Morgunblaðið - 09.12.1917, Blaðsíða 2

2
MORGHJNbTjAÐIÐ
,Elgin-úr
H. P. Duus A-deild
Jlýhomið;
Svart Silkitau í svuntur,
slétt og rósótt,
sérstaklega þyk't og haldgott,
Misl. Silkitau, allir litir,
einbr. og tvíbr.
Hrásilki, svart, hvítt og mislitt.
Ull og Silki, svart, rósótt,
S lki Ninon,
rósótt, í samkvæmiskjóla.
Silki Crepe, margir litir,
Silkibðnd, margir litir.
Silki-Flauel, Slifsi,
Haínarstræti.
Hvítt Medium og Madepolame,
sérstaklega góðar tegundir
í kven-nærföt.
Laka-léreft, ágætt,
Hvitt Moll, slétt og rósótt,
Hvitt Bomsie, slétt og rósótt,
Hvítt Pique, margar teg.
Hvit Gardínutau, nýjar teg.
Hvítar Svuntur, mikið lirval.
ÞurkdreJar, ágætar tegundir.
Hvit Rúmteppi.
Kápuefni, sterkt og þykt,
Cheviot, Alpakka, Sv. Hálfklæði
Mouselin, margar teg.
Refstau, margir litir.
Misl. Gardinutau, Kadettatau,
Fiauel-Molskin, Lasting,
Tvisttau, Sirts, Flónel,
Flauel, svart og misl. ,
Regnkápur,
fyrir fullorðna og börn.
Borðdúkar, Borðteppi, i
Bmávörur, I
langstærsta úrval í bænum.
kaupa allir þeir, sem eignast vilja
gott tCr.
Fást hjá úrsmiðum.
Gagnáhlaupin hjá Cambrai verða ef
til vill til þess, að skapa aftur nokk-
nð af trausti Þjóðverja á herforingj-
um sínum. Þjóðverjar gátu varla
haft mikla tiltrú á þeim, er þeir
heyrðu fréttirnar um það, að Hin-
^nburg-línan væri rofin, en ekkert
hefði gerst á vígstöðvum ítala á
meðan, er gæti dregið úr óánægj-
unni. Ef Þjóðverjar eru óþolinmóðir
og áhyggjufullir um ástandið i Ítalíu,
þá er það vegna þess, að þeir hafa
reynt að hagnýta fyrirfram sigur,
sem þeir eru eigi líklegir til að vinna,
eða vegna þess, að þeir hafa eigi
taugar til þess að bera þunga ófrið-
arins lengur.
Það verður eigi sagt að banda-
menn séu vonsviknir, þótt Jerúsalem
sé eigi fallin enn. Þeir vita að við-
ureignin verður að hafa sinn gang.
Allenby hershöfðingi býst til þess
að teggja til oyistu við óvinina og
vinna sigur á þeim.
Hann hefir nú tekið þrjú skörðin
.sem eru milli sléttunnar og borgar-
innar að vestan, og er nú að búa
sig til framkvæmda. Herlið hans
hefir nú á valdi sínu Nebi Samvil,
og getur þaðan ráðist á aðalveginn
frá Jerúsalem að Strechem og horfir
yfir sjálfan bæinn. Þjóðverjar reyna
að hughreysta Tyrki með því að
segja að það hafi enga þýðinu þó
þeir missi þetta land, ófriðurinn
muni verða útkljáður í Norðurálfu
og landinu skilað aftur. Tyrkir láta
sér líklega nægja þau huggunarorð,
alveg eins og Þjóðverjar þegar þeir
segja að það hafi enga þýðingu þó
þeir hafi mist allar sínar nýlendur.
