Skírnir - 01.01.1845, Qupperneq 100

102
«
sagt var í söguágripi Frakka. Margir af Spán-
verjum lágu stjórninni á hálsi fyrir þetta og köll-
uöu þaö gúnguskap eiuann; sögðu þeir liiin bæri
ekki þrek til aö reka rettar síns á dátlitlum iiarð-
stjóra, en væri grimm sem úlfur viö þegua sína.
Væri það og mesta srnán fjrir alla þjóðina að láta
það spvrjast aö hún væri komin uppá aura þjóö
í slíku lítilræöi. Oili þetta nýrrar óánægju er
lengi ríkti í þjóðinni.
Frú Kristín og herra Karl, er lengi hafa
komið við sögu Spánverja, hafa, einsog lesendur
Skírnis vita, að undauförnu dvaliö á Frakklaudi;
ltefur herra Karl verið þar i nokkurskonar varð-
haldi, því Frakkar hafa viljað gyrÖa fjrir að hann
vekti óeyrðir á Spáni, eða næði þar konúngstign,
einsog hann þykist bera rett til, sökum þess hann
er fööurbróðir Isabellu drotníngar. A hann, eins-
og fyrr er á vikið, marga áhángendur á Spáni;
er því eigi að undra þótt hönum sé kénnt uin fleiri
óeyrðir þar, enn haun í raun og veru er valdur
aÖ; því uppá mörgu því hafa áhángendur hauus
tekiö, sem ekki hefur veriÖ hanns ráð. I ár, þá
er herra Karl frétti að sér væri kénnt um óeyrð-
iruar á Spáni, gérði'hann liejrum kunuugt að
þær alls ekki væru af sinum toga spunnar eða
sér til þægðar. En vera má aö þeir ha(i satt að
mæla er segja að þetta ekki liafl verið auiiað enn
ól/kindalæti úr höuum, tii þess menii heldur skyldu
sleppa auga af hönum, og aÖ hann bráðt myudi
nota það færi er gjæfíst til að ná þeim konúng-
dómi, er fyrr hafÖi Ferdinanil en 7di bróðir
lianns. En Frakkar sýna þaö í mörgu að þeir