Morgunblaðið - 23.12.1987, Blaðsíða 66

I
66
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 23. DESEMBER 1987

i
mmmn
„£■■9 er búinn borgcx. ( sjúkrcKsam-
lagíð i há-ifct o\d "
I
Ég ætla að skreppa út og
sigra heiminn. Bið þig um
að vaka ekki eftir mér.
Þið báðuð um gamlan ost, var
það ekki?
HÖGNIHREKKVÍSI
„HANJN BR FlÆKTUR FASTÚR í TAMNSPÖNQON-
UM HEMNAR BRJÁLUDU BÍMU."
Goðvildaralda j ólahátíðarinnar
„Stjarna jólanna gæti einnig orðið lifsstjarna okkar mannanna, ef
eðli sambandsins við hina æðstu veru væri rétt skilið og leitast við
að breyta eftir því.“
Hin sanna framfaraöld gæti af
henni kviknað, ef vitað væri um
sambandseðli lífsins við hinn æðsta
mátt.
I.
Það er eðli jólanna, að allir verða
betri en vant er. Allir fyllast lotn-
ingu fyrir þeirri helgi sem á jólum
skapast. Og þessi tilfinning byijar
reyndar að segja til sín löngu fyrir
jól. Menn fara að hugsa til jólanna
og til vina, skyldra og óskyldra, og
löngun vaknar í bijóstum, að gleðja
aðra.
Jólin munu vera eina hátíð árs-
ins, þar sem alla langar til að gleðja
alla. Jólagjafír eru sprottnar af því
hugarfari. Allir eru hér þátttakend-
ur, böm og fullorðnir.
Þetta jákvæða hugarfar greiðir
mjög fyrir aðstreymi æðri máttar.
Vegna þessa aðstreymis eykst allra
gleði og allir verða fómfúsari en
ella, allir vilja leggja eitthvað af
mörkum, leggja eitthvað á sig, í
þeim tilgangi að veita öðrum gleði,
svo einnig þeir megi njóta hátíðar-
innar sem best.
Sannarlega er þetta hugarfar af
því góða.
II.
Og ef enn betur hagaði til þá
ætti þetta hugarfar, þessi góðvild
til alls og allra, að geta enst lengur
en um jólin ein. Þetta hugarfar
ætti að geta orðið ráðandi alla daga.
Kærleikshugsanir, sem magnað-
ar em fram af hinum æðsta mætti
um hver jól, þyrftu að geta orðið
viðvarandi: Þá yrði betur hugsað
um böm og æskufólk, þá yrðu gam-
almenni ekki látin vera einmana og
umhirðulítil langtímum sáman, þá
yrði kennurum betur ágengt í áríð-
andi starfí sínu, þá gengi læknum
og hjúkmnarfólki betur að lina
þjáningar sjúklinga, þá yrðu fóm-
arlömb fóstureyðinga færri.
A öllum sviðum mannlífs yrðu
þá breytingar til bóta.
Það sem til þarf er að veita and-
blæ hins æðsta máttar aðgang að
hug okkar og hjörtum, loka hann
ekki úti. Sagt er að samviskan sé
rödd hinnar æðstu vem í brjóstum
okkar. Hlustum sem nánast eftir
þessari röddu, látum hana vera
okkur leiðarljós. Þá munum við
aldrei breyta öðmvísi við aðra, en
við viljum að aðrir breyti við okk-
ur. Og hún mun auk þess veita
okkur alla þá leiðsögn, sem við
þurfum á að halda í lífínu.
Því samband okkar við hinn
æðsta mátt, er öllu mikilvægara.
Það er lykillinn að hamingju hvers
og eins og allra saman. Án þess
sambands fer allt úr skorðum.
Vegna minnkandi sambands við
hinn æðsta mátt, stefnir mjög til
illrar áttar á ýmsum sviðum. En
þessu mætti breyta.
Og til þess þarf fyrst og fremst
að vita um tilvist og eðli hins mikla
máttar (hiris mikla vemndar alls
sem _er) svo komist verði á rétta
leið. Islendingar hafa öll skilyrði til
að verða þjóða fyrstir til að snúa á
rétta leið.
Við gætum t.d. látið komandi
jól, með sinni árvissu góðvildaröldu
þúsundanna, verða fyrsta neistann
til að tendra það sambandsljós, sem
ekki má aftur daprast, heldur
glæðast meir og meir svo komist
verði á leið hinnar sönnu, sífellt
vaxandi farsældar.
/ Ingvar Agnarsson
Víkverji skrifar
A
Ijólaundirbúningnum reynir
meira á marga þjónustuaðila en
endranær. Til dæmis er miklu meira
að gera hjá póstþjónustunni nú en
aðra daga. Hundmð þúsunda jóla-
bréfa ganga manna á milli. Víkveiji
fær mikinn póst allan ársins hring,
oft meiri en hann kærir sig um.
