Tíminn - 21.01.1939, Blaðsíða 1

Tíminn - 21.01.1939, Blaðsíða 1
RITSTJÓRAR: GÍSLI GUÐMUNDSSON (ábm.) ÞÓRARINN ÞÓRARINSSON. RITSTJÓRNARSKRIFSTOFUR: EDDUHÚSI, Lindargötu 1 D. SÍMAR: 4373 og 2353. ÚTGEFANDI: FR AMSÓKN ARFLOKKURINN. 23. árg. Reykjjavík, laugardaginn 21. jannar 1939 9. blað Seínasta ákvörðun bæjarstjórnarmeirihlut- ans til að hindra viðreisn Reykjavíkur Hann víll ekkí geia bæjarmonnum kost á að breyta um stjórn, þó hann hafí játað síg óhæfan tíl að ráða fram úr örðugleikum bæjaríns í sambandi við lokaum- ræðuna um fjárhagsáætlun Reykjavíkurbæjar fyrir 1939 á bæjarstjórnarfundi síð- astl. fimmtudag bar full- trúi Framsóknarflokksins, Sigurður Jónasson, fram til- lögu um að bæjarstjórnin segði af sér og látnar væru fara fram nýjar kosningar. Var tillaga hans svohljóð- andi: „Með því að meirihluti bæjar- stjómar Reykjavíkur hefir með stjórn sinni á bænum komið honum í slíkt fjárhagslegt öng- þveiti, að eigi lítur út fyrir ann- að en algert fjárhagshrun og greiðsluþrot hjá bænum í nán- ustu framtíð, og vegna þess að meirihluti bæjarstjórnarinnar hefir lýst því yfir sjálfur, að hann sjái engin ráð út úr ó- göngunum, ályktar bæjar- stjórnin að segja af sér störfum og óska eftir því við atvinnu- málaráðherra, að efnt verði til nýrra bæjarstjórnarkosninga fyrir 1. marz næstkomandi.“ Eins og fram kemur í tillög- unni, rökstuddi flutningsmaður hana með því, að fjárhagur bæjarins væri kominn í full- Nýi yfírlæknírínn á Vífílstöðum komið öngþveiti, en meirihluti bæjarstjórnar virtist engin önn- ur ráð hafa en að hækka álögur á skattgreiðendum og auka skuldir bæjarins, enda þótt hvorttveggja væri nú komið langt úr hófi fram. Hefði Jakob Möller líka lýst yfir því á sein- asta bæjarstjórnarfundi, að meirihluti bæjarstjórnarinnar sæi engin ráð til að ráða fram úr þeim fjármálaógöngum, sem bærinn væri kominn í. Meirihluti bæjarstjórnarinn- ar reyndi eftir megni að komast hjá því að ræða þessa tillögu, en sýndi þó, að hann viður- kenndi réttmæti hennar með þvi að þora ekki að láta hana koma til atkvæða. Var Jakob Möller þá látinn bera fram svo- hljóðandi frávísunartillögu: „Jafnvel þó að vænta mætti að sú breyting yrði til bóta á skipun bæjarstjórnarinnar, ef núverandi bæjarfulltrúar legðu niður umboð sín og nýjar bæj- arstjórnarkosningar yrðu látn- ar fara fram, að núverandi varabæjarfulltrúi Framsóknar- flokksins viki þá úr bæjar- stjórninni að fullu og öllu, og einhver annar kæmi í hans stað, þá telur bæjarstjórnin óþarft að grípa til nokkurra örþrifa- ráða til að koma því til leiðar, enda aðeins um varabæjarfull- trúa að ræða, þykir því bezt hæfa að vísa tillögu varabæj- arfulltrúans, er að þessu lýtur, frá.“ Þessi furðulega tillaga var samþykkt að viðhöfðu nafna- kalli með 9:6 atkvæðum. Allir íhaldsandstæðingar voru á móti. Þeir, sem greiddu henni atkvæði, voru: Bjarni Bene- Helgi Ingvarsson var skipað- ur yfirlæknir við Vífilsstaða- hæli nú um áramót. Hann er rösklega fertugur að aldri, fæddur 1896, sonur séra Ingvars Nikulássonar, er var prestur að Gaulverjabæ í Flóa og síðar að Skeggjastöðum á Langanes- strönd. Helgi lauk stúdentsprófi 1916 og læknisprófi við háskólann hér árið 1922. Hefir hann alla tíð síðan verið læknir við berklahælið á Vífilsstöðum og gegnt Köpavogshæli síðustu tíu árin. Tvö undanfarin ár hefir hann eínnig unnið við berkla- varnastöð Líknar. Hann hefir