Tíminn - 19.08.1964, Blaðsíða 7

Otgefandi: FRAMSÓKNARFLOKKURINN.
Framkvæmdastjóri: Kristján Benediktsson Ritstjórar: Þórarinn
Þórarinsson (áb), Andrés Kristjánsson, Jón Helgason og Indriði
G. Þorsteinsson. Fulltrúi ritstjórnar: Tómas Karlsson. Frétta-
stjóri: Jónas Krisijánsson. Auglýsingastj.: Sigurjón Davíðsson.
Ritstjórnarskrifstofur i Eddu-húsinu, símar 18300—18305 Skrif-
stofur Bankastr. 7. Afgr.simi 12323. Augl., simi 19523. Aðrar
skrifstofur, sími 18300 Áskriftargjald kr. 90,00 á mán. ínnan-
lands. — í lausasölu kr. 5,00 eint. — Prentsmiðjan EDDA h.f.
Angus Nicholl, varnarmálafréttaritari:
„STYRJOlDr VID AIIST-
URSTRðND N-AMERlKU
„Yfirboðin“ voru
fullkomlega réttmæt!
Ráðherrarnir voru fremur hógværir að vonum í út-
varpsþættinum um skattamálin í fyrrakvöld. Játuðu þeir
að skattaálögurnar væru langt um skör fram og töldu
þurfa að gera gagngerar breytingar á skattalögunum og
nefndu einmitt þær breytingar helztar, sem Framsóknar-
menn höfðu flutt við meðferð skattalagafrumvarps rík-
isstjórnarinnar 1 vor en stjórnarliðið felldi og kallaði
„yfirboð og óábyrga stjórnarandstöðu “ Helztu tillögurn-
ar voru um fulla leiðréttingu persónufrádráttarins til
jafns við aukningu dýrtíðar, skattaþrepin væru fleiri og
skattstiginn ekki eins brattur á miðlungstekjum, persónu
frádráttur og skattstigar yrðu umreiknaðir árlega til
samræmis við vísitölu framfærslukostnaðar, aukið skatta-
eftirlit og svo framvegis.
Þannig játuðu ráðherrarnir, að allar tillögur Fram-
sóknarmanna í þessu máli hefðu átt við fullkomin rök
að styðjast og verið réttmætar og gerræðið í skatta-
álagningunni nú stafi af því að stjórnarliðið vildi ekki
á tillögur Framsóknarmanna hlusta og felldi þær með
tölu, án minnstu yfírvegunar eða athugunar á þeim.
Þeir Gunnar og Gylfi reyndu hins vegar að skjóta
sér á bak við það, að stjórnarandstaðan hefði haldið
því fram á síðasta þingi, að launamenn hefðu 70—100
þús. krónur í árslaun og einmitt sú tekjuhæð hefði
verið gerð skattlaus eða skattlítil. Þarna höfðu ráðherr-
arnir í frammi hinar svívirðilegustu blekkingar, sem
verða á engan hátt til að auka tiltrú þjóðarinnar til
þeirra, því í þessu felst beinlínis yfirlýsing ríkisstjórn-
arinnar um það, að hún hafi enga hugmynd um hvern-
ig kjörum þegnanna sé varið!
Framfærslutekjur
í hæsta skattþrepi!
Sovézkra kafbáta verður síöðugl vart úti fyrir ströndum Kanada og
Bandaríkjanna.
Ég heimsótti nýlega stöðvar
kanadíska Atlantshafsflotans.
Þar var rætt um „stríðið", sem
nú er háð úti fyrir ströndum
meginlands Norður-meríku.
Þar er ekki skipzt á skotum, en
á hinn bóginn er þarna um að
ræða stóran og raunveruleg-
an þátt kalda stríðsins: Stöð-
ugar tilraunir sovézkra kaf-
báta til að komast óséðir í
gegnum varnarkeðju Atlants-
hafsbandalagsins á þessum
slóðum, og geta þannig haldið
sig á laun í hafinu við strend-
ur Bandaríkjanna og Kanada.
Þessar aðgerðir eru eins
skýrt dæmi um hið kalda stríð
Sovétveldisins og múrinn í
Berlín.
Sovétveldið reynir stöðugt að
efla hernaðaraðstöðu sína alls
staðar þar sem slíkt er unnt,
án þess að eiga á hættu styrj-
öld. Og auðsjáanlega væri það
verulegur ávinningur fyrir það
hernaðarlega séð, ef hægt væri
að hafa t.d. kafbátaflota búinn
flugskeytum skammt undan
ströndum Bandaríkjanna án
vitundar þeirra síðarnefndu.
Þar með væri í raun réttri
náð þeim árangri, sem brást á
Kúbu, þ.e. að ógna Atlantshafs
bandalagsríkjunum með kjarn-
orkuárás á borgir Bandaríkj-
anna og Kanada frá stöðvum,
sem væru svo nærri, að útilok-
að væri að koma við nokkrum
vörnum.
