Skírnir - 01.01.1845, Side 3

5
einkuni Frakka, er ekki heldur láta sitt eptir
liggja; er slíkt rojög lofsveröt, og eitthvört e5
roikilvægasta einkenni vib stjórnarháttu þeirra.
Sökuin þess að Bretland og F'rakkland eru ná-
grennislönd, sem ærið margtjiafa saman ab sælda,
og eru tvö af enum voldugu ríkjunura, er óhætt
aS fullyrSa, aS þau hafa friðinn í Norburálfunni í
hendi sbr; rauuin hefur og boriS þess vitni, aS þá
er riki þessi komust í harðahögg saman, sem ekki
er svo lángt á að mynnast, voru öll járn á lopti.
Jiessi almenna fribgyrni, er fengiS hefur rótfestu
hjá mörgum þjóSum, er sprottin af þeim rökum,
að þjóðirnar eru orðnar svo mentaðar, að þær
eru farnar aS sjá, eða gjörr koranar í skilning um,
að það sæmir illa siðuðum þjóðum ab berjast bana-
spjótum, og að stríS eru til tjóns og niÖurdreps
löndum og lýðum, ogaö menn egi ekki að grípa til
sliks neybarúrræðis nema einkis annars se kost-
ur; og þá er missætti og deilur hefjast með sið-
uðum þjóbum, sem opt má verða, mibla stjórn-
endur þeirra málum og slaka til hvörjir við aðra,
uns saman gengur með þeiin og þeir ná ab verða
fullsáttir; en egi þeir í deilum við ósiÖaðar þjóðir,
og nái eigi ab sættast, láta þeir vopnin skera úr
málum. En þó veröur þess ekki dulist, að þeir
ástundum gera þeim heldur lágt nndir höfði, og
eru eigi nógu vandir að vyrðíngu sinni. Nær þetta
og til Breta, cr ekki hefur ætib vel farist í stríb-
unum við Austurálfubúa, og hefur þeim að vísu
yfirsést í þjóðaréttinum, þótt þeim sé svo varið,
ab þeir vilji géra sér allt til ágjætis. það er vandi
Breta og anuara voldugra stjórnenda nú um stundir,