Morgunblaðið - 29.07.1979, Blaðsíða 25
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 29. JÚLÍ1979
25
Vatnslita-
myndir
Peters Schmidt
Eiginlega hefur undirritaður
þá reglu að skrifa eingöngu um
hina stærri listviðburði á vett-
vangi myndlistar yfir sumar-
mánuðina enda þykir mér sýn-
ingarhald einstaklinga löngu
komið út í öfgar hér í borg.
Jafnvel listaborgir líkt og París,
New York og London státa ekki
af annari eins óskipulagðri
sýningaörtröð og hér á sér stað.
Sem betur fer hafa hinir stærri
sýningarsalir höfuðborgarinnar
skilið þessa vafasömu þróun og
eru með kynningarsýningar yfir
hásumarið, — á sama hátt ættu
galleríin að bjóða upp á lista-
verkamarkaði líkt og svipaðar
stofnanir gera erlendis. Það er
alsendis fáránleg bjartsýni að
álíta að það geti gengið hér í
borg sem álitið er vonlaust í
háborgum myndlistarinnar og
hlýtur að verka þveröfugt við
það sem ætlast er til. Aðsókn
hefur t.d. minnkað á sýningar á
síðustu árum.
Stundum verður maður þó að
gera hér undantekningu ef að
um mjög ásjálegar sýningar er
að ræða því að manni þykir það
synd ef að slíkar hreinlega
hverfa í sýningaflóðinu og sér
hvergi stað í fjölmiðlum nema í
fréttaformi.
Ein slík sýning er tvímæla-
laust framtak Peter Schmidt á
sviði vatnslitamyndatækni sem
til sýnis er að Gallerí Suðurgötu
7 út þennan mánuð. Tækni hans
Myndllst
eftir BRAGA
ÁSGEIRSSON
er afar óvenjuleg hér á landi og
sést eiginlega einungis sem
kennslugrein við Myndlista- og
handíðaskóla íslands en er sára-
lítið praktíseruð af starfandi
myndlistarmönnum. Er hér átt
við hreina og jafna fleti, fíngerð-
an yfirgang og stígandi í litaspili
leið og allar tilviljanir eru
útilokaðar.
Það þarf mikla þolinmaéði og
þrautsegju til að ná árangri í
þessari tækni og sé litið á heild-
ina virðist Pétur Schmidt ekki
skorta þessa eiginleika. Þó
verður það að segjast að myndir
hans eru mjög misjafnar að
gæðum sem mun þó helst stafa
af því að listamaðurinn er mis-
jafnlega vel upplagður og
viðfangsefnin misjafnlega
myndræn. Sem dæmi um mjög
góðan árangur nefni ég hér
myndir svo sem „The Tunnel" (2)
sem er með súrrealistísku yfir-
bragði og afar hnitmiðuð í allri
útfærslu, „By the Fjördur" (18)
þar sem listamaðurinn nær fram
mögnuðum áhrifum af litlu broti
landslags og svo „Rain in
Watford" (24), sem er mjög
sérstæð mynd þar sem lista-
maðurinn leitast við að lýsa
áhrifum rigningar.
Þessi sýning er næsta óvenju-
leg að Suðurgötu 7, og er
aðstandendum sýningarsalarins
til mikils sóma og væri vel ef
haldið yrði áfram á sömu braut
um aukna fjölbreytni þess er þar
er sýnt.
Eg tel óhætt að hvetja sem
flesta að leggja leið sína á þessa
sýningu því að hún skilur eftir
sig notaleg áhrif þótt ekki sé hún
stór um sig.
Bragi Ásgeirsson.
Kjartan Jóhannsson gengið svo sýnilegt er að þetta er orðið
langt til þess að koma í veg fyrir persónulegt mál fyrir ráðherrann
togaraskipti Norðfirðinga, að ber- gagnvart samstarfsmanni hans í
ríkisstjórn. Sjálft efni málsins er
ekki lengur aðalatriðið. Þess
vegna er þetta togarakaupamál
áreiðanlega ekki búið.
Gengisfell-
ingarpostul-
ar Alþýdu-
bandalags
Samskipti þeirra Kjartans og
Svavars vegna togaramálanna
hafa vakið mesta athygli manna
að undanförnu. En ekki er síður
ástæða til að vekja athygli á því
að þjóðin hefur eignast nýja
gengisfellingarpostula, ráðherra
Alþýðubandalagsins. Þær ráð-
stafanir, sem ríkisstjórnin kom
sér saman um að gera vegna
hækkunar olíuverðs til fiskiskipa
voru í engu samræmi við þær
yfirlýsingar, sem talsmenn
Alþýðubandalagsins höfðu látið
frá sér fara dagana áður en
ákvörðun var tekin. Þær voru
heldur ekki í samræmi við það
veganesti, sem ráðherrar Alþýðu-
bandalagsins fengu hjá þingflokki
sínum daginn áður. Það er því
skiljanlegt að öðrum ráðamönnum
Alþýðubandalagsins hafi brugðið í
brún, eins og vel kom fram hjá
Ólafi Ragnari Grímssyni, þegar
hann sagði í viðtali við Morgun-
blaðið, að ráðherrar Alþýðu-
bandalagsins hefðu samþykkt
„vitleysuna" úr Kjartani Jóhanns-
syni.
