Tíminn - 06.08.1921, Blaðsíða 4

96
T í M I N N
Áskorun.
Samkvæmt lögum nr. 72, 27. júní 1921, er hér með skorað á alla
þá, er telja sig eiga hlutbundin réttindi yflr fasteignum í Mýra- og
Borgarfjarðarsýslu, — þar á meðal réttindi yíir húsum, sem standa
kunna á landi annars manns eða lóð, — svo og réttindi yflr skipum,
sjálfvörsluveði í lausafé eða önnur réttindi, sem þinglýsa þarf og bók-
uð eru í afsals- og veðmálabækur, að tilkynna þau innan 18 mánaða
frá" útkomudegi þess eintaks Lögbirtingablaðsins, sem flytur áskorun
þessa r f'yrsta skifti, hér á skrifstofunni og skila hingað skjölum þeim,
sem heimila réttindin, enda hafi þau skjöl ekki verið afhent á skrif-
stofu sýslunnar eftir 12. nóv. 1920.
Sönnun fyrir eignarrétti skal færa með afsalsbréfi eða öðrum skjöl-
um, sem í stað þess koma eða vottorði sýslumanns um það, að eignin
sé vitanleg eign aðilja. Sé hvorugra þessara gagna kostur, er aðilja
rétt að leita eignardóms að eigninni.
Takmörkuð hlutbundin rjettindi yflr fasteign skal sanna með frum-
riti skjals þess, sem réttindin eru skráð á, ef grundvallarreglur tilsk.
9. febr. 1798 og laga nr. 18, 4. nóv. 1887, 7. gr., taka til þess. Ef
réttindin hafa verið skráð á skjal annars eðlis, má sanna þau með
staðl'estu eftirriti, en sé skjalið glatað, er rétt að leita ógildingardóms.
Jafnframt er skorað á alla þá, sem hafa í vörslum sínum gildandi
skrár eða önnur gildandi gögn, þar sem ákveðin eru landamerki milli
jarða í Mýra- og Borgarfjarðarsýslu, að skila þeim á skrifstofu sýsl-
unnar innan 18 mánaða írestsins, sem áður er nefndur.
.Skrifstofu Mýra- og Borgarfjarðarsýslu, 16. júlí 1921.
Q. Björnsson.
ÉiÉrgsHr
Skóverslun Halnarstræti 15
Selur landsins' bestu gúmmí-
stígvél, fyrir fullorðna og börn
— ásamt allskonar leðurskó-
fatnaði, fyrir lægst verö.
Greið og ábyggileg viðskifti.
eru einhverjar hinar fullkomnustu
og mest notuðu.
— Snemma í júlí var því loks
formlega lýst yfir að ófriðnum
væri lókið milli Bandaríkjanna og
Pýskalands.
— Frönsk blöð segja frá ógur-
legur grimdarverkum sem gríski
herinn hafi framið í smábæ einum
í Litlu-Asíu. Hermönnunum var
leyft að ræna hæinn í þrjá sólar-
hringa. í þeim hluta bæjarins þar
sem Múhameðstrúarmenn og Gyð-
ingar bjuggu kveiktu hermennirn-
ir í mörgum húsum og brendu til
ösku og drápu fjölda fólks, með
verstu pyntingum. Líkin sem fund-
ist hafa bera vott pyntinganna og
svívirðinganna. Franskir foringj-
ar, sem fylgdu gríska hernum,
reyndu að koma í veg fyrir þetta,.
en orð þeirra voru að engu höfð.
— Miklir skógarbrunar voru í
Noregi um miðjan júlí. Brann á
sjö stöðum í einu. Mörg hundruð
hermanna voru við að slökkva eld-
ana.
— Giolitti forsætisráðherra á
Ítalíu var sýnt banatilræði stuttu
fyrir miðjan júlí. Fáum dögum
síðar var forsætisráðherra Pól-
lands líka sýnt banatilræði.
— Síðustu fregnir af ófriðnum
í Litlu-Asíu eru þær að Tyrkir
hafa farið stórum halloka fyrir
Grikkjum og munu hartnær að því
komnir að gefast upp. Tóku Grikk-
ir 55 þús. fanga og þar á meðal
foringja Tyrkja, Mustafa Kemal.
— í Marokkó er hafin uppreist
og hafa spönsk herskip verið send
þangað.
