Tíminn - 10.03.1938, Qupperneq 4

42
TÍMINN
Það er allt falið og fast 1 fram-
kvæmdum, sumum mjög vafa-
sömum, eins og nýju þrónni og
einnig í reksturshalla síðastllð-
ins árs.
Hefði hr. Þorsteinn M. Jónsson
verið í meiri hluta í verksmiðju-
stjórninni síðastliðið ár, er eng-
inn vafi á þvi, að fjárhagsaf-
koma verksmiðjanna væri nú
mikið betri en raun ber vitni um.
Hin slæma útkoma í öðru eins
eindæma veiðiári, er að nokkru
leyti að kenna verðfalli á síldar-
lýsinu. Lýsið hefir alltaf verið að
lækka fram að þessum tíma. En
það, sem gerir útkomu ársins
versta, er að á árinu hefir verið
ráðizt í óhemju miklar fram-
kvæmdir, sem að miklu leyti eru
einskis virði.
J. Gunnarsson.
Komandi ár
(Frh. af 1. síðu.)
fyr á öldum byggt mikinn fjölda
af fögrum og stílhreinum stein-
kirkjum, en þegar þeir byggðu
Reykjavík kirkju, var sá stór-
hugur horfinn. Út um land voru
svo að segja allsstaðar tilkomu-
lítil og óásjáleg guðshús, oftast
með vanhirtum kirkjugarði í
kring. Hólakirkja er nálega eina
undantekningin, og hún er enn
veglegasta guðshús þjóðkirkj-
unnar íslenzku. Á 19. öld byggðu
einstakir myndar og áhuga-
menn nokkrar prýðilega vand-
aðar steinkirkjur í sveitum
landsins og fara sumar þeirra
einkar vel við landslagið. En
langflestar kirkjur landsins eru
stíllausir timburkumbaldar,
skrautlausar með öllu. Eftir að
hætt var að byggja torfkirkjur
var enn hættara við kulda að
vetrinum, þegar fólk kom
göngumótt í óupphitaðar timb-
urkirkjur. Á síðustu tímum hafa
ofnar verið settir í sumar kirkj-
ur, en þeir eru þó hvergi nærri
ætíð notaðir, og fara misjafn-
lega vel í húsum, sem ekki átti
að hita.
Það má segja, að margt hafi
þrengt að íslenzku kirkjunni
síðan um siðabót. Lúter svifti
burtu nálega öllu sambandi
milli kirkjudeilda sinna og
listarinnar, nema kirkjusöngn-
um. Þessum aðskilnaði kirkju
og listar hefir trúlega verið
haldið við hér á landi. Fátæktin
og vöntun á byggingarefni og
byggingarlist olli þar miklu um.
Næst kom fyrirskipun siðabót-
arleiðtoganna, að allt skraut í
kirkjum væri páfavilla. Að lok-
um hefir þjóðminjasafnið og er-
lendir safnamenn vendilega lát-
ið greipar sópa um það litla
skraut, sem þrátt fyrir allt var
ennþá til i hinum vanræktu
byggðakirkjum.
Þannig er verkefni hinnar
ungu kynslóðar, sem tekur við
landinu frjálsu en vanræktu,
mjög þýðingarmikið um hin
kirkjulegu mál. Þar er fordæm-
ið svo sem endranær frá gull-
öld þjóðarinnar. Hin íslenzka
kirkja á aftur að verða alger-
lega þjóðleg, vönd að virðingu
sinni og stefna að háu marki.
Hún á eftur að verða nátengd
listum og bókmenntum þjóðar-
innar, jafnhliða því sem hún
gætir að sinni ævarandi köll-
un, að byggja brú fyrir þá, sem
þess óska frá jörðinni og upp
til himna.
Framh. J. J.
T í mamannabréf
(Frli. af 1. siðu.)
fullt af raka og sudda. Á þann
hátt bjuggu þeir, sem ekki voru
Tímamenn, í haginn fyrir æsku
landsins. Svipur Reykholts-
byggingarinnar er táknrænn
fyrir hinn nýja andblæ, sem
Tíminn flutti yfir landið. Án
Tímans hefði verið sami kot-
Eitt stœrsta og öflugasta líftryggíngarfélag Nordurlanda
Eígnir 67 míllj.kr. Fjárhæð samanl. tryggínga yfír 300 millj.kr
„Danmark“ hef ir starfað yfir 30 ár á tslandi oy hvfir hér í tryyyinyum um 5 mlljj. kr.
Ekkert líftryyyinyarfélay, sem starfar hér á landi, hefir Ueyri iðyjaldataxta en
„DanmarkSí. Þrátt fyrir það, yreiðir félayið htían hónus.
„Danmark“ liefir ávallt ávaxtað fé sitt hér og lánað það til ýmsra þjóðþrifafyrir-
tækja og verður því jafnt þjóðarheildiuni sem hverjum einstaklingi, sem tryggður
Enyinn eyrir fer át úr landinu.
er i félaginu, til mikils gagus.
LEITIÐ UPPLÝSINGA.
Aðalumbod fyrir Ialands
Þórdur Sveinsson
Reykjavík.
