Morgunblaðið - 01.08.1996, Blaðsíða 41

MINNINGAR

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 1. ÁGÚST 1996 41
fl
4
I
4
4
€
4
4
4
4
4
4
i
4
4
4
i
i
4
i
i
i
i
i
4
c;
4
er svo nærri að hvert ykkar tár
snertir mig og kvelur þó látinn
mig haldið. En þegar þér hlæið og
syngið með glöðum hug lyftist sál
mín upp í mót til ljóssins. Verið
glöð og þakklát fyrir allt sem lífið
gefur og ég, þó látinn sé, _tek þátt
í gleði ykkar yfir lífinu.“ (Ókunnur
höfundur.)
Guð blessi og varðveiti þig, Heba
mín.
Kolbrún Björnsdóttir.
Elskuleg tengdamóðir mín,
Heba Hilmarsdóttir er látin, aðeins
fimmtug að aldri. Við sem vorum
búnar að ráðgera að hún yrði í
horninu hjá okkur þegar hallaði
að. Á sinn sérstaka hátt minnti hún
stundum á það með kímni að við
þyrftum að muna eftir að gera ráð
fyrir horninu hennar og ruggu-
stólnum. Ég kynntist Hebu þegar
við, ég og einkasonur hennar, vor-
um sautján ára. Tveir ástfangnir
og bráðlátir unglingar. Um hávetur
fór ég með honum norður á Siglu-
fjörð eins og ekkert væri sjálfsagð-
ara, inn á heimilið þeirra Bósa og
systranna. Foreldrar mínir dauð-
hræddir við þetta gönuhlaup en
þau komust brátt að því að ungl-
ingnum þeirra var tekið af þeirri
ástúð og hlýju sem einkennir besta
fólkið.
Elsku Heba mín, ég minnist
þessa tíma með þakklæti, kvöld-
anna sem þú sast með okkur ungl-
ingunum, rabbaðir um alla heima
og geima og hlustaðir. Kynslóðabil-
ið hvarf í návist þinni og það gerði
allt svo einfalt og ljúft.
Ég, nú móðir barnabarnanna
þinna hefði óskað þess að þau
fengju að njóta þín lengur. Hún
Rebekka, sem er að nálgast ungl-
ingsárin og syrgir hana ömmu sína
svo mikið, Helga Birna sem enn er
svo lítil og ófædda barnið sem er á
leiðinni og þú varst í veikindunum
búin að einsetja þér að fá að sjá
áður en þú kveddir. En Guð ræður
og ég er viss um að hann sér til
þess að þú færð að fylgjast með
þeim og okkur öllum, sú vissa er
okkur sem nú kveðjum þig styrkur
í harmi.
Blessuð veri minning þín.
Gunna Dóra.
Elsku Heba, nú ertu horfin okkur
sjónum. Nú hefur myndast mikið
tómarúm í hjörtum okkar sem erf-
itt verður að fylla.
Þrátt fyrir að við höfum aðeins
þekkt þig í 5 ár er eins og við höf-
um þekkst mikið lengur. Eins og
öllum öðrum reyndist þú okkur jafn
traustur og góður vinur sem alltaf
tókst á móti manni með opnum
örmum hvernig sem á stóð. Hversu
þungur sem maður var gast þú allt-
af létt á manni. Þú gast alltaf hlust-
að og gefið ráð. Þú fékkst mann
alltaf til að líða eins og maður
væri fullkomnasta persóna sem til
væri.
Þrátt fyrir mikil og erfið veikindi
nú um nokkurra mánaða skeið,
stóðst þú þig eins og hetja og studd-
ir þína nánustu með glaðværð og
einlægni. Þú gafst aldrei upp.
Það er sjaldan sem maður hefur
kynnst slíkri samheldni sem ríkti
og ríkir í íjölskyldunni þinni. Slík
umhyggja sem þú veittir öllum er
ekki á hveiju strái.
