Morgunblaðið - 11.06.1999, Blaðsíða 51

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FÖSTUDAGUR 11. JÚNÍ 1999 51 ,
að segja henni og þegar ég talaði
um það við hana seinna þá sagði
hún: „Ágústa, stundum er bara ekki
rétti tíminn til að vera að gagnrýna“
sem var alveg rétt, ég tek þetta
bara sem dæmi til að lýsa þessum
næmleika sem hún hafði yfir að búa.
Það er svo óendanlega, óendan-
lega sárt að sjá á eftir þér og til-
hugsunin um að eiga aldrei eftir að
heyra hláturinn þinn, húmorinn og
geta ekki lengur hringt í þig og
fengið góð ráð nístir mann alveg inn
að hjartarótum, en ég er sérstak-
lega þakklát fyiír að hafa haft tæki-
færi til að eiga þessi samferðarár
með þér því að mínu mati er betra
að hafa átt vináttu þína og þurfa þó
að horfa á eftir þér, heldur en að
hafa ekki kynnst þér, svo mikið
gafstu mér.
Ég votta foreldrum Laufeyjar,
systkinum, börnunum hennar og
öðrum aðstandendum mína dýpstu
samúð og bið Guð að styrkja þau í
þessari sáru sorg. Það hefur verið
hoggið stórt skarð bæði í fjölskyldu
Laufeyjar og vinkvennahóp, skarð
sem aldrei verður fyllt, enda kemur
enginn í stað Laufeyjar.
Ég á eftir að ylja mér við minn-
ingamar um þig, elsku vinkona.
Þótt líkaminn falli að foldu
og fellist sem stráið í moldu,
Þá megnar Guðs miskunnarkraftur
af moldum að vekja hann aftur.
í jörðinni sáðkomið sefur,
unz sumarið ylinn því gefur.
Eins Drottinn til dýrðar upp vekur
Það duft, hér sem gröfin við tekur.
Sá andi, sem áður þar gisti
frá eilífum frelsara Kristi,
Mun, leystur úr læðingi bíða
þess líkamans, sem englamir skrýða.
Og brátt mun konungur kalla,
sem kemur að fylla von alla.
Hann græðir á fegurri foldu
þau fræ, er hann sáði í moldu.
(Stef. Thor.)
Þín vinkona,
Ágústa Karla ísleifsddttir.
Við andlát Laufeyjar hefur
myndast stórt skarð í vinkonuhóp-
inn sem aldrei verður fyllt, þessi
brosmilda kona með svo frábæran
húmor mun lifa áfram í minningu
okkar. Þau veikindi sem Laufey
barðist við minnti okkur hinar á að
vera þakklátar fyrir það sem við
höfum, heilsuna ofar öllu, og maður
hugsar hvílík forréttindi það eru að
fá að ala upp börnin sín og sjá þau
dafna. Það er sárt að sjá svo unga
og þróttmikla konu hverfa smátt og
smátt í burtu án þess að geta nokk-
uð að gert og aldrei verður maður
undirbúinn undir dauðann, hversu
nálægur sem hann er. Ég á ótal
margar minningar með Laufeyju og
þegar ég hugsa til baka eru þær all-
ar góðar og skemmtilegar. Hún var
ávallt mjög glæsileg og hrókur alls
fagnaðar hvar sem við vorum. Hún
hafði búið sér og börnum sínum fal-
legt og mjög svo hlýlegt heimili.
Elsku Daðey, framundan er
skemmtilegur tími með Inga litla og
ég er viss um að þú munt reynast
honum vel. Kæra fjölskylda, Guð
styrki ykkur öll og varðveiti í þess-
ari miklu sorg. Þig, Laufey mín,
kveð ég að sinni. Hvíl þú í friði.
Víst er þetta löng og erfið leið,
og lífið stutt og margt, sem út af ber.
En tigið gegnum tál og hverskyns neyð
skín takmarkið og bíður eftir þér.
Hve oft þú hrasar, oft þig brestur mátt,
hve undarlega er gott að sitja kyrr.
Samt kemstu á fætur, réttir höfiið hátt,
og hraðar þér af stað sem áður fyrr.
Svo styttist þessi ganga smátt og smátt,
og seinast stendurðu einn við luktar dyr.
(Steinn Steinarr.)
