Morgunblaðið - 25.05.1993, Blaðsíða 56

56
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 25. MAÍ 1993
flCRAAJIfl
Með
morgunkaffinu
Mér fannst kynlífssenan
mjög sannfærandi. Það
gerðist ekkert!
Bættu þúsundkalli á reikn-
inginn fyrir að missa ekki
út úr þér hvað frúin hafi
breyst mikið.
HOGNI HREKKVISI
„ PtZZ-AN HAN6 fZBDIET A /VUG.
BRÉF TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík - Sími 691329 - Símbréf 681811
Sund fyrir fötluð börn
Frá Guðlaugu Sveinbjarnardóttur:
SUND er þjóðaríþrótt íslendinga,
miðað við þátttöku almennings.
Ástæður eru m.a. þær, að hér hafa
fólki verið búnar góðar aðstæður til
sundiðkunar. Næstum allir geta
stundað sund sér til heilsubótar og
ánægju, hvort sem þeir eru ungir
eða gamlir, fatlaðir eða ófatlaðir.
Fyrir marga hreyfihamlaða er
sundið eina íþróttin þar sem þeir
geta reynt á allan líkamann og unnt
er að auka þrek og þol. Því er mjög
mikilvægt að fötiuð böm venjist
snemma við æfingar í vatni sem búa
þau undir sundnám.
Frá Friðborgu Maríu Elísdóttur:
Ég flutti til Bergen um síðustu
áramót. Tíkin mín, sem er af golden
retriever kyni, flutti að sjálfsögðu
með mér. Að koma til Noregs frá
íslandi sem hundaeigandi er vægast
sagt eins og að koma í paradís úr
víti. Hér eru hundar í fylgd með
eigendum sínum alls staðar vel-
komnir, má þar nefna strætisvagna,
pósthús og banka. Fyrir utan marg-
ar matvöruverslanir eru meira að
segja hundabásar. Bíllausir hunda-
eigendur hér eru því ekki í vandræð-
um.
Það sem mér fannst yndislegast
var þegar ég fór að kynna mér
Norsk kennel klubb (norska hunda-
ræktarfélagið) og samvinnuklúbba
hans, komst ég að þeirri niðurstöðu
að Hundaræktarfélag íslands
stendur eldri og stærri erlendum
hundaræktarfélögum hvergi að
baki. Námskeiðin og fyrirlestrarnir
sem Hundaræktarfélag íslands hef-
ur staðið fyrir eru fyrsta flokks
samanborið við það sem er á boð-
stólum hjá Norsk kennel klubb.
Það er ekki lítils virði fyrir
hundaáhugafólk sem flytur frá ís-
landi að ættabókarskírteini frá
Hundaræktarfélagi íslands skuli
vera fullgild hvar sem er. Hundaeig-
endur géta því tekið þátt í hunda-
sýningum og ræktun með hunda
sína hvar sem þeir eru í heiminum
staddir. Þetta kemur til af aðild
Styrktarfélag lamaðra og fatl-
aðra hefur frá upphafi lagt áherslu
á að nýta kosti vatnsþjálfunar fyrir
skjólstæðinga sína. Þegar félagið
hóf rekstur sumarbúða fyrir fötluð
börn í Reykjadal í Mosfellssveit,
árið 1963, var fljótlega byggð laug
á staðnum. Hefur sund og leikur í
vatni alla tíð verið mjög mikilvægur
þáttur í starfsemi sumarbúðanna.
Gamla laugin í Reykjadal er nú
að hruni komin, enda byggð af van-
efnum á sínum tíma og uppfyllir
ekki nútímakröfur um hreinlæti.
Næsta verkefni félagsins er að end-
urnýja laugina, því erfitt er að hugsa
Hundaræktarfélags íslands í NKU
(Nordisk kennel union) og FCI
(Federation cynologique inemati-
onale). Hundaræktarfélag íslands
væri ekki aðildarfélag þessara fé-
laga nema vegna þess að lög og
reglur félagsins uppfylla kröfur
þeirra. Hversu dýrmætt þetta er
grunar mig að margir geri sér ekki
grein fyrir.
