Morgunblaðið - 21.02.1984, Blaðsíða 21

20
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 21. FEBRÚAR 1984
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 21. FEBRÚAR 1984
29
fHargtmÞIitfrtt
LJtgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Auglýsingastjóri
hf. Árvakur, Reykjavík.
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Þorbjörn Guðmundsson,
Björn Jóhannsson.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Ágúst Ingi Jónsson.
Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aöalstræti 6, sími 10100. Auglýsingar: Aö-
alstræti 6, sími 22480. Afgreiösla: Skeifunni 19, sími 83033. Áskrift-
argjald 250 kr. á mánuöi innanlands. í lausasölu 20 kr. eintakiö.
Vegna þjóðarhags
Samningurinn sem full-
trúar Bandalags há-
skólamanna (BHM) og
fjármálaráðherra rituðu
undir á laugardaginn mæl-
ir fyrir um hækkun launa
sem er í samræmi við
ramma fjárlaga og ætti því
ekki sjálfkrafa að hafa í för
með sér kollsteypu í
efnahagslífinu. Vegna
viðbragða forystumanna
Alþýðusambandsins og
Bandalags starfsmanna
ríkis og bæja við hinum
nýja samningi er ástæða til
að ítreka enn einu sinni
þau einföldu sannindi að
þjóðartekjur og þjóðar-
framleiðsla aukast ekki við
það að samið sé um hærri
laun en þjóðarbúið stendur
undir. Sú árátta að eyða
meiru en aflað er hefur í
för með sér að laun eru
greidd með verðlausum
krónum, skuldabagginn
þyngist í útlöndum og öll-
um kröftum er eytt í að
leysa vandamálin frá degi
til dags í stað þess að búa í
haginn til nokkurrar fram-
búðar.
Fulltrúar BHM benda á
að í samningnum felist ekki
aðeins launahækkun 1.
mars næstkomandi heldur
einnig bætt samningsstaða
þegar fram í sækir með því
að gildistími kjarasamn-
inga er styttur auk þess
sem aðilar ætla sameigin-
lega að bera saman kjör
ríkisstarfsmanna í BHM og
þeirra sem gegna hliðstæð-
um störfum en vinna ekki
hjá ríkinu. Hvort unnt er
að meta þetta til fjár eða
ekki skal ósagt látið, hitt er
þjóðarnauðsyn að sem fyrst
fáist svipaðar lyktir í
kjarasamningum annarra
og náðust milli BHM og
fjármálaráðuneytisins.
Deilan í álverinu í
Straumsvík hefur dregið að
sér mesta athygli þeirra
sem áhuga hafa á kjara-
baráttunni. í Straumsvík
hefur verið verkfall í rúm-
ar þrjár vikur án þess að
vinna hafi lagst niður. Nú
kemur hins vegar brátt að
því að bræðslu á áli verði
hætt og er byrjað að
minnka rafstrauminn til
álversins í áföngum.
Rimman í Straumsvík er
ekki til fyrirmyndar,
þvermóðskan, yfirlýs-
ingagleðin og reiðilesturinn
í fjölmiðlum þjónar ekki
þeim tilgangi að bæta hag
starfsmanna í álverinu.
Aðferðin sem beitt var í
járnblendiverksmiðjunni á
Grundartanga þar sem
samningar hafa tekist er
heilladrýgri en karpið í ál-
verinu.
Vonandi má líta á samn-
inga BHM og starfsmanna
járnblendifélagsins sem
undanfara þess sem koma
skal í þeirri samningalotu
sem nú stendur yfir milli
viðsemjenda fjölmennustu
launþegafélaganna og at-
vinnurekenda. Rimman í
álverinu verður vonandi
eina tilvikið þar sem til-
finningasemi ýtir raunsæi
til hliðar. Síst af öllu er það
í samræmi við þjóðarhag
að sigla atvinnulífinu í
strand um þessar mundir.
Þeir sem telja sér sæma að
berjast fyrir því eru alls
ekki að gera það af um-
hyggju fyrir þeim sem
verst eru settir. Það verður
ekki niðurstaða hörkuátaka
á vinnumarkaði að hinir
verst settu komi frá þeim
með pálmann í höndunum.