fimm sinnum farið utan til náms og kynningar og dvalið er- lendis í samtals tvö ár, aðallega á Norðurlöndum og í Þýzka- landi. Hann hefir sérstaklega kynnt sér lungnasjúkdóma og fékk viðurkenningu sem sér- fræðingur á því sviði árið 1929. Helgi nýtur framúrskarandi vinsælda meðal sjúklinga sinna og hefir þessi embættisveiting mælzt vel fyrir meðal allra, sem til hans þekkja. -SIGURÐUR JÓNASSON diktsson, Guðmundur Eiríksson, Guðrún Guðlaugsdóttir, Guðrún Jónasson, Gunnar Benedikts- son, Helgi H. Eiríksson, Jakob Möller, Sigurður Jóhannsson og Valtýr Stefánsson. Þykir rétt að birta nöfn þeirra manna, sem höfðu smekkvísi til að afgreiða jafn mikilvæga tillögu á slíkan hátt. En.það mega fulltrúar bæjar- stjórnarmeirahlutans vita, að þeir skjóta sér ekki undan dómi kjósendanna með slíkum und- anbrögðum, heldur gera þeir hlut sinn enn verri. Undir stjórn þeirra síðastliðin ár hafa út- gjöld bæjarins, skuldir hans og álögur á bæjarbúum farið sí- hækkandi. Þeir hafa nú afgreitt fjárhagsáætlun fyrir yfirstand- andi ár, þar sem gert er ráð fyrir að hækka útsvörin um rösk 400 þús. kr., fasteignaskattinn um 250 þús. kr. og að auka skuldir bæjarsjóðs um eina milj. kr. Það er áreiðanlegt, að bæjarbúar eru búnir að fá nóg af slíkri stjórn, jafnvel þótt svikunum í hitaveitumálinu sé alveg gleymt. Fyrr en seinna fær hún sinn verðskuldaða dóm — þótt henni takist má- ske að fresta honum eitthvað, en það getur þó aldrei orðið nema urn stundarsakir. Pólska llkraina Meðal Ukrainumanna í Pól- landi, færist sjálfstæðishreyf- ingin stöðugt í vöxt. Kröfum þeirra um sjálfsstjórn hefir verið vísað frá pólska þinginu með þeirri forsendu, að þingið gæti ekki rætt þær, þar sem þær brytu í bága við stjórnarskrána. Þetta svar hefir áreiðanlega miklu frekar ýtt undir sjálfstæðis- hreyfinguna en dregið úr henni. Ukrainumenn í Póllandi, sem taldir eru um 4 millj., búa aðal- lega í einum landshluta Galiziu. Fyrr á öldum var Galizia sjálf- stætt ríki, en Pólverjar lögðu hana undir sig á 14. öld, Við skiptingu Póllands á 18. öld, féll Galizia í hlut Austurríkis og heyrði undir það lengstum siðan. Þegar Pólland endurheimti freisi sitt að heimsstyrjöldinni lokinni, kom Galizia aftur undir stórn þess. Eftir að Pólverjar lögðu Gali- ziu undir sig, byrjuðu pólskir aðalsmenn að flytja þangað og náðu mestöllum landeignum undir yfirráð sín. Jafnframt voru allir helztu embættismennirnir pólskir og í hernum, sem hafði bækistööðvar þar, voru næstum eingöngu Pólverjar. Meðal Aust- urríki réði Galiziu, hélzt þetta nokkrn veginn óbreytt. Pólverjar urðu einskonar yfirstétt i land- inu og reyndu eftir megni að fá afkomendur hinna gömlu íbúa til að afneita þjóðerni sinu og tala pólsku. En þetta veittist þeim erfiðlega og enn í dag talar um helmingur ibúanna ruthen- isku (Ukrainisku), og þjóðernis- tilfinning hefir sennilega aldrei verið sterkari. Enda er talið, að Ukrainumenn í Póilandi séu fyrir margra hluta sakir kjarni ukra- inska þjóðstofnsins og stafi það m. a. af því, að þeir hafi fyrr á öldum búið lengur við sjálfsfor- ræði en aðrir hlutar hans. Heimsstyrjöldin skapaði nýja sjálfstæðishreyfingu meðal pólskra Ukrainumanna og hugðu þeir um skeið, að mynda sjálf- stætt ríki. Að því varð samt ekki því Pólverjar voru þeim langtum öflugri. En síðan hefir sjálf- stæðishreyfingin haldið áfram að þróast fram á þennan dag. Sérstaklega