Morgunblaðið - 04.12.1982, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 4. DESEMBER 1982
39
fclk í
fréttum
f ísköldu vatni Potomac-fljótsins. Myndin sýnir Skutnik bjarga konunni frá drukknun.
Ég lagði líf mitt í hættu,
því að Guð gaf mér kjark
Bvlurinn hafði byrjað um miðja
nótt og allan næsta dag gengu án
afláts hvöss haglél yfir Washing-
ton-borg. Klukkan var rúmlega
fjögur eftir hádegi, þegar ég kom
að brúnni á 14. stræti, sem liggur
yfir Potomac-fljótið. Ég greindi
strax flakið af flugvél, sem skagaði
upp úr vatnsflaumnum. Á víð og
dreif í ísnum mátti sjá farangur og
brak úr flugvélinni.
Fljótið var algerlega ísi lagt að
undanskildu stóru gati, sem flug-
vélin haföi brotið. Nokkrir farþeg-
ar héngu í örvæntingu utan á
flugvélarflakinu.
Hópur manna hafði þegar
safnazt saman uppi á fljótsbakk-
anum. Þeir hnýttu í skyndingu
saman nokkra kaðla, svo að úr
varð alllöng taug, sem einn
mannanna batt um sig. Síðan
varpaði hann sér út í fljótið og
synti í átt til þeirra, sem húktu
ofan í ísköldu fljótinu. En þegar
hann átti aðeins eftir þrjá metra
ófarna, varð hann að gefast upp,
farinn að kröftum. Vatnið var
einfaldlega of kalt. Hann var
síðan dreginn til baka á óhultan
stað.
Þrátt fyrir þá miklu erfið-
leika, sem ófærðin og óveðrið
ollu, þá voru björgunarmenn
furðu fljótir á vettvang. Uppi á
brúnni yfir fljótið mátti sjá rauð
blikkljós kvikna og síðan heyrð-
ist einhver kalla í hátalara til
farþeganna: — Reynið að
þrauka, hjálpin kemur fljótt.
Þyrla er á leiðinni. Við sækjum
ykkur.
Nokkrum mínútum síðar var
þyrlan komin á vettvang. Flug-
maðurinn kom henni í stöðu
beint yfir höfðum þeirra, sem
voru niðri í vatninu. Annar mað-
ur lét taug síga niður. Einum
þeirra, sem biðu aðframkomnir í
vatninu, tókst að grípa í hring-
inn á endanum á tauginni. Síðan
mátti sjá, hvernig vofukenndur
mannslíkaminn var dreginn upp
úr vatninu og flogið með hann
yfir á fljótsbakkann hinum meg-
in. Menn urðu æstir. Það mátti
heyra hvatningarhróp og lófa-
klapp. Hjúkrunarfólk var komið
á vettvang. Það tók á móti
manninum, sem bjargað hafði
verið, vafði hann í ábreiður og
síðan var hann umsvifalaust
borinn upp í sjúkrabifreið. —
Guði sé lof, hugsaði ég. — Þeim
tekst það.
Næst voru tvær taugar látnar
síga niður samtímis og í þetta
sinn tókst nokkrum farþegum,
konum og körlum, að ná taki á
bjarghringunum og síðan var
Lenny Skutnik. Hinn 13. janúar
1982 hrapaði þota af gerðini
Boeing 737 í Potomac-fjótið í
Washington. í slysinu misstu 78
manns líflð. Lenny Kkutnik, 31 árs
gamall starfsmaöur Bandaríkja-
þings og tveggja barna laðir, varp-
aði sér í ískalt fljótið tii þess að
bjarga konu úr bráðri lífshættu.
þetta fólk dregið yfir íshrönglið
að bakkanum hinum megin. En
þá gerðist það. Ein konan varð
magnþrota. Hún missti takið og
féll síðan á ísjaka, sem flaut
niður eftir ánni. Flugmaðurinn
gat ekki snúið við. Hann varð
fyrst að koma hinum á óhultan
stað á fljótsbakkanum, en að því
loknu flaug hann rakleiðis aftur
til konunnar.
Ég starði eins og þrumulost-
inn á grannvaxna mannveruna á
ísjakanum. Konan hlaut að hafa
slasazt alvarlega. Kannski var
hún ekki lengur með fullri með-
vitund, því að hreyfingar hennar
á ísjakanum voru líkastar því,
eins og hún væri að reyna að
synda. Mér datt helzt í hug, að
hún hefði hlotið taugaáfall.
