Morgunblaðið - 06.07.1951, Blaðsíða 8

r 8
W O R *-l) * A tft 6
Föstudagur 6. júlí 1951
SIGNÝ JÓNSDÓTTIR
Minningarorð
Fædd 20. nóvembér 1839.
Dáin 28. júní 1951.
ANDLÁT íátækrar og útslitinn-
■ ar bóndakonu á níræðisaldri verð
ur ekki til almennra tíðinda tal- j
í ið. En einhversstaðar mun lagð-!
ur annar mælikvarði á manngild-
ið Og dagsverkið en fjárhæðin í
bankabókmm, klæðnaðurinn og
þjóðfjelagsstaðan. — Þeir, sem
þekktu Signýju Jónsdóttur j
hugsa um ekkert af þessu þrennu
þegár þeir minnast hénnar. En j
hlýtt munu þeir hugsa til hennar,
og góðar munu minnirigarnar. |
Hún var fædd í Ásgarði í
Andakílshreppi dag þann, er að
ofan greinir, ólst upp við fátækt,
• hafði lítið af uppfræðslu að
segja, en þeim mun meira af erf-
' iðri vinnu, svo að á yngri árum
mun nálega hafa mátt segja að
stundum væri hún þrælkuð. —
Ejett eftir að sjera Einar Thorla-
cius fluttist að Saúrbæ á Hval-
fjarðarströnd, en það var árið
1900, gerðist hún vinnukona hjá
þeim hjónum, var þar mörg ár
og þ’ótti til síðustu stundar ákaf- 1
lega vænt um þá húsmóður, sem
hún átti þar, frú Jóhönnu Thorla-
cius.
Þar kynntist hún Guðjóni Sig-
urðssyni frá Heynesi á Akranesi,
sefri var allmörg ár vinnumaður
' eða ráðsmaður hjá sjera Einari.
Giftist hún honum, en þó voru
þau enn nokkur ár kyr í Saur-
bae, reistu síðan bú og bjuggu
lengst af í Dægru á Akranesi.
FyTÍr tæpum þrem árum, að jeg
ætla, brugðu þau búí og fluttust
hingað til Reykjavíkur, til dótt-
ur sinnar og tengdasonar, Júlíus-
ar Fjeldsteðs, og voru þar i
þeirra skjóli síðan. Var Guðjóri
þá farlama maður, fótalaus að
, heita mátti, svo að hann dregst
aðeins um á tveim stöfum. Bæði
voru þau alveg útslitin af vinnu,
enda kunnu þau aldrei þá list að
hlífa sjer eða draga sig í hlje, og
tíugnaður beggja var mikill,
enda bæði þrekmikil meðan þau
voru í fullu fjöri.
Þau hjón voru um margt sam-
valin. Trúmennska og grandvar-
leiki beggja var svo sem framast
mátti verða, og bæðí vorú þau
glaðlynd. Signý var auk þess
svo jafnlynd að enginn vissi hána
skipta skapi. Hún var ávallt glað-
• leg og brosandi og háfði jafnan
einhverja gamarisemi á takte'in-
úfri. Samfarii þeirrá hjóna vöru
ávallt hinaf bbstu, og af öllym
Voru þau vel látin, enda vildu
þau ölíum gott gera, mönnum og
málleysingjum.
Gott hlýtur það að vera að
kveðja þannig, að hjá engum
sjeu eftir skildar aðrár en góðar
endurminningar. En þannig
kvaddi Signý, og jafnan mun
okkur gömlum vinum hennar
hlýna í hug er við minnumst
hennar.
Sn. J.
Handíðakennarafjel.
íslands sfofnað
18. Þ.M. VAR stofnað Handíða-
kennarafjelag íslands. Að fjelág-
inu standa handavinnu-, smíða-
og teiknikennarar í barna- og
framhaldsskólunum.
Tilgangur fjelagsins er:
□ Að auka samstarf meðal hand
íoakennara.
□ Að beita sjer fyrir umbótum
á hag stjettarinnar og styrkja
rjettindi hennar.
□ Aða koma betra skipulagi á
handiðakennslu í skólum
landsins. Beita sjer fyrir um-
bótum á aðstöðu til handíða-
nárris og stuöla svo sem unnt
er í samráði við fræðslu-
málastjóra og forráðamenn
skóla, að auknu verknámi í
landinu.
Stjórn fjelagsins skipa: Ingi-
mundur Óiafsson formaður, Guð-
ríður Arnlaugsdóttir, Elínborg
Aðalbjarnadóttir, Gunnar Klængs
son og Valgerður Briem.
lorræn sýning tómstundamálara
Ellefu íslendingar faka þáff í henni
UM ÞESSAR mundir er háídiri í Danmörku fyrsta sameiginlega sýn-
ing tómstundamálara á Norðurlöndum. Taka fulltrúar frá öllum
Norðúrlöndurium nema Finnlandi þátt í henni. Hjeðan voru 20
olíurriálvrrk, sem 11 tómstundamálarar hafa málað, senda á sýn-
inguna. Um leið og þessi fyrsta „amatör“-sýning er haldin, verður
stofnað samband tómstundamálarafjelaga á Noi'ðuflöndurn. Þrír
fulltrúar voru sendir frá Myndlistarfjelagi áhugam'anna (áður Fjel.