Við áttum margar og mikið góð-
ar stundir með þér elsku Heba
okkar og þín verður sárt saknað
meðal okkar. Við vitum þó að þú
svíkur ekki það loforð að vaka yfir
og vinka okkur á hverjum degi.
Eina huggunin sem við fáum við
því að þú ert farin er sú að fyrir
þinn sérstæða og sterka persónu-
leika hafi góður Guð þurft á hjálp
þinni að halda við mikilvæg störf
hjá sér.
Elsku Gummi, Guðmundur Sæ-
vin, Halla og Rakel, okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur sendum við
ykkur og fjölskyldum ykkar. Guð
styrki ykkur í sorg ykkar. Hugur
okkar er allur hjá ykkur.
Maggi, Ása, Kata, Palli og
börn, Bjarni og Hrafnhildur.
SIGRIÐUR
SIG URÐARDÓTTIR
+ Sigríður Sigurðardóttir
fæddist á Þiðriksvöllum í
Hrófbergshreppi 7. október
1924. Hún lést á Landspítalan-
um 30. júní síðastliðinn og fór
útför hennar fram frá Foss-
vogskirkju 8. júlí.
Elsku Sidda mín, það fóru svo
margar minningar í gegnum huga
minn í dag er ég var við jarðarför
þína, fallegustu athöfn sem ég hef
verið við. Ég fann svo mikinn frið,
mér fannst eins og þú værir þar
meðal okkar og þér leið svo vel, og
ég veit að Kristur Jesú var með þér
og beið þess að leiða þig heim. (Jóh.
14,3): „Þegar ég er farinn burt og
hef búið yður stað, kem ég aftur og
tek yður til mín, svo þér séuð einnig
þar sem ég er.“ Ég veit að Drottinn
hefur búið þér fallegan stað, því
hann átti stað í þínu hjarta, eins og
kom svo oft fram í ljóðunum þínum.
Ég man eftir því þegar ég var lít-
il og mamma fór með mig í heim-
sókn til Siddu frænku. Það var mik-
ið tilhlökkunarefni að heimsækja þig.
Þú komst á móti manni með opinn
faðminn, og maður fann sig svo inni-
lega velkominn hjá þér. Svo fann
maður ávallt ilminn úr eldhúsinu.
Heimili þitt var líka alltaf skínandi
hreint og fallegt og^ þar ríkti einhver
sérstakur friður. Ég man svo vel
eftir fallega blómagarðinum þínum.
Ég gleymi því aldrei þegar þú sýnd-
SIGURÐUR
BJARNASON
+ Sigurður Bjarnason fæddist
á Bæjarskerjum í Miðnes-
hreppi 28. mars 1932. Hann lést
í Sjúkrahúsi Keflavíkur 30. júní
síðastliðinn og fór útför hans
fram frá Hvalsneskirkju 5. júlí.
Elsku afi.
Mig langar til að kveðja þig með
þessum orðum. Það er satt að segja
erfitt að hugsa til þess að þú sért
horfinn. Eins og þú veist þá var ég
erlendis, þegar þú hvarfst úr þess-
um heimi. Tveimur dögum áður en
ég fór út, kom ég á spítalann til
þín með bangsa sem ég keypti
handa þér. Við sátum og spjölluðum
saman heillengi bara um heima og
geima. Ég hef alltaf kunnað að
meta ykkur, því allt sem þið amma
hafið gert fyrir mig er ómetanlegt.
Elsku afi minn, það var ekki fyrr
en í mai í fyrra, sem við urðum
svona yndislega náin. Þá komuð þið
amma til mín á spítalann með alls-
kyns gjafir og hlýleika. Þið voruð
hjá mér allan daginn og þó ég hafi
ekki getað talað mikið voruð þið
langt fram á kvöld og stjönuðuð
við mig. Eftir það sá ég að það
mikilvægasta í lífinu væri að eiga
ömmu og afa eins og ykkur. Elsku
afi, við erum mjög náin, þú barðist
fyrir sjálfum þér og fjölskyldunni
fram á síðustu sekúndu. En elsku
afi, þú varst stolt mitt og yndi og
munt alltaf vera.