Þyrlan sveif nú beint yfir kon-
unni. Aftur var hringurinn lát-
inn síga niður beint fyrir framan
andlit konunnar. En handleggir
hennar hreyfðust á ný með sama
tilgangslausa fálminu á ísnum.
Einhverjir byrjuðu að hrópa til
hennar: — Svona, gríptu í hring-
inn. Aftur og aftur lét flugmað-
urinn hringinn síga niður að
konunni, en hún virtist ekki geta
skilið, hvað var að gerast.
Það var á þessu augnabliki,
sem ég tók þá ákvörðun að varpa
mér í fljótið og freista þess að
sækja konuna. Sú hugsun greip
mig: — Ef ég geri það ekki, þá
deyr hún. Ég snaraði mér úr
frakkanum og stígvélunum,
hentist síðan niður kjarri vaxna
brekkuna og steypi mér á höfuð-
ið ofan í vatnið. Síðan synti ég
áfram allt hvað ég megnaði. Þeg-
ar ég hugsa til baka nú, þá finnst
mér furðulegt, að ég skynjaði
ekki þegar ég skall í vatnið, og
ekki fann ég kuldann. Ég rak
mig ekki heldur í ísjaka né brak
úr flugvélinni. Það sem rak mig
áfram var eitthvert óskiljanlegt
afl, sem knúði mig beint í átt til
konunnar.
Ég hafði aldrei tekið þátt í
björgunarnámskeiði og ég hafði
ekki neina áætlun í huga nú.
Gerðir mínar voru ósjálfráðar.
Það var ekki fyrr en ég sá
framréttar hendur þeirra, sem
biðu á árbakkanum, tilbúnir til
þess að taka á móti konunni, að
mér varð ljóst, að það hafði í
raun og veru tekizt. Sjúkraliðar
settu mig inn í sjúkrabifreið.
Eftir að ég var kominn á sjúkra-
húsið, var ég látinn dúsa í háif-
tíma í baðkeri með heitu vatni.
Þar hafði ég tíma til þess að
hugsa. Hvað hafði knúið mig til
þess að gera það, sem ég hafði
gert?
Mér varð hugsað til föður
míns og ég var honum þakklátur
fyrir þá festu, sem hann hafði
beitt við að ala mig upp. Ég og
systkini mín gripum aldrei fram
í fyrir föður mínum. Þegar hann
talaði, þá hlustuðum við. Þau ár,
sem hann hafði verið í flughern-
um, höfðu gert hann vanan því,
að viðstaddir hlustuðu, þegar
hann talaði. Ef til vill var þetta
ástæðan fyrir því, að ég hafði
þarna fylgt þessari knýjandi
innri skipun.
Ég hugsaði einnig til móður
minnar og hvernig hún hafði á
hverjum sunnudegi fylgt okkur
börnunum til kirkju. Hún hafði
kennt okkur að snúa okkur til
Guðs á erfiðum augnablikum. Og
ég hafði beðið til hans þennan
eftirmiðdag. Var það kannski
þess vegna, sem ég hafði verið
valinn til þessa verks?
Ég hef aldrei verið sérstaklega
kjarkmikill. Þvert á móti. Én
þegar ég þurfti á kjarki að
halda, gaf Guð mér hann, svo
skyndilega og svo mikinn, þökk
veri trú minni.
Meira en nokkuð annað hér í
heimi óska ég þess nú, að Guð fái
einnig að ráða hugsun minni og
gerðum, það sem ég á eftir ólif-
að.
M Nú er búðin
t~J full af
jólastjörnum
Þessa helgi köllum viÖ
í Blómum og Ávöxtum
Jólastjörn uhelgi
Þess vegna veitum við
10% afslátt
af jólastjörnu
einnig jukkum og burknum og fl.
Full búö af nýjum
sérkennilegum gjafavörum.
Næg bílastæði um helgar.
Opiö alla daga og um helgar frá kl. 9—9.
Okkar skreytingar eru ööruvísi.
*BIO\Uv\VIXHH
Hafnarstræti 3, sími 12717 — 23317
ALLAR SKREYTINGAR UNNAR AF FAGMÖNNUM