Skírnir - 01.01.1831, Qupperneq 57

57
fótum framm, en kynni |)ó nokkuiS a8 liagræöast,
ef ríkið gæti notið friðar, og Soldáns eigi misti
^ið að svo stöddu, {>ví {>að þykir mega fullyrða
um stjórn lians, að bæði lýsir liún atorku og mann-
dáð", er og mörgu kippt í lag, er [jurfti umbótar
við, oggjörðar ráðstafanir til eblíngar [jjóðarheiliar
og velgengnis yfirliöfuð ; en her eru mörg sár að
græða, og[>ykir eigi undarligt [>ótt nokkr bið verði
á lækningunni, og geta [>ó græðst til fullnustu.
Rússland. I [>ví mikla ltússaveldi urðu á
[>essu tímabili [>au tíðindi, er öllu fremr mega
teljast merkilig og affararík, bæði fyri sjálft ríkið
og rósemi vorrar hcimsálfu yfirhöfuð; er [>að eigi
að undra [>ótt óeyrðir [>ær og stjórnarbiltingar,
erfóru frain í öðrum ríkjum álfu vorrar, og hvörra
nokkuð er að framan getið, hreifði her verkunurn
sínuui, og að frelsis-hugmyndir [>ær, er nií virð-
ast að hafa gagntekið lönd ogríki, stúngu ser niðrí
[>essu mikla ríki, hvar svo inargar þjóðir, ólíkar
iivörjar annariíeðli sínu, [>einkíngarhætti og upp-
lýsíngu, hlýða ciuuin herra, er í stjórn sinni er
sjálfráðr einvaldi yfir lííi og eignum [>egna sinna;
er [>aö eig'i heldr undarligt [>ótt finnast kunui
nokkrir [>eir, er miðr enn skyldi, ujóta borgarligra
rettinda og [ircyngri liags, enn [>eim ber að rðtt-
um lögnm, án [>ess kcisaranum verði gcfin skuld
á [>ví, einsog [>að er [>jóð-kunnugt að Nikulás keisari
eigi traðkar rcttinduin [>egna sinna, ne lætr aðra
gjöraþaðað ósekju, en dulist getr inargt fyri hönuiu
í svo víðlendu riki, og.Icikr nokkuð orð á, að s\o
pauni vera; liefir og keisarinn látið ser vera annt
um, að frama upplýsíngu [>egna sinna og allar