Blái bangsinn sem ég gaf þér,
við skulum nú bara kalla hann
Tasla, þú einn skilur hvað ég meina.
Ég elska þig, elsku hjartans afí
minn, og ég veit að þú átt eftir að
fylgja mér um ókomin ár. Ég hlakka
til að sjá þig, en kveð þig í bili.
Með einlægni og söknuði, þín
Tasla.
Sigi-ún Halldórsdóttir.
HRAFNHILDUR
S VEINSDÓTTIR
+ Hrafnhildur Sveinsdóttir
fæddist. á Patreksfirði 2. des-
ember 1924. Hún lést á Spáni
26. maí síðastliðinn og fór útför
hennar fram frá Bústaðakirkju
6. júní.
Mig langar að minnast með fáum
orðum vinkonu minnar Hrafnhildar
eða Stellu, eins og hún var ætíð
kölluð meðal vina sinna. Ég átti
þeirri gæfu að fagna að kynnast
Stellu þegar á unga aldri og einnig
dætrum hennar. Þau kynni urðu
að ævilangri vináttu sem aldrei bar
skugga á. Það sama gildir um dæt-
ur hennar.
Stella var um margt einstök
kona. Hjálpsemi var henni í blóð
borin. Hún hafði alltaf tíma til að
rétta öðrum hjálparhönd. Og var
þá ekki hugsað um umbun í stað-
inn, heldur það eitt að geta veitt
öðrum lið. Margan greiðann þáði
ég af henni um árin. Vinsemd henn-
ar og hjálpsemi verða aldrei full-
þökkuð. Slíkrar konu er sælt að
minnast. Því hún skilur eftir dýr-
mætan minningasjóð sem unnt er
að leita til og ausa af, ef syrtir að
í huga og sál.
Með þessum fáu línum vil ég af
heilum huga þakka fyrir öll góðu
árin sem við áttum saman. Ég bið
Guð að blessa minningu hennar og
og varðveita ættingja og ástvini um
ókomin ár.
Klara Sigurgeirsdóttir.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni.
Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár.
Ritvinnslukerfin Word og Wordperfect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má
greinar til blaðsins á netfang þess Mbl@centrum.is en nánari upplýsingar þar
um má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina fari ekki
yfir eina örk A-4 miðað við meðallinubil og hæfilega línulengd — eða 2.200 slög.
Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
t
Elskuleg eiginkona mín, dóttir, móðir okkar og tengdamóðir,
SÓLEY GUÐRÚN HÖSKULDSDÓTTIR,
Skarðshlíð 30d,
Akureyri,
andaðist í Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri þann 25. júlí.
Jarðarförin fer fram frá Akureyrarkirkju föstudaginn 2. ágúst
kl. 13.30.
Bjarni Baldursson,
Oddný Kristjánsdóttir,
Ágúst Þór Bjarnason, Ánna Soffía Rafnsdóttir,
Þröstur Már Bjarnason,
Oddný Elva Bjarnadóttir.
ir mér blómin og kenndir mér um
þau á því máli sem ég skildi. Þú
hafðir einstakt lag á börnum. Þú
komst fram við þau eins og jafningja.
Við áttum líka sameiginlegt
áhugamál. Þegar þú komst að því
að mér þætti gaman að yrkja og lesa
ljóð þá sýndir þú því mikinn áhuga,
þú hvattir mig áfram. Ég man eftir
því þegar við sátum saman og ég
fékk að lesa öll ljóðin þín. Þau voru
mér svo hvetjandi, þú ortir svo falleg
ljóð, þau voru öll svo jákvæð og full
af þakklæti, þakklæti fyrir hluti sem
manni fundust svo sjálfsagðir. Það
segir meira en nokkuð annað hvern-
ig persónu þú hafir að geyma. (Jes.
57,15): „Ég bý á háum og helgum
stað en einnig hjá þeim, sem hafa
sundurkraminn og auðmjúkan anda
til þess að lífga anda hinna lítillátu
og til að lífga hjörtu hinna sund-
urkrömdu."
