Skírnir - 01.01.1831, Qupperneq 33

33
framar sanikvæmi og önnur afskipti milli JjjóSanna
innbyrðis yfir liöfiið; sást það og her sem optar,
að Enskir eiga fáa sína Iíka að hugviti og allri
atorku. Misklíðir þær, sem Enskir liafa átt í að
undanförnu við Norðr-Ameríku fríveldi útaf
landamerkjum, eru á þessti ári til lykta leiddar,
liöfðu livorutveggju kjörið Hollendínga konúng til
gjörðamanns, lagði hann dóm á málið í haust cr
leið, og urðu Enskir undir í skiptunum, og letu
þeir sfcr það eigi mislika.
Ileðan víkjum ver nú sögunni til Spdnar, og
er þar nokkuð frá tíðindum að segja á þessu
timabili. Yóru óeyrðir og flokkadrættir víða um
ríkið, þó eigi yrði þeim framkvæmt tii lilítar að
sinni; vóx þar og prestaveldi og ráðríki aðalsins,
og mátti þó varla hærra komast, og stinr alfr
þorri landsbúa þúngt undir þeirra yfirráðum; er
almenníngr þar fákunnandi og fullr hjátrúar, og
láta prestarnir ser uinliugað að myrkva skilning
hans sem mest, að eigi sjái hann brestina. Rík-
isstjórnin hallast á sveif með kcnniliðnum, og
sturlar hún hvergi aðgjörðir hans; er því lítil
wmbótar von að sinni. þó má þess geta að allr
betri liluti þjóðarinnar æskir umbóta í kyrkjunni
og frjálsari ríkisstjóruar; atburðirþeir, sem gjörð-
ust íFránkaríki og þar orðnar málalyktir, vyrðt-
ust að benda þeiin til að endrlausn Spánarríkis
færi í hönd; að minsta kosti var það auðráðið,
að með höfðíngjaskiptum þeim, er nú vóru orðin
í Fránkaríki hafði Spánarstjórn mist sína aðal-
styttu, og að eigi þurfti lengr að óttast fyrir því,
að Frakkar mundu senda heilar hersveitir af stað
(*)