Morgunblaðið - 20.09.1969, Blaðsíða 13

MOKGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 20. SEPT. 1060
13
Heimasaetan á Ásum, Kristín
litla axlar beizlið á hestinum
Jóin ’bóndii ÓlQlSsscm í GtaM-
inganholti er með á fjórða
bundrað fjár og við hibtuim
hann galv-aslkian í Skaftlholts-
rétt þar sem hann var á kafi
í drætti. Hann bauð okkur í
reiðtúr að Xoknuim drætti og
þeys'buim við á igiæðimigluim
'hiains rudkfrluið aiuisitiuir 'um.
Valientínus réttankóngur var
í daprara hragði framan af
rétitard'eginum. Hann sagði að
svona tíð hefði tfrefkar drag-
andi álhrif á sig, en hvað um
það ekki var óskaplaga djúpt
á léttleikanum í honum og þeg
ar líða tók á dagdnn var hann
orðinn himn hressasti, enda
var þá hnallurinn lika kom-
inm á loft og lagið farið að
órnia hér og hvar undir réttar
veggnum. Menn og konur
héldiu um axlir og ættjarðar-
login voru sungin með mik-
illd innlifun. Og það var ekk-
ert gól, heldur sumgið radd-
að og taktfast.
Hljómkviðan ómaði af
kindajarmi, mannasöng, hróp
um, hneggi hiesta, gielti hunda
og kind'atraSki.
Skúraleiiðinigar voru fyrri
Lagið tekið svo undir dunar.
leikur
hluta dags, en hefldur létu
ákúraskýin umdian síga þegar
degi tóik að hall'a.
Dráttur hafði gemgið velog
að síðustu var dregið með
töfludrætti það fé sem ekki
var hægt að greina svo vel
væri. Þá var líka orðið lamb
borið í alcmisnningnium. Að
drættú loikimum héldu bændur
síðan heim á leið með fé sitt
og máitti sjá margt safnið lið-
ast upp og niður hlíðar eins
og lygnar ár væru að læð-
©ist þair um sviania tiil tál-
breytingar, en ekiki er útséð
með lausn á heyjium og fóðri
handa öllum þessum stofni,
en könnun á því hvað hægt
verður að gera og þarf sbend
ur yfir.
Að rétf ardegi loknuim kvödd
ust menn með virktum og
hver hélt síma leið. Bændur
ætluðu þó margir hverjir að
híttast á bæj'Um um kvöldið,
taka lagið og spjaila saman,
þvi þó illa ári þýðir ekki að
Kindajarm og spangól hunda
undír.
rekia upp tærnar, það dugir
elkki annað en að vera hress.
Steinþór bónidi Gestsison á
Hæli og alþingismaðúr var í
Skafbholtsrétt og hann sagði
þegar við spjölluðum við
hann „Maður er nú orðinn
svo vanur ótíðirmi að maður
er hætbur að bala um hvað
hún angrar miMð.“
Um kvöldið var réttardans-
leiikur á Flúðum og var hann
fjöflsóittur. Fyrstu gömgux Gnúp
verja höfðu gengið vel, drætti
var lokið, féð komið heim á
tún og það var þá ekki eftir
þó mangt sé eftir af sumar-
vimnunni. Heyskapurinn allt
að því guifað upp. Það er ek’ki
álitlegt, en það er sama hvort
maður balar við bónda eða
skipstjóra, all'taf eiga þeir
von og mættu margir taka þá
sér til fyrirmyndar. Víða um
Suðurland verða réttir á
næsbu dögum og eru leitar-
menn frá fleSbum hreppum í
göngu/m um þéssar mundir.
á. johnsen.
Það er gott að hvíla sig hjá hundinum við réttarvegginn eft-
ir lýjandi dag í amstri almenningsins.
Rekstur af afréttum
illa út úr suimriniu voru þeir
þó hresisir og fuku brandar-
ar og kviðfliiinlgar. Viinli mdinia
Loft Loftisson á Sandlæ'k og
Guðjón Ólafsison á Stóri-Hofi
hitti ég hressa og káta í rétt-
inni og tók Guðjón óspart í
nefið. Loftur hafði farið á
fjall en Guðjón efltki að þessu
sinni. Marga áratugina hafa
þeir farið saman á fjall og
til eru af þeim margar góðar
sögur eins og til dæmis sú
þegar þeir vökrauðu einn morg
un fyrr en ellla við það að
þeir sigldu á vindsæugum
símium í tjaldinu. „Skramtoi er
miíkið vatn hérna Guðjón“,
sagði Loftur þá, tók upp vasa
hnáf og risti tjaldið.
