Morgunblaðið - 26.06.1930, Side 58

MOEGDNBtAÐIÐ 2
aiimiiiiiiHiiimiiiiinimnminiRmnnnamnniniimmmnmnitinmninnnniinimnnnnminnnmnnnuiiiniinininiiiimiiiniiniiiuiutr
KAFFIBRAUÐ
Kex
SÚKKULAÐI
TOGGUR
DE
BEUKELflER
nNTWERPEM (BELGIU)
DETTA nAFD
CR ÁVALT
TRVGGinG FYRIR
sonnum gæðum
HAFA A SÍÐARI ÁRUM SELT (I1EIRA AF KEXI OG KOKUM
TIL ÍSLANDS EN DOKKUR ONNUR VERKSMIÐJA VERALDARinDAR.
Umboösmaður: GARÐAR GISLASOD, Reykjavík.
auiuuiiuniuHnnnraiunmmuuuutuiniuimmuiuiimuniuiiiiiinuiniiiiumuuniiiuuuiunuiuiiuiuiuuuHiuuuiiiiiuuiiuiiiiiiiuuiiirjiiiiiiiiiiiniinuiiiiniiuiiiiniiiHiHuuinurHuiuiniuiiuiunnHuuuiiuiiiuiiuiuiniiuiuuuiimuiiiuuuimiuiiuiiiuuitiiiiiiiuiiiuuiiininuiiiiiiiiuiiiiuuuuiiiuinninuiuuiiiuniiF
Smjörlíkisiðnaður.
Snemma á þessu ári hjeldu
smjörlíkisiðnaðarsambönd ýmsra
landa hátíðlegt afmæli smjör-
líkisiðnaðarins. — Það var ekki
1000 ára afmæli, ekki einu sinni
100 ára — heldur 60 ára af-
mæli. Þá voru liðin 60 ár síð-
an smjörlíki kom á markaðinn
í fyrsta sinn, en það var í París
1870. Á skömmum tíma dreifð-
ist þessi nýi iðnaður út um flest
Norðurlönd. Fyrst urðu Holland
og Austurríki og voru þau lengi
vel fremst í þessum iðnaði, því í
Frakklandi, þar sem hann byrj-
aði, átti hann mjög örðugt upp-
dráttar — svo kom Þýskaland
og Danmörk, Noregur o. s. frv.
Hjer á landi er þessi iðnaður
ekki nema 11 ára gamall. —
Snemma á árinu 1918 mynduðu
þau með sjer fjelag Gísli heit.
Guðmundsson, frk. Anna Frið-
íiksdóttir og Friðrik Gunnars-
son í þeim tilgangi að koma á
fót smjörlíkisgerð. Ætlunin var
að byrja í mjög smáum stíl og
um sumarið keypti Gísli vjelar
handa fjelaginu, en vegna þess
að vjelarnar voru notaðar, var
örðugt að fá upprunaskírteini
íyrir þeim og því dróst það mjög
lengi, að útflutningsleyfi feng-
ist; en á meðan hafði Jón heit.
Kristjánsson byrjað að gangast
fyrir fjelagsmyndun til að reka
stærri smjörlíkisgerð og handa
henni voru keyptar í Danmörku
nýjar vjelai* og fjekkst strax
útflutningsleyfi fyrir þeim og
fór svo, að þessi tvö fjelög sam-
einuðust.
Smjörlíki var byrjað að fram-
leiða hjer snemma á árinu 1919.
Lengi vel var þó enn flutt inn
mikið af smjörlíki. Árið 1923
byrjaði smjörlíkisgerðin „Ás-
garður“ og það var ekki fyr en
hún var komin á góðan rekspöl,
að útlent smjörlíki fór að hverfa'
af ísl. markaðinum. Síðan hafa
ísl. verksmiðjurnar haldið mark-
aðinum innlenda, enda fram-
leiða þær nú um 8—900 tonn á
ári.
Þetta getur hinsvegar ekki
talist mikil smjörlíkiseyðsla, því
það verður ekki nÆma ca. 9 kg.
á ári á mann í Iandinu. Er það
mjög lítið, þegar tekið er tillit
til hvað aðrar Norðurlandaþjóð-
ir nota af þessari vöru. í Dan-
mörku er notkunin 22 kíló á
mann, í Noregi 17, í Svíþjóð 16
kg.; aftur á móti í Hollandi 8 ys
kg., Englandi 8 kg., Þýskalandi
7 kg. á mann á ári.
Það má því gera ráð fyrir, að
smjörlíkisnotkunin eigi enn eftir
að aukast hjer á landi ekki síst
vegna þess, að miklar framfarir
hafa nýverið átt sjer stað í þess-
ari iðnaðargrein, og vonast
smjörlíkisgerðin „Ásgarður“ til
jioss að geta bráðlega látið við-
skiftavini sína njóta þeirra.
Ásgarður h/f framleiðir hin-
ar þjóðkunnu tegundir Hjartaás
og Laufás smjörlíki, Tígulás
jurtafeiti og Spaðaás bakara-
smjörlíki. Tók verksmiðjan til
starfa í janúar 1923. Árið 1925
keypti hún húseignina Nýlendu-
götu 10 og 1927 fjekk hún sjer
ýjar og fullkomnari vjelar.
—-------------—