— Stórþingið norska hefir sam-
þykt að veita 700 þús. kr. til
pjóðabandalagsins.
—- Utanríkisráðherra Suður-
Slafa í Belgrad hefh- verið skot-
inn. Tilræðismaðurinn er Bolche-
wicki frá Bosníu.
— Ógurleg hungursneyð er sögð
yfirvofandi í Rússlandi. Vegna
langvarandi þurka hafi uppskeran
algerlega brugðist á geysilega
stóru svæði á Rússlandi. Er talið
að um 85 miljónir manna séu þeg-
ar famar að svelta og fara stór-
hópamir flakkandi um landið ræn-
andi. Er mælt að Hoover, verslun-
arráðherra Bandaríkj anna haf i
sent fulltrúa til Riga til þess að
semja við Rússa um matvælasölu.
— Álendingar hafa harðlega
mótmælt ákvörðun þjóðabanda-
lagsins að eyjarnar skuli lúta
Finnlandi.
— Caruso, frægasti söngmaður
heimsins, er látinn úr krabbameini
í maga.
----o----
Slys. Bátur fórst af Bolungar-
vík síðastliðinn þriðjudag. Voru
fjórir menn á bátnum og drukn-
uðu þeir allir. Formaðurinn hét
Einar Hálfdánarson og lætur hann
eftir sig konu og fimm börn. Há-
setar voru: Jón Friðriksson frá
Heggsstöðum, Erlendur þorkels-
son og sonur hans á fermingar-
aldri. Lætur Jón eftir sig þrjú
börn og Erlendur konu og bam.
Islendingur drepinn í Kaup-
mannahöfn. Um síðustu helgi bar
svo við að íslenskur veitingaþjónn
sem dvaldist í Kaupmannahöfn,
þorgeir Halldórsson að nafni, lenti
þar í ryskingum. Var annar Is-
lendingur í för með þorgeiri og
réðust tveir druknir danskir her-
menn á þá. Lauk svo þeim skift-
um að annár hermaðurinn lagði
þorgeir í kviðinn með vopni. Beið
hann bana af eftir stutta stund.
----o----- s ' ;
Miskunn
sem lieitir skálkaskjól.
þegar Guðmundur Eggerz hvarf
frá sýslumannsembættinu í Árnes-
sýslu voru sýslumannsstörfin fal-
in manni nokkrum að nafni Gestur.
Er Gestur sá frægur orðinn af
ráðsmensku sinni.
Sýslumönnum er meðal annars
trúað fyrir því starfi að úthluta
þeim iðnaðarmönnum ómengað á-
fengi, sem þess þurfa til iðnar
sinnar. Er það gert á þann hátt
að iðngðarmaðurinn fær áfengis-
bók, sem heimilar honum að fá
vissan lítrafjölda af áfengi úr
lyfjabúðunum. Gilda strangar
reglur um þessa áfengisúthlutun.
það fóru fljótt að ganga sögur
um það hvernig Gestur þessi not-
aði sér þessa heimild. það var sagt
að hann gengi jafnvel svo langt að
gefa út áfengisbækur út á nöfn
manna sem alls ekki hefðu um það
beðið. Síðan gerði hann annað-
hvort: að selja áfengisbækurnar,
eða að taka áfengið sjálfur og
selja það. þessi „lagavörður“ væri
hvorki meira nje minna en áf-mg-
issali í stórum stýl.
Engum kom það á óvart þótt
landsstjórnin léti sem sér kæmi
þetta alls ekki við — lengi fram
eftir. En kröfurnar um rannsókn
urðu þó loks svo háværar að lands-
stjórnin gat ekki annað en sint
þeim.
þá var valdatíma Gests lokið og
Steindór Gunnlaugsson frá Kiðja-
bergi orðinn settur sýslumaður í
Árnessýslu.
það var lagt fyrir Steindór að
rannsaka málið og hann mun hafa
framkvæmt þá rannsókn sam-
viskusamlega. Steindór sendi síð-
an skýrslu um rannsóknina til
landsstjórnarinnar. það mun hafa
verið í febrúar eða marsmánuði.
Síðan eru liðnir margir mánuðir
og landsstjórnin hefir ekkert látið
gjöra í málinu, a. m. k. var ekkert
farið að gjöra í því í byrjun þess-
arar viku.
