Morgunblaðið - 31.07.1977, Blaðsíða 19

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 31. JULI 1977
19
varpað beint. Viðstaddur var for-
seti ísrael og önnur stórmenni. Sá
dagur hafði verið strangur, þvi
við fórum frá Tel Aviv, þar sem
við bjuggum, klukkan hálfátta
um morguninn til að skoða
merkisstaði í Jerúsalem, því
hverja minútu þurfti að nýta. 1
hádeginu borðuðum við kór-
stjórarnir og yfirmenn hátíðar-
innar i Knesset i boði forseta isra-
elska þingsins. Siðdegis voru æf-
ingar i stærstu tónleikahöll Jerú-
salemsborgar, en þar voru
opnunartónleikarnir haldnir.
Auk söngs einstakra kóra var
flutt tónverk, sem sérstaklega var
samið fyrir hátíðina til flutnings
af öllum þátttakendum. Þessir
2500 söngmenn komust ekki fyrir
á sviðinu, svo kórunum var komið
fyrir á svölum í kringum áhorf-
endur og ljóskösturum beint að
þeim. Eftir hléið söng Hamra-
hliðarkórinn. Þulurinn talaði
mikið um okkur i kynningunni og
í lokin hlógu allir. Við vissum
ekkert hvað um var að vera þvi
talað var á hebresku, en í Ijós kom
að hann hafði lýst þvi yfir að svo
mikið hefði hann haft fyrir þvi að
æfa sig að bera fram Hamra-
hliðarkórinn og Þorgerður
Ingólfsdóttir, að menn yrðu að
Merki 10. Zimriya kóraháttðar-
innar, en orðið Zamír þýðir
næturgali.
afsaka þó hann notaði þessi nöfn
svona oft.
— Jérúsalem? I mínum huga
er þetta einhver dásamlegasta
borg, sem ég hefi komið til, svar-
aði Þorgerður spurningu okkar
um það hvernig borg þetta væri.
— Andrúmslbftið er svo mettað
helgi og mikilli sögu — einhverju
sem skiptir svo marga svo miklu
máli. Borgin er sjálf fögur. Þess
nutum við vel, þegar við stóðum á
Olíufjallinu. Ég bjó i Jérúsalem
einu sinni í tvær vikur, var þá
islenzki fulltrúinn í kór sem söng
þar i boði og tók lika þátt I kór-
stjórnarnámskeiði. Ég bjó hjá þá-
verandi menntamálaráðherra,
Aharon Yadlin, sem nú er forseti
menntamálanefndar þingsins. Og
við að vera með fólki, sem þarna á
heima, kynnist maður auðvitað
miklu betur lífinu í landinu. Og
ég er ákaflega hrifin af þessu
fólki.
— Hefur það ekki áhrif á líf
fólksins að eiga alltaf ófrið yfir
höfði sér?
— Auðvitað hefur það áhrif og
hlýtur að setja svip á lífið í ísrael.
Israelsmenn eru mjög einbeittir
og ákveðnir í að iifa vel. Þá á ég
við það, að þeir leggja lítið upp úr
dauðum hlutum, híbýlum og
sllku, heldur miklu fremur að fá
góða menntun og njóta lista og
lifsins. Dauðinn er þeim ávallt
svo nálægur, því úr hverri fjöl-
skyldu er alltaf einhver í hernum.
Hver einstaklingur I ísrael gegnir
herþjónustu. Eftir að herskyldu
lýkur verður hver karlmaður að
gegna herþjónustu i einn mánuð
á ári fram yfir fimmtugt. Til
dæmis þarf einn þekktasti kór-
stjóri Israela að fara i herinn í
einn mánuð, september, þrátt
fyrir tónleikahald um allan heim.
Nei, þeir kvarta ekki. Ég býst við
að það sé þegjandi samkomulag
að vera ekki að kvarta. En auð-
vitað eru þeir ekki ánægðir með
það. Þeir kvarta ekki frekar en
við kvörtum undan eldgosi, ef það
kemur. Þetta eru öriögin og hluti
af því að búa i landinu. Við héld-
um eina kvöldtónleika í Negeve-
yðimörkinni þar sem eingöngu
voru hermenn af báðum kynjum.
Þegar við gengum út úr salnum,
sagði ein íslenzka stúlkan: Oft
hefi ég verið fegin að vera íslend-
ingur, en aldrei eins og i kvöld.
— Eru Israelsmenn áberandi
trúaðir?
— í Jerúsalem koma saman
straumar þriggja trúarbragða,
kristni, gyðingatrú og múhameðs-
trú. Israelsmenn eru ekki allir
gyðingatrúar. Við hugsum ekki
um staði eins og Betlehem sem
heimkynni Gyðinga, heldur fæð-
ingarstað Krists. Israelsmenn
virðast leggja meiri áherzlu á að
byggja upp mátt mannsins og
menntun, án tillits til trúarskoð-
ana.
