Morgunblaðið - 01.06.1939, Blaðsíða 8
8
MORGUNBLAÐIÐ
Fimtudagur 1. júní 1939».
Jáu^tí&apuc
a—o (kA A_ö _J___i/ í i m Mmti m
— í Sviss er bergmálið svo ná-
kvæmt, að það tekur nákvæmlega
5 m'nútnr frá því maður ka'iai
9g þar til maður íieyrir bergraáiið.
— Hvað er það. Þegar jeg var
fyrir westan í Av'zona vorun. 'ið
vanir að fara út á kvöldin kl. 11
og kalla: „Nú fcrum við á fæti:r“.
Og á slaginu 8 morguninn eftir
vakti bergmálið okkur!
★
— Jóhannes er mikill ska]>fe,-.t n
maður. Hann itastar altaf npp
pening um hvort hann eigi að
fara út og fá s.jer ölglas eða sit.ja
keima. I grækvöldi varð hann að
kasta peningnum upp átta sinn-
um áður en hann gat farið út með
góðri samvisku.
★
Hinn frægi bclgiski vísindama'ð
ur, Piccard, sem manna mest hef-
ir rannsakað háloftin, ætlar nú
að beina rannsóknum sínum í
þveröfuga átt, eða með öðrum
orðum, hann ætlar að rannsaka
djúphöfin. Prófessor Piccard hefir
látið byggja málmtæki eitt mikið.
sem hann telur að hægt verði að
kafa í niður í 8000 metra dýpi,
en takist það, kemst hann 10 sinn-
Hffl dýpra, en nokkur lifandi mað-
ur hefir nokkru sinni komist.
Erlend blöð telja að hann múni
byrja á þessum rannsóknum sín-
um nú í sumar. Ekki er vitað með
vissu hvar þær verða framkvæincl
ar, en líklegt er talið að það verði
annaðhvort í Suður-Atlantshafi
eða Kyrrahafinu, en þar hefir
mesta dýpi heimshafanna verið
mælt.
★
Tvíburabræður vestur á Strönd-
am em sagðir svo líkir, að þeg-
ar annarhvor lánar hinum pen-
inga, vita þeir ekki hvor þeirra
á að borga skuldina.
★
— Kvenfólkið vill ekki gift-
ast nú orðið.
— Af hverju dregur þú það?
— Jeg hefi spurt margar.
★
MÁLSHÁTTUR:
Lempinn maður hefir lykil að
annars vilja ^
TJÖLD, SÚLUR
og SÓLSKÝLI.
Yerbúð 2,
sími 2731.
ll-rTTjBBKltr-7:—1ES3
„EFTIRVINNA".
, Tökum að okkur allskonar auka
(störf, helst útistörf t. d. garð-(
vinnu. Tilboð merkt: „3 röskar;
i •'
stúlkur“, sendist á afgr. Morg-
unblaðsins.
Ráðskonu og kaupakonu
vantar upp í Borgarfjörð nú
þegar. Sími 2598.
Sendisveinn getur fengið at-
vinnu í Laugavegs Apoteki.
ÚTSVARS- OG SKATTA-
KÆRUR
skrifar Jón Björnsson, Klappar-
stíg 5 A.
■T' hreingcrning
ar í gangi. Pagmenn að verki.
Munið hinn eina rjetta: Guðna
G. Sigurdson, málara, Mánagötu
19. — Sími 2729.
KÁLPLÖNTUR
ágætar tegundir. — Plöntusal-
an Elli- o^ hjúkrunarheimilið
Grund.
AGÚRKUR
frá 60—70 au. stk. Blóma- og
grænmetissalan, Laugaveg 7.
Sími 5284.
NOKKRAR ELDAVJELAR
vantar. Upplýsingar í síma 4433
KÁLPLÖNTUR
úr köldum reit. Þingholtsstræti
14. Sími 4505.
MEÐALAGLÖS
, Fersólglös, Soyuglös, og Tom-
! atglös keypt daglega. Sparið
milliliðina og komið beint til
okkar ef þið viljið fá hæsta
verð fyrir glösin. Laugavegs
Apótek.
GÓÐ GARÐMOLD
fæst á Klapparstíg 13.
BÍLALEGUR
SKF kúlulegur í bíla end-
ast best. Birgðir nýkomnar. —
SKF umboðið á íslandi,
Sænska Frystíhúsinu.
K ALDHREINSAÐ
þorskalýsi sent um allan bæ. —
Björn Jónsson, Vesturgötu 28.
Sími 8694.
ÞORSKALÝSI
Laugavegs Apóteks viðurkenda
þorskalýsi í sterilum ílátum
kostar aðeins 90 aura heilflask-
an. Sent um allan bæ. Sími
1616.
KAUPUM FLÖSKUR,
stórar og smáar, whiskypela,
glös og bóndósir. Flöskubúðin,
Bergstaðastræti 10. Sími 6396
Sækjum.-Opið allan daginn.