þó er fullyrt að við rannsókn
Steindórs hafi sannast mjög þung-
ar sakir á Gest þennan.
þetta er: miskunn sem heilir
skálkaskjól. þetta er ófyrirgefan-
legt hirðuleysi af hálfu lands-
stjórnarinnar um að gæta laga og'
réttar í landi.
Eitt einstakt dæmi skal nefnt
um ráðsmensku Gests í þessu efni.
Ágúst bóndi Helgason í Birt-
ingaholti hefir oft starfað að bók-
bandi á vetrum. Gestur veit um
þetta. Hann gefur út áfengisbók út
á nafn Ágústs sem iðnaðannanns,
upp á nokkra tugi potta af spíritus.
Ágúst hefir aldrei beðið um
einn dropa af spíritus. Vitanlega
fær hann heldur ekki þessa áfeng-
isbók. Engar getur þarf að því að
leiða hvað Gestur hefir gert við
þessa tugi potta af spíritus.
En, eftir að rannsókn hefir far-
ið fram, lætur landsstjórnin líða
marga mánuði, án þess að byrjað
sé á því að hefja mál gegn slíkum
manni, sem, auk annars, leyfir
sér á þennan hátt að svívirða
nöfn hinna bestu og merkustu
bænda þess héraðs, sem er svo ó-
gæfusamt að hafa hann að yfir-
valdi. Og það liggur nærri að ætla
að manninum eigi alls ekki að refsa
fyrir þessi lagabrot.
Vantar ekki annað en það að
landsstjóminni þóknist að skipa
Gest þennan yfir einhverja aðra
sýslu.
Hver veit?
Væri þess sannarlega þörf að
einhver meistari Jón léti sína
þrumuraust gjalla yfir lands-
stjórninni sem nú situr. því að orð
hans eiga hér sannarlega við:
„þegar menn brjóta réttinn,
kalla menn það að byggja hann.
þegar me'nn sleppa skálkum og ill-
ræðismönnum óhegndum, þá nefna
menn það kærleika og miskunn-
semi. Hirðuleysi og tómlæti í sínu
kalli og embætti heitir spekt og
friðsemi.“
^ðorgin eififa
cftlc
$>aCt @aine
„Já, vissulega er liann það! þeir
menn sem taka það að sér að koma
glæpum upp, liafa oft glæpatilhneig-
ingu sjálfir. En menningin þarf á
slikum mönnum að halda, og það var
vel til fallið af yður að mæla með
honum. Alt sem við vitum nú er skarp-
íeik yðar að þakka! Og þegar þessi
vinur okkar lendir i klóm réttvisinn-
ar, þá verður það fremur öllu öðru yð-
ar verk!“
Mótþróinn hvarf nú úr andliti henn-
ar. Hún stóð upp og það var ótti og
sársauki í röddinni.
„Hversvegna kveljið þér mig svona?“
sagði hún. ,*Þér hljótið þó að vita það
nú að eg er vinur hans — ekki fjand-
maður.“
„Má vera,“ svaraði baróninn. Andlit
hans stirðnaði eins og hönd dauðans
hefði leikið um það. „Fáið yður sæti,
og hlýðið á það sem eg ætla að segja.“
Ilún settist aftur og hann gekk aft-
ur að aminum.
„Jeg endurtek það, að það voruð
þér sem bentuð okkur á hina réttu
leið. í fyrsta lagi sögðuð þér okkur
það, að Davíð Rossí hefði þekt sögu
Rossellís læknis í Lundúnum. í öðru
lagi að hann hefði þekt Itómu, dótt-
ur Rossellís læknis. í þriðja lagi að
hann hefði um tíma verið þjónn í
stóru gistihúsi í Róm. Við fengum aðr-
ar merkar upplýsingar annarsstaðar
að: að Davíð Rossí hefði verið hesta-
drengur í New York, að móðir hans
hefði drekt. sér í Tíber og að hann
hefði verið alinn upp sem munaðar-
laust barn. þessar upplýsingar hjálp-
uðu yfirvöldunum til að sannprófa
átta staðreyndir! Leyfið mér að segja
yður þær í réttri röð:
Fyrsta staðeynd: Fyrir rúmum 30
árum kom kona, með ungbarn, á vissa
skrifstofu í Róm, til þess að láta inn-
rita barnið í fæðingarbókina. Hún
kvaðst heita Leónóra Leóne og óskaði
að nafn barnsins væri bókað: Davíð
Leóne. En menn hafa komist að því
að nafn konunnar var Leónóra Rossí,
að hjónaband hennar var aðeins
kirkjulegt og að hún hafði ekki hirt
um að fá það staðfest borgaralega.
