hún
bæri hinn fyrirhugaða árangur.
Foringjanum haíði auðsjáanlega
tekist það sem hann ætlaði sér,
þótt ekki heíði hann að visu
áunnið sér velvild stúlkunnar eða
ást, þá hafði hann vakið áhuga
hennar og kvenlega forvitni; hún
veitti honum þá athygli þetta
kveld, að mér var meir en nóg
um. Svona eru allar konur, hugs-
aði eg með sjálfum mér, hégóma-
gjarnar og heimskar! Eg hélt þó
að Amarylles væri ólfk öðrum
konum, hún væri undantekning
Fyrverandi stuðningsmaður ísa-
foldar á Austfjörðum segir:
— — »Mikið skrambi er þeim
þríhyrndu farið að volgna undir
uggum. ísafold hefir i ærslunuin
týnt bæði vitinu og samviskunni.
Hún er hér orðin jafnvel minna
metin en Norðurland. Það hlýtur
Iíka að vera mikil hugraun fyrir
gömlu forkólfana að sjá veg1 sinn
lækka og kipt fótum undan trú-
arjátningu sinni í stjórnmálum.
Eg hefi gaman af að aðgæta, hvaða
áhrif það hefir hér eystra. Hvern-
ig þeir sem standa með Tímanum
gleðjast af að ræða stjórnmál, gera
það fúslega og með sannfæringu,
en fylgismönnum gömlu flokkanna
er það að sama skapi óljúft, eink-
um ef minst er á stefnur og vilja
helzt ekki fara út í annað en að-
finslur og árásir á einstaka menn,
sem nú bera vandann. Það eru
raunar of fáir hér sem lesa Tim-
ann. Eg held það væri heilla ráð
að senda við og við til áhuga-
samra útsölumanna nokkur eintök
lil útbýtingar. Tíminn mælir alt af
með sér sjálfur með því að vega
drengilega og bera hreinan skjöld
fyrir stefnu sinni«. — — --
Fréttir.
Tíðin hefir verið afbragðs góð
undanfarið. Vægt kuldakast gerði
um páskana og frost er enn flest-
ar nætur, en sólbráð á daginn og
logn. Undir Eyjafjöllum eru tún
farin að grænka — Gæftir hafa
verið góðar og er afli ágætur á
báta og þilskip.
Skemdir. Á Hjalteyri við Eyja-
fjörð hafa orðið töluverðar skemd-
ir á bryggjum útgerðarmanna af
völdum íss.
frá reglunni! Mér verður ekkert
ágengt með prúðmannlegri fram-
komu, þótt eg sými henni ást og
lotning. Það þarí frekju og eig-
ingirni — slikt virðist eiga vel við
hana, en mér er hvorugt lagið.
Getur það verið að hún sé ánægð
með þennan nýja félaga sinn!
Klukkan var nú orðin tíu, og
undirforingjanum þóknaðist nú
að hætta skvaldrinu og fax-a að
tygja sig til ferðar. Við sátum
úti í steinlögðum húsagarðinum
af því að kvöldið var einkar milt.
Foringinn gekk til herbergis sins
en koin aftur að vörmu spori
vopnaður eins og veiða ætti flóð-
hesta en ekki tófur. Bar hann
veiðihníf við beltið, tvíhleypu um
öxl, en í hendi marghleypta
skammbyssu sem hann var að
hlaða.
Amarylles, sem aldxæi hafði séð
skammbyssu nema tilsýndai’, færði
sig til hans með forvitni í svip
til þess að athuga þetta merki-
lega áhald.
Ef til vill haíði foringjanum
gengið vinið til höfuðsins en þess
RÉTTUR,
tímarit um félagsmál og mannréft-
indi. 16 arkir á ári af Skírnisstærð.
Verð 2,50 kr. árgangurinn. ltitstjói
Pórólfnr Sigurðsson. Afgreiðslu-
maður: Finnur Jónsson, Pósthús-
inu, Akureyri.
Bæjarskrá Reykjavíkur er ný-
komin út á kostnað Ólafs Björns-
sonar ritstjóra eins og áður.
Landsspítalasjóðnuni hefir ný-
lega borist 2000 kr. gjöf frá fiski-
veiðafélaginu »Braga«.
Skipafei’ðir » B o r g « fór til
Englands á pásltadag. — »Njörð-
ur« seldi afla sinn á Englandi
fyrir rúmar 100 þús. kr. og er
kominn aftur, og er aftur farinn
á veiðar.
Hlutafélag nýtt hefir verið stofn-
að í þeim tilgangi að taka upp
mó í stórum stýl í sumar í Mos-
fellssveit.
»Lagarfoss« er á leiðinni frá
Akureyri, Voru vörur frá Akur-
eyri íluttar í hann á ís iit að
Hjalteyri.
Stjórnarráðið mun ætla að senda
björgunarskipið »Geir« upp í Borg-
arnes til þess að sækja alþingis-
inennina.
Niðurjöfnunarskrá Reykjavíkur
er ný komin út. Hæst útsvar er
lagt á landsverzlunina 40 þús. kr.
Ritstjóri:
Tryggvi Þórliallsson
Laufási. Sími 91.
Prentsmiöjan Gutenberg.
hafði hann neytt í allrífum mæli,
og auk þess gat návist hinnar
fríðu konu, sem laut höfði fast
við andlit hans til þess betur að
geta glöggvað sig á skammbyss-
unni, haft nokkur áhrif á það að
hann gleymdi því að skot var í
morðvopninu, og alt í einu hljóp
það úr, rétt við höfuðið á Amar-
ylles.
Skelfd af hinum óvænta hvelli
og fyrir ónotin af eldinum úr
byssuhlaupinu, þreif stúlkan báð-
um höndum um höfuð sér rak
upp hljóð og féll i ómegin. Faðir
hennar hugði hana dauða, og án
þess að geta svo mikið sem kom-
ið frá sér nokkurri upphrópun,
féll hann í öngvit þar sem hann
sat á stól.
Hugsaðu þér ástandið. Allir
viðstaddir stóðu höggdofa, og eg
veit ekki hvaðan mér kom kraft-
ur á þessu augnabliki. Án þess
að hugsa mig um, og án þess að
vita hvoi't hún væri lifandi eða
dauð, rauk eg til, tók hana í fang
mér og bar hana inn í húsið.
Með erfiðleikum gat eg náð hönd-