Morgunblaðið - 22.08.1991, Blaðsíða 33

i
»
I
I
i
I
Á
I
I
i
I
>
)
)
I
reei-T?.’JOA rJOAO'JTKMTi 'í .í-u ,• if’
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDÁGUR 22. ÁGÚST 1991 33“
Svavar Þ. Péturs
son - Minning
Fæddur 17. janúar 1918
Dáinn 11. ágúst 1991
í dag fer fram útför Svavars Þ.
Péturssonar frá Bústaðakirkju, en
hann lést á Landspítalanum 11.
ágúst sl. ,
Svavar var Reykvíkingur, fædd-
ur 17. janúar 1918, sonur hjónanna
Guðfinnu Steinunnar Svavarsdótt-
ur, fædd 20. maí 1889, dáin 30.
september 1926, og Péturs Þor-
valdssonar frá Geitdal í Skriðdal,
fæddur 9. mars 1882, dáinn 26.
maí 1950. Pétur Þorvaldsson var
kunnur smiður hér í borg. Þótti
hann mikill hagleiksmaður og gilti
þá einu hvort um hús eða húsmuni
var að ræða. Allt lék í höndunum
á honum. Þennan hæfileika erfði
Svavar a.m.k. að hluta til frá föður
sínum, því hagleikur og snyrti-
mennska voru einkennandi þættir
í fari hans.
Svavar missti móður sína aðeins
8 ára gamall og ólst því upp hjá
föður sínum og eldri bróður, Finn-
boga, sem síðar var málarameist-
ari, á Laugavegi 72 og þar var
heimili Svavars allt til dauðadags.
Móðurmissirinn hefur eflaust
haft sín áhrif, en á þeim árum og
mörg ár eftir það bjuggu á loftinu
hjá Pétri á Laugavegi 72, hjónin
Egill Ólafsson verkstjóri hjá Raf-
magnsveitu Reykjavíkur og Ragn-
heiður Stefánsdóttir. Ég hef það
fyrir satt að þessi hjón hafi reynst
Svavari vel á barns- og unglingsár-
unum og Ragnheiður nánast gengið
honum í móðurstað.
Svavar var innan við fermingu,
þegar hann fór að vinna, eins og
títt var með unglinga á þessum
árum. Svavar hefur sagt mér sögur
af því, að hann 12 ára gamall fór
á fætur fyrir allar aldir á morgnana
og hélt niður að höfn í þeirri von
að fá eitthvað að gera. í nokkra
klukkutíma. Þót hugur Svavars
stæði til þess að læra smíðar, varð
svo ekki. Hann vann í fyrstu aigeng
verkamannastörf og var m.a. leigu-
bílstjóri um tíma. Arið 1948 ræðst
hann til Flugmálastjórnar á Reykja-
víkurflugvelli og þar vann hann í
38 ár, eða til ársins 1986 er hann
lét af störfum vegna aldurs og
heilsubrests.
Fyrstu árin vann hann á krana-
bíl, en síðan á hjólaskóflu og var
það verk hans m.a. að halda flug-
brautum opnum ef þannig viðraði.
Þar eins og annarstaðar sýndi Sva-
var að hann var laginn verkmaður
og samviskusamur og lýsti sér best
í því á hvern hátt hann umgekkst
þau tæki og vélar sem hann vann
við. En hann var líka góður og vin-
sæll vinnufélagi og hans var saknað
er hann lét af störfum.
Svavar var hamingjusamur í
einkalífinu. Hann gekk að eiga
Þórdísi Jóhannesdóttur, fædd 10.
september 1919 frá Skálholtsvík í
Hrútafirði, 2. desember 1944. Þau
eignuðust 5 börn, eitt þeirra, dreng-
ur, lést í frumbernsku. Hin eru:
Þorgeir Pétur, fæddur 24. apríl
1947, kvæntur Önnu Þ. Annesdótt-
ur og eiga þau 3 börn; Guðfinna
Steinunn, fædd 3. ágúst 1950, gift
Friðþjófi Helgasyni og eiga þau 2
börn; Sigurrós, fædd 19. september
1953 gift Guðjóni Óskarssyni og
eiga þau 4 börn, yngst er Jóhanna,
fædd 9. ágúst 1958 gift Giovanni
Rancitelli og eiga þau tvö börn.
Svavar og Þórdís bjuggu allan
sinn búskap á Laugavegi 72 og
þangað var gott að koma, því bæði
voru gestrisin og höfðingjar heim
að sækja. Þau hjón vom á margan
hátt ólík. Hún var stjórnsöm og
ákveðin, en hann hægur og rólegur
og lítt fyrir það gefinn að láta á
sér bera. Það voru margir sem
drukku kaffi í eldhúsinu hjá Dísu
og Svavari og þar var eldhúsið mið-
punktur hins daglega lífs, eins og
títt var á mörgum heimilum hér á
árum áður.
