Morgunblaðið - 07.09.1939, Blaðsíða 8

Fimtudagur
J£aup&/Uipuc I Orczij barónessa: EtÐUJUJlJl
DÖMUFRAKKAR
ávalt fyrirliggjandi. Guðm. Guð-
mundsson, klæðskeri, Kirkju-
hvoli
Þfer gelið byrfað að fylgfast með i dag. » 5. dagur.
íiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiHiirifiiinKrrniiiiiuii
itiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiir
NÝ SÍLD! — NÝ ÝSA!
FSsksalan Björg. — Sími 4402.
NÝR SILUNGUR, NÝ ÝSA.
Fisksalan Björg. — Sími 4402.
MEÐALAGLÖS og FLÖSKUR,
Fersólglös, Soyuglös og Tómat-
flöskur keypt daglega hæsta
verði. Sparið milliliðina og
komið beint til okkar ef þið
viljið fá hæsta verð fyrir glös-
in. Sækjum yður að kostnað-
arlausu. Hringið í síma 1616.
Laugavegs Apótek.
BLÓMASTÖÐIN BLÁGRESI,
Njálsgötu 8 C. — Næstu daga
verða seldar rabarbaraplöntur,
40 aura st. Ennfremur fjölær-
ar plöntur til útplöntunar. —
Selt frá kl. 1—6.
KALDHREINSAÐ
þorskalýsi sent um allan bæ. —
Bjðrn Jónsson, V<*sturgötu 28.
Simi 3594.
1 KAUPUM FLÖSKUR,
■tðrar og smáar, whiskypela,
glðs og bóndósir. Flöskubúðin,
Bergstaðastræti 10. Sími 63%,
Saekjum. Opið allan daginn.
KAUPUM FLÖSKUR
glðs og bóndósir af flestum teg-
undum. Hjá okkur fáiS þjer á-
valt hæsta verð. Sækjum t'J
jrBar að kostnaðarlausu. Sími
5883. Flöskuversl. Hafnarstr. 21
KOPAJt KETPTUR
f
LEGUBEKKIR
ódýrastir og bestir fást í Körfu-
gerðinni, Bankastræti 10.
SPARTA- DRENGJAFÖT
Laugaveg 10 — við allra hæfi.
GÓÐ STOLKA
óskast á gott heimili. Uppl.
Baðhúsi Reykjavíkur.
SOKKAVIÐGERÐIN,
Hafnarstræti 19, gerir við kven-
sokka. Fljót afgreiðsla. — Sími
2799. Sækjum sendum.
Paðt sem skeð hefir i sögunni:
Juliette Marny hefir, sem 14 '.r:i
barn svarið fööur sínum þess eið, að
hefna sín á Deroulede, er hefir drepið
bróður hennar í heiðarlegu einvígi. Tíu
árum síðar, eftir stjómarbyltinguna í
Frakklandi, ræðst óþjóðalýður að henni
á götu í París, og Deroulede, sem þá
er þjóðþingsfulltrúi, verður til þess
að bjarga lífi hennar.---------
Þessi unga stúlka var í fátæk-
legum gráum kjól, en ineð falleg-
an, herðaklút, sem bundinn var í
kross yfir brjóstið. Stór hattur
með flögrandi böndum skygði á
andlit hennar, sem var eins frítt
og frekast var hægt að hugsa sjer.
Það hefði þó verið enn fallegra,
ef það hefði ekki verið með þess-
um hörkulega og einbeitta svip,
sem gerði hana ellilega eftir aldri.
Um mittið var hún með hinn þrí-
lita borða, annars hefði hún varla
fengið að ganga óáreitt um göt-
urnar. En litir lýðveldisins vernd-
uðu liana og meðan hún gekk ró-
leg leiðar sinnar, var henni óhætt.
En alt í einu var sem hún skifti
-v
skapí. Það var einmitt fyrir utan
hús Derouledes bjóðþingsfulltrúa.
Til þessa hafði hún ekki skift sjer
af kvensniftunum, er hún gekk
framhjá þeim. Og þegar þær höfðu
hindrað hana í að ganga á gang-
stjettinni, liafði hún róleg gengið
út á götuua.
