Morgunblaðið - 14.11.1958, Qupperneq 8

Morgunblaðið - 14.11.1958, Qupperneq 8
8 MORGVNBLAÐIÐ Föstirdagur 14. nðv. 1958 TIÐIN FRA S. U. S. RITSTJÓRAR: HÖRÐUR EINARSSON OG STYRMIR GUNNARSSON Stjórnin, talið frá vinstri: Þorsteinn, Sigurður og Ólafur 1 bað stofunni Félagsheimiíi menntaskólanema Hoc ædificium Bibliothecae Conservandae Charles Kclsall Anglus Scholae Islandiae donavit. Laus benefacti Saxo Perennia. ÞESSI orð eru greypt gullnu letri á marmaraplötu í íþöku til minn- ingar um rausnaarlega gjöf Eng- Spilað upp á eldspýtur lendingsins Charles Kelsall. Hús- ið var reist árið 1866, og þá fyrst og fremst ætlað sem safnhús fyrir bókasafn skólans. Síðar fékk bóka safn nemenda einnig inni í hús- inu, en vísinn að því safni gaf ameríski prófessorinn, Willard Fiske, nemendum skólans. og studdi hann það bókagjöfum í heilan aldarfjórðung. í virðing- arskyni við Fiske • var safninu gefið nafnið íþaka, en Fiske var prófessor við Cornell-háskóla í bænum íþöku. Nafnið færðist síðar yfir á sjálft húsið. í ára- tugi stóðu bækur bókasafnsins í lokuðum skápum ,engum til gagns. Bókasafn nemenda sjálfra varð að láta sér nægja tvö lítil herbergi í öðrum enda hússins, en á loftinu æfðu nemendur leik- rit til sýningar á Herranótt skól- ans. Að öðru leyti var húsið notað til söngkennslu og fundahalda á vegum Framtíðarinnar, málfunda félags Menntlinga. Fyrir tæpum tveimur árum var ■ hins vegar hafist handa um breyt ingar á Iþöku, og var þar íyrir skömmu vígt veglegt féhgsheim- ili. Fréttamenn síðunnar dvöld- ust eina kvöldstund í íþöku fyrir skömmu, röbbuðu við tvo af for- vigismönnum nemenda í íélags- heimilismálinu og kynntu sér fé- lagslíf nemenda hins fornfnega skóla. Er við komum mn í skínandi bjarta forstofu hins nýja félags- heimilis, skrýdda blómum og mál verkum, tekur á móti okkur Sig- urður Helgason, íormaður félags- heimilisnefndar, og kveðst því miður verða að varpa okkur á dyr, þar sem aðgangur sé strang- lega bannaður öllum utanskóla- mönnum. Það er ekki fyrr en við hömpum rektorsleyfi og lofurn grein í víðlesnasta blaði lands- ins, að þessi samvizkusami em- bættismaður lætur undan. f þessu kemur aðvífandi Ólafur Péturs- son, gjaldkeri nefndarinnar, og sýnir hann okkur hvern krók og kima hússins, ásamt Sigurði. Veitingasalurinn er á neðri hæð íþöku, stór og vistlegur, bú- Kennarar tiilnefndu einn úr sín- um hópi til þess að hafa eftirlit með umgengni og framkomu nemenda, og húsvarðarfrúin hef- ur verið ráðin til að s]á um veit- ingar. Að öðru leyti sér níu manna nefnd nemenda um starf- semina. Hana skipu tveir full- trúar úr hverjum bekk auk for- manns, sem er úr 5. bekk. — Eruð þið ekkert hræddir um, að nemendur misnoti þetta frjáls ræði? — Nei, alls ekki. Við erum sann verið innréttuð eins konar bað- stofa. Veggir og loft eru klædd sandblásnum viði, en meðfram veggjum er komið fyrir básum með þægilegum bekkjum og borð um. Á miðju gólfi standa stór, hringlaga borð. Hér er troðfullt af ungu fólki, sem spilar upp á eldspýtur, spjallar saman, syng- ur hástöfum eða les, og Pat Boone kyrjar undir allt saman. Aðallega munu þetta vera 3. bekkingar, en ýmsum getum er að þvi leitt, hvað valdi fjar- færðir um, að þeir kunna að meta ' ^erU efribekkinga. Ef til vili hafa þeir tynzt i ollum þeim aragrua 3. bekkinga, sem nú er í skól- það traust, sem þeim er sýnt og skilja, að þessi starfsemi getur Bókasaininu er komið haganlega fyrir. Svart og sykurlaust kaffi, takk — til að spá í. nemendur fengið sér kaffisopa og aðrar góðgjörðir. Ennfrernur segja þeir Sigurður og Ólafur okkur, að málfundir Framtíðar- innar verði haldnir hér eins og áður. Inn af veitingasalnum hef- ur verið útbúið ágætt eldhús búið flestum þeim þægindum, sem nú- tímahúsmóðir getur óskað í eld- hús sitt. Héðan afgreiða húsvarð arfrúin og tvær skólameyja veit- ingar við eins konar barborð. Þeir Sigurður og Ólafur hafa nú tyllt sér hjá tveim skóJasystr- um sínum, og við sláumst í hóp- inn. — Hvað getið þið sagt okkur um aðdraganda að stofnun félags heimilisins? — Hugmyndin um félagsheim- ili mun vera orðm nokkuð göm- ul, segja þeir, en þó er víst eng- um gert rangt til, þótt sagt sé, að þeir stúdentar, sem útskrif- uðust síðastliðið vor hafi komið málinu af stað með Auðólf Gunn- arsson í fararbroddi. Fyrrverandi rektor, svo og núv. rektor og menntamálaráðherra hafa sýnt málinu fulian skilning frá upp- hafi. Lagfæringar á húsinu gengu að vísu nokkuð hægt fyrst í stað, en nú sitjum við hér í fullgerðu félagsheimili. — Hverjir koma til með að sjá um reksturinn? — Ja, það má raunar segia. j að nemendur geri það sjálf... reglur, sem settar hafa verið, verði haldnar. Þegar hér er komið sögu, för- um við upp á loft, en þar hefur anum. í öðrum enda ioftins er bóka- safni nemenda haganlega kornið fyrir. Hér kemur nú reyndar bóka vörður æðandi og er auðsjáanlega mikið niðri fyrir. — I guðanna bænum, segið ekki að aðstaða bókasafnsins hafi stór batnað, eins og einhver blaða- snápur sagði um daginn. Það er tóm vitleysa, þetta er allt of lítið. Þegar nýjar bækur koma í safn- ið, verður að flytja hinar gömlu í burtu. Við reynum að sefa manninn og tekst það um síðir. — Að vísu, heldur hann áfram, kemur safnið nemendum að meiri notum nú en áður. Ti! dæmis hafa útlán stóraukizt síðan félags- heimilið var opnað, þrátt fyrir það, að þriðji hluti bókanna hafi verið fluttur í burtu. Og eins og til að leggja áherzlu á orð hans kemur einmitt einn nemenda til þess að fá lánaða bók, svo að við verðum að kveðja bókavörðinn og snúa okkur að öðrum embættismönnum. Framh. á bls. 13. Veitingasalurinn

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.