Morgunblaðið - 04.04.1971, Blaðsíða 28

28
MORGUNBL.AÐIÐ, SUNNUDAGUR 4. APRÍL 1971
en mér ekki. Þessi romsa getur
ekkert verið viðkomandi morð-
inu á Caleb Glapthorne. Fyr&t
og fremst var hún nú samin
meira en hundrað árum áður en
hann fæddist.
— Sönnunargögnum getur allt
af skotið upp á ótrúlegustu stöð
um sagði Oldland. — Lofið mér
að líta á þetta blað. Kannski
viðvaningsheilinn í mér taki eft
ir einhverju, sem yður hefur
sézt yfir.
Hanslet rétti honum blaðið og
Oldland athugaði það vandlega.
— Við verðum að muna, að
Thaddeus gaf þessari gátu yfir
skriftina: „Ritningarstaðir
handa ætt minni," sagði hann.
f>að má því ætla, að hann hafi
ætlað einhverjum hinna greind-
ari afkomenda sinna að ráða gát
una og græða á því. Ert þú á
sama máli, Priestley?
— Já, sannarlega, sagði Pri-
estley. — Getur þú lesið úr
boðskapnum?
— Ég get að minnsta kosti
reynt það. Fyrsta iiínan er nú
út af fyrir sig. Hún gefur að-
eins i skyn, að ef ættingjamir
lesi úr hinu-m ritningarstöðun-
um, finni þeir nokkuð sér i hag,
eins og lögfrseðingarnir segja.
Elf við tökum tvo næstu staðina
saman, verður úr þvi, að auður
rika mannsins sé hinn sterki
26600
allir þurfa þak yfirhöfudid
Ní SULUSKHÁ
ER KUIVllíl ÚT

Fasteignaþjónustan
Austurstræti 17 (Silli&Valdi)
sími 26600
turn hans. í»etta getur verið
annaðhvort táiknrænt, eða þá
að einhver sérstakur tum geymi
auðinn.
— Ég býst við, að það síðar-
nefnda sé rétt, sagði Priestley.
— Það stendur túrn á eigninni,
sem ættin virðist meta afskap-
lega mikils.
— Já, þetta var nú ósköp ein
falt. En svo vil ég helzt taka
næstu þrjá staðina í einu lagi.
„Höggðu siundur járnstengurn-
ar, hvorki frá austri, vestri né
suðri og gull þitt margfaldast."
Or þessu má sennilega lesa:
„Höggðu sundur stengurnar frá
norðri og gull þitt margfald-
ast.“ og af því framansagða virð
ist mega ráða, að eitthvert sam-
band sé milli turnsins og járn-
stanganna.
— Og enn held ég við getum
tekið næstu tvo staðina í einu
Lagi. „Gættu þess, að auður þinn
glatist ekki með þér.“ Það gæti
verið bending um að eyða ekki
öl/iu gU'Minu hei'dur eftirláta það
erfingjum sínum. En svo skal ég
játa, að ég botna ekkert 1 því
síðasta: „Steinn er þungur og
sandur sigur í.“ Mér finnst það
liggja of mikið i augum uppi og
geti enga merkingu haft.
Hanslet leit á úrið sitt og stóð
upp. — Jæja, það er kominn
timi til þess að fara heim, sagði
hann. — Ég ætLa að eftirláta
ykkur þessa gátu ykkar, herr-
ar mínir. En ég er hræddur um,
að þið fáið aldrei staðfestingu á
ráðninigunni, þvi að, eins og ég
var að segja ykkur, þá hrundi
turninn í gærkvöidi.
Og þar með fór hann og gladd
*st yfir því, að Jimmy skyldi að
minnsta kosti hafa getað gefið
prófessomum verkefni að kljást
við.
11. kafli.
Jimmy hafði ekki tilkynnt
Appleyard, að sín væri von.
Því gekk hann á laugardags-
morgun frá jiárnbrautarstöðinni
í Lögregliustöðina, þar sem hann
Leikhúskjallarinn
Kvöldvcrður framreiddur frá kl. 18
Vandaður matseðill.
Njótið rólegs kvölds hjá okkur.
Borðpantanir í síma 19636 eftir kl. 3.