Mér'finnst það aldeilis frábært
þegar borinn er saman aldur og
stærð þessara félaga. Norsk kennel
klubb er tæplega 100 ára, stofnað
1898, félagatal næstum 100.000
og Hundaræktarfélag íslands, rétt
rúmlega tvítugt, stofnað 1969, fé-
lagatal 1.000. Hvað vel hefur tekist
til að tína saman gullkomin frá eldri
erlendum hundaræktarfélögum og
gera úr þeim einn gullmola á ís-
landi, Hundaræktarfélag íslands.
Hundaræktarfélag Islands til
hamingju með árangurinn sem
náðst hefur á síðustu tuttugu og
þrem árum. Guðrún Guðjónssen
formaður og hennar samstarfsfólk,
þið eigið heiður skilið fyrir vel unn-
in störf. Vonandi eigið þið eftir að
fá frið til að áorka meiru fyrir félag-
ið.
Félagsmenn haldið vörð um litla
og unga félagið okkar, það er svo
auðvelt að skemma en erfitt að
byggja upp.
FRIÐBORG MARÍA EIÍSDÓTTIR
Bergen, Noregi.
sér sumarbúðir þar sem 120 börn
dvelja um lengri eða skemmri tíma
yfir sumarið, án sundlaugar.
Fötluð böm þurfa oft langan tíma
til að venjast vatninu og ná valdi á
- líkamanum og önduninni, þannig
að raunveraleg sundkennsla geti
hafist. Byrjað er á að kenna börnun-
um að Ioka fyrir öndun eða blása
frá sér þegar vit þeirra fara í kaf.
þetta er gert með alls konar leikjum,
sem gera smám saman meiri kröfur
þar til börnin eru óhrædd við að
kafa t.d. gegnum hring eða eftir
hlut á botninum. Þar sem öndun
hreyfihamlaðra barna er oft mjög
grunn og þol lélegt eru slíkar köf-
unaræfingar mjög gagnlegar. Ann-
að mikilvægt atriði er að hjálpá
bömunum að draga úr vöðvaspennu
og ná valdi á að fljóta á baki án
flotholta. Þetta tekur oft langan
tíma, því hreyfihömluð börn, einkum
þau sem era spastísk, eru oftast
mjög stíf og halda illa jafnvægi í
vatni, þ.e. þau vilja velta út á hlið
þar eð önnur hliðin er oftast stífari
en hin. Vegna þess hve líkaminn
er léttur í vatni er gott að æfa þar
göngu og ýmsar aðar hreyfingar.
Gripið er einnig gott að þjálfa með
því að halda sér í bakkann og færa
sig úr stað með höndunum.
Það eru notaðir alls konar leikir
og söngvar til að gera sundæfingar
sem skemmtilegastar og fá börnin
til að gleyma vatnshræðslu sinni. í
þessum sundtímum þarf að vera
aðstoðarmaður fyrir hvert barn, þar
sem ekki era notaðir kútar við sund-
æfíngarnar. í lok tímans fá þó
krakkarnir kútáf syo þeir geti leikið
lausum hala og .er þá farið í leiki
til að fá þá til að reyna á sig til
hins ýtrasta. Köttur og mús, stór-
fískaleikur, boltaleikir og eltinga-
leikir eru vinsælir. Hreyfihömluð
börn geta sjaldnast hlaupið á þurru
landi. Þau hafa því mjög gaman af
slíkum leikjum í sundinu og þjálfa
upp þrek og þol um leið og þau
læra að béygja sig undir vissar leik-
reglur.
Sundþjálfun hefur mjög marga
kosti fyrir hreyfihömluð börn og
gefur möguleika til þjálfunar, sem
ekki fæst með öðrum hætti, auk
þeirrar vellíðunar og kátínu sem að
jafnaði fylgir þessari þjálfun.
