Morgunblaðið - 07.10.1990, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ FOLK I FRETTUM SUNNUDAGUR 7. OKTÓBER 1990
35
iworgunDiaoio/Jon aigurosson
Um hundrað og fimmtíu manns, unglingar og leiðbeinendur hittust á fyrsta landsmóti samtaka félagsmiðstöðva á Biönduósi um helgina.
UNGLINGASTARF
Unglingar víða að af landinu hittast á Blönduósi
Samtök félagsmiðstöðva (SAM-
FÉS) héldu sitt fyrsta lands
mót um síðustu helgi á Blöndu-
ósi. Dagskrá þess var fjölbreytt
og auk leikja og dans ræddu
unglingarnir þau mál sem heit-
ast brenna á þeim í dag. Má
þar nefna ofbeldi, gelgjuskeið-
ið, tómstundir og framtíðar-
horfurnar. Landsmótið hófst á
föstudagskvöldi og lauk síðdeg-
is á sunnudag. Að sögn aðstand-
enda landsmótsins tókst það
með ágætum og fóru þátttak-
endurnir 150 ánægðir heim.
Samtök félagsmiðstöðva eru
fimm ára um þessar mundir
og eru þrjátíu og tvær félagsmið-
stöðvar aðiljar að þeim. Á fyrsta
landsmótið á Blönduósi mættu
fulltrúar frá tuttugu og einni fé-
lagsmiðstöð í landinu. Krakkarn-
ir gerðu sér margt til gagns og
gamans mótsdagana og var m.a
farið í ratleik um Blönduósbæ
og á laugardagskvöld var kvöld-
vaka og dansleikur í félagsheim-
ilinu á Blönduósi og var fjörið
stórkostlegt. Eftir hádegi á laug-
ardag ræddu unglingarnir ein-
stök mál sem þeim finnst mestu
varða. Má þar nefna ofbeldi af
ýmsum toga og umfjöllun írjöl-
miðla um þau mál. Niðurstöður
hinna ýmsu málaflokka benda til
þess að unglingar í dag séu bjart-
sýnt fólk með jákvætt hugarfar.
Þetta sést ef til vill best á niður-
stöðu hóps sem fjallaði um framt-
íðina en þar segir: „Framtíðin er
björt en við þurfum að hafa fyrir
henrii.“
Æskufólkið fann einnig hjá sér
þörf til að koma á framfæri
ýmsum ábendingum til þeirra
sem eldri eru og til að bregðast
við þeirri ímynd sem þeim finnst
af þeim sköpuð í fjölmiðlum. Til
dæmis fannst unglingunum und-
arlegt að vera kallaðir erfingjar
landsins í öðru orðinu en ef eitt-
hvað bjátar á, þá ættu þau helst
ekki að vera til. Krakkarnir lögðu
áherslu á að þau sæju hlutina frá
öðru sjónarhomi en hinir full-
orðnu og það sakaði ekki að þeim
væri þakkað fyrir vel unnið verk
í stað þess að fólk ávítaði þau
stöðugt fyrir fáein „feilspor".
Auk þeirra þátta sem að framan
greinir ræddu unglingarnir um
kynlíf og tómstundir en ef til vill
má segja að megin niðurstaða
þessara umræðna og landsmóts-
ins í heild hafi verið, eins og einn
umræðuhópurinn komst að:
„Vertu sáttur við sjálfan þig.“
Jón Sig.
að en að sýna fyrir nokkra tugi áhorf-
endur í Háskólabíói, því á svona
móti kemst maður í gættina ef mað-
ur ætlar sér áfram, sagði ívar enn-
fremur og þegar hánn er spurður
hvort að það sé á allra færi að fara
í vaxtarrækt og ná þeim líkamsburð-
um sem því fylgir svarar hann því
neitandi. „Það er enginn gallalaus
og menn geta auðvitað fyllt í skörð-
in. En þeir einir geta náð langt í
vaxtarrækt sem hafa verið „heppnir"
frá náttúrunnar hendi. Vaxtarrækt
og líkamsrækt eru ekki það sama.
Líkamsrækt stundar fólk sér til
heilsubótar og viðhalds, vellíðunar-
innar vegna. Vaxtarrækt stunda
menn eingöngu keppninnar vegna
og þar eru öfgarnir í hávegum hafð-
ir. Fyrir mann sem hefur burði tii
þess og vill ná langt tekur það ekki
skemmri tíma en sex ár í markvissri
uppbyggingu að verða góður í þess-
ari íþrótt. Þetta er ofboðsleg ögun.“
ívar í öllu
sínu veldi.
Eitthvað
þarf að
innbyrða af
mat iil að
næra svona
skrokk.
ívar og
Anna
Karlsdóttir
kaupmaður.
Svo er þetta kostnaðarsamt og
ívar lýsir því: „Jú, þetta er dýrt,
bæði fer í þetta mikill tími og svo
borða ég mjög mikið. Tökum dæmi,
að á uppbyggingartíma borða ég
fyrir u.þ.b. 10.000 krónur á viku.