Rarnið var því innritað undir nafninu
Davíð Rossí, sonur Leónóru Rossi og
ókunns föður.
Önnur staðreynd: Nolckru síðar, að
næturlagi, fanst lík druknaðrar konu
í Tíberfljótinu. það þektist að það var
hin áðurnefnda I.eónóra Rossí. Hún
var grafin í fátækrakirkjugarðinum í
Campó Veranó. Á hinni sömu nóttu
kom óþekt persóna með piltbarn á
munaðarleysingjaspitalann San Spiri-
tó. Pappírsblað var bundið um hönd
svcinsins. Á blaðinu stóð nafnið:
Davíð Leóne.
þriðja staðreynd: Fjórtán árum síð-
ar, dvaldi fjórtán ára gamall drengur,
að nafni Davíð Leóne, hjá ítölskum
flóttamanni í London. Maður sá var
rómverskur fursti en gekk í Englandi
undir nafninu Rossellí læknir. Fjöl-
skylda lians var kona hans og dóttir;
dóttirin hét Róma og var fjögra ára
gömul. Rossellí læknir hafði fóstrað
Davíð Leóne. Hann hafði fundið pilt-
inn á götunni."
Róma huldi andlitið í höndum sér.
„Fjórða staðreynd: Fjórum árum
síðar komust menn á snoðir um sam-
særi i Mílanó. það átti að ráða Ítalíu-
konung af dögum. það vildi svo illa
til að það sannaðist að aðalmaðurinn
var flóttamaðurinn sem gekk undir
nafninu Rossellí læknir. Einn af
frændum hans, sem vildi vernda nafn
hans, sá um að málið kom ekki fyrir
dómstólana. í kyrþey var séð fyrir
glæpamanninum, með einni þeirri að-
ferð sem stjórnirnar beita, er þær eru
i hættu staddar. En öðrum þátttak-
endum samsærisins var ekki sýnd
hin sama vægð. Einn þeirra, sem þá
var staddur á Englandi, var dæmdur
af herréttinum. það átti að skjóta
liann fyrir drottinssvik. þessi félagi
og samverkamaður Rossellís læknis
hét Davið Leóne."
Róma stappaði i gólfið með fætin-
um, en baróninn lét sem ekkert væri
og hélt áfram.
„Fimta staðreynd: Samningurinn
að láta ákærða menn af hendi nær
ekki til þeirra sem ákærðir eru fyrir
stjórnmálaskoðanir. En samkvæmt
beiðni itölsku stjórnarinnar noyddist
Davíð Leóne til að fara frá Englandi
til Ameríku. Hann varð fyrst hesta-
sveinn í Ncw York, en því næst blaða-
maður. Hann vakti fljótt cftirtekt á
sér fyrir stjórnmála og trúmálastefnu
sína. Jesús Kristur ætti að vera lög-
gjafi þjóðanna eigi síður en einstakl-
inganna. Endurreisn lieimsins ætti að
hefjast með stjórnskipun sem reist
væri á bæninni: Faðir vor. þessi
kenning fékk mikið fylgi vestra, en
hún har í skauti sínu kollvörpun á
föðurlandsást, cignarrétti og öllu
skipulagi og hlaut því að leiða af sér
uppreist. -— Einn góðan veðurdag
hvarf Davíð Leóne úr New York og
hefir enginn séð hann né heyrt síðan.
Hann hvarf gjörsamlega, eins og hann
væri ekki lengur til. Davíð Leóne var
dáinn!"
Róma lét hendur falla í skaut sér
og í hugsunarieysi lék hún sér að
hnöppunum með skjálfandi fingrum.
„Sjötta staðreynd: 25 eða 26 árum
eftir það að nafnið Davíð Rossí var
innritað í hækur í Róm, kom maður
til Englands frá Ameriku. Hann var
25 eða 26 ára gamall. Hann kvaðst
heita Davið Rossí. Hjá hakara sem
bjó í Sóhó spurðist hann fyrir um
dóttur Rossellís læknis. Var honum
sagt að Róma Rossellí væri dáin og
grafin.“
Fréttír.