Það er verkefni þeirra
bandarísku og kanadisku skipa
og flugvéla, sem stöðugt halda
uppi eftirliti á þessurn slóðum,
að koma í veg fyrir að sovézkir
kafbátar nái slíkri aðstöðu; að
fylgjast nákvæmlega með ferð-
um þeirra og vera til taks að
mæta ógnunum þeirra, ef þörf
krefur. — Eftirlitinu er haldið
uppi nótt sem nýtan dag allt
árið um kring. Kanadiskar og
bandarískar flugvélar eru á
þessu andartaki á flugi yfir
hafinu í þessum tilgangi.
Sovézkir kafbátar, sem fá bæði
matvælabirgðir og eldsneyti
frá svokölluðum fiskiskipum
eða togurum — sem þó eru
ekkert annað en hluti af Atl-
antshafsflota sovézka sjóhers-
ins — eru sífellt að reyna ný
brögð og nýja tækni í von um
að geta komizt óséðir ferða
sinna. Þeir vita, að ekki er
hætta á að ráðizt verði á kaf-
bátana, nema ef styrjöld bryt-
ist út. Ef hlutverkuim væri
skipt, gætu viðbrögð Sovét-
veldisins þó vel orðið önnur,
a.m.k. ef dæma skal af misk-
unnarlausum árásum þeirra á
bandarískar eftirlitsflugvélar
langt fyrir utan lofthelgi Sov-
étríkjanna, en þær hafa þeir
hiklaust skotið niður.
Enns og málin standa nú, þá
veit Sovétveldið, að fylgzt er
•með ferðum kafbáta þeirra —
og að gífurleg áherzla er lögð
á að afla sem allra fullkomn-
astrar vitneskju um, hvers hin-
ir sovézku kafbátar eru megn-
ugir. Sömuleiðis, að gera þeim
ljósar hinar öflugu kafbáta-
varnir Kanada og Bandaríkj-
anna.
Innan Atlantshafsbandalags-
ríkjanna hvílir ekki minnsta
hula yfir því hlutverki, sem
400 kafbátar sovézka flotans
gegna í hernaði Sovétveldis-
ins. Þeir hafa grundvallarþýð-
ingu fyrir getu þess til að
leggja út í kjarnorkustyrjöld.
Ef til styrjaldar kæmi, yrðu
sovézkir kafbátar og tundur-
dufl notuð til hins ýtrasta í
viðleitni þeirra til að skera á
samgönguæðar og birgðaflutn-
inga vestrænu ríkjanna yfir
hafið.
Sum þeirra tækja, sem nauðsynleg eru til aS unnt sé aS fylgjast
meS neSansjávarferSum kafbáta, eru mjög fyrirferSarmikil. Hér er
horft framan á flugvél búna slíkum tækjum.
Framsóknarmenn lögðu á það áherzlu í málflutningi
sínum, að vinnuþrælkun væri orðin alvarleg meinsemd
í íslenzku þjóðfélagi. Launamenn hefðu 70—100 þús.
króna árslaun fyrir 8 stunda vinnu alla virka daga árs-
ins. Framfærslukostnaður og þá ekki sízt húsaleiga og
húsnæðiskostnaður hefði vaxið svo gífurlega, að engin
von væri til að menn gætu dregið fram lífið af tekjum
af dagvinnu og því yrðu menn að ieggja á sig ofboðs-
lega eftirvinnu til að hafa nægar tekjur til að framfleyta
f jölskyldu sinni. Það er einnig • komið á daginn, að
Framsóknarmenn höfðu hér rétt fyrir sér og af skatta-
álögunum nú sést gjörla hve launamenn hafa lagt á sig
mikla eftir- og næturvinnu til að sjá sér og fjölskyld-
um sínum farborða. Framsóknarmenn sögðu á þingi,
að vegna þessa ástands væri Ijóst, að menn yrðu að nera
þungar skattabyrðar af beinum framfærslutekjum sinum
og þær myndu í mörgum tilfellum lenda í hæsta skatt-
þrepi. Nú játa ráðherrarnir að þetta var rétt þótt mann-
dómur þeirra sé ekki meiri en svo, að þeir reyna að
beita vísvitandi blekkingum til að sýkna sjálfa sig og
láta að því liggja, að eiginlega sé það málflutningi
stjórnar.gsdstöðunnar að kenna að lögin urðu eins og
þau eru. Og síðan bíta þeir höfuðið af skömminni með
því að neita um allar leiðréttingar í ár.
Rússneskur kafbátur. Myndtn er tekln á norðanverðu Atlantshafi.
I
TÍMINM, miðvHtudagion 19. ágést 1964
7