ísl. frístundamálara), þeir Sæmundur Sigurðsson, Jón B. Jónasson
og Páll J. Pálsson.
- Svíar unnu
Framh, af bls. 7.
knattspyrnumönhum væri gefið
tækifæri á að reyna sig í „stórum
leik“, einkum þár sóm vitað er
að erfitt er að gera upp á milli
knattspyrnumanna okkar, sem
íjeku með í landsleiknum og
sumra þeirra, er urðu að láta
sjer nægja að skipa áhorfenda-
bekki. — V. G.
Flúðu til Júgó-Slafíu
BELGRAD — Fyrir skömhiu
flúðu 4 rúmenskir landamaeraverð-
ir til Júgó-Slafíu. Lífið var þeim
„óbærilegt í her kommúnista".
Myndlistarfjelag áhugamanna*
varð 5 ára 20. júní s. 1. og var þá1
afmailis fjelagsins minnst. I fjelag
inu eru nú 40 meðlimir, fólk á
öllum aldri, víðsvegar af landinu. I
Upphaf þessa f jelagsskapar var j
samsýning, scm ákveðið var að
hafa á myndum, sem menn og kon-J
ur máluðu í tómsttmdum sínum.'
Sýning þessi var haldin í apríl
Í947. Um 4000 manns sóttu þessa
fyrstu „amatör-sýningu“ sem hjer
hefur verið haldin. Næsta áhuga-’
mál þessa fjélagsskapar var, að
taka á leigu húsnæði og setja á
stofn skóla. Hófst fyrsta kennslu-
stundin í desember 1947, með 20
nemendum. I janúar 1948 voru I
riémendur yfir 100 að tölu.
Næsta áhugamál fjclagsins var
að gangast fyrir fræðslu fyrir al-
menning um riíýndlist. Var því leit
að til Selmu Jónsdóttur, listfræo-
irigs, með flutnirig fvrirlestra um
myndlist fyrir almenning. í mars
og aþríí 1948 voru fluttir 3 fyrir-
lestrar með skuggamyndum i Aust
urbæjarbíói, af Sélíriú .Tónsdóttur.
Mjög góð aðsókn var að þessum
'fyrirlcstrum.
líaustið 1948 varð fjelagið að
taka á leigu nokkúð stórt húsnæði
á LSltgáveg 160, vegtia aukinnar
aðsóknar að skólanum. Hefur starf
semi f jelagsins verið þar síðan.
Um þessar mundir komst fjelag
ið í sambarid við „Amatörmálara-
fjelag“ í Oslo. líafa fjelögin haft
brjefaskipti síðan.
í maí 1949 gekkst fjelagið fyr-
ir sýningu á verkum tómsturida-
málara á Laugaveg 166. 110 tóm-
stundamálarar víðsvegar að af
landinu tóku þátt í þessari sýn-
ingu og sýndu 415 myndir, olíu-
málverk, teikningar, vatnslita-
myridir og höggmyndir. Góð að-
sókn var að þessari sýningu.
1 Ilaustið 1950 var myndlistar-
skóli f,ielagsins ge 'ður að sjálfs-
eignarstofnun og standa að henni
nokkrir áhugasömustu mennirnir
úr F. í. F.
Myndlistarskólinn starfar aðal-
lega enriþá sem kvöldskóli.
Deildir: Málaradeild, teiknideild
myndhöggvaradeild, og svo barna-
deild. S. 1. vetur vorú um 230
neméndur í skólanum.
í fjelagsstjórn eru: Axel Ilelga-
son, formaður, Þorkell Gíslason,
ritari, Páll .1. Pálsson, gjaldkeri,
Jón B. Jóriasson, varaformaður og
Kristjári Sigurðssori, meðstjórn-
andi.
- Hæsfu úfsvör
Framh. af bls. 7.
Eyjafjörður 20,530, Jakob Karls-
son 20,090, Baldvin Ryel 18,800,
Vjela- og plötusmiðjan 18,730,
Preritverk Odds BjörriSsonar 18,
440, O. C. Thorarenseri 17,350,
Guðiriundur Jörundsson 17,000,
Þorsteinn Auðunsson, skipStjóri,
16,520, Jakob Frímannsson 16,360,
Ragnar Ólafsson h.f. 16,360, Vöru
húsið h.f. 15,910, Höskuldur S.
Steiridórssön 15,680, BSA-verk-
stæðið 15,560, Jónas Þorsteinsson
15,750, Olíufjelag íslands 15,400,
Helgi Skúlason 15,000.
Alls var jafnað niður krónum
7,235,340 á 2476 gjaldendur.
— H. ValcL
Bandarískt lið á Ítalíu
RÓMABORG — Tilkynnt héfur
verið, að bandarískt herlið verði
staðsett uálægt borginni Livorno
á Norður-ítalíu. Verkefni þessárra
liðssveita ér að auðvelda flutninga
til bandaríska liðsins í Aústurríki
og að æfa ítalskt herlið í nýtísku
vopnabúrði.