Nú nam hún alt í einu staðar,
stolt á svip og hnarreist.
„Viljið þjer gera svo vel og iofa
mjer að komast framhjáf' sagði
hún hátt og skýrt, þegar ein af
konunum stilti sjer upp fyrir
framan hana, lagði hendur á síðu
og einblíndi hæðnislega á knipl-
ingapils, sem gægðist niður und-
an fátæklega gráa kjólnum.
„Viltu komast framhjá? Kom-
ast framhjá? Hæ! hæ!“ sagði
kerlingin og sneri sjer ragnandi
að stallsystrum sínum. „Vitið þið
til þess, borgarar, að þessi gata
hafi verið lögð til þess, að aðals-
mennirnir gætu gengið hana?“
■Jeg á annríkt! Viljið þjer lofa
hinum hræðilega sorgarleik við
fallöxina.
Þó var eins og hún gerði það
með vilja, eins og þolinmæði henn
ar væri þrotin og hún þyldi ekki
lengur þenna lýð.
Hún hörfaði ósjálfrátt nokkur
skref aftur á bak, upp að húsinu,
vinstra megin við götuna. Utidyra
hurðin var úr þykkum eikarvið og
upp að henni lágu nokkrar tröpp-
ur með múrvegg í kring.
Uppi á þessum tröppum leitaði
stúlkan nú athvarfs. Og þar stóð
hún gegnt hinurn æsta lýð, sem
hún hafði espað upp.
Heyrðu, Margot borgari“, sagði
ungur maður, með rauða húfu,
sem hjekk í tætlum niður í ill-
girnislegt andlitið. „Þessi grái
kjóll myndi fara þjer vel“.
„Og allar þessar fallegu knipl-
ingar yrðu fyrirtak um hálsinn á
henni, þegar Samson borgari
hjeldi höfði hennar á lofti fyrir
okkur“, sagði annar og lyfti
kjólfaldinum hennar upp, svo að
kniplingarnar á pilsinu komu í‘
ljós. Þessum gamanyrðum tók
hópurinn með blótsyrðum og
hæðnishlátri.
„Þetta eru of fallegar knipling-
ar til þess að fela þær svona“,
sagði einhver konan. „Veistu það,
yngismær, að fætur mínir eru
berir?“
„Og óhreinir“, bætti önnur við.
„Sápan er dýr í París“.
„Með kniplingunum á sjalinu
liennar væri hægt að borga mán-
aðar brauðreikning handa heilli
fjölskyldu“, æpti önnur.
Hitinn og brennivínið æsti
þenna skríl upp um allan helm-
ing, og hatur brann úr augum
allra. Unga stúlkan var sýnilega
í yfirvofandi hættu. Hún virtist
líka skilja það, en ró hennar og
þrákelkní yfirgaf hana ekki, og
hún gekk hægt og hægt aftur á
bak upp þrepin, með allan skar-
ann á eftir sjer.
„Förum með alt skrautið til
Gyðingsins“, hrópaði mögur og
veikluleg kona og greip í herða-
skinninu eftir að svala hatri sínu.
Þeir keptust um að finna orð, er
gætu sært hin göfugu eyru stúlk-
unnar.
En hún þrýsti sjer upp að hurð
inni og hjelt fyrir eyrun til þess
að heyra ekki hinar hræðilegu
bannfæringar. Hún virtist ekki
hrædd, heldur skelfd yfir hinum
skelfilega ofsa, sem hún hafði
komið af stað.
mjer að komast framhjá þegar íjklút stúlkunnar og reif hann af
ROTTUM, MÚSUM
og alskonar skaðlegum skor-
kvikindum útrýmt úr húsum og
skipum. — Aðalsteinn Jóhanns
son, meindýraeyðir, sími 5056,
Reykjavík.
FJÖLRITUN OG VJELRITUN
Fjölritunarstofa Friede Páls-
dóttur Briem, Tjarnargötu 24.
Sími 2250.