— Hinar síðustu hersveitir Þjóðverja
hafa nú verið reknar út úr Austur
Afríku. Nýlendan er um noo þús-
und ferkílómetrar að stærð, og mundi
hafa getað orðið kjarni Afríkuríkis,
en sem Þjóðverjar hafa nú farið á
mis. Fyrir það að reyna að koma
á stað uppreisn gegn hvítum mönn-
um í Afríku, hafa Þjóðverjar nú
bakað sér þetía tjón. Þeir bjuggust
ekki við gersamlegri innilokun flota
síns þegar þeir gerðu þær ráðstafan-
ir. Ef til vill hyggja Þjóðverjar virki-
lega að þeir geti fengið nýlendurn--
ar aftur, og tekið lönd af öðrum
ríkjum. En núna eru þeir að semja
við Rússa og grundvöllurinn er:
friður án nokkurra landvinninga.
Þetta er heldur óheppilegt fyrir Þjóð-
verja, þegar það er athugað, að þeir
hafa tekið mest land einmitt af Rúss-
uui. Ríki þvi, hinsvegar, sem hefir
tekið mest land af Þjóðverjum, ligg-
ur ekki á að semja frið.
London, ódagsett.
Mikil áhrif hefir ræða sú haft sem
Wilson forseti flutti í þinginu, og
sýnir hún skýrt að Bandaríkjamenn
eru nú einhuga um að bera sigur
úr býtum og munu hafa litla þolin-
mæði með þeim, sem berjast fyrir
samkomulagsfriði. Það yrði að brjóta
á bak aftur laumbrask og drotnun-
sýki Þjóðverja, að öðrum kosti alt
friðsamlegt samband milli þjóða úti-
lokað. Bandaríkin álita að ófriðurinn
sé unninn þegar þýzka þjóðin lýsir
því yfir, fyrir milligöngu fulltrúa með
verulegu þjóðlegu umboði, að hún
sé reiðubúin að binda enda á ófrið-
inn á grundvelli réttlætisins og greiða
skaðabætur fyrir það sem leiðtogar
hennar hafa rangt gert. Friðurinn
á eigi eingöngu að endurreisa sjálf-
stæði þeirra ianda, sem Þjóðverjar
hafa tekið, heldur einnig losa Aust-
urriki—Ungverjaland, Balkanfikin og
Tyrkland undan hernaðarlegu ánauð-
aroki og verzlunar-yfirdrottnuninni
prússnesku. Það sem gert hefir ver-
ið rangt í ófriðnum verður að end-
urbæta, en eigi með því að gjalda
Miðríkjunum óréttinn i sömu mynt.
Forsetinn skoraði á þingið að segja
Austurrlki — Ungverjalandi strið á
hendur.
Samningar eru byrjaðir milli Rússa
og Miðríkjanna um vopnahlé. Frum-
varp hefir verið lagt fyrir þingið um
það. Opinber tilkynning Rússa herm-
ir að þýzku fulltrúarnir hafi gefið
óskýr svör við vopnahléssamningana
og neitað að ganga að skilmálum
Rússa um að taka burt herliðið frá
Mooneyju og að senda ekki herlið
frá austurvígstöðvunum til annara
vigstöðva. Sögðu þýzku fulltrúarnir
að slíka skilmála mætti að eins bjóða
þeim sem sigraðir væru, Berlinar-
skeyti herma að vopnahlé sé á víg-
stöðvum Rússa til 17. des., og sé
sá tími notaður til þess að komast
að samkomulagi um sérfrið.
Fréttaritari Times hefir átt viðtal
við Trotsky, sem kvaðst ekki vilja
á neinn hátt gera samninga, sem
væri keisarauum og valdi hans í vil.
Hann vildi láta gera sérstakt riki
fyrir Armeniumenn og Araba, eða
eitt riki fyrir báðar þjóðir. Hann
féllst á hugmyndina um að Gyðing-
ar settust að i Gyðingalandi, og ját-
aði lagalegan rétt Gúkkja til þess að
fá land að Asluströnd.
Vopnaðir Mr.ximílistar settu bæj-
arstjórn og kjörstjórn í Petrograd.