"OP'Ö"
I
”*sr 1! f wlk 1A
' irl
hitti Appleyard áhyggjufullan
og ekki í sem beztu skapi. Hann
svaraði kveðju Jimmys stuttara-
lega.
— Jæja, eruð þér kominn á
sporið eftir Benjamín?
—- Ekki enn, svaraði Jimmy
hressilega, með öryggi, sem
hann þó fann alls ekki með sér.
— En þér þurfið engar áhyggj-
ur að hafa af því. Yfirmaður
minn er búinn að taka málið að
sér og Scotiand Yard er i full-
um gangi. En ég var sendur
hingað til þess að ræða málið
við yður. Hvernig gengur
hérna megin?
— Fjandalega! snuggaði
Appleyard. Hrunið á þessum
turnskratta virðist hafa svipt
alla þessari litliu vitgióru, sem
þeir kunna að hafa haft. Þér er-
uð búinn að frétta það, eða
hvað?
— Ekki annað en það, sem
þér tiilkynntuð í gærmorgun.
— Jæja, þér fáið þá fljót’lega
að heyra það. Það er ekki um
annað talað í bænum. Það er
annars óski! janlegt, að þessi
stormur, ekki meiri en hann var
skyldi geta koMvarpað svona
turni. Hann leit ailitaf út fyrir
að geta staðið um aldaraðir. Ég
ætlaði ekki að trúa því, þegar
Darling'ton lælknir sagði mér frá
þvi.
— Hvernig frétti lœknirinn
það?
— Horning sendi hann Walt
er litla Chudley að sækja hann
og ég var á ferðinni framhjá
hMðinu hjé honum, þegar hann
var að. leggja af stað í Klaustr
ið i bilnurn sinum. Hann sagði
mér, að Símon gaml'i væri orð-
inn veikur. Ég bað hann að láta
mig vita, hvemig sjúklingnum
liði, þegar hann kæmi aftur.
Hann lieit því hér inn og ságði
mér, að Símon hefði fengið ann
að slag og lifði það sennilega
ekki af. Og hann sagði, að þetta
væri af þvS að turninn væri
hruninn. Og þá var það sem ég
sendi skeytið til Scotliand Yard.
— Þér eruð búinn að sjá
þétta sjálfur, eða hvað?
— Ég ók þarna uppeftir i gær,
en fór efeki heim í Klaustrið.
Og tuminn er hruninn, það er
ekkert um að villast.
— Mér finnst þetta alit býsna
einkennilegt, sagði Jimmy, — og
ég vildi gjama heyra eitthvað
nánar um það.
— Það ætti að vera auðvelt.
Við sku'lium taka bílinn og
spyrjast fyrir. Þá getum við um
leið séð, hvernig ástatt er í
Farningcote.
Þeir óku síðan út úr Lyden-
bridge, eftir sama vegi og fyrst
þegar Jimmy kom þarna. Þegar
þeir voru komnir rétt út úr bæn-
um, sáu þeir, að turninn stóð
ekki lengur uppi. Jafnvel í aug-
um Jimmys var landslagið orðið
eitthvað snauðara, eftir að hafa
misst þetta minnismerki sitt.
Appleyard kinkaði koliii í átt-
ina. — Þarna sjáið þér. Eikk-
ert nema grjóthrúga þar
sem turninn var. Við skulum
rétt aðgæta, hvað hann Chudltey
hefur um þetta að segja. Hann
eða einhver hjá honum hlýtur
að hafa heyrt turninn hrynja.
Appleyard staðnæmdist við
stíginn, sem iá að býlinu og þeir
Jimmy gengu siðan að staðnum
þar sem turninn hafði staðið . .
Þar Stóð ekfei siteinn yfir steini.
Turninn hafði brotnað í tvennt
neðarlega, rétt eins og einhver
risahönd hefði ýtt við honum.
Járnhurðin, snúin og beygliuð,
iá ofan á grjóthrúgu, en staður-
inn með ál'etruninni var brotinn
í þúsund mola og ekki hægt að
greina neitt af honum. Löng
tunga af sundurbrotnum stein-
um lá á jörðinni, mörg sferef frá
grunninum, og sýndi, hvemig
turninn hafði molazt er hann
féM. Málmfeúlan hafði losnað frá
lá þarna ein út af fyrir sig,
brotin og beygliuð.