KAUPUM FLÖSKUR
glös cg bóndósir af flestum teg-
undum. Hjá okkur faið þjer 6
?alt hæsta verð. Sækjum til yð-
ar að kostnaðarlausu.Sími 6333.
Flöskuversl. Hafnarstræti 21.
FRFGGBÓNÍD flNA.
er í'H-'larm. » bori
EFTIRMIÐDAGSKJÓLAR
sumarkjólar og blúsur í úrvali.
Saumastofan Uppsölum, Aðalstr.
18. — Sími 2744.
KLÆÐASKÁPAR
jtvísettir, fyrirliggjandi. — Hús-
gagnaverksm. ®g verslun Guðm.
Grímssonar, Laugaveg 60.
DÖMUFRAKKAR
j ávalt fjrrirliggjandi. Guðm. Guð
mundsson, klæðskeri, Kirkju-
! hvoli. Sími 2796.
KOPAR KETPTUR
í Landsmiðjunni.
LEGUBEKKIRNIR
eru bestir á Vatnsstig 3. Hús-
gagnaverslun Reykjavíkur.
NÝR FISKUR,
sigin grásleppa, nýr rauðmagi.
Fisksalan Björg. — Sími 4402.
FILADELFIA,
Hverfisgötu 44. Á fimtudaginm.
útisamkoma á Óðinstorgi kl. 8
e. h. ef veður leyfir. Inni kL.
8 y~>. Herbert Larsson ásamt
fleirum vitna. Söngur og hljóð-
færasláttur. Allir velkomnir!
I. O. G. T.
ST. FRÓN NR. 227.
Funclur í kvöld kl. 8. ---
Dagskrá: 1. Upptaka nýrra
fjelaga, og eru innsækjendur -
beðnir að vera mættir, er fund-
ur hefst. — 2. Skýrt frá tilhög-
un bindindismálafundarins í
Keflavík. Vorfagnaður hefst
þegar að loknum fundi og
verða skemtiatriði þessi: a.
Einsöngur. b. Upplestur. c. Eft-
irhermur. d. Dans. — Fjelag-
ar, fjölmennið og maetið í •
kvöld kl. 8 stundvíslega.
ÍMC&ynnincjfw
NOTIÐ „PERO“,
«tór pakki aðeins 46 aura.
Notið Vemu
HÚSGAGNAGLJÁA,
kfhregði góður. Aðeins kr. 1.5f
glasið.
MINNINGARSPJÖLD
fyrir Minningarsjóð Einars
Helgasonar garðyrkjustjóra,
fást á eftirtöldum stöðum:
Gróðrarstöðinni, Búnaðarfjel
fslands. Þingholtsstræti 33
Laugaveg 50 A. Túngötu 45 og
afgreiðslu Morgunblaðsins. —
I Hafnarfirði á Hverfisgötu 39.
ÍBÚÐIR, stórar og smáar og
einstök herbergi.
LEIGJENDUR, hvort sem er
fjölskyldufólk eða einhleypa
Smáauglýsingar Morgunblaðs
ins ná altaf tilgangi sínum
•tmmi
ggARLEg Q. BOOTH.
0TLAGAR 1 AUSTRL
unina með penna O’Hare. Hann getur hafa skrifað
hana fyr um daginn, t. cl. um morguninn, þegar hann
kom úr Kína-hverfinu. Hjer getur verið um marga
möguleika að ræða“.
„Þjer eruð hugvitssamur“, sagði OTIare.
„Maðnr gerir sitt besta“.
„Monsieur le général“, sagði Conti og var mikið
niðri fyrir. „Jeg get fullvissað yður um það, að Mar-
celles skrifaði ávísunina niðri í anddyrinu, eftir að
O’Hare var farinn út. Hversvegna viljið þjer ekki
trúa mjerf'
„OTIare er heppinn, að þjer skuluð vera honum
hliðhollur“, sagði Yang þurrlega og sneri sjer að
Conti. „Jeg hefi alls ekki sagt, að jeg trúi yður
ekki, Ef til vill hefir Marcelles komið niður, eftir að
O’Hare fór út, og þjer síðan farið upp á eftir honurn
og drepið hann. Það er ótal margt, sem getur komið
til greina“.
„Hamingjan góða“, sagði Conti æstur. Hann var
orðinn náfölur. „Það haldið þjer þó ekki? Þjer eruð
að gera að gamni yðar?“
„Þjer haldið að þetta sje gaman“, sagði Yang og
hló með samanbitnar varir. „Ilversvegna hlæið þjer
þá ekki, fyrst þetta á að vera gaman? Ætli það sje
ekki einmitt yðar eigið gaman, sem þjer hafið fram-
kvæmt í herbergi Mareelles? Þetta er í raun og'veru
gaman“. Yang liló aftur og augu lians urðu eins og
gular rákir.
„Herforinginn er kaldhæðinn, Co»ti“, sagði O’Hare.