Skömmu seinna voru vind-
sængurnar komnar á þurrt
og þeir sváfu vært eins og
fjallamenn ætíð sofa. Loftur
er rósemdarmaður hinn mesti,
en af Guðjóni veður og spjall
ari er bann hinn miesti. Eftir-
minniilegir menn báðir tveir.
- FJAÐRAFOK
Framhald af bls. 10
En sarnit með auk num skiln
ingi og þoiinmiæði verður nið
urstaðan ef til vill fyrir utan
glluggann okkar, gluiggann
sem við fljúguim á og deyjium
á eátns og fflluigiur atf þvfl að
við sjáum ekki vegginn, eins
og MattMais talar um í Fjaðra
foki.
En ef við lærum að opna
gfliuggann á rétban hátt, þá
bíður hamingjan fyrir utan,
hún er þar. Og Mattihías set-
ur þetta ekki fram á þurran.
(hiáltlt, Iheflldiur er miilkiið atf búm-
or í þessu, sterkum húmor.“
Við spurðum einhig nokkra
leikarana um verfldð og hluit-
verk þeirra. Valgerður Dan
sagði að sér finndist mjög gam
an að hafa fengið að vinna
þetta hlutverk sem værimjög
skemimtilegt. „Þetta er erfitt
Muitverík líkiamliega að
minnsta kosti og töluverð
törn, en mér finnst verkið
mjög gobt.“
Herdís sagðS að sér finnd-
ist viðfanjgsefnið og hennar
(hlubverik mjög sfcemmtilegt
sénsbaMega þar sem hún hefði
aldred áður leikið neit't þessu
likt.
Valur sagðisf fátt vilja se'gja
um sibt hlutverk, bann leggði
til vill aðra merkingu í það
en aðrir myndu gera og þvi
væri b'ezt að hver hefði það
sem hann vildi.
Rúrik sagði að sér finndist
afc'kapliega gaman að vinna
Höfum flutt
skrifstofur vorar og afgreiðslu
að Ármúla 7
T. Hannesson & Co. hf.
Ármúla 7. — Sími 15935.
við þetta stykki. „Mér finnst
miikið í það spunnið“, sagði
hamn, ,,og þetfta verk er mjög
frábrugðið öllu sem við böf-
um innlent fengið til meðferð
ar. Viðlfangisefnið er mjög at-
hyiglisvert og ugglaust á fólk
efltir að fá ýrmsa mrini.ngu út
úr því og vafalauist á þetta
eftir að koma við kauminn á
einlhverjum.
Höflundiurinn virðist hafa
veit þessu mikið fyrir sér, eða
jafnvel kynnzt svipuðu, því
leikritið kiemur mjög satt út“.
Fjaðrafok verður fruhmsýnt
í kvöld. Það er leiikrit sem
allir geta' talað um og á er-
indi til allra, því að það snert
ir raunverulegu kvikuna í
hverjum og einum, þegar stúlk
an spyr: „Heldiurðu að það sé
til hamingja afi?“ En vafa-
lauist eiga eftir að verða um
það deiMar meiningaT.
á. johnsen.
(§> MELAVÖLLUR
# dag leika
Akureyri — Breiðublik
á MELAVELLINUM kl. 14.30.
Hvort liðið verður í I. deild næsta sumar.?
Framlengt ef nauðsyn krefur.
Mótanefnd.
ÍBÚAR
Kópavogi, Garðahreppi, Hafnarfirði
og suðurnesjum
Blómasöluútibú Alaska við Hafnarfjarðarveg
veitir yður nú fullkomna þjónust.u eftir
nýafstaðna standsetningu.
Afskorin blóm úr blómakæli.
Pottaplöntur úr gróðurhúsi.
Fullkomin blómaskreytingaþjórusta
Heimsendingar.
Opið alla daga frá kl. 10 til 10.
Blómasöluútibú
við Hafnarf' ðarvry sími 42260.