— Þetta er llikast því, sem ein-
hver hafi brotið hann sundur
neðst, sagði Appleyard. — Þeir
voru að feiila reykháf i Lyden-
bridge í fyrra og það leit svip-
að út, þegar hann var dottinn.
— Hve lengi voru þeir að
felila reykháfinn? sagði Jimmy.
— O, það leið sjál'fsagt heil
vika áður en þeir gátu lagt
hann að velld. En komið þér nú,
við skulum ganga yfir á búið og
sjá, hvoxt við náum nokk-
urs staðar í hann Chudley.
Bóndinn, sem var að vinna í
húsagarðinum sínum leit til
þeirra með fullri toi-tryggni.
Vafalaust bjóst hann við frekari
spurningum út af fráfalli
Calebs. En Appleyard veik sér
vingjarnlega að honum.
— Góðan daginn, Chudley.
Við vorum rétt áðan að l'ita á
rústirnar af turninum þarna
uppfrá. Það hafa hlotið að heyr-
ast ögurlegir brestir. Heyrðuð
þér þá?
— Já, sannarlega heyrði ég
þá, svaraði Ohudley. Það var
sliíkt ofsaveður um nóttina, að
ég gat ekki almennilega sofið,
þegar vindurinn hvein um þök-
in og losaði einn og einn þak-
stein, og einmitt þegar ég
var að brjóta heilann um, hvort
nokkur hella mundi verða eftir
á þakinu, þá heyrði ég þennan
óskapa djöfuligang, rétt eins og
reykháfurinn hefði hrunið.
— Þér getið verið viss um, að
ég varð skíthræddur. Ég vakti
konuna og krakkana liíka og
þau fói’u að æpa og spyrja, hvað
gengi á. Ég kveikti á kerti og
lieit á kliuktouna og hún var
nokkrar mínútur yfir tvö. Svo
aðgætti ég húsin og hlöðuna og
sá, að ekkert hafði farið veru-
lega úr lagi, og fór því aftur
í bælið. En þegar ég kom aftur
á fætur, um kliukkan sex, til
að mjólfea, varð mér litið yfir í
móann. Og þá sá ég, að tum-
inn var horfinn og ég ætlaði
vai-la að geta trúað mínum ei,g-
in auigum.
— Yður hlýtur að hafa orð-
ið illilega hverft við, sagði
Jimmy.
Fóruð þér til að aðgæta,
hvað af honum hefði orðið?
- Já, það gerði ég. Ég fór
uppeftir og þarna var tuminn
- eða leifamar af honum —
liggjandi á jörðinni, eins og þér
eruð sjálfsagt búnir að sjá. Ég
stóð nú stundarkorn og gláptd á
þetta en sá þó að ekki gæti ég
reist hann við þótt ég vildi, og
svo biðu kýrnar mjaltanna. En
Sumarvinna
Kona óskast til að veita forstöðu sumarhóteli úti á landi.
Tilboð ásamt upplýsingum um menntun og fyrri störf, sendist
Morgunblaðinu, merkt: „SUMARVINNA — 7468",
fyrir 15. apríl næstkomandi.

Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl.
I»ú verður að spara tímann í dag.
Nautið, 20. apríl — 20. ntaí.
Óvenjulegt verkefni bíður þín á næstunni.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
Þú færð lausn á leiðindamáli. Ókunnir vísa þér veginn.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Þú hefur fulla þörf fyrir hjálpina, sem þér býðst.
Kjónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Órói kemur í flesta á vorin. Þú ættir að fara í ferðalag.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Ef þú gefur fólki gætur, sérðu margt, sem þig hefur langað til
að sjá.
Vogin, 23. septeniber — 22. október.
Þú ert þefvís á veraldleg gæði.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Þér gengur vel að takamarka tímasóunjna.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Þú getur hvílt þig dálítið.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Reyndu að vera dálítið laus í reipunum til að fá betri aðstoð.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Þú færð ekki nógar upplýsingar.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. niarz.
Það er auðvelt að brej'ta, en það skapar ónæði síðar.