Síðustu vikumar fyrir keppni er
mataræðið flokkað sérstaklega til
þess að aðskilja vöðvahópa. Þá borða
ég 500 grömm af fiski einn daginn
og 500 grömm af fitusnauðu kjöti
hinn daginn og mikið af grænmeti,
ávöxtum, hrísgrjónum og kartöflum
í sérstökunrútreiknuðum hlutföllum.
Framan miðast samsetningin við 60
prósent kolvetni, 30 prósent prótein
og 10 prósent fita. Þegar nær dregur
keppni lækkar fitutalan á kostnað
próteinsins. Þá borða ég 30 hrá egg
á hveijurn degi, að rauðunni undan-
skilinni."
En hvernig fara menn með svona
matarlyst að? „Ég var nú svo ljón-
heppinn að komast í samband við
Onnu Karlsdóttur sem er eigandi
Verslunarinnar Austurstræti 11.
Hún styrkir mig með þeim hætti að
verslunin gefur mér allan minn mat
þær vikur sem ég er í vöðvaskurði,
sex vikur alls. Þetta er ómetanlegur
stuðningur sem margir vaxtarrækt-
armenn hafa reynt að verða sér út
um áður, en engum tekist. Fleiri
hafa stutt mig, Guðmundur Karlsson
eigandi Fjölsports í Hafnarfirði, sem
er með Multi kraft-vörurnar, þær
bestu að mínu mati, styrkir mig með
allt prótein, amínósýrur og annað
sem ég þarf í þeim dúr. Hilmar
Björnsson í líkamsræktarstöðinni
Mætti í Faxafeni styrkir mig á þann
þátt að þar æfi ég frítt. Svp má
ekki gleyma unnustu minni Ásdísi
Sigurðardóttur sem styður mig með
ráðum og dáð. Hún eldar allan minn
mat og er tilbúin með hann hvenær
sem ég þarf á því að halda. Það er
líka ómetanlegt," segir ívar að lok-
um.
Hagsýn
húsmóðir
Aseinni árum, eftir að
femínisminn náði yfir-
höndinni í jafnréttishreyf-
ingu kvenna, hafa konur lagt
æ meiri áherslu á sérstöðu
kvenna. Sér-
stök kynbund-
in reynsla
þeirra, kvenleg
eigindi og gild-
ismat valdi því
að konur séu
eftir Sigurð G. allt öðruvísi en
Tómasson karlar. Á þessu
byggist meðal
annars sá skilningur, að
hversu velviljaðir sem karlar
séu, þá geti þeir aldrei skilið
konur, þeir þurfi við það
ævinlega að setja sig i spor
annarra og viðhorf þeirra og
afstaða hljóti ævinlega mótist
alltaf af þessu böli sem á þá
var lagt með erfðavísunum:
Þeir eru karlar. Og þeir mjúku
eru kannski eins og músin
sem læðist. Af þessu grund-
vallarviðhorfi baráttukvenna
hafa sprottið greinar sem
sumar afneita með öllu sam-
skiptum við hitt kynið en líka
heilu fræðigreinarnar sem
fást við að skilgreina og skoða
bæði þennan heim og annan
út frá þessum betri helmingi
mannkynsins sem vantar á
allar fyrri heimsmyndir.
Þannig hafa konur fengist við
kvennabókmenntir, kvenna-
sögu, kvennaguðfræði og
fleiri fræðigreinar hafa verið
metnar að nýju, allt á mæli-
stiku kvenna. í bókmenntum
hafa konur fjallað um kven-
rithöfunda. Hvort karlar hafi
komið í veg fyrir ritstörf
kvenna á liðnum öldum og
árum og hvort rit kvenna séu
eignuð körlum. í öðru lagi
athugun á því hvernig karlar
lýsi konum i ritum sínum og
hvernig karlremba þeirra
komi fram. Þegar best lætur
hefur þetta verið pijónað
saman við Freudiska tákn-
fræði, þess er skemmst að
minnast þegar kvennabók-
menntafræðingur einn skildi
loks og skýrði hvað fossinn
táknar í sögum og kvæðum
íslenskra karla. í kvennaguð-
fræði hafa kveriprestar reynt
að skapa sér starfsvettvang
innan kirkjunnar og á fræði-
lega sviðinu hafa þær reynt
að koma þeim skilningi áleið-
is að bókstaflegar útleggingar
á kvenhatri postulans Páls
séu engu betri en önnur bók-
stafstrú. Ekki miðar alls stað-
ar vel í þessu. Kvennasa-
gnfræði er að sumu leyti ein-
faldari en önnur genbundin
fræði því þar er fengist við
áþreifanlega hluti: kúgun
kvenna á liðnum timum. Allt
' það sem hér er talið hefur
mátt þola misfyndið skens
andstæðinga. Eitt er það þó
sem er þessum viðhorfum
jafnréttiskvenna hvað erfið-
ast. Það er hve nærri þau
standa þeim viðhorfum karla
sem telja konur óæðri sér.
Þeir taka undir allan pistil
um kynbundin eigindi
kvenna, það er einungis loka-
niðurstaðan sem er frábrugð-
in. Þannig er umræðan um
hagsýnu húsmóðurina ekki
endilega jafnréttinu til fram-
dráttar. I hugum margra er
sú góða kona önnum kafin
við að telja aura í buddu með-
an bóndinn er úti að skaffa.