— Kibutz lífið er stór þáttur i
lífi Israelsmanna, heldur Þor-
gerður áfram. Og það setur mik-
inn svip á lifið i Israel, þó ekki
búi kannski stór hluti þjóðar-
innar i samyrkjubúum. Við vor-
um tvær helgar, þ.e. föstudag og
laugardag (sabbatinn) í sam-
yrkjubúum. Fyrri helgina, sem
var 8.—9. júlí, vorum við í Beth
Hashita og héldum þar sjálfstæða
tónleika um kvöldið. Komum þar
á föstudegi eftir að hafa verið
allan daginn á ferðalagi um
Galileu. En næsta dag fengum við
að kynnast kibutzlífinu og urðum
mjög hrifin af þvi. A þessum bú-
garði er ólifurækt og unnið að
frágangi á ólifum til útflutnings.
Og kvöldið eftir héldum við tón-
leika i Hámra, sem er úti undir
Iandamærum Jordaniu.
— Áður en við lögðum upp i
þetta ferðalag um landið höfðum
við verið við æfingar í einn dag í
Tel Aviv, útskýrði Þorgerður. Það
var okkar heimahöfn. Hver dagur
í Tel Aviv hófst með morgunsöng,
undir stjórn Svisslendingsins
Willi Gohl. Sérstök bók hafði ver-
ið gefin út með lögum frá hverju
þátttökulandi og í hana höfðum
við valið „Sofðu ungá ástin mín“ i
raddsetningu Jóns Ásgeirssonar.
Var það birt fyrst á islenzku og
svo á ensku, og áður en yfir lauk
var búið að þýða ljóðið á he-
bresku. I fyrsta morgunsöngnum
vorum við kölluð fram og látin
kynna lagið. Undirtektir voru frá-
bærar og þetta varð síðar eitt af
uppáhaldslögunum á hátiðinni.
Allir voru farnir að syngja það.
Það var líka alltaf síðasta lagið
okkar á tónleikum fyrir utan
aukalögin, og þau voru alltaf
mörg, þegar tíminn leyfði. Eftir
morgunsöng var æft frá klukkan
10.30 til 1 og svo aftur siðdegis frá
klukkan 3.30 fram undir sex og
tónleikar voru á hverju kvöldi,
þegar við vorum i Tel Aviv.
— Fyrsta fimmtudagskvöldið
voru líka opnunartónleikar i Tel
Aviv. Þar voru kórar valdir til að
koma fram fyrir framan nýtt fall-
egt ráðhús borgarinnar. Allt
svæðið, sem var griðarstórt, var
upplýst og skreylt mislitum Ijós-
um i trjánum. Tónleikarnir voru
mjög áhrifamiklir þarna í Stjörnu-
bjartri nóttinni. Við þetta tæki-
færi voru kórstjórarnir 9 sæmdir
gullmerki Tel Aviv borgar. Síðan
fórum við i ferðina, sem ég hefi
þegar sagt frá, en komum á
sunnudag aftur. Þá vorum við um
kyrrt i Tel Aviv I 3 daga og æfð-
um frá morgni til kvölds. En þetta
sunnudagskvöld og mánudags-
kvöldið voru einu kvöldin sem við
áttum fri. Annað kvöldið fórum
við á tónleika hjá bezta kór Israel
og hitt þurftum við sjálf að æfa
fyrir aðaltónleikana okkar i Tel
Aviv.
— Á tónleikunum okkar i Tel
Aviv, sem voru i stærsta salnum i
hinni nýju safnabyggingu þar,
sungum við eingöngu islenzk
verk, sagði Þorgerður. Og ég held
að ég hafi aldrei fyrr upplifað svo
mikinn fögnuð á tónleikum, þar
sem ég hefi komið við sögu. I
húsinu var óskapíega mikil
stemmning og hrifning yfir verk-
unum. Krakkarnir voru i sjöunda
himni yfir móttökunum. Þegar
búið er að leggja svo gifurlega
mikla vinnu á sig, er gaman að
uppskera á þennan hátt. I þessu
eru auðvitað fólgin launin, sem
maður fær, eftir að hafa lagt sig
allan fram. Við vorum svo uppi i
skýjunum á eftir, að við gátum
ekki komið okkur heim, þó komið
væri miðnætti og við ættum
strangan dag fyrir .höndum. Við
fórum í veitingahús, keyptum
okkur is og sungum og sungum.
— Hvað var svona strangt dag-
inn eftir?
— Þá áttum við að æfa fram
yfir hádegi og leggja svo af stað
suður í Negeveeyðimörkina kl. 4.,
til að halda tónleika fyrir her-
mennina. Þrátt fyrir allt annrikið,
þá ferðuðumst við raunar um allt
landið þvert og endilangt. Úr
þeirri ferð komum við á fimmtu-
dag til Tel Aviv, til æfinga i Mann
Auditorium fyrir lokatónleikana.
Þar tókum við þátt i flutningi
kórverka eftir Purcell og Mendel-
sohn undir stjórn Willi Gohl.
Þeim tónleikum var útvarpað
beint og vöktu mikla hrifningu.