Loftskeyti frá Vínarborg hermir
það herforingjar Rússa og Rúmena
hafi stungið upp á því að semja
um vopnahlé við herforingja Austur-
ríkis. Það er opinberlega tilkynt að
ekkert sé satt í þessum skammarlegu
staðhæfingum.
Það er mælt að Korniloff hafi
kocnist undan. Krylenko' tók við
aðalherbúðunum, skipaði að höndla
Dukhonin, en varaði Bolchevika við
því að drepa ekki herforingja án
dóms og laga. Bolchevikar tóku
Dukhonin þegar af lífi. Var hann
dreginn út úr járnbrautarlest og
myrtur.
Skýrslan um kafbátahernaðinn sýn-
ir það að vikuna sem leið hafa 2174
skip komið til brezkra hafna, en
2133 farið. 16 brezkum skipum er
báru meira en 1600 smálestir, var
sökt, og einu minna. Enn fremur
4 fiskiskipum. A 8 skip var ráðist ár-
angurslaust. — »Apapa«, gupuskip
Elderdempsterfélagsins, var skotið i
kaf fyrirvaralaust. 80 farþegar og
skipverjar druknuðu. Þjóðverar skutu
á þá sem komust í björgunarbátana.
Tvö »Gotha« loftför voru skotin
niður i Kent og Essex og -flug-
mennirnir handteknir. Flugvélar
gerðu árásar-tilraunir á London þann
6. des. í ýmsum hópum, frá þvi
klukkan 1.30 f. h. til 6.30 f. h., en
að eins fimm þeirra tókst að kom-
ast fram hjá varnarstöðvum Breta,
Vörpuðu þær niður íkveikjukúlum í
London, drápu 3 menn og særðu
ellefu. Annarsstaðar biðu 4 menn
bana, en ellefu særðust.
^rezkir flugmenn réðust á Zwei-
bröcken 5. des. og aftur 6. des.
A vfgstöðvum ítala lögðu fjórar
brezkar flugvélar til orustu við 12
þýzkar; skutu eina sundur í mola
og hröktu 2 til jarðar. Allar brezku
flugvélarnar komu heilar á húfi heim
aftur.
/
Alklæói
i peysuföt, fást í verzlun
Amunda Arnasonar
Sími 69. Hverfisgötu 37.
Kerensky talar.
Fréttaritari »Associated Press* átti
tal við Kerensky nokkru áður en
byltingin síðasta hófst i Rússlandi.
Er það stórmerkilegt viðtal, sem
sýnir það Ijóslega, að KereDsky
befir rent grun i það, sem verða
mundi i Rússlandi, og að honum
hafi verið kunuugt um, að tilraunir
hans til þess að koma á reglu í
hinu volduga rússneska ríki, mundu
verða árangurslausar.
Kerensky sagði:
— Vér höfum barist frá byrjun
ófriðarins. Nú er þjóðin farin að
þreytast, og allir spyrja: Hvar er
hinn voldugi floti Breta, meðan
þýzki flotinn er sifelt á sveimi í
i Eystrasalti? Rússland er að þrot-
um komið, þvi að það hefir barizt
1V2 ári lengur en Bretar. —
Blaðamaðurinn spurði nú hvort
Kerensky héldi að her frá Banda-
ríkjunum mundi geta hjálpað Rúss»-
um.
— Það er ómögulegt, sagði Keren- ,
sky. FJutningavandræðin eru svo
mikil. Ameríkumenn verða að senda
oss skófatnað, leður, járn og framar
öllu öðru fé. Eg segi það enn einu
sinni: Rússland berst einsamalt.
Frakkar hafa Breta sér til hjálpar og
nú koma Bandaríkjamenn til víg-
Síöðva þeirra. Þjóðin er að verða
örmagna. Menn eru hættir að
treysta á nokkurn árangur af fram-
haldi ófriðarins.