Svavar átti við nokkra vanheilsu
að stríða undanfarin ár en þrátt
fyrir það kom mér lát hans á óvart.
Eg var að vona að hann gæti notið
ævikvöidsins nokkuð lengur og
sinnt einhverju af hugðarefnum sín-
um eins og því að draga öngul fyr-
ir fisk.
Svavar er í dag kvaddur af ætt-
ingjum og vinum. Eg bið þeim öllum
guðsblessunar og þakka Svavari
góð kynni.
Helgi Daníelsson.
Kveðjuorð:
Karl Björnsson
Fæddur 30. desember 1920
Dáinn 7. júlí 1991
Margs er enn að minnast, frændi,
margt að þakka, fyrr og síðar.
Sumt má binda orðum, annað
á sér fylgsni í dýrri streng.
Oft ég mun í ævihryðjum
ylja mér við kynning þína.
Enginn dró úr djúpum þagnar
drýgri gleðifeng.
(Jakobína Sig.)
Fyrir tæpu ári var ég stödd í
flugstöð Leifs Eiríkssonar á leið
úr landi. Kalli í Keflavík hafði keyrt
okkur árla að morgni á völlinn.
Sú venja var að skapast að ég fengi
inni hjá frændfólkinu í Keflavík
nóttina fyrir flugtak. Gestrisni
þeirra og hlýhugur fylgdu mér
langt upp í háloftin og virkuðu
róandi á flughrædda sál. Það
hvarflaði víst ekki að mér að þetta
væri síðasta skiptið sem ég fengi
að hitta Kalla. Að kveldi sunnu-
dagsins 7. júlí síðastliðins barst
mér sú fregn að hann væri látinn.
Vegna búsetu á erlendri grund
komst ég ekki til að kveðja í Kefla-
vík þann 13. júlí. Ég dvaldi þó í
huganum með vandamönnum
Karls Björnssonar og vinum og
ákvað að reyna að kveðja með orð-
um. Ég gríp því til pennans og
sæki hann heim í minningar, en
þær á ég margar bæði bjartar og
góðar.
Kalli var athafnamaður og áhugi
hans á landi og þjóð smitaði út frá
sér. Frásagnargleðin var mikil og
ósjaldan sagði hann sögur af ferð-
um þeirra hjóna um Island og á
stundum fylgdu myndir með.
Sjaldan hef ég séð nokkurn karl-
mann af kynslóð Kalla bera jafn
mikla umhyggju fyrir heimili og
fjölskyldu. Það þurfti ekki jafnrétt-
ishjal til að fá hann til að sinna
heimilisstörfunum. Að baki lá eðl-
islæg hjálpsemi hans og gæska.
Það var alltaf auðvelt að leita til
hans og gaman að sækja hann
heim.
Það eru víst orðin nokkuð mörg
ár síðan ég byijaði að heimagang-
ast hjá þeim Kalla og Siggu föður-
systur. Þetta var á bémskuárum
Fjölbrautaskóla Suðurnesja og ég
var þar í skóla. Þá voru stunda-
skrárnar „götóttar" og vegna hús-
næðisskorts fátt um lesstofur og
kaffistofur í skólanum. Ég bjó því
nánast um mig hjá þeim í þessum
eyðum frá bóklegu minni. Óg eyð-
urnar fylltust af notalegheitum. Á
skömmum tíma tók ég mig heima
á Faxabraut 69 og naut þar góðs
atlætis. Umræðuefnin voru óþrjót-
andi og á stundum fór ég með
þeim ur út í skúr eftir matinn og
áfram var spjallað um heima og
geima á meðan þau unnu með
bæði segl og net. Þessi samtöl
voru ekki minna fræðandi en það
sem lesið var af bókum í skólanum.
Svo kom skuggi yfir veröldina. I
veikindum föður míns voruð þau
bæði honum og okkur öllum stoð
og stytta. í tæpt ár varð heimili
þeirra ekki bara skjól í frímínútum
fyrir unglingsstúlku, heldur heimili
allrar fjölskyldunnar. Og kvöldið
sem pabbi dó kom Kalli með sitt
milda viðmót og tilkynnti mér lát
hans. Þannig kynntist ég honum
bæði á gleði- og sorgarstundum.
Eftir að ég flutti til Reykjavíkur
þótti mér alltaf gaman að fá
frændfólkið úr Keflavík í heim-
sókn. Ég hafði vonast til að þau
fengju tækifæri til að sækja mig
heim í annað land en vitjunartími
Kalla kom fyrr en nokkurn grun-
aði.