— En nú var aftur kominn að-
fangadagur Sabbatsins og við fór-
um i ferðalag norðureftir, til
gömlu Cecareu, þar er gamla
hringleikahúsið, sem enn er
notað. Og um kvöldið héldum við
tónleika á Yakum samyrkjubú-
inu. Þangað hafði verið boðið öll-
um erlendu heiðursgestunum á
hátiðinni, vegna þess að tón-
leikarnir okkar i Tel Aviv höfðu
vakið svo mikla athygli. Þetta er
samyrkjubú Henry Klausners og
daginn eftir skoðuðum við sam-
yrkjubúið og hlustuðum á fyrir-
lestra um ^tarfsemi kitbutzame.
Tónleikarnir gengu mjög vel.
Þeir voru haldnir undir berum
himni. Kvöldið eftir héldum við
enn tónleika i borg, að nafni Kfar
Framhald á bls. 37
miyn
Tm
m Wmmx>mis>W
Thaprti
WAMRAHL1D COLLEGE CHOIR
lCELDNt?
mpm niN niunuin it nTiun
17* hxi nipuiin tuin linyvii y nxrh
nn'uiun nnnm nn^n \mýi
nmmuiN nnnnn^ui^Niuin
.m 'nmn^nion1?
■vnw jjn.v
<• .. / .. t .• «ív ''iih
..r-......* ..t.... —r1...... : ——•v*
ID-riii.s.x n-t Dtfnn n n voiw.* Y oono.x.x .tonv
vsíino mui vi' m-iian .Yi.uoo vi> un ■Ytj'ww -ríiiun ivb.-i ve
.v.tvt.i iini
1977 ■'H' ,T"‘jlUn ON-Tinn
Heiðurskjal Hamrahlfðarkórsins fyrir þátttöku í kórahátlðinni I
tsrael. Kórstjórinn hlaut einnig heiðursskjal og bæði kór og stjórn-
andi voru sæmdir heiðurspeningum.
-umxhp.h
Verzlunarhúsnæði.
Húseignin nr. 21 við Völvufell, Reykjavík, er til
sölu.
Tilboð sendist lögfræðideild bankans.
/dnadarbanki fs/ands h. f.

Lélt sem f is
....og endist og endist
Viö sjáum yfirleitt bara ristina
í frárennsliskerfinu. Undir henni
eru ótalmargir hlutar, sem
hjálpast aö við að koma vatninu
á leiðarenda.
VATNSVIRKINN hefur allt, sem
til þarf í þessu sambandi.
VATNSVIRKINN hefur starfað í
25 ár sem sérverzlun
með efnivörur til pípulagna.
VATNSVIRKINN býður
viðskiptamönnum sínum
einungis úrvals vörur, sem eru
þekktar að gæðum.
VATNSVIRKINN kynnti árið
1966 frárennsliskerfi, sem er
unnið úr plastefninu
polypropylene. Þetta efni hefur
augljósa kosti:
• Það þolir sjóðandi vatn og
sýrur.
• Það er létt sem fis.
• Það endist.....og endist.
Vatnsvirkinn hf
Ármúla 21 - Sérverzlun með efnivörur til pípulagna
AUGLÝSING
um kjörskrá til kosningar
í safnráð Listasafn íslands
Samkvæmt lögum nr. 15/1969 um Listasafn
Islands, skulu íslenskir myndlistarmenn „kjósa
úr sínum hópi, þrjá menn í safnráð til fjögurra
ára í senn, tvo listmálara og einn myndhögg-
vara. Varamenn skulu þeir vera, sem flest hljóta
atkvæði næst hinum kjörnu safnráðsmönnum,
tveir listmálarar og einn myndhöggvari". Á
kjörskrá „skulu vera þeir myndlistarmenn, sem
voru á kjörskrá við kosningu í safnráð 1961 og
á lífi eru, svo og þeir, sem voru félagar í Félagi
íslenskra myndlistarmanna og Myndlistarfélag-
inu 1. janúar 1965, en eigi voru á kjörskrá
1961. Ennfremur skal jafnan bæta á kjörskrá
þeim íslenskum myndlistarmönnum, sem tvö af
eftirtöldum atriðum eiga við um:
1. að hafa átt verk á opinberri listsýningu,
innanlands eða utan, sem íslenska ríkið
beitir sér fyrir eða styður.
2. að hafa a.m.k. einu sinni hlotið listamanna-
laun af fé því, sem Alþingi veitir árlega til
listamanna og úthlutað er af sérstakri nefnd,
er Alþingi kýs, og
3. að verk hafi verið keypt eftir hann til
Listasafns íslands, eftir að lög nr. 53/1961
um Listasafnið tóku gildi".
Skrá um þá, er kjörgengi og kosningarrétt hafa
til safnráðs, liggur frammi í Listasafni fslands
við Suðurgötu daglega kl. 13.30 —16.00 1.
ágúst til 31. ágúst 1977.
Kærur út af kjörskránni skulu komnar til for-
stöðumanns Listasafns íslands fyrir ágústlok
1977. Kjörstjórn.