Morgunblaðið - 20.12.1949, Blaðsíða 3

Þriðjudagur 20. des. 1949.
MORGUXBLAÐIÐ
3
Umbúnaður jóla-
bögglanna gerir
hálfs gleðina
TIL ÞESS að búa um jólaböggl-
ana má vel nota venjulegan
umbúðapappír, og samt gera þá
jnjög skemmtilega. Úr mislitum
glanspappír má klippa bókstafi,
hjörtu, stjörnur o. s. frv. og
líma á bögglana.
Lítið til dæmis á snotra, litla
íjólatrj-eð á bögglinum, sem er
fremst á myndinni. Það er búið
til úr þríhyrningum, sem eru
lagðir hvor yfir annan, þannig
að oddarnir hverfa, nema á
þeim efsta.
Jólablað eða þunna bók má
vefja innan í silkipappír, þann-
ig að böggullinn líti út eins og
„knallsprengja“ með stóra papp
írsdúska á endunum.
Hugmyndin með teninginn á
xnyndinni er einnig góð, en þá
yerður maður að hafa ferhyrnd-
ian kassa.
Þjer getið sjálf fundið fleiri
hugmyndir, og ánægjan við að
búa út gjáfirnar verður ennþá
liieiri, ef þjer gerið það á frum-
legan og skemmtilegan hátt,
$em þjer vitið að mun vekja
aðdáun viðtakenda.
• MATUR -
Ljúffeng! jólabrauð
Rúsínustengur.
EF ÞJER eigið rúsínur, ættuð
þjer að reyna þessar góðu kök-
ur. Sjerstaklega börnin munu
yerða hrifin af þeim.
100 gr. smjörlíki.
t 50 gr. sykur.
Vz egg.
I 125 gr. hveiti.
Rúsínur, möndlur.
í Dálítið hunang eða siróp.
Blandið hveitinu, sykrinum
Ög egginu saman. Skiptið deig-
Inu í tvénnt. — Fletjið hvort-
tveggja út. Hakkið möndlurnar
og blandið þær og rúsínurnar
með dálitlu sírópi eða hunangi,
svo að þær hangi saman. Smyrj
ið þeim svo út yfir annan hluta
deigsins og leggið hinn hlutann
yfir. Skerið þetta svo niður í,
iBmástengur. Penslið þær með
eggjum og stráið sykri á. Bak-
ið við góðan hita uns deigið er
orðið stökkt. — Stengurnar eru
jSestar nýbakaðar.
ServieHa á kökufatið
Eftir cand. pshych. Grefe Janus
Þegar börnin fara að lesa
drengja- og telpnabækur, verð-
ur framleiða þau fjölda af
eftirlíkingum. Hinn stuttara-
legi og þurri stíll hverfur. Sög-
urnar segja nú ekki aðeins frá
drengjum og stúlkum, hundum
og köttum, hestum og kúm. Nú
koma þar fyrir vondar stjúp-
mæður, lögregla, sjóræningjar,
flótti og spennahdi viðburðir.
Venjulega eru sögurnar því
verri því eldri sem börnin eru.
Samlíkingin við raunverulegar
bækur og hin vaxandi sjálfs-
gagnrýni kemur í ljós og hefur
sín áhrif. En er þetta mikið
skólunum að kenna. Þeir kæfa
hugmyndaflug margra lítilla
stílista með því að gefa ákveð-
in efni, sem oft eru hörmulega
hugmyndasnauð, til þess að
ekki sje sagt heimskuleg, og
með því að leiðrjetta og leið-
rjetta, til þess að fá mál barns-
ins til þess að verða nákvæma
eftirlíkingu fyrirskipaðra stíl-
æfinga.
Lítil setning um konuna
Konan gefur okkur gull lífs-
ins — en hún heimtar það und-
antekningalaust aftur í smá-
peningum.
Oscar Wilde.
ÞESSI fallegi, litli jólaengill er
búinn til úr hvítum karton-
pappír. Á hann eru málaðar
litlar blómamyndir, en einnig
má hafa hann alveg hvítan. —
Fíngerðar hvítar serviettur með
blúndumunstri eru hafðar í
geislabaug, kraga, og undirkjól,
sem stendur niður undan. Á
höfuðið, sem er lítil kúla, ann-
aðhvort úr trje, gipsi eða mynda
leir, er málað andlit og hár.