Þín vinkona,
Helga Jónsdóttir.
Elsku Laufey.
Það er margt sem kemur upp í
hugann þegar ég hugsa um kynni
mín við þig. Ég man fyrst eftir þér í
bamaskóla, síðan lágu leiðir okkar
saman fyrir átta árum og þá tókst
með okkur vinskapur. Það fyrsta
sem ég tók eftir hjá þér var hvað þú
varst lífsglöð og alltaf hlæjandi.
Einnig var gott að ræða alvarlegri
mál við þig og fannst mér ég oft
vera að tala við mér eldri konu, svo
þroskuð í tilsvörum varstu oft. Það
voru margar skemmtilegar stund-
irnar sem við stelpurnar áttum í
eldhúsinu hjá þér og var aldrei
komið að tómum kofanum og var
mikið skrafað. Það var óvenjulegt
að maður væri einn i heimsókn,
alltaf var einhver staddur hjá þér
og gat maður gleymt stað og stund
með blaðri. Þegar ég heimsótti þig á
líknardeild Landspítalans varstu úti
í sólinni og naust veðursins. Þú
varst nýbúin að versla föt og
húmorinn alltaf til staðar þar sem
þú spurðir mig hvort ég ætlaði nú
ekki að fara að leggja þessari skelfi-
legu bankapeysu og smekkbuxun-
um með. Ég dáðist að þér hvað þú
tókst veikindunum með miklu
æðruleysi og ró. Elsku Laufey, ég
veit að börnin þín eru í góðum
höndum þar sem fjölskyldan þín er
og ég bið Guð að vernda og gefa
bömum þínum, foreldrum, systkin-
um og öðrum ættingjum og vinum
styrk í þessari miklu sorg.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viökvæm stund.
Vinimir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðasta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér aá þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margseraðsakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Ég trúi að við hittumst aftur.
Þín vinkona,
Bjamey (Baddý).
Elsku Laufey. Nú ertu sofnuð
svefninum langa og allar þjáningar
á bak og burt. Það var mikið áfall að
heyra að þú værir komin með
krabbamein, og fylltist ég mikilli
reiði. Skildi ekki alveg tilganginn,
aðeins 29 ára gömul með tvö lítil
böm og allt lífið framundan. Hvem-
ig þú tókst á þessum málum fannst
mér alveg aðdáunarvert, þá sá ég
hvað þú varst hörð af þér og tókst
þessu af mikilli skynsemi. Þú vildir
ekkert vera að tala um eitthvað leið-
inlegt og neikvætt, þú varst ótrú-
lega jákvæð og hress. Þegar ég sat
hjá þér uppi á spítala, nýbúin að
heyra þessar fréttir hjá þér og þú
að byrja í lyfjagjöf, þurfti ég að hafa
mig alla við að brotna ekki saman
fyrir framan þig. Ég sat með tárin í
augum og kökk í hálsinum. Þú
horfðir á mig og sagðir á svo róleg-
an og yfirvegaðan hátt: „Veistu það,
Anna Helga, ég gæti verið að labba
úti á götu á morgun og orðið undir
bfl. Ég hef tíma til að ganga frá
mínum málum og þann tíma ætla ég
að nýta vel.“ Ég hef oft hugsað um
þessi orð þín og gleymi þeim aldrei.
Þetta varst alveg ekta þú. Búin að
hugsa þetta vel. Þú barst harm þinn
í hljóði. Þau eru ófá prakkarastrikin
okkar saman og oft sátum við og
rifjuðum þau upp. Eins og skemmti-
lega tímabilið okkar sem við kölluð-
um drottningartímabilið okkar.
Skemmtum okkur alltaf konunglega
saman þótt við værum bara tvær að
bralla eitthvað. Ef okkur datt eitt-
hvað í hug var það yfirleitt fram-
kvæmt.
Ég sendi foreldrum þínum, systk-
inum, bömum og vinum innilegar
samúðarkveðjur. En þetta er búið
að vera erfiður tími hjá okkur öll-
um. Þú varst svo hrifin af englum
og ég veit að þú ert hjá þeim núna
og þeir passa þig. Ég á eftir að
sakna þín, elsku Laufey.
Hvíl í friði.
Anna Helga.
