Tíminn - 05.07.1919, Blaðsíða 4

224
Tí MINN
Utfpinistofai á Laipgi 67.
fraaiieiðir ait, sem tii aktýgja lýtar,
09 margt, sem tii reilskapar heyrir.
Heíir nægar birgðir fyrirliggjandi, svo sem: 4 tegundir
aktýgi, kraga, klafa (bogtré) og allskonar ól-alar og járn,
sem selst lauslega, alt til búið.
Klyfja-töskur, hnakk-töskur, hesta-höft, taum-beisli, allskonar
ólar tilheyrandi reiðskap, beislis-stengur, ístöð, svipuro.m.íl.
Alt smíðað úr besta efni sem fæst, og vinnan svo
vönduð sem unt er.
Gangið inn á Laugaveg 67, áður en þið festið kaup
annarsstaðar.
Pantanir utan af landi afgreiddar fljótt, því alt er
tilbúið.
Hotld talsímann og- biðjiö um nr. 64S A.
JE5al<ivin Etinarsson.
Laugaveg 67. Aktýgjasmiður. Reykjavík.
Heildsala. Smásala.
Söðlasmíðabúðin Laugavegi 18 B. Sími 646.
Stærst og fjölbreyttast úrval af reiðtýgjum, aktýgjum, og öllu tilheyrandi
s.s. allskonar ólum, beislum, töskum o. fl. Klyftöskurnar orðlögðu. Af
járnvörum: Beislisstangir, úr járni og nýsilfri, munnjárn, taumalásar,
ístöð og allskonar íiringjur, einnig svipur, keyri, hestajárn, o. m. fl. —
Ennfremur stærri og smærri tjöld úr ágætu efni, vagna-yfirbreiðslur, fisk-
ábreiður og hestateppi. Fyrir söðlasmiði: Hnakk- og söðulvirki, plyds,
dýnustrigi, hringjur, beislisstangir, ístöð, taumalásar, keyri.leður, skinn o.fl.
Sérstakleg-a er mælt með spaðalmökknm
enskuin og ísEenskuni.
Stöðug viðskifti í öllum sýslum landsins. Pantanir afgreiddar fljótt og
nákvæmlega. Byrjunarviðskifti verða undantekningarlítið stöðug viðskifti.
Söðiasmíðabúðin Laugavegi 18 B. Sími 646.
Heildsala. E. Kristj ánsson. Smásala.
Þeir sem ekki hafa heyrt hve miklum erfiðleikum
það þótti bundið um 1880, að sigla verslunavskipum til
Norðurlands, ættu að lesa 1. hefti af Tímariti ísl. Sam-
vinnufél. þ. á. Par er skýrt frá hversu einn fátækur
bóndi á Norðurlandi, kaupfélag Pingeyinga, og Otto
Wathne brutu ísinn á þvi sviði.
Verð 2 kr. séu keypt 50 eintök eða íleiri, kr. 2,25
fyrir alt að 50 eintökum. í lausasölu kostar árgangur-
inn 3 krónur. — Heftin eru 4 á ári.
Afgreiðsla Skólavörðustíg 25.
Sími 749.
Vísis-gos.
Gígurinn Visir befir legið niðri
um nokkrar undanfarnar vikur.
Að eins við og við svifið yfir hon-
um þunn ósanninda-þokuslæða.
En í gær byrjaði stór gos, tómar
lygar um landsverslunina út af
sykurversluninni, síðan ^aupmenn
tóku við. Tilgangurinn bersýnilega
sá, að koma af stað æsingum gegn
stjórninni, í von um að takast
kynni að koma á laggir kaup-
manna-stjórn nokkrar vikur. Verða
missagnir þessar leiðrjettar siðar
bæði bjer í blaðinu og annarsstað-
ar. En að þessu sinni nægir að
geta þess, að þessi grein í Vísi ber
vott um óvanalega mikla löngun
til að halla réttu máli, jafnvel á
blaðsins eigin mælikvarða.
Fréttir.
Tíðin. Hlýnaði aftur i veðri með
mánaðarmótum, og bafa verið
miklir hitar síðustu dagana.
Sbipaferðir. Lagarfoss fervest-
ur um haf í dag. — Kóra, skip
Björgvinjarfélagsins sem átti Flóru
og fleiri skip í siglingum hér við
land, er nýkomið frá Noregi. —
Gullfoss kom í morgun úr skyndi-
för til Akureyrar, fer til útlanda
úr helgi. — Botnia og ísland
eru nú í stöðugum ferðum milli
Danmerkur og íslands.
Á 25 ára læknakennaraafmæli
Gnðm. prófessors Magnússonar 1.
þ. mán. létu læknar landsins og
nemendur læknadeildar háskólans
nefnd manna færa honum nokkra
minnisgripi, skurðarhnif, vasahylki
úr silfri með ýmsum lælcninga-
áhöldum, alt góða gripi, og enn-
fremur ávarp, er skýrði frá að
læknar hefðu látið gera af honum
andlitsmynd úr eir, er gefin yrði
læknadeild háskólans. Læknadeild
háskólans sendi G. M. sérstakt á-
varp þennan sama dag.
