Morgunblaðið - 29.05.1968, Page 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 29. MAÍ 1968.
'B/lJUIfEAM
Rauðarárstíg 31
Sími 22-0-22
SKIpHQLTI 21 SÍMÁR 21190
eftir lokun slmi 40381
6ÍM11-44-44
mmm
Hverfisgötn 103.
Sími eftir lokoa 31160.
LITLA
BÍLALEIGAN
Bergstaðastraeti 11—13.
Bagstaett ieigugjald
Sími 14970
Eftir lokun 14970 eða 81748
Sigurður Jónsson.
BÍLALEIGAN
- VAKUR -
Sundlaugavegi 12. Sími 35135.
Eftir lokun 34936 og 36217.
BÍLALEIGAN
AKBRAtT
NÝIR VW 1300
SENDUM
SlMI 82347
Skolphreinsun
ÍT Skozk áhugakona
uni ísland
Mrs. Rene McDonald
skrifar:
„Heiðraði herra!
Ég vona, að þér fyrirgefið
mér að skrifa til yðar, en ég
hef ákveðið að gera það sem
örþrifaráð, áður en ég gefst
alveg upp!
Ég hef haft mjög mikinn
áhuga á landi yðar og þjóð um
alllangan tíma. Ég vildi mjög
gjarnan fá tækifæri til þess að
læra meira um hvort tveggja.
Ég er félagi í hópi brezkra
kvenna, sem hafa ánægju af
bréfaskriftum við fólk í öðrum
löndum, og ég er þess fullviss,
að einhvers staðar á öllu ís-
landi hlýtur að vera til ágæt
frú, sem hefði gaman af að
eignast vin hér í Skotlandi til
þess að skrifast á við, — bara
ef ég gæti fundið hana og kom
izt í samband við hana!
Ég yrði yður mjög þakklát,
ef þér gætuð greitt götu mína.
Ég hef margsinnis reynt að
eignast íslenzka hréfavinkonu,
en hingað til mistekizt.
Mrs. Rene MacDonald,
Heathfield,
Stapleton Rd.,
ANNAN,
Dumfriesshire,
Scotland.
* Allir fóru í fýlu
Ung skólastúlka skrifar
þetta bréf:
„Kæri Velvakandi!
Ég hef aldrei skrifað þér áð-
ur, en nú þætti mér vænt um
að þú birtir bérf þetta, þar
sem ég segi farir minar eigi
sléttar.
Dag nokkurn, rétt upp úr há-
deginu, kom ég og vinkonur
mínar þrjár í ísbar nokkurn,
er kallar sig H1......þar sem
við vorum glorhungraðar eftir
sex flukkustunda skólasetu,
var ákveðið að fara inn í ís-
barinn umrædda og kaupa sér
I svanginn. Vinkonurnar þrjár
fóru þegar að afgreiðsluborð-
inu, en ég stóð skammt frá og
var að finna til peninga. Báðu
stelpurnar um ís, en þar sem
þeim fannst skammturinn held
ur lítill, kvörtuðu þær. Af-
greiðslustúlkan tók þetta illa
upp og byrsti sig. í þessu kem
ég að og segi, hvers ég óska.
Tekur konukindin peninginn
af mér, fleygir honum í mig
og segir mér að snáfa út. í
fyrstu vissi ég ekki hvaðan á
mig stóð veðrið og bað um
skýringu, hvers vegna ég fengi
ekki afgreiðslu. Hún svaraði
mér ekki og skildi ég þá, að
hún var orðin svo reið, að hún
tók ekki eftir því við hvern
hún talaði. Ég vildi nú ekki
gefa mig og sagðist ekki hafa
lagt orð í belg í deilunni og
hvaða sannanir hún hefði fyr-
ir því, að ég væri með þeim,
sem hún hafði verið að rífast
við. Setti hún þá upp svip og
fór á „bak-við“.
Ég hef ávallt staðið í þeirri
meiningu, að afgreiðslufólk
væri til þess að stjana við við-
skiptavini, en ekki öfugt.
Virðingarfyllst,
Vilborg Bjarnadóttir,
Sólheimum 47“.
'A' Hver orti?
„I»ingeyingur“ skrifar:
Herra Velvakandi, Morgun-
blaðinu, Reykjavík.
Af sérstökúrh ástæðum lang
ar mig mjög mikið til þess að
fá úr því skorið opinberlega,
hver hafi ort þessa vísu:
Sumri hallar, hausta fer,
heyri snjallir ýtar,
hafa fjallahnúkarner
húfur mjallahvítar.
Vísan er kannske ekki sér-
lega merkileg, og mörgum
mundi finnast annað vísuorðið
vera hortittur, en hún er sung-
in undir gullfallegu lagi, eins
og flestir munu kannast við, og
ef til vill af þeim sökum segj-
ast nokkuð margir vita, að for-
faðir þeirra hafi ort hana.
Birtir þú þetta bréf í víð-
lesnustu dálkum landsins, væri
e.t.v. hægt að fá endanlega úr
því skorið, hver ort hafi.
Með beztu kveðjum,
Þingeyingur“.
'Ar Sýnir lögreglan
þjófapakkinu
linkind?
J. S. Kvaran sendir Vel-
vakanda eftirfarandi bréf
(stytt):
„Herra Velvakandi!
Vinsamlegast birtið eftirfar-
andi greinarstúf:
í fjarveru okkar hjóna var
með viku millibili, tvívegis
brotizt inn í íbúð okkar hér í
Reykjavík. Sömu innbrots-
mennirnir voru að verki í
Landrover
árg. 1966 í mjög góðu standi til sölu.
GUNNAR ÁSGEIRSSON H.F.