Sidda, ég er þér líka þakklát hve
þú reynist mömmu vel, hún elskaði
þig afar heitt og það ríkti sérstakt
samband ykkur á milli. Eftir að þú
veiktist þá kom hún oft til mín og
sagði: „Æ Inga mín, viltu biðja með
mér fyrir henni Siddu, hún er svo
lasin núna.“ Og stundum þegar hún
talaði um þig og var að rifja upp
góðar minningar þá runnu tár, og
ég veit að tárin segja meira en öll orð.
Elsku Sidda mín, ég veit að þú
varst orðin afar þreytt og þú þráðir
að fá að hvílast, en ég veit líka að
fjölskyldan þín var þér allt, það veitti
þér því mikla sálarró að geta lagt
hana í Drottins hendur og treyst
honum, því Drottinn gaf þér fyrirhe-
it. _
Ég er svo þakklát fyrir kynni okk-
ar, það er svo margt gott sem þú
skilur eftir. Þú áttir svo mikið að
gefa, og þú varst alltaf að gefa frá
þér hlý orð, kærleika, jákvæðni,
þakklæti, án þess að biðja um nokk-
uð á móti. Ég er líka svo þakklát
fyrir þá stund sem við áttum saman
stuttu áður en þú fórst. Þú tókst mig
í faðm þinn og kvaddir mig svo inni-
lega. Það var okkar síðasta stund,
en ég átti svo fá orð að gefa þér,
elsku Sidda, og því langar mig að
kveðja þig með þessum fátæklegu
orðum, þar til við sjáumst á ný. Ég
elska þig.
Elsku Birgir, synir, mágkonur og
börn, ég bið almáttugan Guð að
styrkja ykkur og hugga á þessari
sorgarstundu.
Svo margt sem vildi segja
sem býr í hjarta mér.
Með það ég þarf að þreyja
þar til mæti aftur þér.
Þig fel í faðm hans breiða
sem finnur hverfa neyð.
Hann mun í himin leiða
í lífsins loka skeið.
Veitist þér nú værð og friður
von og hvíld í hverri þraut.
Drottinn drottna fyrir biður,
dijúpa tár í minni laut.
Ingibjörg Sólveig
Sveinsdóttir.
t Elskuleg frænka okkar,
ÞÓRUNN ÁSGEIRSDÓTTIR
frá Hvítanesi,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir þriðjudaginn 30. júlí.
Systkinabörnin.
t
Móðir mín,
SVEINBJÖRG GUÐMUNDSDÓTTIR,
áðurtil heimilis
á Kleppsvegi 40,
Reykjavik,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Skjóli þriðjudaginn 30. júlí.
Fyrir hönd vandamanna,
Þórunn Franz.
t
Faðir minn, tengdafaðir, afi og langafi,
GÍSLI JÓHANNSSON,
andaðist á hjúkrunardeildinni Víðihlið, Grindavík, miðvikudaginn
31. júlí.
Jarðarförin auglýst síðar.
Valgerður Gísladóttir, Willard Ólasson,
Gísli Willardsson, Elín Þorsteinsdóttir,
Dagbjartur Willardsson, Brynja Hjörleifsdóttir,
Guðrún Willardsdóttir, Ingi Ingason
og barnabarnabörn.
t
Móðir mín, tengdamóðir, amma og langamma,
MARGRÉT SVEINSDÓTTIR,
verður jarðsungin frá Fossvogskapellu föstudaginn 2. ágúst kl. 13.30.
Stella Hjaltadóttir, Kjartan R. Zophoniasson,
Hjalti Kjartansson, Nína Sigurjónsdóttir,
Margrét Kjartansdóttir, Guðmundur Jóhannsson,
Sveinn Kjartansson, Birna G. Kristinsdóttir.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð
og vinsemd við andlát og útför
GUÐJÓNS ÓLAFS
AUÐUNSSONAR
frá Svinhaga.
Fyrir hönd aðstandenda,
Auðunn Ágústsson.