Simnefni KAKALI. — Simar 4401, 3701
I
ungsblærinn og áður þekktist
yfir ræktuninni, sveitabygg-
ingum, vegagerð brúarsmíðum,
símalagningum, hafnarbótum,
bankamálum, verzlun, land-
helgisgæzlu, réttarfari og skip-
un skólamálanna í landinu.
Tugir þúsunda af núlifandi
kynslóð eiga Tímanum að þakka
mikið af þeim sameiginlegu
gæðum, sem þeir meta mest í
landinu.
En gagnvart slíku blaði hafa
umbótamenn landsins skyldur.
Þeir þurfa ekki aðeins að kaupa
Tímann, heldur líka að borga
hann. Timinn er ekki og á ekki
að verða gjafablað, dreift út af
andstæðingum lesendanna, eins
og sum önnur þýðingarlítil blöð,
sem þjóðin kannast við.
Framundan biða stór vanda-
mál, sem snerta frelsi, sjálf-
stæði og sameiningu þjóðarinn-
ar. Rödd Tímans þarf að heyr-
ast um allt land eins og fyr,
jafnvel enn sterkari. Tíminn
þarf að stækka, geta orðið fjöl-
breytt?iri, náð enn betur til að
vera rödd hinnar skapandi ljós-
elsku þjóðar.
Tíminn ætlar sér að vaxa með
verkefnum þjóðarinnar. Hann
þarf til þess enn fleiri stuðn-
ingsmenn. Hið lága andvirði
Tímans, er litilfjörlegt iðgjald
fólksins í hinum dreifðu byggð-
um til að tryggja framfarir ó-
kominna ára. í hverri sveit og
hverju þorpi eru áhugamenn,
sem vinna fyrir Tímann, sem
safna áskrifendum og ávísunum
um greiðslu i því samvinnufé-
lagi þar sem kaupandinn verzl-
ar. Oft geta tveir nábúar lesið,
keypt og borgað Tímann í félagi.
Samhugurinn, áhuginn og hin
góðu skil eru aðalatriði.
Hver góður Framsóknarmað-
ur er Tfmamaður. Hver Tíma-
maður les, kaupir og borgar
Tímann. Ef þetta boðorð er vel
haldið mun um alla ókomna
tíma búa á íslandi frjálsir og
giftudrjúgir menn i fögru og
frjálsu landi. J. J.
Ritstjóri: Gisli Quömundsson.
Prentsmiðjan EDDA h.f.
Bezta
Munntóbakið
er frá
Brödrene Braun
KAUPMANNAHÖFN
Biðjið kaupmann yðar um
B. B. munntóbakð
Fæst allsstaðar.
RETKIS
J. GRUNO’S
ágttta holienzka reyktóbak
TBBBi
AROMATISCHKR SKAG kostar kr. 1.15 V20 kg.
FEINRIECHENDER SHAG — — 1.25-
Fœst í ðllum verziunum.
— —s———u———
Tilkyuning’
frá Samvinnuskólanum
Inntökupróf í báðar deildir skólans fer fram 2.—7. maí. Sökum
mjög mikillar aðsóknar geta aðeins þeir fengið inntöku í skólann,
sem hæstar fá einkunnir á inntökuprófi og leggja fram vottorð,
sem sýnir fullkomna reglusemi. Vegna húsnæðísins getur ekki
nema takmörkuð tala komizt í skólann. — Þeir, sem fengið hafa
svar við umsóknum sínum, koma til greina við inntökupróf.
Skólastjórlmi.
Tilkynning
frá mæðivelklvörnunum
Hér með tilkyimist að öllum fjáreigend-
um austan Héraðsvatna að Skjálfandafljóti,
austan Þjórsár að Jökulsá á Sólheimasandi
og vestan Kollaf jarðar og Isaf jarðar á Vest-
fjörðum, er stranglega bannað að auðkenna
fé sitt með litum á haus og' hornum á þessu
ári. Sé út af þessu brugðið. eða ef menn
afmá ekki gamla liti af fé á þessuni slóðnm,
varðar það sektum samkvæmt lögum nr. 13
frá 13. maí 1937. Öllum merktum kindum,
sem finnast í ofangreindum héruðum á
næsta suinri verður tafarlaust lógað.
Síðar verður gefín út fyrirskipun um
hvernig merkja skuli fé í héruðum vestan
Þjórsár og Héraðsvatna.
Reykjavlk, 3. marz 1938.
Hákon Bjarnason
Verðlagátilbúnum
áburði
er ákveðið þannig á komandi vori, á höfnum þeim, er
skip Eimskipafélags íslands og Skipaútgerðar ríkisins
koma við á:
Kalksaltpétur 15,5% kr.
Kalkammonsaltpétur 20,5% —
Brennisteinssúrt Ammoníak 20,6% —
Superfosfat 18% —
Kalí 40% —
Nitrophoska 14.14.18% —
(Tún-Nitrophoska)
Nitrophoska 15 .15.18% —
(Garða-Nitrophoska)
Aburðarsala ríkísíns
19,15 pr. 100 kg.
21,65 — 100 --
19,15 — 100 —
9,75 — 100 —
16,40 — 100 —
28,10 — 100 —
15,90 — 50 —