hefir áhrifa hennar A. KROSSGÖTUM Dagsbrúnarkosningin. — Veiðin í Þingvallavatni. — Frá verstöðvunum á Snæ- fellsnesi. — Kvefpest í Siglufirði. — U. M. F. í Mýrahreppi. — Barnaskóla- _____bygging.. — Sveitarsími. — Viðskiptin við útlönd._ Dagsbrúnarkosningunni lauk í gær- kvöldi klukkan 10. Greiddu alls 1516 menn atkvæði, en tæp 1800 voru á kjörskrá alls. Hefir því kosningin verið venju fremur vel sótt. Talning atkvæða átti að hefjast klukkan 1 í dag, en kunn verða úrslitin gerð á Dagsbrúnar- fundinum á morgun. t i r Murtuveiðin í Þingvallavatni varð veiðieigendum notadrýgri í haust held- ur en endra nær, vegna þess, að Sam- band íslenzkra samvinnufélaga keypti mikið af veiðinni fyrir gott verð, 25 aura pundið. Mun murtuveiðin í haust hafa fært hreppsbúum um tíu þúsund króna tekjur. Heilt yfir var þó veiðin varla í meðallagi. Munu alls hafa veiðzt 250—300 þúsund murtur, þar af um 70 þúsund í Mjóanesi og 68 þúsund í Mið- felli, en það eru tvær beztu veíðijarð- irnar. Annarsstaðar veiddist 3—50 þús- und á bæ. Veiðitímínn er ákaflega stuttur, aðeins þrjár vikur eða þar um bil, frá því um 20. september og fram undir miðjan októbermánuð. Stórsil- ungsveiðin hefir verið með minnstu móti í Þingvallavatni að þessu sinni. Hefir hún farið þverrandi á síðari ár- um, og er nú alls ekki sambærileg við það, sem var um aldamót. Murtuveið- in hefir hinsvegar sízt rýrnað á seinni árum. r r r Samkvæmt simfregn af Snæfells- nesi hefir verið ágætur afli á báta, sem gengið hafa til fiskjar frá Ólafsvík og Sandi. Stærsti báturinn í þessum verstöðvum hefir þegar fengið á ann- að hundrað skippund síðan um ára- mót, en gekk þó ekki til fiskjar fyrstu dagana í janúarmánuði. í Grundarfirði hefir afli verið tregur. Stykkishólms- bátarnir fara senn til útróðra, einkum vestur á Flateyri og suður 1 verstöðv- amar á Suðumesjum. r t r Mögnuð kvefpest gengur í Siglu- firði um þessar mundir og hefir barna- skólanum verið lokað um nokkurra daga bil. Liggja fjölmörg skólaböm rúmföst vegna kvefsins. r r r Fyrir þrjátíu árum var ungmenna- félag stofnað í Mýrahreppi, A.-Sk., og hefir það starfað æ siðan. Hefir fél. verið öflugasta lyftistöng fyrir allt fé- lagslíf og samtök í byggðarlaginu. Fyr- ir tíu árum byggði félagið, með til- styrk allra sveitarmanna, funda- og samkomuhús úr steinsteypu. r r r Síðastliðið sumar var byggt tvílyft barnaskólahús við gamla fundarhúsið, sem notað verður fyrir samkomur likt og áður og jafnframt sem lelkfimissal- ur fyrir skólann. Áætlað er að skóla- byggingin öll muni kosta 15—20 þús- undir króna. Leggur ríkissjóður fram % kostnaðar, en hreppssjóður % hluta. Að húsbyggingunni er eingöngu unnið af innansveitarmönnum, bæði sjálfu smiði þess og allri annari vinnu. Vinn- an er öll lögðu fram án þess að kaup- gjald komi á móti, nema hvað smiðum, sem mest hafa unnið við byggingu, verður eitthvað greitt. Vinnunni er ekki jafnað niður á ibúa sveitarinnar, hvorki eftir tölu heimila eða verkfærra manna né efnum og ástæðum, heldur kemur hver, þegar annir leyfa. Heflr þetta gengið svo greitt, að sjaldan hefir vantað menn til verks. En oft hafa menn látið nauðsynleg störf á heimili sínu sitja á hakanum fyrir þeim verkum, er þurft hefir að inna af hendi við skólann. Vinnuframlög manna hafa að vísu orðið nokkuð mis- jöfn og valda þar mismunandi ástæður mestu um, og misjafn áhugi nokkuru. r r