GUÐLAUG SVEIN-
BJARNARDÓTTIR
sjúkraþjálfari.
Hundaræktarfélag
Islands
Víkverji skrifar
Eins og sjá mátti hér í blaðinu í
fyrradag er nú að hefjast hefð-
bundið rifrildi milli banka annars
vegar og hagsmunasamtaka launa-
fólks og atvinnurekenda og raunar
stjómvalda einnig hins vegar um
það, hvort tilefni sé til að lækka
vexti. Aðilar vinnumarkaðar og ríkis-
stjórn hafa samið um vaxtalækkun
en talsmenn ríkisbankanna sögðu í
samtali við Morgunblaðið í fyrradag,
að líklegra væri að vextir mundu
hækka!
Fengin reynsla er bezti mæli-
kvarðinn á það, hvort líklegt sé að
vextir lækki. I kjarasamningunum,
sem gerðir voru fyrir rúmu ári var
gert ráð fyrir vaxtalækkun, sem ekki
varð. í aðgerðum ríkisstjórnar í nóv-
embermánuði sl. var gert ráð fyrir
vaxtalækkun, sem ekki varð að
nökkra marki. Líkurnar á því, að
einhver raunveraleg vaxtalækkun
verði nú, eins og allt er í pottinn
búið era sáralitlar. Þess vegna er
skynsamlegast fyrir bæði atvinnufyr-
irtæki og einstaklinga að gera ekki
ráð fyrir nokkurri vaxtalækkun, sem
máli skiptir. Þótt hægt sé að færa
ákveðin rök fyrir því, að tilefni sé
til að lækka vexti kemur tvennt á
móti, sem dregur úr líkum á því. í
fyrsta jagi aukin lánsfjárþörf ríkis-
sjóðs. I öðru lagi vaxtaskattur í byrj-
un næsta árs. En aðalástæðan er
auðvitað sú, að bankarnir þurfa á
miklum vaxtamun að halda til þess
að standa undir gífurlegum útlán-
atöpum.
xxx
Fólk talar mikið um kreppuna og
framtíð lands og þjóðar. Ein
kenning, sem færa má rök að er sú,
að ísland sé nú í áþekkri stöðu, þeg-
ar horft er hingað frá Evrópu eins
og ýmis byggðarlög, sem nú eru
komin í eyði, voru fyrir nokkrum
áratugum, þegar horft var til þeirra
frá suðvesturhominu.
Yfirleitt var þróunin sú, að unga
fólkið flutti fyrst í burtu, eldra fólkið
þraukaði lengur en gafst líka upp
og fór í burtu og eignimar urðu verð-
lausar af því, að enginn hafði áhuga
á að kaupa þær.
Verður þróunin sú sama hér? Unga
fólkið, sem hefur aflað sér alþjóðlegr-
ar menntunar flytur á brott og hazl-
ar sér völl í öðram löndum, þar sem
möguleikar eru meiri. Eldra fólk og
þeir, sem hafa minni menntun verða
eftir. Aflinn minnkar stöðugt, eignir
lækka í verði og fólksflótti ágerist.
Þetta er svört mynd en kannski raun-
særri en margan grunar.
xxx
Hvemig á að bregðast við? Til
dæmis með því að draga úr
væntingum og lækka lífskjarastigið.
Það hefur hvort sem er gefið ranga
mynd af afkomumöguleikum í land-
inu vegna þess, að við höfum búið
við stríðsgróða í hálfa öld og að auki
blekkt sjálf okkur með miklum er-
lendum lántökum. Nú er stríðsgróð-
inn að hverfa, lánamöguleikar tak-
markaðir og þá kemur í ljós hver
afkoma okkar raunverulega er. Hef-
ur þjóðin þrek til þess að horfast í
augu við þann raunveruleika?