Þegar út í harða kjara-
baráttu er komið þykir
mönnum það jafnan benda
til uppgjafar og undan-
sláttar ef vísað er til þjóð-
arhags og deiluaðilar eru
hvattir til að gera eitthvað
vegna hans. Aðdróttanir af
þessu tagi ættu auðvitað að
hitta þá fyrir sem halda
þeim á lofti. Gleymist þjóð-
arhagur í hita kjarabarátt-
unnar er fyrst voðinn vís
fyrir launþega eins og
dæmin sanna. Er ástæðu-
laust að ætla annað en að
gamalreyndir verkalýðsfor-
ingjar muni eftir þessum
gömlu sannindum núna
eins og þeir gerðu síðast
með eftirminnilegum hætti
í nóvember 1981, en í októ-
ber það ár börðust þeir hlið
við hlið Eðvarð heitinn Sig-
urðsson og Guðmundur J.
Guðmundsson á þingi
Verkamannasambandsins
fyrir kjaramildi vegna
þjóðarhags og þá var samið
um 3,25% almenna launa-
hækkun í óðaverðbólgu. Sá
er að vísu munurinn að þá
sátu ráðherrar Alþýðu-
bandalagsins í ríkisstjórn
sem þeir gera ekki núna.
Þessi staðreynd má ekki
gleymast þegar leitast er
við að meta stöðuna í
kjaramálunum á hlutlægan
hátt og hvað fyrir þeim
vakir sem nú vilja helst
ekkert á sig leggja vegna
þjóðarhags.
Búnadarþingsfulltrúar við setningu Búnaðarþings. Ásgeir Bjarnason formaður Búnaðarfélags íslands setur þingið.
Morgunbladið /ÓI.K.M.
Búnaðarþing 1984 sett:
Þrátt fyrir ýmsa erfiðleika líta bændur
björtum augum til framtíðarinnar
r *
— sagði Asgeir Bjarnason formaður Búnaðarfélags Islands
BÚNAÐARÞING 1984 var sett í gærmorgun. Ásgeir Bjarnason, formaður Búnaðarfélags íslands,
flutti ræðu og setti þingið. Einnig ávarpaði Jón Helgason, landbunaðarráðherra, þingið. Vigdís
Finnbogadóttir, forseti íslands, var viðstödd setningarathöfnina auk fjölda annarra gesta, svo
sem alþingismanna, starfsmanna Búnaðarfélagsins, eiginkvenna búnaðarþingsfulltrúa og fleiri.
I upphafi máls síns minntist Ás-
geir Bjarnason, Jóhannesar Davíðs-
sonar, bónda og fyrrverandi búnað-
arþingsfulltrúa, Neðri Hjarðardal,
sem lést á síðasta ári. Lýsti hann
úhyggjum sínum yfir minnkandi
áhuga á búvísindanámi og ráðu-
nautastörfum, en nú eru að minnsta
kosti 5 stöður ráðunauta úti á landi
lausar og aðeins 3 nemendur í bú-
vísindanámi á Hvanneyri og færri
við slíkt nám erlendis en áður. Þá
ræddi hann um slæmt árferði und-
anfarin ár og áhrif þess á efnahag
bænda. Sagði Ásgeir að á 5 síðustu
árum hefðu komið 3 köldustu ár
aldarinnar. Á síðasta ári hefði vet-
urinn verið langur og strangur, vor-
ið kalt, og sumarið kaldasta og eitt
það votviðrasamasta á þessari öld.
Efnahagur bænda hefði versnað svo
að á sjöunda hundrað bændur hefði
sótt um að fá lausaskuldum breytt í
föst lán. Kartöfluuppskeran í haust
hefði brugðist að verulegu leyti. Þá
væri fóður mjög af skornum
skammti í sumum landshlutum.
Sagði Ásgeir að bændur litu þrátt
fyrir þessa erfiðleika björtum aug-
um til framtíðarinnar með það í
huga að við svipað harðæri fyrir
einni öld síðan hefði orðið búfjár-
fellir og þá hefði einnig verið stutt í
sultinn. Ásgeir bauð að lokum bún-
aðarþingsfulltrúa velkomna til
þine?, sérstaklega þá tvo vara-
fulltrúa sem nú taka sæti í fyrsta
skipti, þau Halldór Einarsson frá
Búnaðarsambandi Kjalarnesþings,
og Þórönnu Björgvinsdóttur frá
Búnaðarsambandi Eyjafjarðar, en
Þóranna er fyrsta konan sem sæti
tekur á Búnaðarþingi.