Hitt kemur að vísu einnig fyrir að
hann saknar þess að fá ekki send-
ingar, sem hann væntir. Svo er til
dæmis um breska vikuritið Econom-
ist, sem hefur greinilega lent á
einhveijum villigötum hjá póstinum.
Af því tilefni sneri Víkveiji sér
beint til afgreiðslu Economist og
spurðist fyrir um það, hvers vegna
stundum liði meira en vika, þar til
tímaritið kæmi til áskrifenda sinna
hér á landi. Svarið sem barst frá
afgreiðslustjóra blaðsins var stutt
og skýrt: Breska póstþjónustan
gegnir ekki hlutverki sínu sem
skyldi, við emm alltaf að biðja þá
um að gera betur en með litlum
árangri. Síðan kom það fram í bréf-
inu, að dreifíng blaðsins til áskrif-
enda utan Bretlands myndi vonandi
batna; í vor stæði fyrir dymm að
heija prentunina á þeim blöðum,
sem berast til íslands, utan Bret-
landseyja, á meginlandi Evrópu.
Víkveiji hefur velt því fyrir sér,
hvort stríðið við bresku póstþjón-
ustuna hafi valdið því að stjómend-
ur Economist ákváðu að svipta
breska prentara því verkefni að
prenta ritið. Frekar er ótrúlegt, að
það hafí ráðið úrslitum, en vafa-
laust hefur áralangt stríð við bresku
póstþjónustuna ekki verið hvatning
til að halda prentuninni áfram í
Bretlandi.
XXX
Víkveiji hefur áður minnst á
baráttu sína fyrir að fá bækur
úr höndum íslensku póstþjón-
ustunnar, en eins og sumir muna
kannski var hafíst handa við að
innheimta söluskatt á bókum, sem
einstaklingar flytja til landsins,
þegar pósturinn flutti í húsnæði við
Ármúla og tollpóstverðir fengu nýja
starfsaðstöðu. Ætti það líklega að
fara í heimsmetabókina, að inn-
heimta á skatti ráðist af húsnæði
skattheimtumannanna. Nú hefur
Víkveiji orðið fyrir nýrri reynslu í
samskiptum við þennan hluta hins
opinbera kerfís.
Fyrir mistök stórrar bókaversl-
unar í Bretlandi fékk Víkveiji
vitlausa bók senda frá henni, raun-
ar hafði hann ekki pantað neina
bók þaðan þá stundina. Víkveiji
hafði samband við verslunina og
samþykkti hún að sjálfsögðu að
taka við bókinni og endursendi
Víkveiji hana þá. Áður en til þess
kom hafði Víkvetji samband við
tollpóststofuna og spurðist fyrir um
það, hvort hann gæti fengið endur-
greiddan söluskattinn af bókinni.
Starfsmaður sem var fyrir svörum
sagði, að póstleggja yrði bókina til
útlanda í viðurvist opinberra emb-
ættismanna. Gerði Víkveiji ráðstaf-
anir til þess að það yrði gert. Sá
sem sinnti erindinu fyrir Víkveija
kom hins vegar aftur án þess að
hafa fengið endurgreiðslu frá hin-
um opinberu yfírvöldum. Sagði
hann, að innheimta á þessum pen-
ingum hefði kostað svo mikla
fyrirhöfn og skriffinnsku, að hann
hefði valið þann kost frekar að fá
áritun á kvittunina þess efnis, að
Víkveiji ætti inni fjárhæð hjá toll-
póststofunni, sem rynni til greiðslu
næst þegar hann fengi bók í pósti
frá útlöndum.
XXX
Nú stendur fyrir dyrum að heim-
ila ferðamönnum að fá sölu-
skatt endurgreiddan af vamingi,
sem þeir kaupa hér á landi. Er það
skynsamleg ákvörðun og í samræmi
við almenna viðskiptahætti í ná-
grannaríkjum. Miklu skiptir að
framkvæmd þessarar ákvörðunar
taki frekar mið af hag ferðamanns-
ins en óskum hins opinbera kerfis
um skjöl og skýrslur. Ef ekki er
unnt að fá endurgreiddan söluskatt
á bók, sem er endursend, nema
samin sé útflutingsskýrsla og fylltir
út alls kyns pappírar, er þess tæp-
ast að vænta að útlendingur geti
fengið endurgreiddan söluskatt af
ullarpeysu nema eftir mikið stíma-
brak. Vonandi sjá menn til þess að
kerfíð verði manneskjulegt við
framkvæmd reglnanna um endur-
greiðslu söluskatts, þannig að þær
fæli ekki ferðamenn frá því að nýta
þennan rétt sinn.