Skírnir - 01.01.1845, Side 34

sök ab Konáll sökum [icirra var dreginn fvrir lög
og dóin; og einmidt þess vegna skulura vér nokk-
n5 gjörr skoba þeirra sanna eÖli og útlit. Optast
nær, [>:í er uppreistir eru í brngggferS, er það vandi
uppreistarmannanna, ab þalda leyniligar samkomur
til ab ræða um og ákveba þaS er gera skuli, því-
næst ab skipa því, og göra þaS, sem ákveSiS befur
verib: útvega sbr vopn og vistir eSa annaS þab,
er á þarf ab lialda, og koma saman meS alvepui
á ákvebnuin tíma, en forbast þaS mest ab láta
iijósu um slíkt berast stjórnendunum, eba þeim,
er uppreistarmennirnir vilja vinna svig á, fyrrenn
þeir eru albúnir, og ráSast á liina aS óvörum,
eSa koma inná blá riiin á þeim. Eu eigi fóru
þeir Konáll þannig aS ráSi sinu, því þaS helsta,
er talaS var og gjört, máttu allir sjá og heyra.
Ekki höfSu þeir Konáli heldur þann herútbúnaS,
sem tíSur er meS iippreistarmönnum, og Konátl
hvatti Ira inargsinnis til kyrSa og spekta, og kvaS
þaS eina duga myndi, sem fyrr var sagt. A hinn
bóginn let hann, bæSi meS þvi' ab láta kinda vita
nm nætur, og meS því aS láta hermenn koma á
sainkoinurnar, og láta þar mörg ógnunar- og stork-
unaryrSi fjúka gbgn stjórninni, hreifi'ngarnar fá
þaS útlit sem megn uppreist væri í brugggérS, og
var þVi eigi svo hægt aS sjá nema Irum væri þaS
full og föst alvara, er í raiininui ekki var annaS
enn látalæti. IlafSi Konáll svo tilætlaS aS Bretar
skyldu á þessn tælast, og annabhvört bæta úr van-
kvæbura lra, sem liann helst vildi, eSa senda hér
manns á hendur Irum aS nauSsynjalaiisn, og verSa
aS athlæi fyrir slíka heimsku og ójöfuub; fannst