Jón Helgason, landbúnaðarráð-
herra, ræddi um störf Búnaðarþings
og stöðu landbúnaðarins almennt
svo og helstu mál sem unnið er að í
landbúnaðarráðuneytinu um þessar
mundir. Ræddi hann um erfiðleika
vegna erfiðs árferðis og þær úrbæt-
ur sem unnið er að til að aðstoða þá
bændur sem verst hafa orðið úti. Þá
sagði hann frá undirbúningi ýmissa
lagafrumvarpa sem varða landbún-
aðinn sem nú er unnið að, m.a.
endurskoðun laganna um Fram-
leiðsluráð landbúnaðarins og endur-
skoðun jarðræktarlaganna. Þá hef-
ur verið undirbúið frumvarp sem
fjallar um breytingu á þeirri starf-
semi sem Landnám ríkisins hefur
annast. Sagði ráðherra að stefnt
væri að því að leggja á yfirstand-
andi þingi fram frumvarp um
vatnafiska og nytjaskóga svo og
frumvarp til breytinga á lögum um
afréttarmálefni, fjallskil og fleira.
Þá ræddi landbúnaðarráðherra
um nýjar búgreinar og ný atvinnu-
tækifæri í sveitum landsins, og
skýrði frá því að hann hefði óskað
eftir því við Framkvæmdastofnun
ríkisins að hún geri sem gleggst yf-
irlit yfir þá atvinnumöguleika, sem
um er að ræða í íslenskum sveitum
og m.a. byggja á nýtingu hlunninda
og annarra landkosta þeirra. Sagði
hann að landbúnaður á harðbýlum
svæðum yrði umræðuefni á ráð-
stefnu Evrópuríkja innan FAO,
matvæla- og landbúnaðarstofnunar
Sameinuðu þjóðanna, sem haldin
verður hér á landi í september
næstkomandi. Er það í fyrsta skipti
sem þessi ráðsefna er haldin á
Norðurlöndum. Ráðstefnuna munu
sækja forystumenn f landbúnaði á
vettvangi stjórnmálanna f þátttöku-
ríkjunum. Sagði landbúnaðarráð-
herra að þetta yrði því einstakt
tækifæri til að kynna íslenskan
landbúnað og staðhætti hér fyrir
þessum fulltrúum Evrópuríkjanna
og að vonandi yrði þessi heimsókn
þeirra íslenskum landbúnaði til
styrktar á margan hátt.
ÁTVR-ránið:
Talið líklegt að sami mað-
ur hafi verið að verki á
Laugavegi og í Vesturröst
TVÆR patrónur úr haglabyssunni,
sem ræninginn notaði þegar hann
rændi 1840 þúsund krónum frá
starfsmönnum ÁTVR fyrir utan
útibú Landsbanka íslands við
Laugaveg 77, fundust fyrir utan
útibúið. Patrónurnar eru af Eley-
gerð, sams konar og stolið var úr
vcrsluninni Vesturröst við Lauga-
veg aðfaranótt föstudagsins. Sam-
kvæmt heimildum Mbl. telur lögr-
eglan allar líkur á að sami maður
hafi verið að verki í Vesturröst og í
ráninu á Laugaveginum.
Maður var handtekinn
skömmu eftir innbrotið í Vestur-
röst og yfirheyrður hjá Rann-
sóknarlögreglu ríkisins. Fjórar
rúður voru brotnar, tvær í Vest-
urröst og tvær hjá hárskera.
Ekkert bendir til að maðurinn,
sem var handtekinn, hafi átt að-
ild að ráninu, en farið inn eftir
að þjófurinn hafði stolið hagla-
byssunni.
Haglabyssan er enn ófundin.
Hún er af Winchester-gerð, ein-
hleypt, þriggja skota og sjálfvirk
með hlaupvíddina 12. Byssan var
í umboðssölu í versluninni, sú
eina sinnar tegundar sem til var,
en innflutningur á sjálfvirkum
byssum hefur verið bannaður frá
árinu 1979. Einnig var stolið
pakka af höglum, 25 stykkjum,
af gerðinni Eley International
Game með haglastærð númer
fjögur, eða 3,1 mm. Þetta munu
vera algeng skot til rjúpnaveiða
og eru fáanleg víða um land á
yfir 30 útsölustöðum.
Ljóst þykir að byssan, sem
notuð var í ráninu, hafi verið
sjálfvirk. Að sögn Konráðs
Konráðssonar, starfsmanns
ÁTVR, sem ræninginn réðst á,
liðu aðeins 3 til 4 sekúndur milli
skota, þannig að á þeim tíma
hefði ræningjanum ekki gefist
tími til að hlaða á ný, hefði
byssa hans ekki verið sjálfvirk.