Vinsæll oddviti. í Austur-Land-
eyjahreppi i Rangárvallasýslu heiir
Skimundur Ólafsson á Lágafelli
v^ð oddviti í undanfarin 19 ár,
en vildi nú í vor segja af sér starf-
inu. Bændur vildu fyrir engan
mun missa af honum frá þessu
verki, og báðu hann um að gefa
kost á því með einhverju móti.
Hann spurði þá hvort þeir vildu
leggja til sín síma (um 5 km.).
Kváðust þeir fúsir til þess. Hann
vildi þó ekki herða á að það væri
gert, eins og nú standa sakir, en
spurði þá hvort þeir vildu vinna
hjá sér sitt dagsverkið hver í vor
við áveituskurð og varnargarð, og
bjóst við þvi, að með því móti
myndi hann sleppa. En bændur
tóku allir þessu boði feginshendi
og hafa sumir jafnvel unnið tvö
dagsverk fyrir oddvitann og allir
fætt sig sjálfir.
Þingvallafandurinn var haldinn
í Valhöll. Hafði Jón gestgjafi Guð-
mundsson frá Heiðarbæ, látið
breyta húsinu svo þar væri rúm
fyrir svo fjölmennan fund. Var til
þess tekið, hve greiðlega gekk með
framreiðslu á mat hand jafnmörg-
um mönnum, og hve gestgjaíinn
og starfsfólkið stóð í stöðu sinni.
Meðan á fundinum stóð lét Sigur-
jón Pétursson kaupmaður flytja
austur tæki til rafmagnsframleiðslu,
og lýsti hann Valhöll með hinu
nafnkenda »DeIco«-ljósi.
„VÍ8Íru sagði frá því á dögun-
um, að stjórnarráðið hefði neyðst
til þess, að kaupa bifreið sakir
þess að bifreiðarstjórar hefðu haft
í hótunum um að aka engum
þeim, er að því hefðu staðið að
setja gjaldskrána fyrir bifreiða-
akstur. Petta var alveg satt. Nokkru
síðar kemur Vísir með þá sögu,
að það hafi verið vegamálastjóri
sjálfur sem hafi keypt sér þessa
bifreið, eingöngu í þeim tilgangi
að fá menn til að trúa þegar sú
saga kom, að atvinnumálaráðherr-
ann hefði sjálfur orðið til þess að
gjalda hærra gjald en ákveðið er
í gjaldskránni þegar hann fór á
þingvallafund. Ekki vantar fyrir-
hyggjuna í lýgina, því auðvitað fór
ráðherrann austur í stjórnarráðs-
bíinum.
Frá Pingvallafandinum. Á sín-
um tíma verður náuar sagt frá
ýmsu því er þar fór fram, svo
sem landbúnaðarerindi Valtýs Ste-
fánssonar og lokaræðu öldungsins
Jóns Davíðssonar.
Ferð austur. Skjöldur, eign
Elíasar Stefánssonar, fer líklega
með farþega til Austfjarða um
miðja næstu viku.
Úr Öræfnm 25. maí. Aska kom
hér allmikil í haust. Um það í
ökla eftir fyrsta og stærsta élið, og
svo komu tvö minni nokkrum
dögum síðar. Liggur allmikið af
henni í fönnum og er það mikil
skemd, einkum á túnum, því vont
er að moka henni upp. Heyfengur
var lítill frá síðastliðnu sumri, eins
og víðar, og var því útlitið ekki
gott, þegar ofan á grasbrestinn
bættist öskufall. Hefir samt vel
ræst úr. Hefir verið hér einmuna
gott grasveður í 3 vikur og kýr
koinnar að hálfu leyti af gjöf.
Heilsufar hefir verið hér gott. Hér
lést nýlega bændaöldungurinn Ein-
ar Jónsson að Skaftafelli. Er eg
hissa að sjá hans hvergi getið i
blöðum. Fer víst svo um fleiri
þessa hæglátari menn, sem ekki
hafa takmarkið að fljóta ofan á
fjöldanum með einhverju orða-
glamri. Einar heitinn var starfs-
maður mikill, gæddur einkar góð-
mensku og lét ætíð gott af sér
leiða. Var hann því hjálpfús öll-
um, sem til hans leituðu, og þeir
voru margir. Hann dvaldist allan
sinn aldur að Skaftafelli. Var giftur
Pórunni Pálsdóttur frá Kvískerjum
hér í sveit, en misti hana rétt
fyrir aldamótin. Var hann eftir
það hjá einkadóttur sinni, Guð-
rúnu, sem hann og misti þegar
þörfin var stærst, fyrir 3 árum, og
eftir það dvaldist hann hjá dóttur-
börnum sínum og tengdasyni, Por-
steini Guðmundssyni, nú búanda
á þeim \ hluta jarðarinnar. Munu
allir minnast Einars heitins með
þakklæti og hlýju hugarþeli. O.
Ritstjóri:
Tryggrl Pórhallsson
Laufási. Simi 91.
Prentsmiðjan Gutenberg.