Tíðin. Afbragðsgóð heyskapar-
tíð hefir verið hér um slóðir.
Sumsstaðar hefii’ þó norðanhvass-
viðrið verið alt of mikið. Kuldi
mikill nyrðra og þokusúld.
Vaxtalækkun. Góð eru þau tíð-
indi að Landsbankinn hefir lækk-
að forvexti ofan í 7% frá 1. þ. m.
En íslandsbanki heldur enn fast
við 8 °/o vextina. Væntanlega sér
landsstjórnin um það að slíkt á-
stand standi ekki lengi.
Látinn er á Vífilsstaðahælinu
Eiríkur Hallmundsson frá Gjá-
bakka í pingvallasveit.
SOdveiðin gengur mjög tregt
fyrir norðan. Eru aðeins 8000
tunnur komnar á land á Siglufirði.
Norðangarðurinn hindrar veiðina.
Síld. pyrfti að minna á það í
hverju blaði að menn útveguðu
sér síld til átu, svo ágæta innlenda
fæðu. Hitt má og minna bændur á
undir haustið, að enn er til hér í
landi töluvert af fóðursíld síðan í
fyrra. Iiefir t. d. verið auglýst
lengi hér í blaðinu fóðursíld frá
versluninni Liverpool, sem farið
hefir verið ágætlega vel með, og
mun enn vera mikið til af.
Strand. Danskt seglskip strand-
aði nýlega við Borgarfjörð eystra.
Menn björguðust allir og skipið
sagt lítið skemt, því að sandur var
þar sem það rak upp. Flutti salt
til Sameinuðu verslananna.
Anton Christensen kennari við
Landbúnaðarháskólann og Bille-
strup aðstoðarmaður hans hurfu
aftur heim með Gullfossi. Að for-
göngu Búnaðarfélagsins var þeim
haldið kveðjusamsæti kvöldið áð-
ur en þeir fóru. Voru þeim afhent-
ir að gjöf, til minningar, prýðis-
fallegir askar, skornir úr íslensku
birki. Stefán oddhagi hafði smíð-
að askana.
„Mökkurkálfi“.
Morgunblaðið ætti að skifta um
nafn og taka í staðinn nafnið
„Mökkurkálfi“. Framkoman er svo
átakanlega lík þeirri frægu per-
sónu. Blaðið hefir að mestu látið
Jónas Jónsson skólastjóra Sam-
vinnuskólans í friði undanfarið,
enda hefir Jónas verið í bænum.
En undireins daginn eftir að Jón-*
as er farinn, birtir blaðið langa.
skammagrein um hann. Sama
gerði blaðið í fyrra þegar Jónas,
fór úr bænum. Sannarlega ætti
blaðið að heita „Mökkurkálfi“.
Veðui-athuganir. Stöðin hérna
skýrir daglega frá veðri á nokkr-
um stöðum hér á landi, sva fylgir
spádómur um veðrið sem væntan-
legt sé. Spádómar þessir eru mjög-
lélegir oft, engu betri en hægt er
að segja fyrir um veðurhoríur án
þess að vera nokkur veðurfræðing-
ur, og gagnið mun lítið. — 1 Vísi
21. júlí stendur þessi spádómur:
kyrt veður fyrst um sinn, síðan
suðlæg átt á Suðurlandi. pann dag
norðanrok á Suðurlandi. Norðan-
rok líka 22. júlí. 23. júlí stendur:
horfur: norðlæg átt. Kyrra veðrið
sem spáð var 21. kom ekki hér og
því síðui' hin spáða sunnanátt.
Norðanáttin hefir haldist þar til
27. að hann varð austlægnr.
Hvergi var getið um það í Vísi 2Jo .
þar stóð: 26. snörp norðlæg áLt.
28. var spáð hægri norðaustlæ.gri
átt. þann dag rigndi hægt á suð-
austan hér.
Hvað skyldi mörgum. þúsundum
króna vera varið af almennings fé
til þess að fóðra þessa veðurspá-
menn ?
Egill Gíslason.
----o-----
Ritstjóri:
Tryggvi þórhallsson
Laufási._____________Sími 91.
Prentsmiðjan Acta.