r Sveitarsími var lagður um meirahluta hreppsins sumarið 1937. Hefir sú fram- kvæmd haft mikil þægindi í för með sér fyrir allt félagslif í sveitinni og viðskipti hreppsbúa og samtök. r r r Samkvæmt bráðabirgðayfirliti hag- stofunnar um viðskipti íslendinga við aðrar þjóðir síðastliðið ár, allt til nóv- emberloka, hafa viðskiptin verið mest við Breta, allra erlenda þjóða. Hafa þeir keypt íslenzkar afurðir fyrir 10,67 milljónir króna, en selt hingað vörur fyrir 11,7 milljónir. Er þetta nær % allrar utanríkisverzlunar íslendinga. Næstir komu Þjóðverjar. Þeir hafa keypt vörur fyrir 8 milljónir króna, en selt hingað fyrir 10,8 milljónir. Hag- stæðastur er verzlunarjöfnuðurinn á viðskiptunum við Bandarikin. Þangað hafa verið seldar ísl. afurðir fyrir 5,2 millj. kr., en innflutnlngur frá Banda- ríkjunum nemur aðeins 575 þús. kr. JOSEF BECK utanríkisráðherra Póllands. gætt í verzluninni. Áður fyrr var verzlunin nær eingöngu í hönd- um Pólverja og Gyðinga. Nú annast kaupfélög Ukrainu- manna nær eingöngu alla verzl- un þeirra og þau eru nú lang- samsamlegasti öflugasti þáttur- inn í sjálfstæðisvakningu þeirra. í þeim hafa þeir lært að vinna saman og séð hvers þeir eru megnugir, ef þeir standa sam- einaðir. Sá meinbugur er á sjálfstæð- iskröfum pólskra Ukrainubúa, að í. Galiciu, þar sem þeir eru flestir, eru þeir ekk i nema helmingur íbúanna. Annarstaðar eru þeir hlutfallslega enn færri. Undantekningarlaust eru líka allir embættismennirnir pólskir. Jarðirnar eru líka að mestu leyti'í höndum Pólverja. Það er því víst, að Pólverjar munu al- drei láta Ukrainumenn hrófla neitt við forréttindum sínum, nema þeir séu til þess neyddir af máttarmeiri aðiljum. Eins og nú standa sakir, gera pólskir Ukrainumenn sér von um slíka hjálp. Þjóðverjar hafa lýst fyllstu samúð með baráttu þeirra og það er talið að þeir standi í nánu sambandi við valdamenn í Berlín. Þjóðverjar þykjast líka þurfa að fylgjast með fleirum í Póllandi en Ukrainumönnum einum, því þar eru búsettir hátt á aðra milljón manna af þýzkum ættum. Og enga landshluta/ sem Þjóðverjar uðu að láta af hendi eftir heimsstyrjöldina, féll þeim eins þungt að missa og þá, sem Pólverjar fengu. Pólverjum er vel Ijós sú hætta, sem af þessu stafar. Þeir reyndu á síðastliðnu hausti að mynda hlutleysisbandalag Pólverja, Rú- mena og Ungverja, en sú við- leitni virðist hafa misheppnazt. Þeir gerðu siðan einskonar vin- áttusamning við Rússa, sem hafa svipaðra hagsmuna að gæta við- komandi Ukrainumönnum. En Þjóðverjar tóku slikt sem ögrun. Beck utanríkisráðherra fór þá til Þýzkalands og ræddi m. a. við Hitler. Síðan hefir verið hljótt um afstöðu Póllands. En það má telja víst, að Hitler hafi sett Póllandi tvo kosti, að fylgja annaðhvort sér eða Rússum. Og hafi Beck valið síðari kostinn eða ætli sér að reyna að vera hlutlaus aðili milli þessara vold- ugu nábúa, má búast við meiri tiðindum frá Galiziu á næstunni. Pólska Ukraina getur þá orðið fyrsta markmið Hitlers og rúss- neska Ukraina hið næsta. Bretar fara ekki að lána Tékkum. Þegar Múnchensáttmálinn var gerður, reiknuðu Bretar og Frakkar með því, að Tékkosló- vakía myndi ekki verða jafn háð Þjóðverjum og raun er á orðin. Til að létta undir með Tékkum höfðu Englendingar þá í hyggju að lána þeim 30 milj. sterlingspunda. En þeir hafa ekki enn lánað Tékkum nema 10 milljónir sterlingspunda og talið er víst, að