Morgunblaðið - 23.12.1987, Blaðsíða 63
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 23. DESEMBER 1987
63
Cui tekur lagið með saxafónleikaranum Woo Waa Wee.
Reuter
KÍNA
Frelsi til að rokka
Rokkarinn góðkunni, Cui Jian, bókstaflega tryllti
áhorfendur sína á stórgóðum tónleikum sem
hann hélt í Peking á sunnudagskvöld í tilefni af
nýfengnu rokkfrelsi sínu.
Undanfarið ár hefur Cui verið útilokaður frá tón-
leikahaldi í heimalandi sínu, Kína, sökum þess að
hann gekk fram af kínverskum ráðamönnum. Þeim
þótti hann of djarflegur til orðs og æðis og sögðu
hann leika grófa og villimannlega tónlist, en hafa
nú veitt honum fyrirgefningu synda sinna. Cui er
afar vinsæll meðal kínverskra ungmenna og anda
þau nú stórum léttar þegar goðið þeirra hefur feng-
ið tjáningarfrelsi.
KÓNGAFÓLK
Konunglegur j ólas veinn
Harry litli Karlson Elísabetar
Englandsdrottningar dafnar
hið besta í leiksskólanum sem hon-
um reyndist svo erfitt að byija í á
öndverðum vetri. Fyrir skömmu
hélt leikskólinn „litlu jól“ og meðal
skemmtiatriðanna var veglegt jóla-
leikrit. Litli prinsinn fór þar með
hlutverk jólasveins og þótti leika
af mikill innlifun. Leiklistarhæfl-
leikana hefur hann frá föðurbróður
sínum sem er liðtækur leikari. Svo
mikil var innlifunin hjá prinsinum
unga að hann rak út úr sér tung-
una framan í alla viðstadda og fetti
sig og bretti sem mest hann mátti,
svo helst minnti á óknyttina í Aska-
sleiki. En um hann segir í jóla-
sveinavísum Jóhannesar úr Kötlum:
Sá sjötti Askasleikir
var alveg dæmalaus.
Hann fram undan rúmunum
rak sinn ijóta haus.
COSPER
©PIB
— Nei, það er ekkert á milli mfn og vinnukonunnar. Það
er nú hin sorglega staðreynd.
DÆGURLAGASÖNGVARAR
Milljón
fyrir lag
Man einhver eftir hjartaknúsaranum
Engilberti Humperdink sem söng sig
inn í hjörtu milljón kvenna á sjöunda
og áttunda áratugnum með lögum
eins og „Release me“ -slepp þú
mér? Ef svo er, þá mun það án efa
gleða gamla aðdáendur hans, að
hann er í fullu fjöri og fékk nýlega
tilboð sem hann segist ekki geta
hafnað. Ensk milljónafrú bauð hon-
um að syngja fyrir sig og segist
munu greiða honum rúma milljon
fyrir að syngja eitt einasta lag. Engil-
bert hefur enn ekki ákeveðið hvaða
lag það muni vera en segist munu
vanda sig alveg sérstaklega enda
ekki á hveijum degi sem hann syng-
ur fyrir milljón krónur og eina
konukind.
Þess má til gamans geta að nafn
hans er alveg þvottekta. Móðir hans
var ákafur aðdáandi þýska tón-
skáldsins Engilberts Humperdink og
gat ekki á sér setið að kenna svein-
inn bamunga við tónlistaijöfurinn.
Engilbert getur verið
ánægður núna.
LADDIIS JUK-
LEGU FORMI
Hljómplötur
Sveinn Guðjónsson
LADDI bætir enn einni skraut-
fjöðrinni i hatt sinn með nýju
piötunni sinni, „Ertu búnað-
verasvona lengi?“. Raunar þarf
það engum að koma á óvart þvi
sjálfur er Laddi búinn að vera
fyndinn og skemmtilegur svo
lengi, eða allt frá þvi hann kom
fyrst fram á sjónarsviðið, fyrir
hartnær tuttugu árum.
Styrkur Ladda sem skemmti-
krafts felst meðal annars í þeim
ótvíræða hæfileika að geta sífellt
búið til nýjar persónur, sem hitta
í mark, ásamt því að viðhalda
þeim gömlu _án þess að menn fái
leið á þeim. Á nýju plötunni koma
fram ýmsar þjóðfrægar persónur,
sem Laddi hefur gert ódauðlegar
og ber þar talsvert á kunningjum
okkar úr „Heilsubælinu", enda
fjallar efni plötunnar að miklu
leyti um sjúklinga og læknavís-
indi. Að því leyti má segja að
Laddi sé í „sjúklegu" formi að
þessu sinni.
Sérstakur „sjúmal" er á bak-
hlið plötunnar þar sem fram
kemur sjúkdómsgreining á per-
sónum, en þær eru: Olli, sem
haldinn er áráttu til eilífðar vist-
unar á sjúkrahúsi, Hallgrimur
Ormur, sem greindur er með
óstöðvandi andvana, Hrói Höttur,
sem hefur sterka tilhneigingu til
að láta verðmæti skipta um eig-
endur, Mækel Djakson, sem
haldinn er lýtalæknisþráhyggju
og ofsóknarkenndum ótta við að
líkjast sjálfum sér, lostakvalarinn
Tannsi (Ómar tannlæknir), Eirík-
ur Fjalar sem greindur er „Idiotjc
Psychoses Exibitionismus" eða
með örvita sýnigimi og vanþrosk-
aða ástríðu til að slá í gegn, Saxi
læknir sem haldinn er ólæknandi
vanhæfni í starfi og sjúklegri
kæruleysisþörf, Mói gamli, sem
þjáist af öldrunarhremmingu og
er altekinn vaxandi æskufrá-
hvörfum, Skúli rafvirki, haldinn
sjúklegum raflosta og óstöðvandi
straumgræðgi á víxl og svo Laddi,
sem gengur með sjúkdóminn
„Personalicus Phsycotic Splito-
mania" (ijölkleyfin persónu-
græðgi).