Það má gera með olíu- eða
vatnslitum, en einnig með venju
legu bleki. Vængirnir eru klippt
ir út úr pappírnum og límdir
á að lokum. Svona engill á jóla-
borðinu leggur sinn litla skerf
til jólagleðinnar.
„KENNARI, mig langar til að
skrifa sögu,“ segir Erlingur í
2. bekk. Hann fær pappír og
blað og eftir margra mínútna
strit, sem er umvafið dular-
fullum leyndardómsblæ, er
verkinu lokið.
,,Þú mátt gjarnan lesa hana
upphátt fyrir bekkinn," segir
hann rjóður með uppgerðar
hógværð.
„Það var einu sinni lítill api,
og hann hjet Jokum.“ Punktur,
basta. Þetta er ekki mjög löng
saga eftir mælikvarða íull-
orðna fólksins, en fyrir rithöf-
undinn sjálfan er þetta aftur á
móti nóg. Ef til vill kalla þessi
orð fram í huga háns svo marg-
ar lifandi myndir af apanum,
ef til vill hefur skeð svo mikið
innan í honum á meðan „verk-
ið“ varð til, að honum finnst
þetta í raun og veru vera löng
saga.
Börnin okkar — Vandamál foreldranna
l^egar þau semja
JóiaengilL sem við getum
búið fil sjálf
Löngunin til að semja smitar
hin börnin. Bráðum er allt orð-
ið fullt af stuttum sögum, sem
allar byrja á „einu sinni var.“
Fyrr eða síðar taka önnur
áhugamál við af lönguninni til
að semja. Það verður Jangt
hlje, sem skáldskaparþráin sef-
ur í, þangað til hún vaknar
aftur einn góðan veðurdag, og
Finnur í 3. bekk framleiðir eft-
irfarandi: „Það var einu sinni
drengur hann hjet viggo hann
sat úti í garði og var að negla
spýtu og svo kom drengur og
tók spýtuna og viggo barði hann
með hamrinum svo að hann
fjekk kúlu á höfuðið og varð
að fara til læknis."
Sko, þetta var regluleg saga,
eins og H. C. Andersen segir,
Frumleg í efnisvali, raunsæ og
sögð í eins f áum orðum og mögu
legt er. Áheyrendurnir í bekkn-
um eru yfir sig hrifnir. Og nú
Síðan koma á kreik f jölda marg
ar eftirlíkingar, því að næstum
eftirlíkingum, því að næstum
allar sögurnar, sem samdar
eru, fjalla um drengi, sem slá
hvorn annan í höfuðið.
En litli maðurinn, sem fjekk
hugmyndina fyrst, kemur með
aðra nýja. Hjer er næsta sagan
hans.
„Jeg á frænda hann heitir
Billi, hann sagði Við mömmu
sína að hann ætlaði niður að
höfn að tína kol það gera hinir
strákarnir því að þeir tína þau
þar sem þau detta af bílunum.
í gær fjekk hann fullan poka.“
ÞESSI servietta er falleg jóla-
gjöf og auðvelt og fljótlegt að
búa hana til. Efnið i hana er
lítill bútur af þunnu, hvítu efni
og ein hnota af heklugarni D.
M. C. Heklunálin, sem er notuð,
er nr. 10. Klippið efnið hring-
laga í þeirri stærð, sem þjer
óskið, og saumið mjóan saum
allt í kring.
Stingið heklunálinni niður í
kantinn og heklið eina umferð
af fastahekli allt í kring. Ef
efnið er óþjált, getið þjer fyrst
búið til göt á það fyrir heklu-
nálina með saumavjel, sem þjer
setjið í grófa nál.
Önnur umferð: Heklið eina
fasta lykkju, fitjið síðan upp
þrjár lausar, bregðið þeim nið-
ur í næstu lykkju og heklið eina
fasta. Haldið þannig áfram um-
ferðina á enda.
Þriðja umferð: Iíeklið eina
fasta lykkju um lausu lykkjurn
ar í innri umferðinni, takið síð-
an fjórar lausar, síðan eina
fasta í næsta lauf, og heklið
þannig áfram umferðina á enda.