Hótel FELL
GBUND ARFIRDI.
Tek við rekstri hótelsins 1. júní.
Símanúmerið er: 93 — 8613
Sigrún Pétursdtótir.
HtlLSUVERIMSTÖB REYKJAVÍKUR
bæði skiptin. læir höfðu klifr-
að upp á svalir á annarri hæð
og brotið rúðu og hurð til þess
að komast inn, að því er virð-
ist, aðallega til að fá húsaskjól
til áfengisdrykkju. Þrátt fyrir
að í bæði skiptin væri strax
kært til lögreglunnar, höfðu
innbrotspiltarnir svo mikið
frjálsræði, að þeir gátu endur-
tekið innbrotið.
Hér er tvennt mjög víta-
vert: Lögreglan vanrækir að
taka piltana í sína varðveizlu,
og á hinn b'óginn sýna innbrots
piltarnir lögreglunni algjört
virðingarleysi, sem er bein af-
leiðing þeirrar linkindar, sem
lögreglan sýnir.
Ég hef búið 15 ár í Dan-
mörku og nokkur ár á Spáni og
fullyrði, hiklaust, að í þessum
löndum gæti það ekki átt sér
stað, að innbrotspiltarnir gætu
endurtekið innbrot eftir viku.
í september 1967 var brotizt
inn í hús mitt í Solymar-Torre-
molinos. Þýfinu var skilað aft-
ur, en þjófurinn, ungur piltur,
situr ennþá inni. Hann fær
ekki tækifæri, eins og hér, til
þess að brjótast inn strax aft-
ur. Hér eru hinsvegar skemmd-
arvargar og innbrotsþjófar látn
ir leika lausum hala. Lögregl-
an virðist hvorki mega hafa
hendur í hári skemmdarvarg-
anna, né hafa nokkra mögu-
leika á að taka þá í varðveizlu
sína, enda gerir þessi lýður
óspart gys að lögreglunni sem
vonlegt er. Ég sé ekki betur
en að með þessu hátterni sé
verið að ala upp glæpalýð 1
landinu. Það er þjóðarskömm,
að ekkert skuli vera gert til
þess að stemma stigu fyrir
skemmdarstarfsmi unglinga.
Það verður, tafarlaust, að
kaupa húseign, sem er staðsett
þannig, að hægt sé að láta ung
lingana vinna fyrir húsnæði og
fæði, Einnig væri rétt að
skylda foreldra til þess að
greiða eitthvað með ungling-
unum. Við höfum ráð á því að
kaupa vinnuhæli handa ung-
lingum og greiða starfsfólkinu
kaup, en við höfum ekki ráð
á því að láta æsku landsins
fara í hundana, vegna agaleys-
is og vanrækslu á framkvæmd
þeirrar sjálfsögðu kröfu, að
hver vitiborinn unglingur sé
látinn bera ábyrgð gerða sinna.
J. S. Kvaran“.
Velvakandi vill ekki viður-
kenna ,að lögreglan sýni inn-
brotsþjófum neina sérstaka
linkind, en hins vegar er sjálf-
sagt, að borgararnir geti verið
öruggir um eignir sínar fyrir
þekktum þjófum að minnsta
kosti .
Losa um stífluð niðurfalls
rör. Niðursetningu á brunn-
um. — Smáviðgerðir. Vanir
menn. Sótthreinsum að
verki loknu. — Sími 23146.
BILAR
Volkswagen 1500, station,
árg. ’63, góður bíll.
Volkswagen, árg. ’68, 1300
og 1500.
Bronoo, árg. ’66, ekinn 17
þús. km.
Volvo Amazon, árg. ’63.
Ford Zephyr, árg. ’67.
Opel Caravan, árg. ’65,
rauður.
Volkswagen, árg. ’67, góð-
uir bíll.
Rambler Classic, árg. ’66,
ekinn 12 þús. mílur,
fallegur bíll, sjálfskiptur.
Volkswagen ’66.
bílg»oilgi
GU-ON/IUfSJ
Bergþúruxötu 3. Simar 19033, 30070.
óskar eftir starfsfólki, sem hér segir:
Hjúkrunarkonu í berklavarnadeild frá 1. sept. 1968.
Hjúkrunarkonu til hjúkrunar í heimahúsum og fleiri
starfa frá 1. sept. 1968.
Hjúkrunarkonu í barnadeild (hverfishjúkrunar-
konu) frá 1. júlí 1968. Æskilegt er, að hverfishjúkr-
unarkonan fari utan til framhaldsnáms í heilsuvernd
að loknu árs starfi.
Ennfremur er óskað eftir konu frá 1. sept. 1968 til
vörzlu spjaldskrár og fleiri starfa. Laun skv. samn-
ingi starfsmanna Reykjavíkurborgar.
Umsóknir með upplýsingum um aldur, menntun og
fyrri störf, ásamt heilbrigðisvottorði, sendist fyrir
15. júní 1968 forstöðukonu Heilsuverndarstöðvar-
innar, Barónsstíg 47 og veitir hún nánari upplýs-
ingar varðandi þessi störf.
Reykjavík, 28. maí 1968.
Heilsuverndarstöð Reykjavíkur.
1
rsÍPÓRÉXl LÉTTSTEYPUVECCIR
I ALLA INNVECCI
Fljótvirk og auðveld
uppsetning.
Múrhúðun o\
oþorf.
Sparar tíma
og vinnu.
5PPrr 1 1

»» HKSHll S
a
SIPOREX lækkar
byggingarkostnaðinn.
SIPOREX er eldtraust.
Hátúni 4 A, Nóatúnshúsinu, simi 17533, Reykjavik.