Morgunblaðið - 24.06.1994, Blaðsíða 42

42 FÖSTUDAGUR 24. JÚNÍ 1994
MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TEL BLAÐSINS
Dýraglens
■ >E6ERF/Ep DO<?Á MMÞAUS ARl • J wMLu7v]) Í^M" f E0A.K4NN5W F«PPC) V ISTE.GTU.AÐ LKjGJAJ (HélZOGVOuA S 1B8P ' 8 # ° : : <L, 0 i ° 'y/Á
ip ijr “n- 1 v\ ri! i i m 1 © 1994 United Feature Syndicate, Inc. | T Tjr tr T| t
Ljóska
Herbergisþjónusta!
Kringlan 1103 Reykjavík • Sími 691100 • Símbréf 691329
Svalbarðadeilan
Hugsum okkur
betur um
Frá Árna Jónssyni:
UNDANFARNA daga hefur staðið
yfir deila milli okkar íslendinga og
Norðmanna um hvort íslensk fiski-
skip eigi rétt til veiða við Svalbarða.
Undirritaður hefur hingað til verið
talinn með allgóða þekkingu í landa-
fræði og aldrei hefur mér dottið
annað í hug en að Svalbarði væri
norskt land. Þessu til stuðnings má
vitna í alfræðiorðabókina Encyc-
lopædia Britannica, en þar stendur
undir Svalbarði í lauslegri þýðingu:
„Svalbarði er hluti konungsríkisins
Noregs og nær yfir allar eyjur í
Norður-íshafi á milli 10° og 35°
austur og 74° og 81° norður. Noreg-
ur fékk yfirráð yfir Svalbarða skv.
samningi, sem gerður var í París
þann 9. febrúar 1920 og norski
fáninn var dreginn að hún í Longye-
arbyen (stærsti bærinn á Svalbarða)
hinn 14. ágúst 1925. Norskur sýslu-
maður hefur aðsetur í Longyearby-
en. Norsk lög eru í gildi á Sval-
barða.“
íslenska alfræðiorðabókin (Örn
og Örlygur, 1990) orðar þetta þann-
ig: „Þegar kolanám hófst á Sval-
barða um 1900 komu upp deilur
milli Norðmanna og Rússa um lands-
réttindi. Árið 1920 fengu Norðmenn
viðurkennd yfirráð sín og 1925 var
nafninu breytt í Svalbarða." Hvergi
er minnst á í þessum ritum að ísland
eða íslendingar eigi rétt á Svalbarða.
Sannleikurinn í þessu máli er sá,
að útgerðarmenn hér á íslandi sitja
uppi með alltof stóran og dýran flota
og minnkandi fiskigengd vegna of-
veiði og illrar umgengni um fiskimið-
in í kringum ísland. Við íslendingar
erum ekki nema fjórðungur milljónar
og eigum alveg að geta látið okkur
duga það mikla hafsvæði sem við
fengum úthlutað með 200 mílna lög-
sögunni auk veiða á óumdeildum
alþjóðlegum hafsvæðum. Norðmenn
eru sú þjóð, sem mörg okkar finna
til hve mest skyldleika við, enda
komu flestir okkar landnámsmanna
frá því landi. Hafa Norðmenn enda
sýnt okkur íslendingum ótal sinnum
vinsemd og nægir þar t.d. að minna
á gosið í Heimaey, þegar Norðmenn
sendu okkur fjölda húsa og buðu
börnum í Vestmannaeyjum í sum-
arfrí til Noregs. Auk þess gáfú þeir
okkur íslendingum hús á vinsælum
ferðamannastað, sem mikið er not-
að. Einnig má minnast Reykholts í
Borgarfirði og stuðnings Norð-
manna við þann merka sögustað.
Hafa þúsundir íslendinga bæði fyrr
og síðar notið mikillar vinsemdar í
okkar garð bæði við nám og störf í
Noregi.