Öll lögin á plötunni eru eftir
Ladda og sömuleiðis textamir, en
i einum þeirra „Dr. Saxi“ nýtur
hann aðstoðar félaga síns, Gísla
RúnarsJónssonar. Ítónsmíðunum
tekst Ladda oft bærilega upp og
falla flest lögin vel að textunum,
en þeir eru að sjálfsögðu aðalat-
riðið og þar bregst honum ekki
bogalistin frekar en fyrri daginn.
Sjálfsagt er það persónubundið
hvar mönnum finnst Ladda takast
best upp, en ég hló mest undir
samræðum þeirra Olla ofnæmis-
sjúklings og Saxa læknis, heim-
spekilegum vangaveltum Móa
gamla og Hvítlauksóði Hallgríms
Orms, þar sem mér fínnst Laddi
hreint út sagt óborganlegur.
í sjálfu sér er út í hött að vera
með einhvers konar tónlistar-
gagnrýni á plötu sem þessa, en
geta má þess að í undirleiknum
nýtur Laddi góðrar aðstoðar Ás-
geirs óskarssonar á bumbur og
riðtrumbur, Tómasar Tómassonar
á djúpriðgítar og fimbulorgan,
Þórðar Ámasonar á riðgítar og
holgítar, Þorsteins Magnússonar
á riðgítar í laginu „Það er fjör“
og Ásgeirs Jónssonar í forritun
fimbulorgana. Þá kemur Guð-
björg Edda Björgvinsdóttir við
sögu í tveimur laganna með söng
og nöldur.
ENDURFÆÐING
f LOFTMYND
ÉG var einn þeirra gæfusömu
manna, sem ungur eignaðist
fyrstu hljómplötu Megasar
löngu áður en hann sjálfur varð
almenningseign. Platan hafði
þá aðeins verið gefin út í 600
eintökum og var því sjaldséður
gripur enda kom i minn hlut
að kynna boðskap skáldsins
fyrir félögum mínum. Sátum
við gjarnan næturlangt við fót-
skör meistarans og hugurinn
tók flug úr viðjum vanans því
hér kvað vissulega við annan
tón. Ég held að ég fari heldur
ekki með fleipur þótt ég full-
yrði að ég hafi tekið fyrsta
blaðaviðtalið við Megas, sem
birt var i Morgunblaðinu, og
þótti það talsverð dirfska þvi
maðurinn var þá af öllum þorra
almennings talinn óalandi og
óferjandi fyrir sakir óreglu og
klúryrða og ekki þótti röddin
eða útiitið bæta úr skák. Síðan
hefur mikið vatn runnið til sjáv-
ar og Megas er nú elskaður og
dáður af þjóðinni. Einhvers
staðar á þeirri leið varð ég þó
viðskUa við hann, fékk leið á
honum og steinhætti að nenna
að hlusta á það sem hann sendi
frá sér á hljómplötum. Liklega
segir það þó meira um mig
heldur en hann.
Nú bregður hins vegar svo við
að ný plataNfrá Megasi, Loft-
mynd, hefur náð eyrum mínum
og það svo um munar. Þetta er
eiginlega eins og að endurfæðast
og maður fer hálfpartinn að sjá
eftir að hafa látið Megas afskipta-
lausan á undanfömum árum. En
það er minn hausverkur. Allt er
þetta enn til staðar á nýju plöt-
unni, skáldskapurinn, einfaldar
og grípandi laglínur, hráar en þó
smekklegar útsetningar, góður
hljóðfæraleikur og ekki síst hin
sérstæða túlkun höfundar.
Skáldskapargáfa Megasar er
þó það sem mestu máli skiptir og
hygg ég að þegar fram líða stund-
ir verði hans fyrst og fremst
minnst fyrir skáldskapinn fremur
en tónsmíðamar, enda viðbúið að
ef hann nyti ekki textanna og
túlkunarinnar yrðu mörg laganna
vegin og léttvæg fundin. Megas
er þó af tónlistarspekúlöntum
flokkaður sem rokktónlistarmað-
ur og sem slíkur stendur hann
öðmm framar hvað varðar með
ferð máls. Hann á auðveldara með
að yrkja en flestir aðrir í þessum
bransa og fyrir bragðið verður
boðskapur hans kröftugri.
Á „Loftmynd" er að finna nokk-
ur lög og yrkisefni sem svipar til
þess sem Megas var að fást við
á fyrstu ámm sínum í tónlistinni
og má þar nefna lagið um Birki-
land og kvæðið um Skúla fógeta.
Helstu breytingamar sem ég finn
á kveðskap Megasar era þær að
ádeilan er ekki eins skörp og áður
þótt víða megi hana finna ef að
er gáð, samanber í laginu um
Hvassaleitisdónann: „...meðan all-
ir em að vinna, sínum upphefðum
að sinna, hann er sá einasti sem
bömin eiga að.“
Megas nýtur aðstoðar úrvals
hljóðfæraleikara á þessari plötu
og sérstaklega þótti mér ánægju-
legt að heyra aftur í Kalla
Sighvats og Hammondinu hans
eftir langt hlé. Mættum við fá
meira að heyra. Af ástæðum sem
ég nefndi hér (upphafi er ég ekki
fær um að bera þessa plötu sam-
an við aðrar plötur Megasar nú á
seinni ámm enda gildir það einu
fyrir mig. Aðalatriðið er að ég hef
haft ómælda ánægju af að hlusta
á þessa plötu.