Morgunblaðið - 12.07.1980, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 12. JÚLÍ 1980
SIGLUF J ÖRÐUR
í dag höldum við áfram með viðtöl við Siglfirðinga, sem blaðamaður
Morgunblaðsins og ljósmyndari, Guðjón Birgisson hittu, er þeir voru á
ferð í Siglufirði fyrr í þessari viku. Eins og áður, fjalla viðtölin að mestu
um atvinnuástandið og vanda fiskverkunarinnar í bænum, en eins og
kom fram í gær, er það mjög alvarlegt og hefur ekki verið svo slæmt
síðastliðin átta ár. Ilafa stærstu fyrirtæki bæjarins verið í vandræðum
með launagreiðslur og orðið að senda starfsfólk sitt í sumarfrí. IIG.
Páll Pálsson:
Óháður
öllum
nema
þorsk-
inum
„MÉR lizt nú sa'milexa á atvinnu-
ástandiO. annars er ég aiveg utan
við það og er óháður öllum nema
þorskinum, hann veiði ég sjálfur á
trillunni minni ok verka svo í
salt,“ sa>rði Páll Pálsson er við
hittum hann i sinni eigin fiskverk-
un við höfnina í Siglufirði.
„Ég er með fimm og hálfs tonna
trillu og ræ einn á henni, það eru
um tveir tímar á miðin og þetta
gengur bara vel. Ég hef stundað
þetta í tíu til tólf ár. Það er meira
upp úr því að hafa að vinna aflann
sjálfur og það er nú bará stutt
síðan ég byrjaði á því. Ég fór ekki
af stað í ár, fyrr en í maíbyrjun og
hefur gengið vel, ég er kominn með
áttatíu pakka af saltfiski.
Það gengur heldur betur hjá
okkur en frystihúsunum. Ég vil nú
helzt ekkert segja um þessi blessuð
frystihús, en einu sinni var það
þannig að sá, sem ekki gat rekið
fyrirtæki sitt, fékk að fara á
hausinn, það ætti að vera þannig
enn.“
Annars sagðist Páll lítið mega
vera að því að tala við blaðamenn,
hann væri að flýta sér að ganga frá
fiskinum, því hann væri að fara í
lax í hina frægu Fljótaá.
Valgeröur Erlendsdóttir:
Matthías Jóhannsson:
Mér líkar
vel í fiskinum
„HÉR er gott að vinna, mér líkar
vel í fiskinum," sagði Valgerður
Erlendsdóttir, sem var að að-
stoða Pál við söltunina. „Annars
er ég bara hér, þegar mikið er að
gera, þetta er bara aukastarf,
því ég er húsmóðir og hef því
venjulega nóg að gera.
í fyrra var ég við smíðar hjá
Húseiningum, en nú stunda ég
að mestu leyti garðrækt, þar
sem ég bý í sveitinni. Annars hef
ég ekkert við ykkur að segja,"
sagði Valgerður, „ef ég byrja á
að tala um atvinnumál og fisk-
vinnsluna yrði það allt of langt
mál.“
Og þar með sneri hún baki að
okkur og bað Pál að kenna sér að
gella. Hún hafði greinilega meiri
áhuga á hagnýtum lærdómi, en
að þvaðra við blaðamenn.
Ástandið
geigvænlegt
„MÉR finnst ástandið geigvænlegt
og sé engan bata i þvi, sem
rikisstjórnin hefur sett fram."
sagði Matthías Jóhannsson er við
hittum hann að máli og spurðum
um stöðuna i bænum:
„Ég tel, ásamt fleirum, að vaxta-
stefna ríkisstjórnarinnar stefni að
því að koma öllu á kaldan klaka. Á
meðan aðrar þjóðir lækka vexti sína
hækkar Seðlabankinn þá.
Atvinnuástandið hér í bænum er
hreint geigvænlegt og ef senda á fólk
í frí, er það það minnsta að það fái
orlofið sitt greitt fyrst, annars er
þetta ekkert fri heldur uppsagnir.
Þrjú stærstu fyrirtækin hafa ekki
greitt laun reglulega og það er fljótt
að segja til sín. Eg tel að það sé
erfiðara en menn gera sér grein fyrir
að hefja rekstur fyrirtækjanna aftur
er hann hefur einu sinni verið
stöðvaður.
„Ekki verður
borgað út með
loforðum“
Það sem okkur finnst svartast er
að ríkisfyrirtæki skuli vera fyrst til
að senda starfsfólkið heim, það
verður heldur ekki borgað út með
loforðum, frá hverjum sem þau
koma.
Verkalýðsfélagið hafði fyrir löngu
bent á þessa hættu og hefur krafist
úrbóta, án þess að nokkuð hafi verið
gert. Óskandi væri að ríkisstjórnin
dytti niður á úrræði sem dygði, við
getum ekki bjargað þessu sjálfir".