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
BL0NDAHLS
Brjóstsykur
Konfekt
Karamellur.
Lyftiduft
Eggjaduft
Jurtafeiti
Kryddvörur
N ýlendu vörur.
MAGNÚS TH. S. BLÖNDAHL, Vonarstræti 4B
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••#••
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••■••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••,
O
> ® • •
þess margan vott í Reykjavík
hin síðari ár, að hjer er ekki
sultur í búi. Þegar Reykvíking-
ar fjölmenna prúðbúnir og í
hátíðarskapi á góðviðrisdegi við
Austurvöll, má þar líta marg-
an drengilegan mann og marga
glæsilega konu. Ber hin unga
kynslóð skart sitt vel og frjáls-
j lega, og ifer prýðilega á því að
þessi fyrsta kynslóð íslendinga
um margra alda skeið, sem hef-
ir eignast skilyrði til þess að
hrista af sjer mókið og rjetta
úr kútnum, láti á því bera að
hún er vöknuð. Það dylst og
ekki þeim sem til þekkja, að
hin unga kynslóð víkst djarf-
mannlega undir verkefni sín
og horfir fram á við með örugg-
um huga. En góðfús áhonfandi
— gestur sem heimamaður — má
enn meta það til vorkunnar hinu
unga borgarlífi þótt sjá megi
farið út fyrir takmörk þess sem
siðlegt er og fagurt í ýmiskon-
ar óhófi, prjáli og látæði sem
óprýðir bæjarlífið utan húss. Sú
menning er vandlærð sem í öllu
ratar gullið meðalhóf.
Að lokum vil jeg mega segja.
að mjer þykir Reykvíkinga
hvergi að fullu getið, sje ekki
drepið á hið fegursta í fari
þeirra: góðvildina, greiðvikn-
ina og hið göfuga hjartalag. —
Reykvíkingar hafa sýnt það oft
og margsinnis, að þeir eru höfð-
ingjar í lund við hvern þann er
í raunir ratar, og ávalt reiðu-
búnir til að rjetta hjálparhönd
þar sem þeir sjá hennar þörf.
Þetta göfuga einkenni er hinn
besti höfuðstóll bæjarmanna og
undir því er komin hin sanna
gleði þeirra við að lifa saman í
þessum bæ um alla framtíð, að
sá höfuðstóll vaxi að sama skapi
sem getan.
r—‘
Vo Dánirof/ooö Fo/ks /ýó/jun , 0 /s /andt /to-ooo
M
36 0
37

2SL
ðl
33
lí
S/ V/ /00000
2o b
go i % . <?o ooo>
Zi i & r
22 w $0.000
24 i
zs | i yoooo
2y! r—
2,3 \A % Loooo
22 i &
3J. Zo 1 V/) ároooo

'JL 1 //oooo
1
tz Z4j 1 3o .000
77,
fs i i & Zo-ooo
OL fe '~r.
iL 'Á 1 Á V/, 1 'A /O-Ooo
y. 1
fo É v/, I //, I 1 i 1 j/y i
/Í3Á t8Í0 tsu /87o !8</t /ýOÖ /ý»o6. tqto /9//- ý/j- t<?/6 /9Zo ICfZÍ. t<?Z6 !<?Z8 O Oo 0 f' •*V 0 o* 0 v. o- •s. O O Q % *
000000000000000000000000000000000000000<>C>00000000000< >000000000000000000000000000000000000000
— 58 —