Allar líkur benda því til að
stolna byssan hafi verið notuð
við ránið.
Aðeins byssunni og hagla-
pakkanum stolið
Að sögn Hinriks Hermanns-
sonar, eiganda verslunarinnar
Vesturrastar, var engu öðru en
byssunni stolið úr versluninni.
Engu var rótað til eða eyðilagt.
Hinrik vildi að það kæmi skýrt
fram, að það væri lás í gikkjum
allra byssanna, sem í verslun-
inni eru og að það kosti mikla
fyrirhöfn að ná lásnum af. Því
væri óhugsandi að maður gæti í
brjálæðiskasti stolið byssu og
skotfærum og þegar hafið
skothríð.
Hringt og sagt að bifreiðin
hefði sést við Hótel Esju
Klukkan 19.50 á föstudags-
kvöldið barst lögreglunni í
Reykjavík tilkynning um ránið á
leigubifreiðinni og að leigubíl-
stjóranum hefði verið ógnað með
haglabyssu. Klukkan 19.56 var
tilkynnt um ránið á Laugavegi,
en svo virðist sem menn hafi
ekki strax gert sér grein fyrir
alvarleika málsins og þá var það
ekki sett í samband við atburð-
ina í Nauthólsvík. Klukkan 19.57
var hringt til lögreglunnar frá
Hreyfli og tilkynnt að leigubif-
reiðinni R-320, þeirri sem rænt
var, hefði sést ekið austur
Laugaveg framhjá Hlemmi.
Klukkan 19.59 var aftur hringt
frá Hreyfli og tilkynnt að bíl-
stjórar teldu sig hafa séð bifreið-
inni ekið austur Suðurlands-
braut framhjá Hótel Esju.
Lögregluliði var stefnt í aust-
urborg Reykjavíkur og Vestur-
landsvegi var lokað. Þá er Mbl.
kunnugt um að lögreglunni barst
ábending um að bifreiðinni hefði
sést ekið Reykjanesbraut áleiðis
upp í Breiðholt. Austurborgin og
Breiðholt voru því helstu leitar-
staðir fyrst í stað. Lögreglumenn
komu ekki á vettvang á Lauga-
veg fyrr en um 10 mínútum eftir
að tilkynning barst, því eins og -
fyrr sagði gerðu menn sér ekki
strax grein fyrir alvarleika
málsins við Laugaveg.
Síðar komu fram upplýsingar
um að bifreiðin R-320 hefði sést i
Holtunum og upp úr klukkan níu
fannst hún mannlaus við Braut-
arholt 2. Byssan var horfin og
ræninginn skildi enga slóð eftir.
Sporhundur úr Hafnarfirði var
fenginn til þess að rekja slóð, en
það bar engan árangur þrátt
fyrir að hann hefði víða farið.
Innkoman í gær flutt í
lögreglubílum í banka
Að sögn Jóns Kjartanssonar,
forstjóra Áfengis- og tóbaks-
verzlunar ríkisins, verður dags-
innkoma útsölustaða ÁTVR í
Reykjavík og wðar á landinu,
flutt í bankahólf í lögreglubílum
á næstunni. Þessi háttur var
viðhafður í fyrsta sinn í gær-
kvöldi. „Við höfum verið að
kanna ýmsa möguleika á
framtíðarskipulagi þessara
mála, en það er of snemmt að
segja nokkuð frá því opinber-
lega,“ sagði Jón Kjartansson.
Jón lét þess getið að síðastlið-
inn föstudag hefði heildarinn-
koma útsölustaðanna í Reykja-
vík verið um 7 milljónir króna,
það er útsölustaðanna við
Lindargötu, Snorrabraut og
Laugarásveg. Ránsfengurinn var
sem kunnugt er 1840 þúsund
krónur.
Að sögn Konráðs Konráðsson-
ar, starfsmanns ÁTVR, voru
þeir félagar óvenju snemma á
ferðinni þetta kvöld. Þeir komu
að bankanum um 10 mínútur
fyrir átta, en eru yfirleitt ein-
hvern tíma á bilinu frá átta til
níu og sagði Konráð að það væri
mjög breytilegt frá degi til dags
hvenær á þessu tímabili væri
farið í bankann.
eftir ránid á föstudagskvöldið. MorgunbiaAM/ júiíus.
