Skírnir - 01.01.1831, Side 5

— 5
væru lausir allra mála við konúnglnn; paS kæmi
þeim ei við að fyrirskrifa fulltrúasamsætinu, sem
komingr liefði úlögliga uppsagt, skyldur sínar, en í
Fránkaríkis nafhi bæðu peir Jiað, eptir megni að
reisa skorður við, að frelsi pjóðarinnar væri fótum
troðið; ætti Jijóðin það að peim , að þeir liérí
gjörðu skyldu sfna, o. s. fr. Nú fór óróiun með-
al fólksins lieldr í vöxt, og var þyrpíng mikil á
strætunum, þó var allt ennjiú kyrrt aðkaila, og fólk-
. ið hafði ennþá eingin vopn; margir höfðu Jiyrpst
• saman í Falais-royal, en í {iví kom vopnaðr fioklcr
af konúngsins lifvakt, og skaut á flokkinn, og
fellu nokkrir dauðir; við það urðu þeir liáraust-
aðri, og æptu: niðr með Polignak! köstuðu þeir
grjóti að stríðsmönnunum, og mölvuðu glugga á
mörgum stöðum; leið svo sá dagr. Daginn eptir
útkom boðorð frá siðameistaranum í horginni, að
eingin mætti dirfast að lesa tiðindi þau, er kæmu
út án einkaleyfis frá sljórninni; og svo þessu boði
yrði því betrveitt framkvæmd, vóru vopnaðir bæar-
sveinar sendir umkríng, sein brutust inn í prent-
siniðjurnar, hjá þeiin tíðindariturum, er leyfislaust
letu tíðindi sín útkoma; óuýttu þeir og mölvuðu
allt, sem fyrir þeim varð, og mæitist, sem von
var, illa fyrir þessu starfí. Var nú fólksfjöldinn
á strætunum miklu meiri, enn hinn næstl. dag,
þó vóru flestallir óvopnaðir; ríðandi herinenu
komu til, og vildu skakka leikinu og tvístra flokkun-
um, en nú var það ei leingr auðgjört; var það og
auðráðið, að fóikið bjóst til mótvarnar, og var nú
farið að lierjast á strætunum, og fellu nokkrir af
hvorutveggjum. Er svo sagt að Polignak sæti,