Því til viðbótar sagði Lúðvík
Jósepsson, einnig í samtali við
Morgunblaðið, að 4% gengis-
fellingin hefði verið nægileg fyrir
sjávarútveginn en það sem
umfram væri hefði verið gert fyrir
iðnaðinn. Með þessum orðum var
Lúðvík að snupra Hjörleif Gutt-
ormsson, sem nú er orðinn einn
helzti talsmaður gengisfellinga í
landinu. Hjörleifur Guttormsson
átti mestan þátt í að ákveðið var
að lækka gengið meira en nauð-
synlegt var vegna sjávarútvegsins.
Vissulega er það rétt, að útflutn-
ingsiðnaður okkar á við erfíðleika
að stríða en er það ekki kaldhæðni
örlaganna, að nú skuli ráðherra úr
Alþýðubandalaginu orðinn helzti
talsmaður gengisfellinga til að
rétta hlut atvinnurekenda í
iðnaði? Hvað segir Guðmundur J.
um þetta?. Gengisfelling haekkar
verðlag á matvælum o.s.frv. í eina
tíð mátti Alþýðubandalagið ekki
heyra minnzt á gengisfellingar.
Nú eru þær helzta úrræði Alþýðu-
bandalagsins og þeir fella gengið í
mesta bróðerni, Hjörleifur, sem
krefst gengislækkana og Svavar,
sem stjórnar þeim! Alþýðu-
bandalagið er orðið gengisfell-
ingaflokkur. Hvað segir verka-
lýðshreyfingin? Er hún sama
sinnis?
Hvad svo
Tómas?
Tómas Árnason, fjármálaráð-
herra, þykist vera orðinn ógurlega
harður og alveg ákveðinn í því að
skila ríkissjóði hallalausum fyrstu
16 mánuði starfsferihs síns. Hann
stendur nú á miðju sumri frammi
fyrir 10 milljarða greiðsluhalla,
stórfelldum greiðsluerfiðleikum
hjá Tryggingarstofnun ríkisins og
verulegum fjárskorti hjá ýmsum
ríkisstofnunum. Tómas Árnason
vill leysa vandann með því að
hækka söluskatt og vörugjald.
Han hefur lagt þessar tillögur
fram í ríkisstjórninni og gefið
digurbarkalegar yfirlýsingar í
fjölmiðlum um það, hversu ákveð-
inn hann sé í að standa við gefin
fyrirheit um hallalausan ríkis-
búskap á 16 mánuðum. En hvað
svo?
Ríkisstjórnin kom saman til
fundar, ræddi tillögur Tómasar og
ákvað að gera ekki neitt a.m.k.
ekki fyrr en eftir 20 ágúst. Hvað er
orðið um hörkuna í Tómasi?
Ætlar hann að láta deigan síga?
Það þýðir lítið að berja sér á
brjóst og nota stór orð, ef menn
geta ekki staðið við þau og Tómas
hefur ekki staðið við neitt enn. Við
sjáum hvað setur.
Þau þrjú dæmi, sem hér hafa
verið nefnd, eru til marks um
stjórnleysi. Það er stjórnleysi,
þegar tveir ráðherrar eru látnir
komast upp með það að vera í
pólitískum leik með mikil hags-
munamál tveggja byggðarlaga.
Fólkið í þessum byggðarlögum
hefur ekkert gaman af þeim leik.
Það er stjórnleysi, þegar ríkis-
stjórnin hefur á borðinu fyrir
framan sig óyggjandi upplýsingar
um að ríkissjóður stefni í 10
milljarða greiðsluhalla,
Tryggingarstofnun ríkisins geti
ekki greitt út bætur í október,
ríkisspítala vanti 1000 milljónir,
Rafmagnsveitur ríkisins í stöðug-
um fjárhagsvandræðum, lokun
rafmagns vofi yfir héraðsskólum
o.s.frv., en gerir ekkert í málinu.
Það er líka stjórnleysi, þegar
ríkisstjórnin gefur útgerðarmönn-
um hátíðlegt loforð um það í júní,
að olíuverð til fiskiskipa verði
óbreytt og svíkur það tæpum
mánuði síðar.
Ölafur Jóhannsson, forsætisráð-
herra, er oddviti ríkisstjórnarinn-
ar. Hann á að stjórna ríkisstjórn-
inni. Hann á að koma í veg fyrir
að það geti gerzt, sem hér hefur
verið gert að umtalsefni. En for-
sætisráðherrann gerir enga
tilraun til að hafa stjórn á þessari
ríkisstjórn. Hann gerir enga til-
raun til þess að sjá svo um að
ríkisstjórn hans standi við orð sín,
hvort sem er gagnvart útgerðar-
mönnum almennt, Akurnesingum
eða Norðfirðingum. Yfirleitt sjást
þess engin merki, að forsætisráð-
herrann sé að stjórna. Stjórnar-
hættir hans nú minna á fyrstu 3
ár fyrri vinstri stjórnar hans. Frá
sumri 1971 til nóvember 1974 lét
hann reka á reiðanum en tók svo
til hendi í nokkra mánuði. Fyrstu
mánuði þessarar stjórnar hafði
Ólafur uppi tilburði til að stjórna
en siðan ekki. Hvað er Ólafur að
gera?.