Hans besta kvikmynd
eftir Indriða G.
Þorsteinsson
Kvikmyndagerð á sér þegar
nokkra sögu í landinu, og sínar
stóru og litlu stundir, eins og geng-
ur. Nú er komin enn ein mynd, til
viðbótar við þær fjórtán myndir, sem
gerðar hafa verið frá því að menn
tóku sig til í andlitinu og hófu
kvikmyndagerð fyrir alvöru um
1980. Þessi nýja mynd nefnist
Hrafninn flýgur og er eftir Hrafn
Gunnlaugsson, þann mann sem
einna djarfast hefur sótt fram í kvik-
myndagerð en ekki alltaf við það lof,
sem hann ætti þó skilið fyrir marga
góða hluti, sem hann hefur gert í
kvikmyndum, þótt aldrei hafi það
komist heilt til skila fyrr en nú, að
honum hefur tekist að gera Hrafn-
inn að mjög góðri mynd, með öllum
þeim frágangi á nauðsynlegustu at-
riðum, sem gera kvikmyndir þannig
úr garði, að þær rísi undir sjálfum
sér og séu það trúverðuga sjónarspil,
sem sellulósi og hvítt tjald varpar
fyrir augu áhorfenda.
Kvikmyndagerð á íslandi er
auðvitað enn í mótun, enda kemur
Indriöi G. Þorsteinsson
fyrir að þrátt fyrir mikil tilhlaup
veldur árangurinn oft vonbrigðum
frekar en ánægju. Kvikmynda-
húsgestir hafa sýnt.þessum mót-
unarverkum mikinn áhuga, eins
og fram kemur í aðsókn, og hafa
framleiðendur notið þessara hlý-
inda almennings í stórum mæli.
Þeim er nokkur þörf á góðu atlæti
vegna þess að kvikmyndir eru
óhemju dýrar í framleiðslu, og á
fáu að byggja nema ábyrgð fram-
leiðenda sjálfra, sem eiga greið-
asta leið á hausinn, komi almenn-
ur áhorfandi ekki til og veiti
stuðning sinn. í langflestum til-
fellum hafa menn sloppið frá því
fjárhagslega hættuspili að gera
kvikmynd og er það vel.
Nýjasta mynd Hrafns Gunn-
laugssonar, sem nú er sýnd í Há-
skólabíói, er svo vitnisburður um
það, að jafnvel þekktasti órabelg-
urinn í hópi kvikmyndagerðar
manna tekur líka sín fullnaðar-
próf, enda stendur Hrafninn í hópi
fremstu mynda, sem hér hafa ver-
ið gerðar. Geta allir, sem vilja veg
íslenskrar kvikmyndagerðar sem
mestan óhræddir séð þessa kvik-
mynd, og mega treysta þvi, að af
henni hafa þeir góða skemmtun.
Sú íslendingasaga, sem Hrafn
Gunnlaugsson hefur lagt til
grundvallar kvikmynd sinni, hefur
alla snertipunkta rétta, en frelsi
hefur hann kjörið sér til að fjalla
um myndefnið á þann hátt sem
honum sýnist, og er hvergi bund-
inn þeim spádómum, sem við lát-
um í dag duga fyrir sagnfræði um
þá römmu forneskju, sem ríkti á
sviði hefnda og bræðravíga í forn-
öldinni. Einhverjum gæti fundist
að hjartablóð söguhetja rynni ein-
um of strítt, en þá er því til að
svara, að hvergi fellur maður að
nauðsynjalausu í þeirri stóru
hefndarför, sem ungur sveinn
tekst á hendur frá Irlandi um
Miklagarð og Noreg til Islands.
Alkunna er að íslendingar eignuð-
ust börn með ánauðugum, írskum
konum og er kannski þaðan runnið
eitthvað af sagnagáfu Hrafns
Gunnlaugssonar, en minna er vit-
að til þess að hingað hafi hlaupið
strákar frá Irlandi til að drepa
menn. Getur þó vel verið að slíkt
hafi gerst, og drápu þrælar Hjör-
leif. En það frelsi, sem Hrafn veit-
ir sér í kvikmyndinni, verður
henni til góðs og gerir hana hraða
og snurðulausa, og verður að segj-
ast eins og er að leikarar ganga
allir hiklaust til verks og skila
hlutverkum sínum vel, sumir al-
veg skínandi vel. Er gaman að sjá
hvernig sviðshefðin og kvikmynd-
in eru smám saman að sættast
með hinum æskilegasta hætti.