Haldið svona áfrarn og bætið
alltaf við einni lausri lykkju í
laufin fyrir hverja umferð,
þangað til blúndan er orðin 7
cm breið.
Stífið þá serviettuna og strau
ið blúnduna og þá lítur hún
út eins og á myndinni.
Við hljótum að vera. sammála
um að hún er falleg, og hver
húsmóðir hlyti að verða glöð að
fá hana i jólagjöf, ekki síst frá
litlu dóttur sinni, sem er að
byrja að læra að hekla og
sauma.
Skemfiieg bók
effir Oscar Clauseit
NÝLEGA kom út bók eftir
Óscar Clausen, rithöfund, sem
nefnist Ævikjör og aldarfar,
útgefandi er Iðurtarútgáfan.
í bókinni eru . fjórir þællír
um fjölbreytt söguleg efni. ——
Kaflaheiti eins og Útlagarnir
í Víðidal, Gamalt ástarævin-
týri, Fyrsti framkvæmdarstjcci
Eimskipafjelags íslands <, g
Síldin í Faxlaflóa, sýna ;.3
þættirnir grípa á mörgu og ó-
skyldu þannig, að segja má '5
, eitthvað sje fyrir alla.
| Óscar Clausen er vinsæll r:t-
höfundur og fyrirlesari svo að
hann þarf ekki kynningar við.
En í þessari bók kemur greir.i-
lega fram sá höfundarsvipur,
sem orðið hefur Clausen drýgst
ur til vinsælda, en hann er síi,
að geta látið mikið speglast í
litlu, bregða upp svipmyndum,
sem gefa í stuttu og skemmti-
legu máli útsýn til margxa
hliða. Þetta kemur vel fram í
tveimur þáttum um Jón Sig-
urðsson forseta. Er annar um
afskipti hans af tveim íslensk-
um prenturum. sem lentu á
villigötum í Höfn og hinn un>
erindisrekstur Jóns fyrir pró-
fastinn á Svalbarði í Þistil-
firði. Það var auðvitað alkur n
ugt áður hve Jón forseti var
hjálpsamur við landa sína í
Höfn, en þessi stutti þáttur Ó-
C. um prentarana tvo skýrir
frá þeirri hlið á starfi forset-
ans betur en langt mál og
margar skrár og skýrslur. —•
Þátturinn um forsetann í-g
prófastinn sýnir í skýrri < :í
skemmtilegri mynd hvernig
Jón Sigurðsson rækti það að
vera raunverulega íslenskur
sendiherra, konsúll og verslun
arerindreki landa sinna án
launa og embættisheitis. Þá er
þátturinn af Stefáni land c g
bæjarfógeta Gunnlaugssyr.i
ekki ómerkilegur, þó stuttur
sé. Stefán Gunnlaugsson er vafa
laust einhver merkilegasti em-
bættismaður, sem í Reykjavík
hefir setið fyr og síðar. Stefáni
blöskraði danska valdið í bæn-
um og gerði ýmsar ráðstaíanir
til að vekja bæjarbúa af sveiri
og hrista danska klafann af
sjer. Þann 7. febrúar 1848 Ijet
Stefán trumbuslagara sinn fara
um bæinn hrópandi boðskap,
sem var óvenjulegur. n
trumbarinn sló trumbu sína
sjerstaklega fast og rösklega
þennan dag og hrópaði 1 si-
fellu:
„íslensk tunga á við í íslensk
um kaupstað, hvað allir at-
hugi“.
Stuttu síðar var Stefán kúg-
aður til að láta af embætti.
Bók Clausens er skemmtileg.
Það leiðist áreiðanlega engum,
sem hana hefur í hendi og í
stuttum lýsingum er þar brugð
ið Ijósi yfir mikla menn og
atburði og þung örlög.
E. Á.
Mitiiiitimtiiinnmitmt wiitniiiiiimiiiinHmiiniii
Eum
:
SÖLUBÚÐ, VIÐGEHBIR,
VOGIR
I Reykjavík og nágrermi láKura
við sjálfwrkar béðarvogir á
meðan á viðgerð stenJur.
Ólafur Göíc.on & Cn. h.f.
Hverfisgötu 49. Simi 81370.