- Ttr
KENNI TUNGUMÁL,
reikning og eðlisfræði. Les með
skólafólki. Páll Jónsson, Leifs-
götu 23 II. Heima kl. 20—22.
stað“, sagði unga stúlkan í skip-
unarróm og stappaði niður fætin-
um óþolinmóðlega.
Gatan sjálf til hægri við gang-
stjettina var auð, og þar hefði hún
hæglega getað komist áfram. Það
var því óðs manns æði fyrir hana
að vekja illindi þessara æstu
kvenna, sem voru að koma frá
henni með sigrihrósandi og hrotta
legum hlátri.
Og það var eins og þetta ótugt-
ar verk væri merki um að ráðast
nú fyrir alvöru á ungu stúlkuna.
Öll velsæmistilfinning var gleymd
og þessir aumu vesalingar, sem
sultur og blóðþorsti liafði gert að
einskonar skepnum, brunnu i
KENNI DÖNSKU OG ENSKU.
Guðrún Arinbjarnar. Sími 5222.
Best að auglýsa
í Morffunblaðánu.
Kínverskur málsháttur segir:
Betra er að gera gott heima, held-
ur en fara langar leiðir til að
brenna reykelsi.
★
Útflutningsfirma í New York
hefir selt fjölda af gömlum rak-
arastólum til Afríku. Þar eru þeir
notaðir sem hásæti fyrir höfðingj-
ana. Eru þeir sjerlega hrifnir af
því að geta snúið sjer á þeim og
hvílt hnakkann á stólbakinu.
★
Þegar Konunglega leikhúsið í
Kaupmannahöfn birti leikskrá
sína fyrir næsta vetnr, risu blöð-
in í Kaupmannahöfn upp með
•miklu írafári og ámæltu leikhús-
stjórninni fyrir það, að leikrit
Kaj Munks um Grundtvig væri
ekki á skránni. Leikhússtjórnin
svaraði með þessum athugasemd-
um:
1. Kaj Munk hefir ekki enn lok
ið við þetta nýa leikrit sitt.
2. Af þessari ástæðu hefir Kon-
unglega leikhúsið ekki fengið það
3. Af þessari ástæðu hefir leik-
hússtjómin ekki samþykt að taka
það til leiks.
4. Af þessum ástæðum stendur
það ekki í leikskránni.
/\ lt í einu rak einn kvenmaður-
* ■ inn henni löðrung með ó-
hreinum og knýttum hnefa, og þá
fyrst misti unga stúlkan stjórn á
sjálfri sjer.
„Hjálp!“ hrópaði hún og barði
með báðum höndum á hurðina.
„Hjálp, Deroulede borgari!
Hjálp!“ Og rjett í því, er hendur
hrifsuðu æðislega í kjólinn henn-
ar, var hurðin opnuð. Hún fann,
að sterk hendi greip í liandlegg
hennar og vatt henni inn fyrir
þrepslcjöldinn.
Hún var svo máttfarin af geðs-
hræringu, að henni lá við yfirliði.
En hún heyrði eins og í fjarska
að hurðinni var lokað, svo að hin
æðisgengnu óp og hæðnishláturinn
fjarlægðist.
Björgunarmanrúnn gat hún
ekki sjeð, því að dimt var í and-
dyrinu. En hún heyrði, að sagt
var í skipunarróm:
„Upp stigann, inn í herbergið
beint á móti, þar er móðir mín,
fljótt nú!“
Hún hafði fallið á hnje og
reyndi að sjá manninn, sem hún
átti líf sitt að þakka. En hann
hallaði sjer upp við dyrastafinn
og hjelt í hurðarhúninn.
„Hvað ætlið þjer að gera?“
spurði liún.
„Koma í veg fyrir, að fólkið
brjótist inn í húsið til þess að
hafa yður á brott“, svaraði hann
rólega. „Gerið því eins og jeg bið
yður‘ ‘.
Hún hlýddi honum eins og í
leiðslu og byrjaði að ganga upp
stigann, titrandi af taugaóstyrk.
En fyrir utan urðu ópin og köll-
in æ háværari, og barið var á
dyrnar með kreptum hnefum.