Ástæðan til þess að ég treðst
hér fram á vettvang lærðra gagn-
rýnenda er sú, að einhvers staðar
virðast þeir hafa orðið valdir að
„Hrafninn flýgur“: Þórður goði.
trúnaðarbresti við áhorfendur.
Þótt þeir hafi undantekningar-
laust hælt Hrafninum, eins og rétt
er og skylt, er alveg eins og kvik-
myndahúsgestir skelli nú skolla-
eyrum við því lofi. Aðsókn að
myndinni er sögð dræm, og eru
það ill tíðindi. íslensk kvikmynda-
gerð á annað betra skilið en við
yfirgefum hana einmitt í þeim
punkti, þar sem vel hefur til tek-
ist. Við megum ekki þreytast svo
fljótt, að ekki gefist tími til að
fullreyna kvikmyndagerðarmenn
okkar. Hrafn Gunnlaugsson hefur
gert sína bestu mynd. Hún er að
auki í hópi bestu mynda, sem hér
hafa verið gerðar. Þess vegna eig-
um við að sjá til þess að honum
farnist vel. Það er í valdi kvik-
myndahúsgesta — og þeir munu
hafa skemmtun af.
Indriði G'. Þorsteinsson er rithöf-
undur.
Athugasemd:
Völundur hf. hefur gagn-
varið timbur um árabil
MORGUNBLAÐINU hefur borizt
eftirfarandi athugasemd frá Timb-
urverzluninni Völundi hf.:
Út af frétt, sem nýlega birtist í
sjónvarpi og Dagblaðinu Vísi, um
að Rammi sé fyrsta fyrirtæki sem
kemur sér upp tækjum til að
gagnverja timbur (í klassa B) vilj-
um við taka fram eftirfarandi:
Timburverzlunin Völundur hf. var
fyrsta fyrirtækið, sem kom sér
upp tækjum til að gagnverja timb-
ur (i klassa A) og hefur haft slík
tæki í yfir 15 ár. Völundur hefur
gagnvarið efni í glugga, en auk
þess efni í: Girðingarstaura, gróð-
urhús, utanhúsklæðningu timbur-
húsa, húshluta timburhúsa sem
komast í snertingu við steypu svo
sem fótstykki grindar, gólfbita
o.s.frv. vindskeiðar, mæni á þök-
um, útihús, hesthús, fjárhús, hlöð-
ur, súrheysturna, grindverk,
bryggjugólf, bátabryggjur, báta,
garðhúsgögn, áhorfendapalla og
bekki, þrýstivatnsleiðslur, tröpp-
ur, palla í kringum hús og á svalir
o.fl. o.fl.
Gagnvörnin fer fram í þar til
gerðum tönkum og efnið sem not-
að er við gagnvörnina er Boliden-
salt K-33. Er upplausn af efni
þessu dælt í tankana undir mikl-
um þrýstingi ca. 7 kg./crrr og
gengur vökvinn alveg inn að
kjarna viðarins, en kjarninn sjálf-
ur er fúavarinn af náttúrunnar
hendi. Flokkast aðferð þessi
samkv. sænskum staðli undir
„klassa A“. Gagnvörn með þessari
aðferð mun allt að fimmfalda end-
ingu viðarins, en kostnaðurinn er
um 30% af hráefninu, er því
fljótreiknað, að það margborgar
sig eins og dæmi sannar um girð-
ingarstaur, sem rekinn er í jörð:
Ovarið CagnvariA
EfniskostnaAur 100.- kr. 130.- kr.
Vinna 100. kr. 100.- kr.
200. kr. 230. kr.
Knding 8 ár 40 ár
Kostnaður pr. ár 25.- kr. 5,75 kr.
Varðandi meðalglugga lítur
dæmið svona út:
Ovarið Cagnvarið
Kfniskostnaður ca. 600.- kr. ca. 800.- kr.
Vinna ca. 600.- kr. ca. 600.- kr.
Tvöfalt gler ca. 1.200.- kr.ca. 1.200.- kr.
ísetning glers og ca. 800. kr. ca. 800. kr.
U1"*** ca. 3.200. kr.ca. 3.400,- kr.
Ending allt að 5-faldast en
kostnaður hækkar um 6,25%. Tek-
ið skal fram að eingöngu er hægt
að gagnverja furu á þennan hátt.
Greni er ekki hægt að gagnverja.