Morgunblaðið - 18.07.1973, Side 5

Morgunblaðið - 18.07.1973, Side 5
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVTKUDAGUR 18. JÚLl 1973 SNÆFELLSNES¥EGUR SNÆFELLSNESVEGUR Borgardalur, smá dalkvos miðja vegu milli Narfeyrar og Kársstaða. Þar áygfeðUGeirríður húsfreyja Skála um þjóðbraut þvera og laðaði til sin gésti. I.jósufjöll, liparitfjöll suður af Álfta- firði, liæst 1063 m, og eru þau hæstu jöll iC Snæfellsnesi önnur en Snæ- ffcttsjökull. í Ljósufjöllum eru að jafn- aði\n<nUar fannir allt sumarið. Aust- an við Ljósufjöll er Hestur, 864 m, akaður og linarreistur i báða enda.v Örlygsstaðir, t Áiftafjarðarbotni. Þar var Arnkell goði veginn í Stakkgarð- inum. Glæsiskelda þar skammt frá. Bóistaður, eyðibýli, i Álftafirði, bær rnkels goða, byggð lagðist þar nið- ur fyrir 1000. 1929 var grafið i rúst- irnar, sem eru með einum elztu bygg- ingarminjum ó landinu. Álftafjörður, austasti fjörður, er geng- norðan i Snæfellsnes. Vrestan að ho'num Úlfarsfell en Narfeyrarfell að austan. rápuhlíðarf jall, 527 m, litauðugt, sér- kennilegt. í því er bæði basalt og líparit. Surtarbrandur milli blágrýtis- t laiga og steingerðir trjábolir. Mikið um \—-Ajfcnnisteinskis og ýmsa sérkennilega - steina, jaspis og glerhalla. Lengi var þvi trúað, að þar fyndist gull og var þar, framkvæmd gullleit eitt sinn, en tnagnið þótti of litið. /Bjarnarhöfn, landnámsjörð Bjarnar austræna, stórbýli, kirkjustaður. Þar bjó lengi Þorlcifur smáskammtalækn- ir Þorleifsson (1801—1877), sem dul- yggnastur mun hafa verið allra ís- lendinga. Oddur Hjaltalin (1819—1862) læknir bjó i Bjarnarhöfn. Ilann samdi íslenzka grasafræði fyrstur manna. Kunnastur af kvæði Bjarna Thorar- ensens. Bjarnarbafnarfjall 575 m. [577] Helgafellssveitarvegur. Berserkjahraun, runnið úr stuttri gigaröð uppi undir Kerlingarskarði, stærstur er Rauðakúla. Dregur nafn af erkjum Viga-Styrs, er hann féklt ð ryðja um það götu, en drap sið- an með svikum. Má enn sjá Berserkja- götu í hrauniiHi. Við hana Berserkja- dys. Mjösund — Narfeyri 33 km 5.24 Breiðabólstaður, kirkjustaður og löngum px-estssetur. Meðal merkis- presta þar eru Guðmundur Einarsson (1816—1822) og Sigurbjörn Einarsson biskup. Drangar, þar gerðust mannvig þau, sem Eirikur rauði varð sekur um og ollu því, að hann leitaði til Gi'ænlands. Skógarströnd, ströndin inn með Hvammsfirði fxá Álftafirði að Gljúf- urá, en þar hefst Dalasýsla. Lágar heiðar að baki. Þrir dalir Stóri- og Litli Langidalur og Heydalur gangá suður i fjallgarðinn. Nokkrar ár, vatnslitlar en veiði í flestum. Um Hey- dal liggur Vegur suður i Happadal (nr. 55). Skógai'kjarr nokkuð. Brokey, stæx-st eyja á Breiðafirði, er i eyjaklasanum undan Skógarströnd. Mikil hlunnindajörð. Þar voru sjávar- föll látin knýja kornmyllu, og sjást en leifar hennar. Meðal ábúenda þar var Jón Pétursson, fálkafangari (1584 —1667). Á unga aldri var Jón i sigl- ingum og kunni ensku, dönsku og þýzku, sem ekki mun bafa verið al- gcngt meðal búandmanna i )>á da Hann kom á æðarvarpi i Brokey o hóf fyrstur manna að breinsa æða: diin. Jón var 30 barna faðir, hið síð- asta átti hann á nii'æðisaldri. Annar ábúandi var danskur maðui', Hans Becker, er var gerður að lögmanni yfir Norður- og Vesturlandi,ife£xrr' liluta 18. aldar. Stóri-Langidalur, gengur titf, suðiOrs austan Eyrarfjalls. Daluriniij er fa og grösugur, og um hann lipiist s|»nj nefnd á, laxveiði. Utanv^it i{ dal: er Klungurbrekka, serriá drernir • sitt af þyrnirós, sem vfc^,, fyí-^fe bæinn. Fornt hciti i'ós:ifj(vri:íi^'v\e klungur, og er þetta eini funcíarsta ur herinar á Vesturlandi. Narfeyri, kirkjustaður norðan undir Eyrarfjalli, vestasti bær á Skógar- strönd. Þar bjó Oddur Sigurðsson (1681—1741), lögmaður um skeið. Ný- lega er látinn Villijálmur Ögmundsson (1897—1965), bóndi þar, sem viða varð kunnur fyrir stærðfræðiathug- anir sínar. 5.25 Narfeyri — Bílduhóll 23 km Vegahandbókin VÍSAÐ TILVEGAR VEGAHANDBÓKIN sameinar í einni bók, þa5 sem áður var að finna í mörgum bókum og kortum: Itarlegar leiðarlýsingar, fróðlegar staðarlýsingar og vegakort i þrem litum Vegahandbókin veitir öllu ferðafólki örugga leiðsögn um land allt HANNIBAL VALDIMARSSON, SAMGÖNGURÁÐHERRA fylgir bókinni úr hlaði og segir m. a.: Hver sá, sem leggur land undir fót, eða sezt upp i bifreið til að ferðast um okkar fagra land viðurkennir fúslega, hversu ómetanlegt það er að hafa góðan, fróðan og öruggan förunaut sér við hlið og geta rætt við hann um allt, sem fyrir augu ber. Þó ekki aðeins um það, heldur einnig um sögu þeirra staða, sem fram hjá er farið, eða sóttir eru heim. Þá fyrst er sá rétti hugblær vakinn, þegar landið er skoðað bæði í Ijósi augnabliksins og liðinna tíma. ... En þú átt þess ekki alltaf kost að kippa með þér sjóðfróðum ferðafélaga. Og hvað er þá til ráða? — Já, hvað er þá til ráða? Getur íslendingnum þá orðið annað fremur til úrræða en að leita til bókarinnar? Nei, það úrræði dettur mér a.m.k. helzt í hug. Og þess vegna eru þessi orð fest á Plað. Vanti þig, íslenzkur ferðalangur sjóðfróðan förunaut, þá Pendi ég á Pókina, sem Pezt er nú til vegsagnar um Island, en hún heitir: VEGAHANDBÓKIN. Vísað til vegar. | VÍSARTIL VEGAR UM LANDIÐ |

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.