Ekki skyldi vanmeta gildi vinátt-
unnar, hvorki milli einstaklinga eða
þjóða. í viðsjárverðum heimi er vin-
átta þjóðar á borð við Norðmenn,
sem njóta mikillar virðingar um heim
allan, okkur íslendingum ómetanleg.
Er skemmst að minnast þess, að
utanríkisráðherra, Jón Baldvin
Hannibalsson, taldi Norðmenn hafa
hjálpað okkur mikið á erfiðum enda-
spretti við gerð EES-samningsins í
Brussel. Fornar bókmenntir binda
þjóðir íslands og Noregs saman. Þar
stendur á einum stað: Ber er hver
að baki nema sér bróður eigi. Þetta
held ég að við íslendingar gerðum
gott í að hafa hugfast í þessari fár-
ánlegu Svalbarðadeilu.
Við eigum sem fyrst að biðja Norð-
menn afsökunar á þessu frumhlaupi
okkar og leggja okkur þess í stað
fram við að styrkja vináttuböndin við
frændur okkar í Skandinavíu.
Enginn veit hvað átt hefur fyrr
en misst hefur.
ÁRNIJÓNSSON,
tannlæknir og læknir,
Álftamýri 27, Reykjavík.
Svar við grein
Agústu Johnson
Frá Ágústu Hjartar:
ÉG SÉ mig knúna til að skrifa
nokkrar línur eftir að hafa lesið
mjög svo leiðinlega grein í Morgun-
blaðinu 14. júní sl. þar'sem Ágústa
Johnson líkamsræktarþjálfari fer
niðurlægjandi orðum um starfssyst-
ur sína, Sóleyju Jóhannsdóttur.
Þar talar Agústa um, að Sóley sé
aftarlega í faginu, og að hún hafi
ekki fylgst með nýjungum í grein-
inni. Svona umfjöllun á Sóley alls
ekki skilið því hún er frábær leið-
beinandi sem mundi aldrei tala svona
um aðra né heldur að svara fyrir sig
á sama hátt.
Ég byrjaði að stunda líkamsrækt
hjá stúdíói Ágústu Johnson, þar sem
ég þurfti að troða mér inní sal svo
fullan af fólki, að á meðan að á tím-
anum stóð mátti maður hafa sig
allan við að slá ekki næsta mann,
eða að verða sleginn sjálfur af öðr-
um. Allan tímann reyndi maður að
fylgja leiðbeinandanum eftir, án þess
að vera viss um það hvort maður
væri að gera æfingarnar rétt eða
ekki. Eftir að hafa mætt í nokkra
svona stressandi tíma, þá gafst ég
hreinlega upp, en ákvað að prófa í
Dansstúdíói Sóleyjar, þar sem annað
tók við. Þar er sko passað upp á að
hafa hæfilega margt í tímum, per-
sónuleg leiðsögn Sóleyjar er alveg
hreint frábær, því þar er engin hætta
á því að maður geri æfingarnar vit-
laust, hún sér til þess. Eg sé ekki
hvað það er mikið kappsmál hjá
henni nöfnu minni Ágústu, að ný-
tískulegustu æfíngarnar séu í gangi
hveiju sinni, þegar þær gömlu þjóna
tilgangi sínum alveg jafnvel, ef ekki
bara betur!! Að lokum vil ég þakka
Sóleyju fyrir alveg hreint frábæra
tíma.
ÁGÚSTA HJARTAR,
Hrísmóum 13,
Garðabæ.
Gagnasafn
Morgnnblaðsins
Allt efni sem birtist í Morgun-
blaðinu og Lesbók verður fram-
vegis varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskil-
ur sér rétt til að ráðstafa efninu
þaðan, hvort sem er með endur-
birtingu eða á annan hátt. Þeir
sem afhenda blaðinu efni til
birtingar teljast samþykkja
þetta, ef ekki fylgir fyrirvari
hér að lútandi.