„En svo jeg haldi mjer við efnið, þá fjekk jeg mjer
blek- í pennann minn úr blekflöskunni í einkaskrif-
stofu vðar. Jeg hefi altaf verið hrifinn af grænu
bleki“.
„Sú hrifning getur orðið örlagarík fyrir yður“,
Æagði feiti maðurinn.
„Möguleikarnir eru margir, Ramsgate“.
„Þjer eruð ef til vill að hugsa nm einhvern sjer-
stakan, OTIare?“ spurði Yang og sneri sjer að O’Hare.
„Ef til vill“.
„Ágætt. Við getum talað um það seinna. Fyrst lang-
ar mig til þess að tala við Mrs. Mallory, ef þjer viljið
það elcki síður“.
„Nei, als ekki“, svaraði O’Hare kæruleysislega. „En
hún er aðeins kvenmaður, og þjer mikill herforingí.
Jeg efast um, að þjer finnið nokkuð hjá henni, sem
keniur yður að gagni“.
„Mrs. Mallory er að vísu kvenmaður, en liún hefir
greind á við karlmann".
*
Irene Mallory hafði ýtt stól sínum fram ofur ró-
lega, svo að Ijósið frá lampanum í loftinu fjell á and-
Iit hennár. Hún hallaði sjer aftur, krosslagði fæturna
og Ijet hendurnar hvíla í kjöltunni. O’Hare átti bágt
með að vera kæruleysislegur á svip, því að Irene gerði
hvaða stellingu, sem hún var í að fagurri opinberun.
Það, sern. fjekk O’Hare þó mestrar undrunar var það,
að hún virtist algerlega hafa náð valdi yfir sjálfri sjer,
en hann vissi, að hún var í raun og veru angistarfull.
Hún leit á hann og brosti blítt og rólega, svo að hann
gleymdi næstum öllu í kringum sig. Síðan heyrði hann,
að hún sagði
,,0’Hare veit kannske ekki, að við erum gamlir vin-
ir, herforingi“.
„Eigum við að halda áfram að vera gamlir vinir?“
„Það vona jeg“.
„Hvað vitið þjer?“
,,Ekki neitt“.
„Þjer fóruð þó í fyrrakvöld inn í herbergi Mareell-
es, meðan liann var úti“, sagði Yang. „Hvaða erindi
áttuð þjer þangað?“
„Jeg var að leita að Shanghai-fjársjóði yðar“.
„Funduð þjer hann?“
„Nei“.
„Hvernig komust þjer inn?“
„Það var ofur auðvelt. Jeg bað afgreiðslumanninn
um lykil Marcelles í staðinn fyrir minn lykil. Núme'’m-
á herbergjunum voru lík. — Gamalt bragð“, hætti hún*
við og hrosti.
„Þjer eruð greind kona“.
„Það finst O’Hare víst ekki“.
„Hver veit, hvað honum finst. Hann dylur hugo. r-
sínar“. Yang studdi kreptum hnefanum á borðið og
horfði á Irene. „Jeg er að hugsa um tvo óslípaða smar-
agða, sem við köstuðum einu sinni teningum um. Nús
eru þeir slípaðir, og móðir fyrsta sonar míns ber þá í
festi um hálsinn. Munið þjer eftir þeim?“
„Hvernig ætti jeg að hafa gleymt þeim ?“
„Það eru aðeins lítilfjörlegir steinar, en jeg skaL
gefa yður þá, ef þjer viljið segja. mjer það, sem þjer-
vitið“.
„Jeg veit ekkert“, sagði hún og rödd hennar titraði.
ofurlítið, en O’Hare tókst að halda augnaráði hyimar
föstu um stund, og þegar hún tók aftur til máls, var
hún styrk í rómnum. „Jeg hefi ekki Shanghai-fjársjóð
yðar og veit ekki, hvar hann er. -Jeg véit ekki, hver-
hefir tekið hann. Og jeg veit ekki, hver hefir myrt
Marcelles. Ef jeg vissi eitthvað, þyrfti jeg ekki aö í'á
hina fögru steina, til þess að segja það. Þjer verðið að
trúa mjer, herforingi“.
„Þetta þykir mjer leitt“, sagði Yang. „Mjö'g leitt“-
Hann horfði hugsandi á svip á hana og sló síðan í
borðið með kreptum hnefa. „Hvað tókuð þjer yður
fyrir hendur, eftir að O’IIare var farinn út í borgiua?“
„Jeg sat og drakk kaffi ásamt Janice Ingram, í tón-
leikasátnum. O’Hare kom til okkar og bað um kaá'ti-
holla. Rjett eftir að hann var farinn, kom Smallwood
og- fjekk Janice með sjer á veðreiðarnar. Og litlu síð-
ar fór jeg- til herbergja minna, til þess að taka sam-
an farangur minn“. Hún leit alt í einu beint framan í
Yang. „Herforingi! Jeg veit nákvæmlega, hvað þjer
haldið. Þjer haldið, að jeg hafi tekið mót af lykli 51ar~