Skírnir - 02.01.1849, Qupperneq 53

53
mislíkaíii konungi, og fór hann um þaíi nokkrum
or&um í styttingi vife forseta þingsins. Allt var nú
um hríb kyrrt aí> kalla í Berlinarborg, utan ab erfib-
ismenn hófu nokkrar óspektir 16. dag í octóber
mánu&i, er undir eins urbu stööva&ar; um sama mund
tóku nokkrir af mestu frelsisvinunum, er á þinginu
voru, aí> stofna gildi mikil, en skiptust þó aptur í
tvo llokka; voru nokkrir, sem vildu fara spaklegar,
en aptur a&rir meb hinum mesta ákafa; þessa köllu&u
menn tlflokk hinn dumbrauba’’, og fóru þeir brábum
ah láta bera meira á sjer. Um þetta leyti voru óeirbirnar
í Vínarborg fyrir skömmu af staíinar, og keisari tók
þar meí) herliíii aí> kúga þjófeina til hlýbni. Menn
hug&u í Berlínarborg, aí> þegar konungsvaldiö yríii
ofan á í Austurríki, myndi og líkt fara á Prússlandi.
þingmenn sömdu því bænarskrá til konungs, þess
efnis, aí> þeir bábu hann aí> skora á þýzku stjórnina
í Frakkafurbu, af> sjá um, aS þjó&arfrelsib í hinum
þýzka hluta ^usturríkis landa eigi væri aptur undir
fótum trobifi; af þessu máli flaut þab, aö raögjafi
konungs Pfuel varö aö segja afsjer; hann var annars
kallaöur góöur drengur, en ófært þótti honum aö
synda á milli skers og báru, þar sem ákafi þjóöþings-
ins var á aöra hliöina, en krókar konungs á hina. þaö
var 2. dag nóvembers mánaöar, aö Pfuel sagöi af sjer;
gat hann þess um leiö viö þingiö, aö hershöföingja
Brandenburg væri af konungi ætlaö aö kjósa menn
til ráÖgjafa, en gjörast sjálfur forsprakki; Brandenburg
þessi var hverjum manni hvumleiöur, og reis út úr
því hávaÖi mikill á þingiuu; sögöu menn, aö nú væri
eitt af tvennu til ráös at taka, annaöhvort aö þingiö
kysi nefnd til aö íhuga, hvaö gjöra væri á þessum