lánið verði ekki hærra, því enskir fjármálamenn telja það sama og að lána Þjóð- verjum, að veita Tékkum lán. 0 A víðavangi Bjarni Benediktsson segir að 400 þús. kr. af framfærslu dreif- býlisins hafi lent á Reykjavík árið 1937 vegna leiðréttinga þeirra, er í hinum nýju fátækra- lögum felast. Þessa byrði virðist B. B. vilja leggja aftur á sveita- félög þau, er báru hana áður. En hitt finnst honum varhuga- vert í mesta máta, að bærinn dragi úr fátækrakostnaðinum með því að annast sjálfur inn- kaup sín eða eiga sjálfur hús- næði fyrir styrkþega. Segir Bjarni um styrkþegana, að hættulegt sé að ,,taka þá út úr viðskiptalífinu"! „Viðskiptalíf “ nokkurra helztu stuðnings- manna Sjálfstæðisflokksins biði líklega einhvern hnekki við þessa ráðstöfun. Það skal ekki í efa dregið! * * * í áðurnefndu Varðarfundar- erindi segir B. B.: ,,Um fyrir- komulag framfærslumála eru einkum hugsanlegir þrír mögu- leikar, er fá staðist. 1. Sveitfesti með löngum sveitfestitíma. 2. Sveitfesti án sveitfestitíma, en með byggðaleyfi. 3. Sveitfesti af- numin og landið eitt fram- færsluhérað, og má hugsa sér fyrirkomulag á þessu með ýmsu móti“. B. B. gerir hinsvegar enga tilraun til að ræða þessar leiðir nánar og er það í meira lagi skritið, um mann, sem þykist hafa eitthvað til brunns að bera í þessu efni. En Mbl. hélt því fram nýlega, að réttast væri að gera landið allt að einu fram- færsluhéraði! * * * Vísir í gær þykist vera með hótanir í garð ríkisstjórnarinn- ar í málefnum útgerðarmanna: Segir blaðið svo: „Verði ekki réttmætum kröfum þeirra sinnt nú þá má búast við, að ýmis- legt óvænt (Leturbr. Tímans) geti borið að höndum“. Það er ekki gott að vita, hvort blaðið ætlast til að vera tekið alvarlega í þessu eða hvort það er aðeins að gera skop að formanni Sjálf- stæðisflokksins, sem áður hefir lagt það fyrir sig að spá ,,ó- venjulegum atburðum“! * 4= * Mbl. 19. þ. m. segir, að hið nýja „Landssamband útgerðar- manna“ sé stofnað til að taka upp „baráttu við ríkisvaldið“. Samkvæmt þessu ætti þá félagið helzt að gerast meðlimur i flokki Héðins Valdimarssonar og Ein- ars Olgeirssonar. En margur myndi nú álíta, að mál útvegs- ins yrðu betur leyst með sam- vinnu við rikisvaldið en baráttu við það. * * * í yfirlitsgrein þeirri um land- búnaðinn, ex birtist í Tímanum nýlega segir Steingrimur Stein- þórsson búnaðarmálastjóri, að keppa verði að því að fá „120 þús. tunnur af kartöflum úr ís- lenzkri mold á þessu ári“. Síðan byrjað var að veita kartöflu- verðlaun árið 1936 og gera aðrar ráðstafanir af hálfu ríkisins garðræktinni til eflingar hefir færzt nýtt líf í þessa atvinnu- grein. Á árunum 1937 og 1938, sem bæði voru slæm garðrækt- arár, var kartöfluuppskeran þriðjungi meiri en hún var í beztu árum áður en hið opin- bera fór að láta þetta mál til sín taka. En munum orð búnaðar- málastjóxans: Eina tunnu af kartöflum á mann í landinu á þessu ári. * * * Búnaðarmálastjóri vekur at- hygli á því, að fé á mæðiveikis- svæðinu hafi verið hlutfallslega vænst til frálags. Telur hann, eins og fleiri, að þetta muni að verulegu leyti stafa af því, að fé hafi í þessum héröðum verið fóðrað betur en annarsstaðar. Og seint mun því um of á lofti haldið, hverja þýðingu fóðrunin hefir fyrir afurðir búfjárins á þessu landi. ' 5jC í desembermánuði síðastliðn- (Framh. á 4. síðuj

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.