Anna Krlstín Jóns-
dóffir (ashbough
F. 28. ág. 1919. — D. 15. júiií 1951.
FYRIR skömmu barst mjer sú
harmafregn vestan um haf, að
mín ástkæra vinkona Anna
Kristín Cashbough (f. Jónsdótt-
ir) væri látin. Frjettin kom frá
eiginmanni hennar, en þau voru
búsett í Mexican City, Indiana.
Við öll, \rinir hennar og ætt-
ingjar, sem að vísu höfðum orðið
að sjá henni á bak rrieð sárum
trega, er hún fluttist vestur ufn
íýrir 2% ári síðan, höfðúm þó
vonað, að þar ætti hún langt og
hamingjui íkt líí fyrir höndum. í
nálægð hennar fannst okkur ætíð
bjartara en venjulega og heim-
urinn varð þa líka, að okkur vipt-
ist, betri en ella. Þess vegna töld-
um við það eins og sjálfsagt, að
hún fengi lengi að njóta ástríkis
og umhýggju eiginmannsins
kæra. Við óium líka þær vonir
í brjósti, að á þessu sumri mundi
okkur auðnast- að fá að sjá haria
aftur heila og hrausta. En svo
dundí yfir harmafregnin sára,
eins og reiðarslag. Þó er það hugg
ún í harmi að vita, að allt var
gert, sem i mannlegu valdi stóð'
til þess að ljetta henni hinnsta
stríðið, þótt hún andaðist fjarri
ættjörðinni, fjarri vinum og nán-
um ættingjum, móður og einka-
syni, er hún hafði tregað sárt að
skilja við. Við getum ekki varist
því, að hugur okkar fylíist þakk-
læti til eiginmanns hennar, sem
var henni sannur tryggðavinui',
allt til hinnstu stundar. Við þökk
um foreldrum hans ástúðina og
umhyggjuna, er þau sýndu henni,
ekki hvað síst síðustu ævistund-
irnar. Og loks þökkum við einnig
islensku konunum tveimur, þeim
Hildi Dumbar og Lóu Maucfield,
fýrir allt það, sem þær Iögðu á sig
í sjúkdómslegu hennar.
En að síðustu þetta: Jeg kvéð
þig, kæra vina, ástarkveðju og
þakka þjer allt hið góða, er þú
auðsýndir mjer á erfiðum stund-
um lífs míns. Jeg veit, að „eins
og maðurinn sáir, svo mun harin
og uppskera“. Því er jeg þess
fullviss, að þú áttir góða heim-
vpn, þótt jarðvistin yrði ekfei
löng.
_______________Guðný.
Þurrhar í Israel
HAIFA •— Þurrkar níiklir hafa
ónýtt alia vetrarupþskeruria í
Israél í nokkrum hjéfuðum, þar
|sem erígin áveita cr.
UMALL
Skreytið húsveggi yðar
með útivafningsjurtinni
KMK TUSB UÐIN
SKMI 1295
■iHtlHIIIMlltUIUlUUX
Góð gleraugu eru fyrir Öllu :
Afgreiðum flést gleraugnaresept í
og gerum við gleraugu. j
Auguu þjer hvilið með gleraUgu :
frá: 1
T Ý L I h.f.
Austurstræti 20.

Markús &
«(MM»f(llMMIMII*MM»»M(tl(l*MI»(l(t(M|lll(MMMM»l(»IIM«MMIM(»m
p’ POR THC T I WOULON'T THtNK C7 1T LYSA
LA5T TIME, GEORGE, I',v\ xá SHE '5 GOOD BUS/A'/ESS ..
WARNING YOU TO GET RID BESlOE§7TTlKÉ "THÍ lílb....
OF THAT V.......'IE URCHIN/ XÁs. AND JAKE TOO '
&.( }_________
IIM»»llflllH(IHMMIIHMtlMllllirHIIIÍMIIIIIIIIIItHMHIIMI»t»»*>*»MMMMMMl
Eftir Ed Dodd
HtHMIIIIMIMIIHMHtlltlMIIMItMM”
.... •IHIH
OKAý VOU STUPIÐ FOOL...^
2"/.L TAK£ /AATTSDS /NTO
Later xt a "Arpivare SToae
I VvÁ'nt'Ía Í.AP.GE
í THAT WILL CUT TH.ROUGH
HEAV'/ 'VIRE/
m
• JJ'-A- :Nú ætia jeg að spyrja þig hugar. . Fyrst og fremst mun
i Isiðasta sinrii Georg. Ætlarðu að þettá.stykki þeirra draga fó|k að
losa þig: við þctt.a, leiðindjipakk, ' og ^uk LþesS geðjast nije/'vel,
eða efeki? **’ " ' í: j bætSi að Viggu og Jakob.
— Slíkt kæmi mjer ekki tjl ,
þá s::ál jég taka til
5 Lára pengur inn í bæ og
á'or inn í jáfnvjruverslUh.
Jeg ætla að fá störa þjöl,
sem hægt er að sverfa , slJGví't
með. ! 1 j
I