Þessi orð eru kveðja mín til hans
með þökk fyrir viðkynninguna.
Elsku Sigga, Vigdís, Vilberg, Sig-
þór og fjölskyldur. Ykkur sendi ég
mínar innilegustu samúðarkveðjur.
Ykkar er missirinn mestur, en það
er huggun harmi gegn að eftir lif-
ir minningin um góðan mann.
Agnes Siggerður
Arnórsdóttir
+
Þökkum af alhug öllum þeim, sem sýndu okkur samúð og hlýhug
vegna andláts og útfarar eiginkonu minnar, móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
HELGU GUÐRÍÐAR BJARNADÓTTUR,
Skeiðflöt,
Sandgerði,
Þórarinn Sæbjörnsson,
Bjarnveig Skaftfeld, Skúli Ragnarsson,
Sæbjörn Þórarinsson, Guðrún Antonsdóttir,
Jónina Þórarinsdóttir, Gunnar Stigsson,
Ásta Laufey Þórarinsdóttir, Ragnar Már Sigfússon,
barnabörn og barnabarnabörn.
+ Eiginkona mín, SIGURLAUG JÚLÍUSDÓTTIR, lést að morgni 20. ágúst. s- Guðberg Haraldsson.
+ Hjartans þakkir til ykkar allra, sem sýndu okkur samúð við fráfall og jarðarför eiginmanns mins og stjúpföður okkar, GUÐNA BJARNASONAR frá Flatey á Breiðafirði. Guð blessi ykkur öll. Sigurunn Konráðsdóttir og börn. tj

+ Sonur minn, faðir, afi og bróðir, GUÐMUNDUR INGÓLFSSON píanóleikari, sem andaðist í Landspítalanum 12. ágúst, verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju föstudaginn 23. ágúst kl. 13.30. Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á líknarfélög. Oddfríður Sæmundsdóttir, Ragnhildur Guðmundsdóttir, Ingólfur Guðmundsson, Sigþór Örn Guðmundsson, Sighvatur Örn Sigþórsson, Sæmundur Ingólfsson.
+ Móðir okkar, SIGRÚN RUNÓLFSDÓTTIR, sem andaðist í Sjúkrahúsinu í Vestmannaeyjum 11. ágúst, verður jarðsungin frá Landakirkju laugardaginn 24. ágúst kl. 14.00. Þeim, sem vildu minnast hennar, er bent á dvalarheimilið Hraun- búðir eða Sjúkrahúsið í Vestmannaeyjum. Þórunn Sigjónsdóttir, Garðar Sigjónsson, Tryggvi Sigjónsson, Þórhallur Sigjónsson, Kristbjörg Sigjónsdóttir, Gústaf Sigjónsson, Guðmundur Sigjónsson.
+ Elskulegur sonur okkar, bróðir, mágur og barnabarn, STEFÁN HARÐARSON, Réttarholtsvegi 81, sem lést á Kanton-spítalanum i Basel, Sviss, 12. þ.m., verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju föstudaginn 23. ágúst kl. 1 5.00. Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á líknarfélög. Elín Kristinsdóttir, Hörður Sveinsson, < Margrét Harðardóttir, Geir Ó. Geirsson, Sigrún Harðardóttir, Ari Eggertsson, Sveinn Harðarson, Kristinn Harðarson, Margrét Guðmundsdóttir, Sigurlaug Björnsdóttir og systkinabörn.
+ Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, INGVELDUR GUÐMUNDSDÓTTIR, Árholti 7, Húsavík, áðurtil heimilis á Hjallavegi 62, Reykjavík, verður jarðsungin í Fossvogskirkju föstudaginn 23 ágúst kl. 13.30. Blóm og kransar afþakkaðir, en þeir, sem vildu minnast hennar, láti líknarfélög njóta þess. Eiríkur Thorarensen, María Magnúsdóttir, Guðlaug Magnúsdóttir, Jón Borgarsson, Heiga Magnúsdóttir, Árni Vilhálmsson, Guðmundur Magnússon, Guðrún Ármannsdóttir, Sveinbjörn Magnússon, Anna Mikaelsdóttir, Ingibjörg Magnúsdóttir, Baldur Alfreðsson, Margrét Magnúsdóttir, Geirfinnur Svavarsson, Magnús Magnússon, Þórdís Þorgilsdóttir, Sævar Björnsson, barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim, er sýndu okkur vináttu
og hlýhug við andlát og útför dóttur minnar og systur,
LINDU PAULIN,
Eskihlíð 16A,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til ömmu og systkinanna frá Reynistað í Vest-
mannaeyjum.
Sigrún Eggertsdóttir,
Edda Paulin.