Skírnir - 01.01.1831, Qupperneq 3

auðráðiÖ, að Frdnharikis innvortis rósemi og
friör var á völtum grunilvelli, og aÖ ei þyrfti
inikiö til þcss, aÖ óeyröir brytust lit í opinbera
styrjöld. þjóöin var óánægÖ meÖ konúnginn , og
eiukiim með stjórnarráð Iians, og tortryggni og
grunsemi liöfðu rudt ser þar til rúms, hvar kær-
leiki og traust áttu að vera drottnaudi. Síðan í
fyrra, þá Polignak varð efsti stjórnarlierra, fór ó-
vildiii vasandi; þjóðin helt þaö væri stjórnarinnar
vilji, að traðka rettindum hennar og frelsi, og aö
einkum Polignak væri þess hvatamaðr; öðrum
þókti það fara fjærri likindum, að Karl lOdi í
elli siuni hefði slíkt í hyggju, eör aÖ hann skyldi
dirfast, aö kollvarpa stjórnarskránni, hverri hann
hafði unnið dýran eið, og það sem undan væri
gengið, mætti vera Iionum minnisstæðr og að-
varandi vottr þarum, að þjóðin ei þyldi, að retti
hennar væri traðkaö að ósekju. Málstofurnar^
hverra meölimi nýliga var búið að velja, áttu að
koma saman, eðr opnast í öndverðuin júh', og
vænti þjóðin ser góðs af því, þar sem þeir einir
liöfðn verið tilkjörnir, er kunnir vóru að því, að
halda fram rettindum þeim, er stjórnarskráin á-
kveðr, og áttu þcir sér því vísa mótstöðu af stjórn-
arráðinu. En áðr enn af því yrði, að málstofurn-
ar opnuðust, lét konúngr útgánga þaun 2óta júlí
fjórar tilskipanir, sem lyptu til fulls skýl-
unni frá ráðs-ályktunum lians. Sú lta tilskip-
un konúngs ónýtti þau gildandi prentpressulög í
ríkinu; sú 2ur sagðí upp málstofunum, og bar
það fyrir, að svik liefðu verið höfð í frammi í
vali fuiltrúanna; sú 3ja ákvarðaði nýtt kosníngar-
Cl#)