Þegar hún var komin upp í
efstu tröppuna, sneri hún sjer ó-
sjálfrátt við og leit niður. Þá sá
hún, að maðurinn stóð enn fyrir
innan hurðina og horfði á eftir
henni.
Beint á móti henni var hurð op-
in upp á hálfa gátt. Hana opnaði
hún og gekk inn.
Á sama augnabliki opnaði hann
útidyrahurðina, og ómurinn af
hávaðanum barst til eyrna henni.
Skríllinn hafði umkringt hann, og
hún furðaði sig á því, að hann
skyldi þora að standa einn augliti
til auglitis við þenna skelfilega
lýð.
Herbergið, sem hún kom inn í,
var bjart og viðkunnanlegt. Fyrir
gluggunum voru falleg, ljós
gluggatjöld og húsgögnin ljett og
fínleg.
„Komið inn, Jitla stúlka“, var
sagt í vingjarnlegum róm xúr
djúpum hægindastól inni í her-
berginu. „Komið inn og lokið
hurðinni á eftir yður. Rjeðust
þessar óvættir að yður? Kærið
yður ekki um það. Paul talar við
þær. Komið hingað og fáið yður
sæti. Nú er ekkert að óttast leng-
ur“.
Unga stúlkan gekk þegjandi tib
hennar. Henni faust sem væri
hana að dreyma, er hún heyrðr
gömlu konuna tala. Hún tók hlý-
lega í hönd hennar og ljet hanæ.
setjast’ á lágan fótaskemil við hlið
sjer og hjelt áfram að tala, um.
Paul og Anne Mie og þjóðþingið,
en mest þó um Paul.
Hávaðinn fyrir utan var Iiætt-
ur. Unga stúlkan fann alt í einu,.
að hún var óumræðilega þreytt.
Alt hringsnerist í kringum Iiana.
Húsgögnin dönsuðu og gamla kon-
an horfði á hana gegnum þjetta.
þokumóðu, síðan---------— mundí
hún ekki meir og hnje örmagna
og meðvitundarlaus út af.
II. ltapítuli.
Þingfulltrúinn.
Þegar unga stúlkan vaknaðii
litlu síðar, var friður og rú-
kringum bana, og hún hafði gott
næði til ';ess að liugsa.
Þettai var þá húsið, sem haim
átti heima í! Hún var ges’'.rv
skjólstæðingur., á I eimili hans.
Framh.
ÍÍICIíynnimtjac
VENUS SKÓGLJÁÍ
mýkir leðrið og gljáír akón« al-
burða vel.
VENUS-GÓLFGLJÁI
afburðagóður og fljótvirkur. —
Á?alt i nœstu búð.
FRIGGBÓNIÐ FlNA,
er bœjarins bests bón.
MINNINGARSPJÖLD
fyrir Minningarsjóð Einars-
Helgasonar, garðyrkjustjóra
fást á eftirtöldum stöðum
Gróðrarstöðinni, Búnaðarf jel
(nlands. Þingholtssíraeti 33
Laugaveg 50 A. Túngötu 45, o|
afgreiðslu Morgunblaðsins. —
I Hafnarfirði á Hverfisgötu 38
MUNIÐ
fallegustu og ódýrustu blómin.
Blómasalan, Laugaveg 7, sími i
5284.
I. O. G. T.
ST. FRÓN NR. 227.
Fundur í kvöld kl. 8. — Dag-
skrá: 1. Upptaka nýrra fjelaga.
2. Ýms mál. — Hagskrá: a)j
Próf. Guðbrandur Jónsson: er-
indi. b) Guðmundur Kr. Guð-
mundsson kaupm.; upplestur.
c) ? — Að loknum fundi verð-
ur dans stiginn og leikur hljóm-
sveit undir dansinum. — Fje-
lagar, fjölmennið og mætið íi
kvöld kl. 8 stundvíslega.
2—3 SAMSTÆÐ HERBERGl'
til leigu, Hafnarstræti 18.
Lítil sölubúð
með bakherbergi á sama stað_
Sími 2200 og 4511.
Morffunblaðið með
mor ffunlaf f in«.