Ég læt tár mín renna um vanga,
sem vott um sorg og leiða. Ég græt
með bömunum þínum, systkinum,
foreldrum, ættingjum og vinum. Ég
læt óréttlæti lífsins naga sálu mína
og halda fyrir mér vöku. Ég sæki í
minningu hugar míns óm frá
röddinni djúpu, ljóma augnanna og
brosið þitt. Ég sé vorið ganga í
sumar, gleðst yfir að hafa verið í
návist þinni og geta sagt frá því að
mér gafst kostur á að njóta
félagsskapar og persónuríkrar
návistar þinnar. Ég þakka þér fyrir
að hafa gengið með mér á grýttum
vegi lífsins, auðgað og víkkað
skilning minn á mannlegum
örlögum. Ég staldra við, finn
hugrekkið, kærleikann og ástina,
sem þú umvafðir bömin þín, snerta
hörpustrengi lífsins.
Takk fyrir samfylgdina.
Þórunn Sigríður Jóhannesdóttir,
Ljótur Magnússon, Illugi
Ljótsson, Brjánn Ljótsson,
Laufey Rós Jóhannesdóttir,
Trausti Evans.
• Fleiri minningargreinar um
Laufeyju Ingadótlur bíða birtingar
og munu birtast í blaðinu næstu
daga.
t
Elskulegur faðir minn, tengdafaðir, afi og lang-
afi,
GUÐBJARTUR BETÚELSSON
rafvirkjameistari,
Urðarhæð 6,
lést fimmtudaginn 10. júní.
Jóna Lísa Guðbjartsdóttir, Pálmar Magnússon,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
MAGNÚS GUÐMUNDSSON
kennari,
Neskaupstað,
verður jarðsunginn frá Norðfjarðarkirkju á
morgun, laugardaginn 12. júní, kl. 14.00.
Skúli Magnússon, Eria Kristjánsdóttir,
Björn Magnússon, Katrín Guðnadóttir,
Guðrún Magnúsdóttir,
Grímur Magnússon, Eva Sybilla Guðmundsdóttir,
Magnús Magnússon, Sigrún Rúnarsdóttir,
Anna Magnúsdóttir, Jóhann Jónsson.
+
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug við and-
lát og útför ástkærs eiginmanns míns, föður
okkar og afa,
EINARS GUÐMUNDSSONAR,
Kópavogsbraut 1a.
Lára Pálsdóttir,
Guðmundur Einarsson, Dröfn Ólafsdóttir,
Sigríður Einarsdóttir, Jón Barðason,
Lárus Einarsson, Sólveig Brynja Magnúsdóttir
og barnabörn.
+
Hjartans þakkir fyrir hlýhug og samúð við and-
lát og jarðarför móður okkar, tengdamóður,
ömmu, langömmu og langalangömmu,
SIGURBJARGAR LÁRUSDÓTTUR,
hjúkrunarheimilinu Skjóli,
áður Baldursgötu 9,
Reykjavfk.
Angela Baldvins,
Grímhildur Bragadóttir,
Baldur B. Bragason,
Halldór Bragason,
Steingrímur L. Bragason,
Kormákur Bragason,
Matthías Bragason,
Þorvaldur Bragason,
Kristín Bragadóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabarn.
Stefán V. Pálsson,
Haukur Guðlaugsson,
Esmat Paimani,
Sesselja Einarsdóttir,
Þórdís Pálsdóttir,
Ragnheiður Helgadóttir,
Ólöf Sighvatsdóttir,
+
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð, vin-
semd og hlýhug við andlát og útför ástkærs
eiginmanns, föður, tengdaföður, afa og lang-
afa,
MATTHÍASAR SVEINS VILHJÁLMSSONAR,
Urðarvegi 64,
ísafirði.
Guð blessi ykkur öll.
Guðrún S. Valgeirsdóttir,
börn, tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
JÓNU KRISTBJARGAR GUNNARSDÓTTUR,
Víðihlfð,
Grindavfk.
Margeir Á. Jónsson, Guðlaug R. Jónsdóttir,
Ólafur Æ. Jónsson, Guðný Elíasdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Lokað
eftir hádegi í dag vegna jarðarfarar BJÖRNS BENEDIKTSSONAR,
bifreiðastjóra.
Vélorka hf.,
Grandagarði 3,
Reykjavík.